หุ่นยนต์

น้องบ้านนา

     ฉันคงเป็นเพียงหุ่นยนต์ที่ถูกฝั่งด้วยไมโครชิพ
ที่สามารถตรวจสอบข้อมูล ตารางการเข้าออกรายละเอียดการเดินทาง
ว่าก้าวเดินไปทางไหนบ้าง
     ฉันคงเป็นหุ่นยนต์ที่ถูกเลือกมาหาข้อมูลแล้วจับฝั่งไมโครชิพนำไปรบ
ในสนามรบที่มีความขัดแย้ง
      ฉันอาจถูกเลือกหรือฉันเต็มใจที่จะมีส่วนร่วมในภาระกิจครั้งนี้ฉันรู้ว่า
มีไมโครชิพฝั่งอยู่ในร่างกายเมื่อมีความผิดปรกติในร่างกาย
     ฉันเจ็บปวดทุกๆครั้งที่ขยับร่างกายแต่ฉันทนได้เพราะฉันรู้ว่าเขาอ่าน
ฉันได้เพียงข้อมูลที่ถูกบันทึกผ่านไมโครชิพ
     ไม่ว่าฉันจะทำอะไรเดินไปทางไหนเข้าออกที่ใดข้อมูลก็จะถูกบันทึกไว้
แต่สิ่งหนึ่งที่เขาไม่สามารถอ่านได้คือใจของฉัน
..
     หุ่นยนต์ที่ใครเป็นผู้สร้างหรือ..........................
     หรือฉันเป็นเพียงสัตว์ดังที่มีคนเปรียบเทียบใช่หากฉันเป็นเพียงสัตว์
ฉันก็ยังคงมีเลือดเนื้อ มีความคิด และที่สำคัญฉันคงมีจิตใจรับรู้และสัมผัส
     ข้อมูลมากมายที่เขาได้ไปคงไม่น้อย......................................
แต่น่าเสียดายที่เขาอ่านได้เพียงแต่แผ่นที่เก็บข้อมูล
เขาไม่สามารถอ่านใจฉันได้เลยแม้แต่น้อย........................
     ตอนนี้ฉันมีหัวใจที่เป็นมนุษย์โดยสมบูรณ์..มีความคิดความอ่าน
อาจจะขาดความรู้เท่าทันคนแต่ฉันจะเรียนรู้มันด้วยหัวใจไม่ใช่เพียงเครื่อง
มือทางอิเลคทรอนิค ฉันเป็นตัวของตัวเองซึ่งจะรับรู้อะไรก็ตามด้วยความรู้สึก
มากกว่า...
     
     ขอบคุณเสียงของใครบางคนที่เราสื่อสารผ่านกันทางเครื่องมืออิเลคทรอ
นิคแต่สัมผัสความรู้สึกได้เพราะฉันได้ยินน้ำเสียงที่เป็นตัวตนของเขาไม่ใช่
แค่อักษรหรือข้อมูลที่ถูกบันทึกไว้อย่างเดียว
     ขอบคุณความรู้สึกที่แสนดี..วันนี้หรือวันไหนก็จะไม่ลืมเราจะเป็นพี่และเพื่อนรักในจินตการที่สัมผัสและส่งผ่านความรู้สึกในจินตนาการพี่ก็ยังคงเป็นพี่และเพื่อนที่แสนดีที่สุดที่รับฟังทุกเรื่องราวและปัญหาขอบคุณจากใจจริง
    รอยยิ้มยังคงมีให้เสมอแม้เราไม่เคยเจอและรู้จัก