ฉันคิดถึงเธอ... คิดถึงเรื่องราวต่างๆ ระหว่างเรา... เรื่องราวที่เหมือนเพิ่งจะผ่านมา...ยังคงงดงาม...และติดตรึงใจฉัน...ไม่มีวันลืม ทุกครั้งที่คิดถึงเธอ...รู้ไหมว่า...มันช่างแสนทรมานเหลือเกิน น้ำตามันซึมไหลออกมาทุกคราวไป สิ่งหนึ่งที่เป็นเช่นนี้...เพราะความผิดของฉันเอง...ที่ทำให้ทุกอย่างเป็นอย่างนี้ ฉันเองที่ทำให้เธอ...ต้องเดินกลับไปยังถนนสายเก่า...ที่เปล่าร้าง ฉันวู่วาม...และเอาแต่ใจตัวเอง...โดยไม่ไตร่ตรอง...ไม่ใส่ใจแคร์ความรู้สึกของเธอ แต่...อยากให้เธอเข้าใจว่านั่นเป็นเพราะ...ฉันรักเธอ เธอ...ความรักของฉัน
3 พฤศจิกายน 2554 18:21 น. - comment id 127246
แวะมาอ่าน ผ่านมาเยี่ยม
3 พฤศจิกายน 2554 19:36 น. - comment id 127248
ทุกอย่างแม้เปลี่ยนไป แต่อยากให้เธอรู้ไว้ว่า...ใจฉันยังรักเธอเหมือนเดิม... ขอบคุณครับ...ฉางน้อย ที่แวะมาเยี่ยม
3 พฤศจิกายน 2554 20:53 น. - comment id 127250
...มิเปงไร หามิได้ อย่าถือสา
4 พฤศจิกายน 2554 10:51 น. - comment id 127254
นานๆ มาที... แซมว่า เป็นน้ำตาลกองโต.... ไม่ใช่ ทรายกองดินแล้วนะคะ.. ดีใจที่เห็นกันอีกค่ะ... แซมค่ะ
4 พฤศจิกายน 2554 12:01 น. - comment id 127259
เป็นเมล็ดทรายที่ไร้ค่า...มีราคา...ตอนน้ำท่วม.. ขอบคุณ..คุณแซมที่มาเยี่ยมเยียนเช่นเคย
5 พฤศจิกายน 2554 07:56 น. - comment id 127264
5 พฤศจิกายน 2554 11:58 น. - comment id 127268
ขอบคุณครับ..คุณโคลอนที่แวะมา..