กี่ครั้งในชีวิต ที่เรากลายเป็น"เพียงความทรงจำ"ของใคร และกี่คนในชีวิตที่กลายเป็น"เพียงความทรงจำ"ของเรา บนเส้นทางของหัวใจคงไม่มีใครอยากเป็นแค่"ความทรงจำ"ของใครเพียงเท่านั้น แต่เมื่อเราไม่อาจห้ามบางอย่างที่อยู่เหนือการควบคุมของตัวเองได้ สิ่งที่พอจะเยียวยาหัวใจอันเปราะบางของเราในยามนี้ก็คือ "ความทรงจำ" ความทรงจำของคุณ อาจไม่มีฉันอยู่ และความทรงจำของฉันอาจไม่มีคุณอยู่เฉกเช่นเดียวกัน แต่มันจะเป็นไปได้หรือ... ในเมื่อฟ้าลิขิตให้เรา พบเพื่อรู้จัก รักเพื่อเรียนรู้ อยู่เพื่อดูแล แต่ก็มิอาจกำหนดระยะเวลาที่แน่นอนได้ วันนี้เราอาจเป็นปัจจุบันของกันและกัน แต่ใครจะตอบได้ อนาคตข้างหน้าเราอาจกลายเป็นเพียงความทรงจำสั้นๆในช่วงชีวิตของกันและกันก็เป็นได้ คนเราคงเกิดมาเพื่อ เรียนรู้ และจดจำ แต่สิ่งหนึ่งที่เรามีสิทธิ์กำหนดได้ด้วยตัวเราเองก็คือ เลือกจำสิ่งที่ควรจำ และเลือกทำในสิ่งที่ดีงาม เพื่อบรรจุเป็นนิยามของหัวใจ ความทรงจำของฉันมีมากมายเรียงรายเป็นชั้นๆ แบ่งหมวดหมู่ชัดเจน เหมือนตู้หนังสือ บางเรื่องก็หยิบจับออกมาอ่าน ปัดฝุ่น นึกถึง ยิ้มได้ บางเรื่องก็ปล่อยไว้ที่เดิม เพื่อกันไม่ให้ฝุ่นที่เกาะอยู่คละคลุ้งจนไปจับเรื่องอื่นเข้าโดยไม่ตั้งใจ บางเรื่องก็หุ้มพลาสติกใสเก็บไว้ให้พอมองเห็นแต่ไม่หยิบออกมาเพราะกลัวว่าจะไม่เหมือนเดิม "ความทรงจำ" อาจเป็นเพียงกลุ่มคำเดิมๆ แต่เราสามารถเพิ่มเติมได้ทุกช่วงเวลาของชีวิต มาถึง ณ จุดนี้อยากถามว่าคุณจัดเก็บความทรงจำของคุณไว้แบบไหนกันคะ
![]()
6 กันยายน 2554 12:03 น. - comment id 125877
มาทำตาสามปริบอีกแระ ลสร แกร ทำมากฝ่านั้นมะเปงเหรอว๊า
6 กันยายน 2554 11:48 น. - comment id 125923
6 กันยายน 2554 15:17 น. - comment id 126039
6 กันยายน 2554 15:17 น. - comment id 126040
40 เอาไข่ตรูคืนมา
6 กันยายน 2554 15:19 น. - comment id 126041
`บอกแว้วววว...อย่าเปิดบ้านทิ้งไว้..ไม่เชื่อ กันเล๊ยยยยย...
6 กันยายน 2554 15:17 น. - comment id 126046
อะไรแกรหลุดฟร่ะ ลิงฝน..บอกตรูมั่งฮี่
6 กันยายน 2554 12:21 น. - comment id 126088
ความจำสั้น แต่รักฉันยาวอ่ะว่าแล้วไปออกรายการที่เฌอว่าดีมะ อิอิ
6 กันยายน 2554 12:27 น. - comment id 126090
ยกป ส่วนตรู ฟามจำสั้นแต่ฉันหลังยาวฟร่ะ อิอิ ปล. รายการ kick me out เอ๊ย take me out ป่ะแกร
5 กันยายน 2554 14:35 น. - comment id 126155
ฟามทรงจำที่ว่างเปล่า รึไงจ๊ะ คริ คริ
5 กันยายน 2554 14:36 น. - comment id 126156
ไหนอ่ะ อยากรู้ใจ... คริ จะได้เห็นความทรงจำ หรือมันว่างเปล่า จริง???
5 กันยายน 2554 14:57 น. - comment id 126159
เพียงแต่ภาพบ่งบอกตอกใจซึ้ง แลตลึงจึงคิดจิตหวั่นไหว นางฟ้าน้อยล้อลมบ่มแกว่งไกว คิดถึงใครหรือเปล่าเย้าล้อลม.
แก้วประเสริฐ.
5 กันยายน 2554 15:05 น. - comment id 126162
เยอะ...ความทรงจำทั้งบวกและลบ เรียงไม่เป็นระเบียบ เหมือนชีวิตอ่ะ เอาน่า...จดจำแต่เรื่องบวกใจก็บวก จริงป่าว
5 กันยายน 2554 15:07 น. - comment id 126164
ความทรงจำของฉันมีมากมายเรียงรายเป็นชั้นๆ แบ่งหมวดหมู่ชัดเจน เหมือนตู้หนังสือ ฟามทรงจำของมังยังเปงระเบียบเลยวุ๊ย อิอิ ของตรูกระจัดกระจาย เลอะเทอะ เฟอะฟะไปหมด ว่างๆมาจัดระเบียบฟามทรงจำให้ตรูมั่ง เออ แล้วแยกหมวดหมู่ไงฟระ มีบรรณารักษ์เฝ้าป่ะ อิอิ
5 กันยายน 2554 15:09 น. - comment id 126165
อะแฮ่มๆ....มาแล้นจ้ากว่าจะงัดความทรงจำออกมาปั่นเป็นตัวอักษรต้องใช้เวลานินุงน๊า
........ จวว ไม่มีใครมีพื้นที่ว่างเปล่าในกล่องความทรงจำหรอก เฌอเอ๊ย
............... แมงกุ๊ดจี่ มาแว๊ว...เหงยังจ๊ะมะกรูด... อิอิ
......... แก้วประเสริฐ ฮี่ๆ
ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยือนค่า....ขออภัยที่ให้รอนะคะ....
.............
5 กันยายน 2554 15:18 น. - comment id 126167
พี่พิมขาาาาาาาาาาาาาาาความทรงจำในด้านลบห่อพลาสติกใสหย่อนลงในลิ้นชัก ล๊อคกุญแจปิดตายไว้ถาวรเลยค่ะพี่ ความทรงจำในแง่บวกสมควรจัดเรียงให้เห็นชัดๆหยิบจับง่ายเนาะพี่เนาะ ยาบำรุงหัวใจ ก็ความทรงจำที่ดีงามไงเนาะพี่เนาะ
............... จวว อิอิ......
แกร ไม่เคยจัดจริงเหรอ เฌอ ความทรงจำจัดเก็บได้ จริงๆนะ ไม่ว่าจะ ฮาขี้แตก หรือ ร้องไห้ ขี้มูกโป่ง ตรูไม่เอามาอยู่ในหมวดเดียวกันหรอกแกรเอ๊ย
ปล.ฟามทรงจำของใครไม่มีใครไปจัดแทนได้หรอกแกรเอ๋ย....บรรณารักษณ์จึงไม่จำเป็น ไม่ใช่อะไร..........กลัวฟร่ะ
ขืนปล่อยใครมาจัดความทรงจำให้ ตรูกลัวเขาจะเอาอันที่เราอยากลืมแต่เจือกจำมาไว้แถวหน้าดิ
5 กันยายน 2554 15:27 น. - comment id 126168
ฟามทรงจำของเรา มันเลือนลางฟร่ะ บางอารมณ์ อยากคิดเรื่องฟามหลังเก่าๆ ต้องหารูปเก่าๆเอามาดู เปิดเพลงให้อิน แต่เวลามันผ่านไปไวมาก วันก่อนเรานึกถึงตอนไปเที่ยวภูเก็ต แต่หารูปไม่เจอ ไม่รุ้ไปเก็บไว้ที่ไหน ไม่มีรูป เรานึกภาพแทบไม่ออกเลย เพราะฟามทรงจำเราเลือนลางอ่ะ มีหลายเรื่องมันทับถมกันมาก อันล่างสุด ถ้าจะรื้อมาดูอันบนๆมังคงทับตรูตาย ฝุ่นก็จับเขรอะไปหมด นานๆทีเราถึงจะรื้อฟามทรงจำอ่ะ ส่วนมากเลือกที่จะลืม.. ลืมได้บางเรื่องถ้าใครไม่มาพูดถึง บางทีพูดถึงเรายังนึกไม่ออกเลยอ่ะ เราโชคดีอย่างเป็นคนไม่ค่อยจำ บ่อยครั้งยังทักชื่อเพื่อนผิด ดันเรียกชื่อพ่อมังซะงั้น
5 กันยายน 2554 15:27 น. - comment id 126169
อ่านแล้วเค้า เหงา หนาว เหม่อ รุยอ่ะ กำลังอินกับอารมณ์นี้เลยอ่ะ เค้าอยากให้ทุกวันเป็นปัจจุบัน... แต่ทุกสิ่งล้วนเปลี่ยนไปตามกฏธรรมชาติ ที่เป็นธรรมดา...
5 กันยายน 2554 15:29 น. - comment id 126170
1
5 กันยายน 2554 15:32 น. - comment id 126171
^ ^ จ๊าก เค้าจองอ่ะ คายออกมาเดี๋ยวนิ...แง ๆ
5 กันยายน 2554 15:37 น. - comment id 126172
5 กันยายน 2554 15:43 น. - comment id 126175
5 กันยายน 2554 15:59 น. - comment id 126178
5 กันยายน 2554 16:00 น. - comment id 126179
.
5 กันยายน 2554 16:01 น. - comment id 126180
ไม่รู้สิว่าทำไมใจต้องเพ้อ
5 กันยายน 2554 16:02 น. - comment id 126181
ก็ยังดีนะที่ยังอยู่ในความทรงจำ เพราะตามปกติแล้วเค้าไม่ค่อยจะจำกันนี่นา เหมือนอย่างที่พูดกันเล่นว่า เธอเป็นคนที่เท่าไหร่ไม่ได้จำไง อิอิ
5 กันยายน 2554 17:24 น. - comment id 126190
กล่องเก็บความทรงจำเหรอ คิดก่อน อ้อ..อยู่ตามต้นไม้ที่ลงมือปลูก งงนะสิ แบมยังงงเลยกล่องความทรงจำของแบม เก็บไว้ในสมุดบันทึก แต่ละวัน ที่ได้พบ เจอ อะไรมา โกรธใครมั้ยวันนี้ รู้สึกเหงา หัวเราะ ร้องให้ ดีใจ เสียใจ ฯลฯ เขียนลงไป เมื่อเวลาผ่านไป หยิบมันขึ้นมาอ่าน ย้อนเวลา บางเรื่องก็นั่งขำ บางเรื่องก็ เออ..นะ เราก็ระบายสีสันลงในกระดาษได้ดีเหมือนกันแฮะ กลับบ้านจ้า เลิกงานแล้ว
5 กันยายน 2554 18:09 น. - comment id 126194
เก็บ
5 กันยายน 2554 18:09 น. - comment id 126195
20 ไข่ๆ ไว้ในควาทรงจำก่อง
5 กันยายน 2554 18:27 น. - comment id 126197
อ่านไปยิ้มไป..แล้วฉันเก็บความทรงจำแบบไหนนะ
5 กันยายน 2554 19:20 น. - comment id 126198
มาแว๊วววววจวว เราโชคดีอย่างเป็นคนไม่ค่อยจำ ^ ^ ^ ตรูว่าแกรจำมะล่ายมากกว่าฟร่ะ เฌอ
ฮา ความทรงจำเลือนลาง ก็ยังดีกว่า ลบเลือนนะแกร
ในแต่ละช่วงชีวิต แต่ละช่วงเวลา แต่ละความทรงจำ ยากที่จะฉายชัดเท่าเทียม ความทรงจำที่ ฉายชัดในหัวใจย่อมเป็นความทรงจำที่คงคุณค่าไว้เสมอแม้เวลาจะหมุนไปข้างหน้า ความทรงจำที่เลือนลาง อาจจะเป็นเพราะเราทำสิ่งนั้นซ้ำๆหลายครั้งจนจำไม่ได้ว่า ที่ไหน เมื่อไหร่ แต่กับใคร น่าจะชัดนะแกร
อย่างแกรชอบท่องเที่ยวไงเฌอ อาจจะไปบางสถานที่มากกว่าหนึ่งครั้ง ไม่แปลกหรอกถ้าจะเลือนลางไปบ้าง
ส่วนความทรงจำที่เราเลือกที่จะลืม ก็คงเป็นความรู้สึกที่รอเวลาถูกลบเลือน...แกรว่าป่ะ
5 กันยายน 2554 19:27 น. - comment id 126199
.....อะแฮ่มๆ...
5 กันยายน 2554 19:32 น. - comment id 126200
ตรูไม่เคยมีสมุดบันทึกความทรงจำฟร่ะแกรแกรคงเดาได้ว่าทำไม..อิอิ ความทรงจำของตรูมันไม่มีชั้น ไม่มีซอก ไม่มีหลืบ ไว้เก็บ..
บางทีตรูอาจจะ แขวนมันไว้กลางอากาศโดยมิรู้ตัวก็เป็นได้ ไม่มีที่มา..และไม่มีที่ไป..ยีงไงว๊า งง เฟร้ยย
5 กันยายน 2554 19:36 น. - comment id 126201
แมงกุ๊ดจี่ อืมม...เหงา เหมือนกันเนาะ อารมณ์เดียวกันกับคนเขียนเลยเนี่ยเวลาของปัจจุบันมักจะสั้นกว่าพรุ่งนี้เสมอ... น่าใจหายเหมือนกันเนาะ
........... จวว ๑๐ กิงไข่แบบเนียนๆเลยวุ๊ยแกรนี่
........... แมงกุ๊ดจี่ เดี๋ยวรอมังออกรบเราค่อยไปฉกกลับคืนดีฝ่ามะกรูด
....... จวว ๑๒ แมงกุ๊ดจี่ ๑๓ จวว ๑๔ จวว ๑๕ ^ ^ ^ งานนี้ไม่เกี่ยวดีฝ่า
(รอทีเผลอ)
........ กทก นั่นสิเนาะ บางครั้งก็ยากที่จะหาเหตุผลให้ตัวเองเหมือนกัน
............... ฤกษ์ (ล๊อกอินแล้น)
โห...เป็นคนที่เท่าไหร่ไม่ได้จำ สงสัยแรมจะน้อย
จุความจำไม่ได้เยอะ
.............. แบมฯ อืมมฝนก็เก็บความทรงจำไว้ในสมุดบันทึกบางครั้งบางคราอ่ะ แบม ไม่ค่อยสม่ำเสมอเท่าไหร่
แต่ทุกตัวอักษรที่เก็บล้วนมากความหมายเสมอ
จดหมาย ก็เป็น อีกทางเลือกหนึ่งในการเก็บความทรงจำไม่ให้สูญหายและยังแบ่งปันความทรงจำกับคนที่รักได้ด้วยนะแบม
.......... เที่ยนหยด ย้ำ เที่ยนหยด ๑๙ - ๒๐
แกรๆ ตรูขอยืมไม้เอกแกรมาประดับบน ล ลิงตรูหน่อยจิว๊า "โคล่อน" แกรจะได้เปง เทียนหด เอ๊ย เทียนหยด สมใจ
เอาไข่ตรูไประวังหลังบ้านแกรดีๆล่ะ
ตรูเตือนแว๊วนะเปงกิโลแระนะ
............. แม่มดใจร้าย หายไปนานเลยนะคะ คิดถึงจัง
.................... วาโก๊ะ อะไรติดคอฟระแกร
หายยัง
ถ้ายังไม่หายเด๋วตรูช่วย
............ ลคส ตรูไม่เคยมีสมุดบันทึกความทรงจำฟร่ะแกร แกรคงเดาได้ว่าทำไม..อิอิ ^ ^ ^ ตรูไม่เคยเดาแต่ตรูจำแม่นเลยฟร่ะอ้อย คำนี้ของแกรอ่ะ "ตรูขี้เกียจ"
อ๋อ...ตรูรู้แระ วิธีถนอมความทรงจำของแกรชิมิ ตากแดดเก็บไว้ได้นาน
6 กันยายน 2554 07:59 น. - comment id 126217
สมองมนุษย์เหมือนอะไร....??? ความทรงจำ...เหมือนอะไร....??? เหตุการณ์เรื่องราว...ต่างๆมากมาย...เหมือนอะไร...??? ความรู้สึกที่ประทับลงไป...ในแต่ละ ความทรงจำ เหมือนอะไร...???? ความเข้าใจ...ในบางเหตุการณ์...เมหือนอะไร...??? การแม็กติดความรู้สึกกับความเข้าใจ...ลงไปในเหตุการณ์แต่ละเหตุการณ์...เหมือนอะไร..??? อีกเยอะ....อ่ะ...คุงลิง...อิอิสุดท้าย....ความทรงจำของมนุษย์...บันทึกที่ไหน...ใจ รึ สมอง...และเก็บได้มากน้อยแค่ไหน...(หน่วยนับเป็นอะไร...) อะไรเป็นตัวเตือน...ตัวหยิบ สะกิด...เขี่ย...มันออกมา...จึ๊ย...เยอะจริงๆ...
รู้แต่ว่า...ในฟามทรงจำผม...ก็มี ลิงสามตัวด้วย...แปลงร่างได้ด้วย...
แว๊บ....
6 กันยายน 2554 08:25 น. - comment id 126219
ความทรงจำ มันลบยากนะคุณฝน คล้ายว่าถูกบันทึกในฮาร์ทดิสที่ห้ามลบ และแถมมีแบ็คอัพ เผื่อไว้อีกต่างหาก หวัดดียามเช้าจ้า
6 กันยายน 2554 08:52 น. - comment id 126221
คนบางคนที่อยากจะจำ..กลับทำไม่ได้ แต่กับคนบางคนไม่อยากจะจำ..กลับลบ ทิ้งไม่ได้อีกเช่นกัน..เฮ้อ เวง
6 กันยายน 2554 08:53 น. - comment id 126222
6 กันยายน 2554 08:53 น. - comment id 126223
30
6 กันยายน 2554 09:03 น. - comment id 126225
กรต โห...อาคุงกีหายไปหลายวันกลับมาเอาปังหามาให้กังแต่เช้าเลยนะเนี่ย
นับดูดิ๊เครื่องหมายเควสชั่นมาร์คมีกี่อัน
เยอะนะ .....คุงตะหาร
แน่จริงกลับมาเฉลยทุกข้อเลย....
ปล.ในฟามทรงจำ อาคุงกี มีสามลิงจริงป่ะ...อิอิอิ
ไม่กล้าถามว่าจำไรไว้มั่ง
........................ ปู่กิ่ง หวัดดียามเช้าค่า
อิอิ....ตามน้ำ เอ๊ย ตามนั้นค่า ปู่ฯ
............... ลคส ๒๘ - ๓๐ ชิชะ
บังอาจยิ่งลัก เอ๊ย ยิ่งนัก
เดี๊ยะ จะเจอสอยไม่รู้โต๋
6 กันยายน 2554 09:13 น. - comment id 126228
แต่เด่วก่อน...ยังไม่พอ... หากท่านยังทายไม่ออก...เราขอแถมคำถาม...อีกหนึ่งข้อ...(เจี๊ยก)..ความฝัน (หลับฝันง่ะ) คืออะไร...??????? ตอบมาๆๆ...เรยยย....อิอิ
ปล.ไม่ต้องท้า...แน่จิงกลับมาตอบ...เพราะ ไม่แน่จิงดีก่า...อิอิ
มาแนวตาราก...อิอิ
6 กันยายน 2554 09:26 น. - comment id 126229
^ ^ ^ กรต ยัง ยังมะรุโต๋ว์เดี๊ยะจะเจอเจาะยางเข้าให้
อยากรู้ว่าฟามฝันคืออะไร.............
สักงีบดิ
เด๋วก็เหงเอง
ปล. ถ้าแน่จริงกลับมาตอบ
ถ้าไม่แน่จริง เดี๋ยวค่อยมาตอบ
ปล.ย่อมาจากปูเหลียว (นุง)
เพิ่งรู้นะเนี่ย กรต แนวเดียว กะอีตาต้น เอ๊ย อีตาราก
เดี๊ยะเจอ ฟูก้าคา เข้าให้
6 กันยายน 2554 15:22 น. - comment id 126231
ไอ่นี่เผลอมะล่ายเด๋วเต๊อะ
มือไวชะมัด
6 กันยายน 2554 16:18 น. - comment id 126235
อิ่มจัง..ตังค์ไม่กระเด็น...หุหุหุ ฟาดไข่ไป 3 ฟอง..อิอิ
6 กันยายน 2554 17:19 น. - comment id 126242
^ ^ ^ จุก เสียด แน่น เฟ้อ "ฟูกาคา" โลด
7 กันยายน 2554 23:33 น. - comment id 126297
.....สองลิงนี่ เป็นเอามากฟร่ะ..
8 กันยายน 2554 08:00 น. - comment id 126301
แล้วแกรอยากเปงบ้างปะหล่ะ..อิอิเนาะฝนเนาะ
8 กันยายน 2554 08:01 น. - comment id 126302
งานนี้
8 กันยายน 2554 08:01 น. - comment id 126303
ไม่เอาคืน
8 กันยายน 2554 08:01 น. - comment id 126304
จะได้
8 กันยายน 2554 08:02 น. - comment id 126305
50 เร้อ..
8 กันยายน 2554 08:03 น. - comment id 126306
ตรูก็แค่หวง..มิใช่ "งก" เฟร้ยๆๆๆๆ
8 กันยายน 2554 09:36 น. - comment id 126313
ปูพรมเกินวันละ3ผืน ระวังโดนปรับ หรือ ทั้งจำทั้งปรับ สอนม่ะจำ
9 กันยายน 2554 10:08 น. - comment id 126335
41 - 52 ตกลงใครเป็นมากกว่าใครฟระ พวกแกรนี่พอกังล่ะว๊า
9 กันยายน 2554 20:20 น. - comment id 126337
ผมชอบข้อความนี้ครับ "ความทรงจำ" อาจเป็นเพียงกลุ่มคำเดิมๆ แต่เราสามารถเพิ่มเติมได้ทุกช่วงเวลาของชีวิต ทำไมน่ะหรือครับ ก็เพราะหากเราอยากได้ความทรงจำดีๆ มาเก็บไว้ เราก็ต้องมอบสิ่งดีๆ ให้แก่กันน่ะสิครับ
11 กันยายน 2554 20:15 น. - comment id 126348
เอื้องคำ ขอบคุณค่า ฝนก็ชอบค่ะประโยคนี้ผุดขึ้นมาในความคิด ณ ตอนนั้นเลยหายไปนานนะคะ...หวังว่าคงสบายเนาะ