เพียงแค่บอกลาฉันจะเข้าใจ

ผู้หญิงเจ้าชู้

ฝนตกลงมาข้างนอก ผู้คนพากันวิ่งหาร่มเพื่อบดบังหยาดฝนที่หล่นลงมา ฉันกลับเดินฝ่าออกไปสวนทางกับผู้คน ไม่มีเหตุผลอะไรหรอก อาจเป็นเพราะกำลังว้าวุ่น ด้วยเสียคนของใจไป อยากใช้สายฝนลบความว่างเปล่าเปลี่ยวให้จางหาย 
ฉันทนอะไรต่ออะไรไม่ไหวแล้วคนดี สิ่งที่เธอทำทุกอย่างเหมือนฉันไม่มีค่าสำหรับเธอเลย หากอยากจะไปจากฉันขอแค่คำลาสั้นๆ คำเดียว ฉันก็จะปล่อยเธอไป หรือกลัวว่าคำลาจะทำร้ายฉัน แต่ทำอย่างนี้ทำร้านฉันมากกว่ากับการเผื่อฉันไว้เป็นตัวเลือกในใจ
เธอรู้สึกบ้างไหมว่าทำเกินไป เหมือนไม่ได้ทำร้ายใครเลย ความรักเดินไกลจากฉันไปเรื่อยๆ ความห่วงใยที่เธอเคยให้ก็เริ่มจางหาย เพราะเธอต้องห่วงใยใครอีกคน ความรู้สึกดีๆ ก็ลดน้อยถอยลงไปตามระยะทาง คำที่เคยบอกรัก บอกคิดถึงฉันเสมอ มันตกลงไปที่ไหนกันนะ หรือตกหายระหว่างทาง จึงรอนแรมมาไม่ถึงฉันสักที
ฝนร้าวทำให้ฉันหนาวหนัก เปียกทั้งตัว ทั้งสองตา และเปียกไปถึงใจ ใครๆ คงพากันขอสิ่งที่หวังกับดวงจันทร์และดวงดาว แต่วันนี้ฉันจะขอจากสายน้ำฝน ให้ช่วยชะล้างใจฉันที ล้างเธอคนเดิมของความรู้สึกให้หมดจากใจ เพราะคนเดิมไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไป ฉันจึงตัดใจ เดินจากไปเสียที 
ขอให้เธอโชคดีในทางที่เธอเลือกเดิน หากเพียงแต่บอกลาซักคำ ฉันคงไม่ต้องเจ็บขนาดนี้ ไม่เหลือแล้ว แม้คำว่าเพื่อนในส่วนลึกของใจ...........
....................................
แล้วสุดท้ายก็จบลงบนน้ำตา..
สิ้นสุดลงแล้วความห่วงหาทั้งหมดที่ให้ 
เธอมองข้ามกันเหมือนฉันไม่มีหัวใจ
ปล่อยให้ฉันจมอยู่กับคำถามว่าทำไม เธอถึงจากไปไม่มีคำลา
ไหนบอกว่าจะมั่นคง
ไม่ว่ากี่ปีเธอจะไม่พลัดหลงไปจากความห่วงหา...
แล้วในที่สุดเธอก็ลืมเลือนคำสัญญา
ปล่อยให้ฉันรู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่า
... แม้แต่น้ำตา ยังมีค่าไม่เพียงพอ..............
.........................................
30 August 2003
ความเจ็บมันกัดกินลึกไปถึงหัวใจ จนดูเหมือนจะชินชากับความเจ็บปวด 
เจ็บอีกแล้ว กับความรักและความโง่งมงายของตัวฉันเอง 
เธอคนที่ฉันรัก ในวันนี้เธอก็เดินจากไปอย่างไม่มีแม้คำลา ไม่หลงเหลือแม้ความเป็นเพื่อน
หรือความรู้สึกดีๆ ที่เคยมีให้กัน 
เสียใจนะ กับการเหินห่าง ฉันทำผิดอะไร ฉันไม่ดีตรงไหน.....
ถ้าเพียงแค่บอกลากันซักคำ ฉันคงไม่ต้องเจ็บขนาดนี้......
..............................................