ต้นตอของเรื่องนี้เริ่มขึ้นจากจุดเล็กๆที่แสนเรียบง่ายในวันที่สดใสแต่แฝงไปด้วยความสุขที่มากมายเหลือเกิน พลัม หนุ่มป๊อปวัยใสของโรงเรียนแห่งหนึ่งเข้าออนไลน์ในเอ็มเอสเอ็น ตามปกติอย่างที่เคยๆ อยู่ทุกวัน แต่วันนี้ไม่ปกติตรงที่มีหญิงสาวคนหนึ่งเข้ามาทักเค้า เธอคือ ฟ้า รุ่นพี่สาววัยใสที่แอบปลื้มเค้ามานานกว่า 1 ปีเต็ม. . ทั้งคู่ไม่ได้คุยอะไรกันมากเท่าไรนักแค่ทักทายกันตามประสาคนรู้จัก แล้วก็บอกลากันก่อนที่จะออฟไลน์เท่านั้น แต่แล้วเรื่องราวก็เกิดขึ้นในค่ำคืนที่ท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาวสุกสกาวแล้วพรหมลิขิตก็ดลบันดาลให้พลัมฝันถึงฟ้า เขาฝันว่าฟ้ามาที่บ้านของเขาเธอขึ้นมานั่งเล่นที่ห้องนอนของพลัม ทำให้ พลัมอดไม่ได้ที่จะเข้าไปนอนบนตักที่แสนจะอบอุ่นของหญิงสาวที่เขารัก ในฝันทั้งคู่หยอกล้อเล่นกันอย่างมีความสุขชนิดที่ว่าถ้าใครได้มาเห็นคงอิจฉาเค้าทั้งคู่ไปตามๆกัน ฝันครั้งนั้นทำให้พลัมแปลกใจมากว่าทำไมเค้าถึงได้ฝันถึงรุ่นพี่คนนี้ทั้งๆที่ก็ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แต่ฝันนี้ก็เป็นฝันที่ทำให้เค้ารู้สึกมีความสุขและจำมันได้อย่างขึ้นใจ ด้วยเหตุนี้เองพลัมจึงรู้สึกสนใจรุ่นพี่คนนี้ขึ้นมาซะแล้ว พลัมได้แต่แอบมองฟ้าอยู่ห่างๆโดยไม่แสดงออกอะไรทั้งสิ้น แล้วสวรรค์ก็ลิขิตให้เขาทั้งคู่ได้มารู้จักกัน เมื่อฟ้ากำลังต้องการสมาชิกเข้าร่วมโครงการ อย.น้อย ที่เธอเป็นประธานอยู่ ซึ่งแน่นอนเธอไม่ลังเลที่จะชวนพลัมเข้าร่วมโครงการกับเธอด้วย แล้วพลัมก็ไม่ได้ปล่อยให้โอกาสหลุดลอยไปเฉยๆ เขาตอบรับเข้าร่วมโครงการของฟ้าทันทีอย่างไม่ลังเลเช่นกัน จากการร่วมงานกันครั้งนี้ทำให้ทั้งคู่ต่างก็ได้สนิทและทำความรู้จักกันมากขึ้น ช่วงหลังๆพลัมจะไปส่งฟ้าเพื่อเรียนพิเศษที่สยามในทุกๆวันที่เธอมีเรียน จนในที่สุดพลัมก็ขอฟ้าเป็นแฟนอย่างเป็นทางการ ทั้งคู่คบกันมาอย่างราบรื่น มาโดยตลอดแม้จะมีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมายแต่เค้าก็ผ่านมันมาได้อย่างไม่ย่อท้อ ความประทับใจมากมายที่ฟ้ามีต่อพลัม มันเหลือล้นจนเกินกว่าที่จะบรรยายได้หมดจริงๆและความประทับใจแรกที่ฟ้ามีก็คือ. . . ในเย็นวันที่ฟ้าคะนองเม็ดฝนต่างก็พลั่งพลูลงมาอย่างหนัก แต่ฟ้ายังคงต้องไปเรียนพิเศษอย่างเคย ซึ่งในวันนั้นพ่อและแม่ของเธอมารับเธอไปเรียนโดยที่เธอเองก็ไม่รู้ตัวล่วงหน้า ทำให้เธอไม่สามารถบอกกับพลัมได้ว่าพ่อและแม่ของเธอมารับ เมื่อพลัมลงมาจากตึกเรียน เค้าตามหาเธอด้วยความเป็นห่วง แต่หาเท่าไรก็หาไม่เจอ เขาวิ่งจนทั่วโรงเรียน. . แต่ก็ยังหาเธอไม่เจออยู่ดี พลัมตัดสินใจวิ่งที่ดูที่บีทีเอส แต่แล้ว. . . เขาก็ยังไม่เจอเธอ จนเมื่อตะวันลับขอบฟ้าแล้วดวงจันทราก็ตื่นขึ้นมาทักทายโลกมนุษย์ ฟ้าก็รู้เรื่องที่เกิดในตอนเย็นที่ผ่านมา มันทำให้เธอทั้งรู้สึกผิดแล้วก็รู้สึกดีใจไปพร้อมๆกัน เธอรู้สึกผิดที่ทำให้พลัมต้องตากฝนตามหาเธอจนไม่สบาย แต่เธอกลับรู้สึกดีใจมากที่รู้ว่า. . เค้าเป็นห่วงเธอจริงๆ ความประทับใจที่สองที่เธอรู้สึกได้คือ. . . ในวันสุดท้ายของการเข้าค่ายพระพุทธศาสนาที่โรงเรียนมีเหตุการณ์ๆนึงที่ทำให้นักเรียนทุกคนรู้สึกซาบซึ้งจนหลั่งน้ำตาออกมา ในตอนนั้นสิ่งนึงที่พลัมทำให้ฟ้ารู้สึกถึงไออุ่นจากความรักที่พลัมมีคือ การที่เขายื่นมือที่อบอุ่นของเขามาเช็ดน้ำตาให้กับเธอ มันทำให้ฟ้ารู้สึกวางใจและมีความสุขมากอย่างที่บอกไม่ถูก ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาเธอก็บอกกับตัวเองเสมอว่า เค้านี่แหละคือผู้ชายที่จะคอยอยู่เคียงข้างเธอและปกป้องเธอตลอดไป ความประทับใจสุดท้ายที่เราจะบอกให้คุณรู้ถึงสิ่งที่ฟ้ารู้สึกก็คือ. . . ในวันจบภาคเรียนสุดท้ายซึ่งเป็นวันเดียวกับที่ทางโรงเรียนนัดประกาศผลสอบ ผลการเรียนของฟ้าตกลงมากอย่างไม่น่าเชื่อ ทั้งพ่อและแม่ของเธอต่างก็ผิดหวังในผลการเรียนของเธอ ทำให้เธอเกิดความเครียดและคิดที่จะทำร้ายตัวเอง แต่ตอนนั้นพลัม หนุ่มน้อยที่คอยอยู่ข้างๆและปลอบใจเธอมาโดยตลอดก็รู้อยู่แก่ใจว่าฟ้าคิดที่จะทำอะไร พลัมรู้ว่าฟ้าเสียใจมากแค่ไหนกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แต่แล้วก็มีประโยคๆหนึ่งที่สามารถหยุดการกระทำของฟ้าได้ คำพูดที่ออกมาจากปากของผู้ชายคนหนึ่ง ผู้ซึ่งเป็นคนคนหนึ่งที่เธอรักมากที่สุด เค้าพูดกับเธอว่า ฟ้าจะไปไหนล่ะ ถ้าฟ้าไปแล้วพลัมจะอยู่กับใคร เรายังคบไม่ได้ 3 ปี 5 ปี หรือ 10 ปี เลยนะ เรายังไม่ได้แต่งงานกัน ยังไม่ได้มีลูกด้วยกันเลยนะฟ้า แล้วฟ้าจะทิ้งพลัมไปได้ยังไง ฟ้ายังมีพลัมอยู่ทั้งคนนะ พลัมสัญญาว่าพลัมจะไม่ทิ้งฟ้าไปไหน แล้วพลัมเนี่ยแหละที่จะเป็นคนลบความคิดนี้ออกไปจากใจของฟ้าเอง เมื่อฟ้าได้ฟังพลัมพูดจนจบเธอก็บอกกับตัวเองมาตลอดว่า ต่อจากนี้เธอจะมีชีวิตอยู่เพื่อเค้า เธอจะทำทุกอย่างเพื่อเค้า เธอจะไม่มีวันบอกเลิกเค้า เธอจะอยู่เพื่อรักเค้า. . . เค้าคนนี้ เค้าคือ พลัม ผู้ชายที่สำคัญกับชีวิตเธอมากเหลือเกิน จากวันนั้นเป็นต้นมาทั้งคู่ก็คบกันอย่างมีความสุข แม้ว่าจะทะเลาะเบาะแว้งกันบ้าง มีอุปสรรคบ้าง แต่ทั้งคู่ก็ร่วมกันฝันฝ่ามันมาได้เกือบ 1 ปีเต็ม และในที่สุด . . . ก็เหมือนสวรรค์กลั่นแกล้งทำให้เค้าทั้งคู่ต้องพรากจากกัน ในเย็นวันที่ 15 สิงหาคม 2549 ซึ่งเป็นวันครบรอบ 11 เดือน 9 วัน พลัมได้บอกเลิกกับฟ้า ซึ่งเธอก็ไม่ได้ห้ามหรือรั้งเค้าเอาไว้เลยแม้แต่น้อย เพราะเธอเคารพในการตัดสินใจของเค้า เธอรู้ว่าเค้าคงหมดความอดทนแล้ว เธอรู้ว่าเค้าเหนื่อยมากแล้ว แม้สิ่งที่เค้าพูดออกมามันจะทำให้เธอเจ็บมากแค่ไหนก็ตาม แต่เธอก็ยอมรับมันได้อย่างกล้าหาญ หลังจากนั้นเธอก็ไม่ได้ละความพยายามที่จะง้อพลัมให้กลับมาหาเธอทั้งๆที่รู้ว่ามันอาจเป็นไปไม่ได้เพราะ. . . พลัมบอกกับฟ้าว่า พลัมเปลี่ยนไปแล้ว พลัมมีคนใหม่แล้ว แต่ฟ้าก็รู้และบอกกับตัวเองเสมอว่า เค้ายังไม่เปลี่ยนไป เค้ายังเป็นพลัมคนเดิมของเธอเสมอ จนกระทั่งวันหนึ่งพลัมส่งข้อความมาบอกกับฟ้าว่า สิ่งที่ฟ้าทำมันมากเกินไปแล้ว อยากให้ฟ้าเข้าใจว่าตอนนี้เรา. . .เป็นแค่เพื่อนกัน ด้วยความรู้สึกที่เหนื่อยล้าเหลือเกินทำให้ฟ้าส่งข้อความกลับไปว่า ถ้าพลัมไม่รักฟ้าอีกแล้ว ก็อย่ามาทำร้ายกันอีกเลย ซึ่งในความหมายของเธอนั้นเธอหมายถึง ตลอดเวลาที่ผ่านมาที่เธอทั้งง้อและพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้พลัมกลับมาหาเธอ หลายสิ่งที่เค้าทำ ไม่ว่าจะเป็นการที่เค้าพยายามวางสายเมื่อเธอโทรไปหา หรือน้ำเสียงที่แข็งกระด้างเมื่อคุยกับเธอ สิ่งเหล่านั้นมันเป็นการทำร้ายให้เธอยิ่งเจ็บมากขึ้นและมากขึ้น แต่ในขณะเดียวกันพลัมกลับเข้าใจว่าฟ้าหมายถึง ตลอดเวลาที่คบกันมา พลัมคือคนที่ทำร้ายฟ้ามาตลอด ในคืนนั้นเอง พลัมตัดสินใจ ตัดขาดกับฟ้าโดยไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก. . . แม้แต่ความเป็นเพื่อนก็ตาม เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้ฟ้าทั้ง. . .รู้สึกผิด รู้สึกเสียใจ รู้สึกเจ็บ และรู้สึกผิดหวังเป็นอย่างมาก เธอจึงคิดที่จะทำร้ายตัวเองอีกครั้งแต่ก็ทำไม่สำเร็จ ตอนนั้นสิ่งเดียวที่เธอคิดคือ. . .ตลอดเวลาที่ผ่านมาเธอมีชีวิตอยู่เพื่อพลัมมาตลอด แต่ตอนนี้เธอไม่มีพลัมอีกแล้ว แล้วเธอจะอยู่ต่อไปเพื่อใคร ?? ไม่ว่าจะยังไงก็ตามสำหรับตอนนี้แล้ว สิ่งเดียวที่สามารถหล่อเลี้ยงให้เธอมีชีวิตอยู่ได้คือ ความหวังที่ว่า ซักวันหนึ่งพลัมจะเข้าใจทุกสิ่ง แล้วพลัมก็จะกลับมารักเธอเหมือนเดิม พลัมจะกลับมาเป็นแฟนเธออีกครั้ง แม้มันอาจเป็นได้เพียงแค่ความฝันลมๆแล้งๆ แต่มันก็ยังดีกว่าที่เธอจะต้องอยู่ต่อไปโดยหมดสิ้นทุกสิ่งทุกอย่าง สำหรับฟ้าแล้วความรู้สึกในใจที่เธอมีตอนนี้ก็คือ เธอจะไม่มีวันลืมผู้ชายคนนี้เด็ดขาด ไม่ว่าเค้าจะเกลียดเธอเพียงใดก็ตาม มันก็ไม่สามารถทำลายความรักที่แท้จริงที่ฟ้ามีต่อพลัมได้ พลัมจะเป็นภาพความทรงจำที่ดีในใจฟ้าเสมอและตลอดไป ไม่เคยมีแม้ซักวันไหนเลยที่ฟ้าคิดที่จะลืมพลัมไปจากใจของเธอ มีหลายอย่างที่ฟ้าอยากจะพูดให้พลัมได้รู้และเข้าใจแต่เธอคงไม่มีโอกาสอีกแล้ว สิ่งหนึ่งที่เธออยากรู้มากในตอนนี้คือ พลัมจะเป็นยังไงบ้าง พลัมจะสบายดีไหม พลัมจะลืมฟ้าไปแล้วรึยัง พลัมจะเกลียดฟ้าไหม ตอนนี้พลัมมีความสุขมากแค่ไหนกัน แล้วพลัมจะนั่งคิดถึงฟ้าทุกคืนเหมือนที่ฟ้าคิดถึงพลัมทุกคืนรึเป่า ?? พลัมจะรู้บ้างมั้ยว่าการที่ฟ้าต้องใช้ชีวิตอยู่บนโลกนี้โดยไม่มีพลัมเคียงข้างมันชั่งทรมานเหลือเกิน พลัมจะรู้สึกเหมือนฟ้าบ้างมั้ย ??? หลายครั้งที่ฟ้าผ่านที่ที่เคยมีเรามันทำให้ฟ้ายิ่งคิดถึงอดีตที่มีความสุข อดีตที่มีพลัมอยู่ข้างๆ และเดินจับมือฟ้าไปในทุกๆที่ สุดท้ายประโยคในใจที่ฟ้าอยากจะบอกให้พลัมได้รับรู้ก็คือ ฟ้ายังรักและรอพลัมกลับมาอยู่เสมอนะ ฟ้ายินดี. . ยินดีที่จะต้อนรับพลัมกลับมาเสมอ ฟ้ายินดีถ้าเราจะได้กลับมารักกันเหมือนเดิม แต่ถ้าพลัมมีความสุขกับสิ่งที่เลือกแล้วและคิดว่ามันคือความสุขที่แท้จริง ฟ้าก็ยอม แม้มันจะทำให้ฟ้าต้องเจ็บมากแค่ไหนก็ตาม ดูแลตัวเองดีๆนะจ่ะ รักที่สุด. . . สุดที่รัก
24 มกราคม 2555 09:54 น. - comment id 128240
ด้วยความจริงใจค่ะ คนเราทุกคน ต่างมีอดีตเกี่ยวกับความรักด้วยกันทั้งนั้นค่ะ จะผิดหวังหรือสมหวัง ความรู้สึกนั้นจะอยู่ในใจของเราเสมอ ดิฉันเป็นคนชอบบทกลอนมาก แต่แต่งไม่เก่ง ดิฉันเพิ่งเป็นสมาชิกรอรหัสอยู่ ต้องทำการบ้านเยอะ อ่านมากๆ เขียนบ่อยๆ เดี๋ยวคงดีขึ้น ต้องขออภัยไว้ก่อนว่า ดิฉันขอติเพื่อก่อนะคะ 1. วันที่สดใส แต่ แฝงไปด้วยความสุข คำว่า แต่ ต้องใช้ ในเหตุผลที่ขัดแย้งกัน น่าจะใช้คำว่า และ มากกว่า 2. คำว่า ฝันฝ่า น่าจะเป็น ฟันฝ่า 3. เนื้อเรื่องตอนแรกบอกว่า คนเคยรู้จักกัน แต่ต่อมาบอก ไม่รู้จักกัน 4. จุดหักเห จุดเปลี่ยน สำคัญที่สุด แต่ไม่บอกเหตุผล ความรู้สึกขาดหายไปค่ะ 5. คำว่า " รึเป่า?" น่าจะเป็น "รึเปล่า?" 6. คำว่า "ชั่ง" ควรเป็น "ช่าง" 7. ใส่เครื่องหมายคำถามหลายครั้ง 8. " นะจ่ะ" ควรเป็น "นะจ๊ะ" เรารักการเขียน รักบทกลอน ช่วยกันอนุรักษ์ภาษาไทยกันนะคะ ด้วยความรักและห่วงใย