เคยไหมครับ... ค้นเจอของเก่าๆที่ไหนสักแห่ง แล้วเจออะไรไม่รู้สักอย่าง มองเห็นแล้วทำให้รู้สึกนึกถึงความหลังช่วงนั้นขึ้นมาทันทีทันใด วันนี้ผมพี่งเจอของเก่าๆอยู่ชิ้นนึง มันเป็นสิ่งที่เมื่อ 9 ปีที่แล้วผมอยู่กับมันทุกๆ เย็น ผมจะนั่งเล่นมันอยู่อย่างนั้นและเฝ้ารอคอยการอัพเดทไม่ยอมไปไหน มันเป็นความสุขเล็กๆในโลกออนไลน์ของเด็กต่างจังหวัดอายุวัย 17 ปีคนนึง พอเดาออกใช่ไหมครับ มันคือหน้าส่วนตัวในเวปบ้านกลอนไทย ที่ผมเคยเล่นเมื่อ 9 ปีที่แล้ว!!! วันนี้ผมนั่งทำงานอยู่ในออฟฟิต รู้สึกเหนื่อยๆ เลยลองเข้ามาที่นี่ และผมก็ได้อ่านสิ่งที่ผมเคยคิดและเคยเขียนไปเมื่อตอนเด็กๆ มันเป็นอะไรที่ทำให้ผมรู้สึกหายเหนื่อย พอได้เห็นความคิดในวัยเด็กของตัวเอง ถึงแม้จะเป็นเรื่องเศร้าแต่มันยังมีกำลังใจในแง่บวกเสมอ วันนี้ไม่ได้มีประเด็นอะไรสำคัญ ไม่มีบทความใดๆที่จะเขียนถึงผู้อ่าน แต่อยากบอกแค่เพียงว่า..... วันไหนที่เรารู้สึกเหนื่อยล้า ขออย่าพึ่งลืมความเป็นเด็กในตัวของเรา ภาระของชีวิตเราถูกแบกบังคับโดยกฏเกณฑ์ที่สังคมสร้างขึ้นมา จำไว้เสมอว่าคนเราย่อมมี สองภาค แค่ในวันที่เรารู้สึกกับตัวเองว่า ขาดน้ำใจต่อเพื่อนมนุษย์ ขาดการให้อภัยซึ่งกันและกัน ขาดการเคารพนบนอบ ขาดสิ่งดีๆอะไรหลายๆอย่าง อย่าลืมนึกถึงสมัยที่เรายังเป็นเด็ก สมัยที่เราอยู่ประถม สมัยที่เราแบ่งดินสอยางลบกันใช้ ไม่มีอารมณ์ซับซ้อน สิ่งเหล่านี้สอนผู้ใหญ่ในปัจจุบันได้มากทีเดียว แค่ใช้ความทรงจำในวัยเด็กสั่งสอนตัวเองเมื่อเติบใหญ่.. ^_______^
22 กุมภาพันธ์ 2555 21:17 น. - comment id 128520
เป็นความรู้สึกที่ดี
23 กุมภาพันธ์ 2555 11:48 น. - comment id 128522
เป็นลิ้นชักความทรงจำของทุกรุ่นเลยที่นี่อ่ะ
23 กุมภาพันธ์ 2555 12:54 น. - comment id 128523
ที่นี่มีความทรงจำดีๆค่ะ
23 กุมภาพันธ์ 2555 14:11 น. - comment id 128524
เป็นความทรงจำที่ดีมากเลย คิดถึงพู่กันฯ จำได้ว่าเคยมาคอมเมนต์ตอนที่เราเข้ามาเขียนใหม่ๆ เก้าปีแล้วเหรอเนี่ย ไวจัง :) กลับมาเขียนกันใหม่ไหม..
24 กุมภาพันธ์ 2555 01:17 น. - comment id 128534
@ คุณอัลมิตรา ขอบคุณครับ มันเปนความสุขเล็กที่ยิ่งใหญ่จริงๆนะ อิอิ @ คุณยาแก้ปวด แน่นอนเลยครับ ผมชอบแวะมาส่องบ่อยๆนะ @ คุณเพียงพลิ้ว มีทั้งความทรงจำดีดี และมีเพือ่นพี่น้องที่ใจดีด้วยครับ @ คุณกุ้งหนามแดง ผมยังจำได้เสมอเลยคับพี่กุ้ง เก้าปีแล้วครับ ไวเนอะ สบายดีนะครับๆ ไว้ว่างๆล่ะเรามาเขียนกันใหม่นะ อิอิ
24 กุมภาพันธ์ 2555 10:27 น. - comment id 128536
มีเพื่อนเก่าถามว่า ทำไมถึงยังเลือกเขียนอยู่ที่นี่ ตอบได้เลยว่าที่นี่คือบ้าน ถึงแม้ว่าจะกลับบ้านนาน ๆครั้ง แต่ก็ยังกลับมาบ้านทุกครั้งที่อยากเขียน
7 มีนาคม 2555 11:00 น. - comment id 128574
ไม่ว่าอดีตหรือปัจจุบัน เราก็ยังเป็นน้องคนหนึ่งของพี่เสมอ คิดถึงเสมอนะจ๊ะน้องชาย
5 พฤศจิกายน 2555 05:01 น. - comment id 130915
@คุณร้อยฝัน ใช่ครับ เหนื่อยๆ นานที แวะมาก็เสียหลายนะ ได้เจอเพื่อนเ่ก่าๆด้วยอิอิ @พี่จ๋าาาาา พี่หญิงไร้เงาคิดถึงจังเลยครับพี่