เรื่อง อาเกี๊ยก กลัวถูกเพื่อนล้อชื่อ

สุนทรวิทย์

สมัยเรียนอยู่มัธยม มีเพื่อนคนหนึ่งเป็นลูกคนจีนชื่ออาเกี๊ยก  อาเกี๊ยกเป็นหลานคนโปรดของอาม่า บ้านผมอยู่ติดกับบ้านอาเกี๊ยก เช้าๆเย็นๆจะได้ยินเสียงอาม่าเรียกอาเกี๊ยกแบบเสียงคน
จีนว่า อาเกี๊ยกอ่า อาเกี๊ยกอ่า แต่เพื่อนๆทั้งที่บ้านและที่โรงเรียนกลับเรียกอาเกี๊ยกว่า อาเกี๊ยะ หมายถึงเกือกไม้แบบคนจีน อา
เกี๊ยกถูกเพื่อนล้อนานเข้า เลยตัดสินใจไปเปลี่ยนชื่อเป็นชื่อไทย ด้วยความกลัวว่าจะถูกล้อเลียนอีก อาเกี๊ยกอุตส่าห์เปิดพจนานุกรมค้นหาชื่อที่ดูดีที่สุดอยู่หลายวัน ในที่สุดไปถูกใจคำว่าสุจิต ทบทวนอยู่หลายตลบแน่ใจว่าไม่ถูกใครล้ออีกแน่ ก็เลยเปลี่ยนชื่อเป็นนายสุจิตเพื่อนๆเลยล้อไม่ได้อีก แต่อาม่านี่สิ พูดไทยไม่ชัด เลยเรียกเพี้ยนไป ทุกวันจะได้ยินเสียงอาม่า ตะโกนเรียกนายสุจิตว่า อา..ซู..จิ อ่า อา..ซู..จิ อ่า เช้าก็อาซูจิ  เย็นก็อาซูจิ ถูกเรียกนานเข้า
นายสุจิตเลยเริ่มชักไม่แน่ใจในตัวเอง สังเกตได้จากที่แกเดี๋ยวๆก็ควักกระจกออกมาส่องดูหน้าตัวเองแล้วเอามือคลำหัวขยี้ๆก่อนจะเก็บกระจก ทำอย่างนี้วันละหลายครั้ง สันนิษฐานว่าแกคง
นึกในใจว่า กูปฏิสนธิหรือยังว๊า กูปฏิสนธิหรือยังว๊า หลังจากนั้นไม่นานนายสุจิตก็ไปเปลี่ยนชื่อใหม่เป็นสุรชาติ แต่เพื่อนๆกลับแกว่าไอ้องคชาติ เห้อ..ไม่รู้จะถูกจองเวรไปถึงไหน จบมัธยม
แล้วไม่เคยเจอกันอีก ไม่รู้ว่าป่านนี้เปลี่ยนไปแล้วอีกกี่ชื่อ