นักบุญ

คีตากะ

       เมื่อวัยเด็ก ครั้งหนึ่งข้าพเจ้าเคยไปเยี่ยมเยือนนักบุญผู้หนึ่งในดงไม้อันเงียบสงบของท่านซึ่งอยู่ไกลโพ้นจากเทือกเขาออกไป และขณะที่เรากำลังสนทนากันถึงเรื่องลักษณะของคุณธรรมกันอยู่ ก็มีโจรคนหนึ่งเดินกะปลกกะเปลี้ยอย่างอ่อนแรงขึ้นมาบนสันเขา เมื่อมาถึงดงไม้เขาก็คุกเข่าลงเบื้องหน้านักบุญและเอ่ยขึ้นว่า “โอ้นักบุญ ขอได้ปลอบประโลมใจกระผมด้วยเถิด! บาปของกระผมนี้หนักนัก”
นักบุญตอบว่า “บาปของฉันก็หนักเช่นเดียวกัน”
โจรกล่าวว่า “กระผมเป็นโจรและผู้ปล้นสะดม”
นักบุญก็ตอบว่า “ฉันเองก็เป็นโจรและผู้ปล้นสะดม”
โจรจึงพูดว่า “แต่กระผมเป็นผู้ร้ายฆ่าคนตาย โลหิตของผู้คนมากมายร่ำร้องอยู่ในหูของกระผม”
และนักบุญตอบว่า “ฉันเองก็เป็นฆาตกร ในหูของฉันก็มีเสียงร้องของโลหิตของผู้คนมากมายอยู่เช่นกัน”
และโจรกล่าวว่า “กระผมได้ประกอบกรรมทำชั่วมานับไม่ถ้วนแล้ว”
นักบุญก็ตอบว่า “ฉันเองก็ได้ก่ออาชญากรรมมานับไม่ถ้วนเช่นกัน”
ครั้นแล้วโจรก็ลุกขึ้นจ้องดูนักบุญ ในดวงตาของเขามีแววประหลาด และขณะที่ เขาจากเราไป เขาก็กระโดดหยอยๆ ลงไปตามเนินเขา
ข้าพเจ้าหันไปหานักบุญผู้นั้นแล้วถามว่า “เหตุใดท่านจึงกล่าวหาตัวเองว่าประกอบอาชญากรรมเช่นนั้นเล่า? ท่านไม่เห็นดอกหรือว่าชายผู้นี้กลับไปโดยไม่นับถือท่านต่อไปแล้ว?”
นักบุญก็ตอบว่า “ก็จริงดอกที่เขาไม่นับถือฉันต่อไป แต่เขาก็กลับไปอย่างปลอดโปร่งขึ้นมากนี่นะ”
ในขณะนั้นเราได้ยินเสียงโจรร้องเพลงอยู่ไกลๆ และเสียงสะท้อนแห่งเสียงเพลงของเขาทำให้หุบผาเต็มไปด้วยความปรีดาปราโมทย์...



ฺBe Veg, Go Green 2 Save the planet
www.godsdirectcontact-thai.org
www.suprememastertv.com