* * * สงกรานต์นี้.... ที่แม่โถ * * *
หิ่งห้อยน้อยใจ
ช่วงวันสงกรานต์ ทุก ๆ ปี เป็นช่วงที่ลูก - หลานทุกคนต้องกลับบ้าน
พ่ออุ้ย แม่อุ้ย ก็จะตั้งหน้าตั้งตารอ....
สงกรานต์ปีนี้หนูหิ่ง ฯ กลับเชียงใหม่ตั้งแต่วันที่ 8 วันที่ 9 ก็ตามไปรับแม่ที่ อ.แม่อาย
เพราะแม่ไปทำบุญมอบศาลาให้วัด กลับเชียงใหม่อีกทีวันที่ 11
วันที่ 13 - 14 ขนทรายเข้าวัด เด็ก ๆ ชอบมากเพราะได้ไปเล่นน้ำด้วย
วันที่ 15 เช้า ๆ ก็พาแม่และพี่ ๆ ไปทำบุญที่วัดค่ะ
บรรยากาศภายในวิหารของวัดบนดอย
มีทั้งกระเหรี่ยง ม้ง ลั้วะ จีนฮ่อ คนเมือง ฯลฯ
แล้วก็พาเด็ก ๆ ไปไหว้เจ้าแม่บัวคำ ซึ่งมาเป็นประจำทุกปี
เพื่อขอพรให้เดินทางแคล้วคลาดปลอดภัย
จากศาลเจ้าแม่บัวคำมองลงมา
จะเห็นดินแดนมนุษย์ยุคก่อนประวัติศาตร์
วนอุทยานแห่งชาติออบหลวง
แวะปล่อยเด็ก ๆ เล่นน้ำที่กม. 9 โดยมีพี่ชายและพี่สะใภ้คอยดูแลค่ะ
ส่วนหนูหิ่ง ฯ ไปส่งแม่ที่โรงพยาบาลในเชียงใหม่
เพราะแม่เป็นงูสวัสดิ์ (มะเฮงไข่ปลา) ค่ะ
ระหว่างทางก็แวะถ่ายรูปดอกคูนสวย ๆ มาฝากค่ะ
แล้วก็กลับขึ้นดอยทันเวลา 16.00 น. เริ่มแห่ไม้ค้ำพอดีค่ะ
ระยะทางโดยประมาณจากจุดตั้งขบวนไปถึงวัดประมาณ 5 กม.ค่ะ
เริ่มจากหมู่บ้านเลาลี เป็นหมู่บ้านที่ 1
แหมสนุกกันใหญ่ ไม่รู้ว่าไผเป็นไผ
ผ่านหมู่บ้านสันบ่อเหล็ก เป็นหมู่บ้านที่ 2
หยุด (เหนื่อย) หายใจเป็นพัก ๆ
แล้วก็ผ่านหน้าโรงเรียนเก่าของหนูหิ่ง ฯ เป็นหมู่บ้านที่ 3
เพิ่งมาได้ครึ่งทางค่ะ
พอพ้นโรงเรียนและได้หยุดพักหายใจ
ทางก็เริ่มลาดลง มีแรงแอ๊ก ! กันแล้วค่ะ
ฝนตกปรอย ๆ ตั้งแต่ตอนเริ่มเคลื่อนขบวน
มาถึงตอนนี้ก็เปียกมะล่อกมะแล่กกันถ้วนหน้า
เลี้ยวซ้ายผ่านหมู่บ้านของหนูหิ่ง (แม่โถบน หรือแม่โถหลวง) เป็นหมู่บ้านที่ 4
เพื่อลงไปทางวัดค่ะ
ตั้งหน้า ตั้งตา แดนซ์ ! กระจาย !
เพื่อรอขบวนที่เคลื่อนมาจากบ้านแม่โถล่าง (แม่โถน้อย) ค่ะ
แรงหมด ! ก่อนถึงวัด ต่างคน ต่างเริ่มเดินเฉย ๆ แล้วค่ะ
แล้วก็ถึงวัดสักทีนะคะ
ช่วยกันยกไม้ค้ำต้นนี้วนรอบวัด 3 รอบก่อนเข้าวิหารค่ะ
นะโมตัสสะ......
อิมานิ......
ข้าพเจ้าทั้งหลาย ขอน้อมถวาย ภัตราหาร
พร้อมทั้งบริวาร * ทหาร * เหล่านี้
ก๊าก ! ทั้งหลวงพ่อ หลวงพี่ หลวงน้อง นั่งอมยิ้มกันเป็นแถว ๆ
แหม.... มรรคทายกท่านเหนื่อย + สายตาสั้น + ฯลฯ นิ
อ่านผิด อ่านถูก ขำกันจนลืมเหนื่อย ^__^
ต่อด้วยพิธีสรงน้ำพระค่ะ
กว่าจะเสร็จพิธี มืดพอดีจ้า กลับบ้านตัวใครก็ตัวใคร
ป๊ะกั๋นใหม่ปี๋หน้าเน่อ ปี้น้อง ^__^
ถ่ายกั๋บปี้น้องกะเหรี่ยงบ้านแม่โถน้อยจ้า
หนูหิ่ง ฯ บ่ค่อยได้อยู่บ้าน
จ๋ำไผบ่ได้สักคน
เปิ้นก่จ๋ำหนูหิ่ง ฯ บ่ได้
หนูหิ่ง ฯ บอกเปิ้นว่าเป๋น * อโพสะดา *
เปิ้นก่ว่าอ๋ออออออ จ๋ำได้แล้ว
อโพสะดา แห่งแม่โถนี่เอง ^__^