เรื่องของชายหัวล้าน

สุนทรวิทย์

มีชายหัวล้านคนหนึ่งพึ่งทำวิกผมมาใหม่ๆ สวมดูแล้วรู้สึกมันดีไปหมด เท่ห์จนอดใจไม่อยู่
จึงตัดสินใจออกไปเช็กเรตติ้งนอกบ้านสักหน่อย  เขาเดินมาจนถึงหน้าโรงหนัง เกิดเมื่อยขาขึ้นมา
เขาเลยตีตั๋วเข้าไปนั่งดูหนัง คนเราเวลาโหวงเฮ้งเปลี่ยน  อะไรอะไรก็ดีเป็นใจไปหมด เขาได้นั่งที่ติดกับสาวสวยหมวยอึ๋มคนหนึ่ง  ผิวขาวเหมือนไข่ปอกใส่กระโปรงสั้นเหนือเข่าตั้งคืบ ชายหัวล้านนั่งกระหยิ่มด้วยความตื่นเต้น แต่สาวสวยนางนั้นฉีดน้ำหอมมาซะเต็มที่ กลิ่นฟุ้งจนชาย
หัวล้านแทบจะทนไม่ไหว จะลุกหนีก็นึกเสียดาย เขาทนอยู่พักหนึ่งก็เผลอจามอย่างแรงออกมา
วิกที่หัวก็ตกกระเด็นไปที่เท้าของสาวสวย ชายหัวล้านมีสติดีเยี่ยม เขาพลิกวิฤกติเป็นโอกาสทันที
โดยก้มลงคลำหาวิกที่เท้าของสาวสวยนั้น คลำผิดคลำถูกโดนขาเขาบ้างก็ยังดี ถือเป็นกำไรเล็กๆน้อย ครั้นหาวิกเจอแล้ว ก็นำมาสวมศีรษะไว้อย่างเดิม แต่ชั่วประเดี๋ยวเดียว ชายหัวล้านก็
จามอย่างแรงอีกครั้ง วิกผมตกไปที่เดิม คราวนี้ชายหัวล้านก็ก้มลงคลำหาอีก แต่คลำไปโดนขาสาวสวยนั้นมากขั้น  สาวนั้นรู้สึกโกรธจึงแค่นถามอย่างไม่พอใจว่า 
	ทำอะไรวะไอ้หัวล้าน
ชายหัวล้านตอบอย่างซื่อๆว่า หาวิกครับ
ด้วยความโกรธสาวสวยก็แยกขาออก พร้อมเปิดกระโปรงขึ้น แล้วตะคอกว่า
	นี่ไงวิก
เพียงแว็บเดียวแท้ๆ แต่ชายหัวล้านมีสายตาดีเยี่ยมซ้ำยังมีความซื่อสัตย์เป็นยอดอีกด้วย
จึงตอบตรงๆว่า อันนี้ไม่ใช่ของผมครับ ของผมแสกข้าง อันนี้แสกกลางไม่ใช่ของผม
		        หรอกครับ
	เรื่องเล่าเรื่องนี้ชี้ให้เห็นว่าคนหัวล้านมีสายตาดีกว่าคนทั่วไป ทั้งยังมีซื่อสัตย์อีกด้วย
ของไม่ใช่ของตนก็ไม่เอา ซื่อตรงกว่าชายตัดฟืนกับเทพารักษ์ในนิทานอีสบเสียอีก ขอถาม
ผู้อ่านว่าท่านเห็นด้วยไหมครับ				

จำเค้าเล่ามาเลยมาเล่าให้คนอื่นฟังบ้างครับ