ลูกชายวัยน่ารักของฉันเรียนหนังสือพอใช้ได้ไม่ได้เก่งมากแต่ความจำเป็นเลิศรับรองด้วยประกาศนียบัตร 7 ใบ แล้ว(คุณแม่แอบดีใจ) ข้อเสียของลูกคือขี้เกลียด (อันนี้ไม่เหมือนแม่นะแม่ขี้เกลียดเป็นบางวัน) ช่วงปิดเทอมก็ให้ลูกได้พักผ่อนสมองหน่อยท่องศัพท์วันละ 5 คำพอและเล่นเกมส์ในคอมพิวเตอร์ เด็กก็จะมากันเต็มไปหมด ปรกติลูกและเด็กแถวบ้านก็เล่นทุกๆวันและก็เข้ามาอ่านใน thaipoem บ่อยๆเหมือนกัน เด็กชอบอ่านเรื่องสั้น แม่ชอบอ่านทุกอย่าง ช่วงปิดเทอมลูกเล่นทั้งวันแถมไปเล่นที่ร้านอีกอนุญาติให้เล่นที่ร้านได้ไม่เกินสามชั่วโมงต่อวัน แต่ลูกเล่นเกินเวลาที่กำหนดซิ... วันนั้นไปธุระให้อยู่บ้านกับป้าและตากลับมาถึงบ้านค่ำแล้วป้าบอกว่าไม่ยอมกลับบ้านมากินข้าวกินปลาเลยเล่นเกมส์ทั้งวัน ถามลูกด้วยความโมโหว่าไปเล่นเกมส์ทั้งวันเลยเหรอ ลูกบอกไม่ได้เล่นไปเล่นบ่านเพื่อนไม่ได้เล่นเกมส์แต่ความจริงแล้วเดินไปถามที่ร้านเกมส์ก่อนแล้วว่าลูกมาเล่นกี่ชั่วโมง เจ้าของร้านบอกพึ่งกลับไม่นาน ด้วยความโมโหถามลูกครั้งที่สองว่าไปเล่นเกมส์มาหรือเปล่า ลูกยืนยันคำตอบเดิม ครั้งที่สาม ถามดังขึ้นอีก เพลี้ยะ เพลี๊ยะ เพลี๊ยะ สามทีที่หลัง ลูกบอกไม่เจ็บแต่ร้องไห้ ฉันบอกลูกว่ามาม๊าก็ไม่เจ็บที่มือหลอกลูกแต่มาม๊าเจ็บที่ใจมากกว่า แล้วเดินขึ้นบันไดลูกตะโกนว่าเดี๋ยวไม่เกิน 15 นาทีมาม๊าก็มาง้อ ฉันหันไปบอกลูกว่า 15 นาทีนั้นมาม๊าจะไม่พูดด้วยต่างหาก ไม่ถึงนาทีลูกมาเคาะประตูเรียกบอกว่าขอโทษครับมาม๊า..ฉันเงียบไม่ตอบแต่ว่าฟังลูกพูดอยู่ ขอโทษครับ วันหลังไม่โกหกอีกแล้วครับสัญญา ได้ยินคำนั้นฉันเปิดประตูมาหาลูกแล้วกอดเขาไว้บอกว่ามาม๊าไม่เคยโกรธจเลยนะแต่ไม่อยากได้ยินคำแก้ตัว ถ้าผิดขอโทษแล้วแก้ไขตัวเองดีกว่า คำตอบ คือคำสัญญาของลูกต่างหากว่าจะไม่โกหกอีกแล้ว ............................................................
12 กรกฎาคม 2554 08:38 น. - comment id 122152
สวัสดีเจ้า คุณกลั่นแก้ว : ^ _ ^ หนูหิ่ง ฯ ม่ายมีลูก * _ ~ มีแต่หลาน & ลูกของหลาน เวลาหนูหิ่ง ฯ กลับบ้าน ถ้าตรงกับเสาร์ - อาทิตย์ ก็จะตระเวนเก็บหลาน ๆ ประมาณสิบกว่าคนมากองไว้ที่บ้าน แล้วก็ซื้อพิชซ่า & KFC มากินกัน บางทีก็ออกไปดูหนัง บางทีก็กระโดดไปเก็บปูในนาข้างบ้าน เมื่อไหร่ที่หนูหิ่ง ฯ พาเด็ก ๆ มาเล่นและนอนที่บ้าน พี่สาวจะหาเรื่องไปนอนที่อื่น อิ ๆ ๆ ๆ แกรำคาญเด็ก ๆ ค่ะ เวลาตีเด็ก ไม่อยากให้ใช้มือตีนะคะ ใช้ไม้เล็ก ๆ แล้วก็บอกให้เด็กแบมือ แล้วก็ตีที่มือ หรือให้เด็กหันหลังแล้วตีที่ก้น ไม่อยากให้ตีที่หลัง บางทีเด็กเพิ่งจะกินข้าวอิ่ม หรืออาจจะทำให้หายใจสดุดก็ได้ หนูหิ่ง ฯ ไม่ค่อยได้อยู่กับหลาน แต่ก็พอจะรู้นิสัยหลานแต่ละคน เด็ก ๆ เขาจะรู้จักเอาตัวรอดตามวิธีของเขา เรามีหน้าที่ ๆ ต้องรู้ให้ทันเด็ก หลานแต่ละคนก็มีปัญหาต่าง ๆ กันไป พ่อ - แม่แยกทางกันบ้าง ไปเรียนในเมืองห่างไกลพ่อ - แม่ คบเพื่อนเที่ยวทำให้เดินทางผิด ต้องออกจากโรงเรียนก็มี เป็นทอม - ดี้ ก็มี แบบว้า.... ทั้งหมู่บ้านแต่งกันกันไป แต่งงานกันมา กลายเป็นญาติกันโดยไม่รู้ตัวน่ะค่ะ ทำให้หนูหิ่ง ฯ มีหลานเต็มไปหมด ^ __ ^ หลานคนโตอายุห่างจากหนูหิ่ง ฯ 2 ปี ตอนนี้มีลูก 2 คน อยู่ในท้องอีก 1 คน หลานคนที่สองมีลูก 2 คน ลูกของหลานน่ารักมาก ชื่อ หยาหยา (ลูกของหลานคนโต ญ.), เหวินเหวิน (ลูกของหลานคนที่สอง ญ.), เชนทร์เชนทร์ (ลูกของหลานคนโต ช.)และหวาหวา (ลูกของหลานคนที่สอง ญ.) หลานคนโตบอกว่าที่อยู่ในท้องเป็นเด็กผู้ชาย ^ _ ^ หนูหิ่ง ฯ ก็จะมีเด็กน้อยเรียกเสี้ยวโผ๋ (ยายเล็ก) เพิ่มอีกหนึ่งคน ๕ ๕ ๕ ๕ ๕ ดีใจจัง คุณกลั่นแก้วมีลูกชายคนเดียวหรอคะ ? น่าจะมีสัก 3 คนนะคะ ^^" มีความสุขสม่ำเสมอจ้า
10 กรกฎาคม 2554 04:00 น. - comment id 124815
ตอนแซมเด็กๆ กฏของบ้านปลายสวนก็แบบนี้แหละค่ะ.. ถ้ายอมรับผิด มาพูดกันได้.. แต่ถ้าโกหกหละก็ หลังลายเลยค่ะ.... เด็กๆ มักจะคิดว่า ตัวเองฉลาดพอที่จะหลอกผู้ใหญ่ได้.... แซม
10 กรกฎาคม 2554 08:46 น. - comment id 124816
สวัสดีค่ะแซม... ถ้าคิดอีกด้านหนึ่งเด็กมีเหตุผลของเขาก็ได้ เขาอาจไม่ยากให้เราเสียใจเลยต้องบอกแบบนั้น แต่จะด้วยเหตุผลอะไรเราเป็นผู้ใหญ่เราต้องให้ โอกาสเขาเพื่อที่จะแก้ไขและรู้ว่านั้นคือสิ่งไม่ดีไม่ใช่เพื่อแก้ตัวนั้นคือโอกาสที่เด็กได้เรียนรู้ว่าการโกหกไม่ดี..ต่อไปไม่ว่าเรื่องเล็กเรื่องใหญ่เขาก็ไม่อยากจะโกหกอีก...ขอบคุณนะที่เข้ามาอ่านและเล่าเรื่องบ้านสวนให้ฟัง
12 กรกฎาคม 2554 13:33 น. - comment id 124838
สวัสดีเจ้าหนูหิ่ง... หลานๆน่ารักจังเด็กๆจะใสซื่อและบริสุทธิ์น่ารัก เหมือนกระดาษที่ใสสะอาดเราเป็นครูสอนเด็กจะเป็นคนระบายสีและเราก็จะได้ดูผลงานที่เราสอนมากับมือว่าภาพที่เด็กๆวาดจะสวยแค่ไหนไม่ได้ต้องสวยงามวิจิตรเกินใครๆ แค่เห็นว่ารูปนั้นไม่เลอะเทอะเปรอะเปื้อนเราก็ภูมิใจแล้วละ ลูกชายคนโตป.3(ชอบวิชาการและการเมืองมาก) แล้วคนเล็กผู้หญิงอ. 3 (เป็นเด็กกล้าแสดงอออกช่างฝันและรักสวยรักงามมาก) พูดเก่งทั้งสองคนเลยจ๊ะ (มีสองคนพอแล้วไม่ใช่เหนื่อยหรือเบื่อนะสนุกและมีความสุขแต่ว่าเน้นคุณภาพไม่เน้นปริมาณ(ล้อเล่น.) สองคนก็ไม่รู้จะกอดฝั่งไหนแล้วจ้า..แค่นี้ก็มีความสุขมากแล้ว...จ้ะ ให้ทุกๆเป็นวันที่ดีของหนูหิ่งนะ
13 กรกฎาคม 2554 13:34 น. - comment id 124913
13 กรกฎาคม 2554 19:30 น. - comment id 124931
สวัสดี่จ้าฉางน้อย.... ขอบคุณสำหรับรอยยิ้มนะจ้า เด็กก็คือเด็กถึงจะผิดผู้ใหญ่ก็พร้อมให้อภัยเสมอ แต่ที่สำคัญที่สุดคือทำอย่างไรให้เด็กยอมรับในสิ่งที่ตัวเองทำความโกรธเกลียดคงไม่มีคงมีแต่ความหวังดี.และห่วงใยและพร้อมรับฟังเสมอ คงยังมีรอยยิ้มมิตรภาพและความห่วงใยให้เสมอ