ฟ้ายังมีดาว ตอนที่ 4

เก่งกาจ

ไม่นานทั้งคู่ก็มาถึงร้านเต๋อ ที่พึ่งเปลี่ยนที่ขายใหม่ เพราะหนีพวกลูกค้าเมาสุราที่ชอบหาเรื่องวิวาท มาลุ้นกันว่าวันนี้จะมีเรื่องวิวาทที่ร้านเต๋ออีกหรือไม่
	ดาว นี่เต๋อ ฟ้าแนะนำให้ดาวรู้จักเพื่อนของเขา
	สวัสดีค่ะ ฟ้าพูดถึงร้านเต๋อว่าเป็นร้านก๋วยเตี๋ยวที่สุดพิเศษ วันนี้เลยอยากมาอุดหนุนดาวกล่าวยิ้มๆอย่างเป็นมิตร
	ฝีมือไม่เท่าไหร่หรอกดาว แต่ไอ้ที่พิเศษมันพิเศษตรงที่ว่าเจ้าของร้านทรหดยิ่งกว่าแมวที่มีเก้าชีวิต เพราะต้องเอาตัวรอดจากพวกลูกค้าที่เมาแล้วมาหาเรื่องกันในร้านมันน่ะฟ้าแซวเพื่อนตนเองอย่างตลก ดาวหัวเราะทันทีที่ได้ยินอย่างนั้น แต่เต๋อหมันไส้เพื่อนจึงพูดเหน็บแนมกลับไปบ้าง
	อ้าวคุณเพื่อนฟ้าคร้าบ หันมาแขวะผมเสียได้ เดี๋ยวผมก็เลือดจากปากคุณไปทำน้ำตกดีไหมเนี่ย เชิญคร้าบ เข้าไปนั่งก่อนเดี๋ยวผมจะทำก๋วยเตี๋ยวน้ำตกสูตรพิเศษให้ได้ทานกันเต๋อกล่าวพลางหาที่นั่นให้ทั้งสองคนจากนั้นก็ไปทำก๋วยเตี๋ยว อีกสักพักก็นำก๋วยเตี๋ยวที่ปรุงพิเศษมาให้ทั้งสองคน
	นี่คร้าบ ก๋วยเตี๋ยวสูตรพิเศษ รีบทานเสียนะคร้าบ ถ้ารอนานเดี๋ยวจะไม่ได้กิน เพราะอีกไม่นานที่นี่จะเปลี่ยนร้านก๋วยเตี๋ยว เป็นสนามมวยในไม่ช้าเต๋อกล่าวติดตลกพร้อมรีบไปล้างถ้วยล้างชามเพราะอีกไม่นานเขาต้องเก็บกวาดจากพวกขี้เมามายำร้านเขาจนแหลกไปข้างหนึ่ง
	ด้านชลชาติก็ไปสืบมาว่าฟ้ามีเพื่อนสนิทที่ชื่อเต๋อขายก๋วยเตี๋ยวน้ำตกอยู่ และชอบมีพวกขี้เมาไปหาเรื่องกันที่ร้านเต๋อ จนร้านเต๋อพัง ชลชาติจึงเกิดความคิดว่าจะแก้แค้นฟ้าอย่างไรดี
ชลชาติไปถึงบริเวณร้านก๋วยเตี๋ยวแต่ซ่อนตัวไม่ให้ฟ้าและดาวเห็น เขามองภาพตรงหน้า ภาพที่ฟ้าและดาวต่างคนต่างป้อนก๋วยเตี๋ยวแสดงความรักต่อกันและกันอย่างอิจฉาเป็นที่สุด ทำไม ทำไมต้องเป็นเช่นนี้ เขาไม่เคยนึกเกลียดใครเท่านี้มาก่อน ไม่เคยเกลียดใครเท่าฟ้ามาก่อนเลย
	ชลชาติเดินเข้าไปในร้านอย่างหาเรื่อง พร้อมกับลูกสมุนอีกสี่ห้าคน แล้วพูดว่า
	หลีกไป ฉันจะนั่งชลชาติผลักฟ้าไปจากที่นั่งล้มลง
	อะไรกันน่ะ ชลชาติดาวกล่าวอย่างไม่พอใจ พร้อมมองชลชาติอย่างรังเกียจ
	อ้าวคุณครับ เก้าอีกร้านผมไม่ได้มีตัวเดียวนะคร้าบ ไม่ต้องใช้กำลังมาเบ่งแย่งที่คนอื่นก็ได้มั้งเต๋อกล่าวกวนๆอย่างไมพอใจที่ชลชาติหาเรื่องเพื่อนเขา
	จะแย่งจะทำไม เพราะเจ้าของที่นั่งตรงนี้มันควรจะเป็นฉันชลชาติกล่าวอย่างวางอำนาจ
	พูดอะไรของนายน่ะ ชลชาติดาวกล่าวพร้อมมองอย่างไม่พอใจ
	ก็พูดว่าที่ตรงนี้มันควรจะเป็นของฉัน และเธอก็ควรจะเป็นของฉันชลชาติกล่าวเสียงแข็งอย่างไม่ยอมใคร
	เอ..แต่ผมว่าวันนี้ผมพึ่งเสียเงินเช่าที่ตรงนี้ขายของ และเท่าที่จำได้ผู้หญิงคนนี้ก็เป็นแฟนเพื่อนผมนะคร้าบ คุณลูกค้า อย่ามึนสิคร้าบเต๋อกวนประสาทอย่างไม่สบอารมณ์
	มึงหยุดไปเลยนะ ถ้าอยากจะมีชีวิตอยู่ขายก๋วยเตี๋ยวต่อไปชลชาติเสียงดังอย่างไม่สบอารมณ์ พร้อมชี้หน้าเต๋อ
	กูว่าเมิงต่างหากนะที่ควรหยุด เพราะถ้าเมิงไม่หยุด เมิงอาจจะไม่มีชีวิตอยู่กินก๋วยเตี๋ยวของกรูหรือของใครๆเต๋อกล่าวกวนอย่างไม่ยอมเหมือนกัน
	มานี่ไปกับฉันชลชาติยึดมือดาวเอาไว้พร้อมจะลากให้ไปด้วยกันให้ได้
	แกนั่นแหละที่ควรจะไป!!ฟ้ากล่าวพร้อมผลักอกชลชาติ ชลชาติหงายหลังพร้อมล้มลงอย่างแรง ความเจ็บทำให้ชลชาติโมโห
	มึง!! มึงกล้าผลักกรูเหรออย่าอยู่เลยชลชาติจะเล็งปืน ฟ้าเตะปัดทันที พร้อมเตะไปที่หน้าของชลชาติเต็มแรง แต่ไม่นานลูกน้องของชลชาติสองคนก็มายึดแขนทั้งสองข้างของฟ้าไว้ ชลชาติลุกขึ้นมาพร้อมต่อยไปที่หน้าของฟ้าเต็มแรง สี่ห้าครั้งเลือดไหลกลบปากฟ้า จากนั้นก็ใช้เท้าเตะยันไปที่ท้องของฟ้าเต็มแรง ฟ้าทรุดเพราะความเจ็บ ดาวจะเข้าไปช่วยแต่ลูกน้องอีกสองคนยึดแขนเอาไว้ทั้งสองข้าง
	ฟ้า!!!ดาวร้องเสียงหลงอย่างเป็นห่วงที่สุด
	จะบ้าหรือไงชลชาติอย่าทำอะไรเขานะ อย่า!!ดาวตะโกนด่าชลชาติอย่างเหลืออด เธอในตอนนี้เกลียดชังชลชาติยิ่งนัก
	ทางด้านเต๋อก็เจอลูกน้องชลชาติอีกคนจะเข้าไปต่อย แต่ว่าเต๋อก็ใช้ฝีมือป้องกันตัวจากการฝึกทหารเกณฑ์สู้กับพวกชลชาติ เขาหันมาเตะราวคลิกไปที่ลูกน้องชลชาติเต็มแรง ลูกน้องชลชาติมึนจากนั้นเขาใช้ศอกกระแทกไปที่หน้าเต็มแรงลูกน้องชลชาติจนมันสลบไป เห็นลูกน้องชลชาติอีกคนวิ่งไปเอาปืนที่ฟ้าปัดไป จะมายิ่งฟ้า เต๋อจึงใช้ตะเกียบที่มีปลายแหลมซัดไปเสียบที่มือของลูกน้องของชลชาติเต็มแรง ไม้ปักที่มือของมัน มันร้องครวญครางอย่างเจ็บปวดปล่อยปืนทันที ฟ้าเห็นเป็นทีพยายามเหวี่ยงตัวเต็มแรงให้พ้นจากการจับกุมของลูกน้องชลชาติ แต่ไม่สำเร็จ จึงใช้ส้นเท้ากระแทกไปที่ลูกน้องของมันเต็มแรงพร้อมใช้เท้ายันไปที่เข่าของมันอย่างแรง ลูกน้องทั้งสองคนทรุดลงอย่างเจ็บปวดเพราะกระดูกที่เข้าข้างหนึ่งเกือบหัก จากนั้นฟ้า ก็เข้าไปเตะกลางอกสมุนอีกคนที่จับดาวเอาไว้และใช้สันมือกระแทกไปที่ท้ายทอยจนมันมึนและสลบไป
	เป็นอันว่าตอนนี้ลูกน้องของชลชาติไม่สามารถทำอะไรได้เหลือแต่ชลชาติที่ยังนอนอ่อนแรงอยู่ใกล้ปืนที่ตกอยู่
	ฟ้าเป็นห่วงดาวถามอย่างห่วงใยว่า
	ไม่เป็นไรใช่ไหมดาว
	ไม่ ไม่จ๊ะดาวกล่าวพร้อมสวมกอดฟ้า
	ชลชาติหยิบปืนและมาเล็งที่ฟ้า เต๋อเห็นจึงร้องห้าม
	ไอ้ฟ้าระวังเต๋อกล่าว จะขว้างตะเกียบไปที่มือชลชาติแต่ลูกน้องชลชาติคนหนึ่งเตะไปที่แขนเต๋อ
	ตายเสียเถอะเมิงชลชาติยิงไปที่ฟ้า ถูกตรงกลางอกฟ้าพอดี จังหวะก่อนที่ฟ้าจะถูกยิงฟ้าผลักดาวให้หลบกระสุน 
	ทันทีที่ฟ้าโดนยิงดาวช็อคเป็นที่สุด แต่อารมณ์ตอนนี้เต็มไปด้วยความเคียดแค้นชิงชัง จึงหยิบไม้ขนาดใหญ่ที่เต๋อใช้ยันล้อรถก๋วยเตี๋ยวให้อยู่ได้ เดินตรงไปที่ชลชาติที่กำลังยืนสาสมใจที่ได้ทำลายชีวิตฟ้าไป แต่ไม่นานก็รู้สึกมีอะไรแข็งๆมาตีที่หัวเต็มแรง เขาสิ้นสติสัมปชัญญะไปเวลานั้น
	ฟ้า ฟ้า ฟ้าอย่าเป็นอะไรไปนะดาวรีบไปประคองฟ้าที่หลับตาสนิทแน่นิ่งไปไม่มีปฏิกิริยาใดๆตอบรับเลย
	ฟ้า ฟ้าอย่าทิ้งดาว ฟ้าฟ้า อย่าทิ้งดาว ตื่นขึ้นมา ตื่นขึ้นมานะ ตื่นซิ!! ดาวร้องเสียงดังอย่างเจ็บปวดที่สุด ที่สุดในชีวิตของเธอ
	ทางด้านฟ้าหลังจากที่เขาตายแล้วเขาก็พบว่าเขามายืนอยู่ผืนแผ่นดินหนึ่งที่เต็มไปด้วยหญ้าและฟ้าใสสุดลูกหูลูกตาที่นี่คือที่ไหนกัน เขาจำได้ไม่นานมานี้เขาอยู่กับดาวและกำลังปกป้องเธอจากชลชาติแต่ทำไม เขาจึงมาอยู่ที่นี่
	ที่นี่ที่ไหนฟ้าเอ่ยอย่างประหลาดใจ
	เจ้ายืนบนผืนดินที่โอบล้อมด้วยผืนฟ้า ที่นี่ก็คือฟ้าดินน่ะสิเสียงใครคนหนึ่งดังจากฟ้าไกลไม่เห็นตัวตนของคนที่พูด
	ท่านเป็นใครฟ้าเอ่ยอย่างสงสัย
	ก็บอกแล้วไง ว่าฟ้าดินเสียงปริศนานั่นตอบกลับมา
	ทำไม ทำไมผมมาอยู่ที่นี่ฟ้าเอ่ยถามอย่างไม่เข้าใจ
	เวลาของเจ้าบนโลกมนุษย์หมดแล้ว เจ้าจึงมาอยู่ที่นี่เสียงปริศนานั่นตอบกลับมา
	ไม่ผมไม่อยู่ที่นี่ ผมจะอยู่กับดาว คนรักของผมฟ้าปฏิเสธเสียงแข็งไม่ยอมรับเวลาพรากจากนี้
	แต่ว่าเวลานี้ฟ้าไม่อยู่คู่ดาวอีกต่อไปแล้วเสียงปริศนานั่นตอบกลับมา
	ท่านหมายความว่าอย่างไรฟ้าเอ่ยอย่างไม่เข้าใจ
	เมื่อไร้ฟ้า ดาวก็ร่วงลงสู่ผืนน้ำเสียงปริศนานั่นตอบกลับมาอีกครั้ง
	ผมก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าท่านหมายความว่าอย่างไรฟ้าเอ่ยถามอย่างไม่เข้าใจเช่นเคย
	ตอนนี้ ดวงดาวของเจ้าตกไปสู่ผืนน้ำ ถ้าเจ้าอยากไปหาคนรักอีกครั้งมันก็มีวิธีเสียงปริศนานั้นตอบเสียงกังวานแจ่มใส
	วิธียังไงครับฟ้าเอ่ยถามอย่างยินดี
	เจ้าก็ต้องเป็นผืนน้ำนะสิ เจ้าอยากเปลี่ยนจากผืนฟ้าไปเป็นผืนน้ำไหมล่ะเสียงปริศนานั่นตอบกลับมา
	อยาก อยากครับ ขอเพียงได้อยู่กับดาวไม่ว่าผมจะไปเป็นอะไรผมยอมทั้งนั้นฟ้าตอบกลับไปอย่างยินดี
	เจ้าไม่เสียใจเสียงปริศนาถามกลับมา
	ไม่ ให้ผมกลับไป ให้ผมกลับไปฟ้ากล่าวอย่างยินดียิ่งนัก ไม่นานเขารู้สึกตกไปเหวลึกและสิ้นสติสัมปชัญญะไป