เรื่องนี้เกิดขึ้นนานแล้วนะค่ะแต่ว่ามันยังจำฝังใจอยู่เลยค่ะ.... ฉันพาลูกไปห้างสรรพสินค้าสองคนกำลังซนมากซนอย่างกับลิง.. ลูกสาวคนเล็กพึ่งจะเดินได้แกจะไม่ยอมอยู่ในรถเข็นและไม่ยอม ให้อุ้มซนมากๆๆๆ จับไม่ทันเลยทีเดียว... วันนั้นก็ไปเลือกซื้อถุงเท้าให้พี่เขาใส่ไปโรงเรียน เลือกถุงเท้าก็ต้องเลึอกขนาดหันไปบอกพี่คนโตให้ดูน้องด้วยนะ.. ไม่ถึงสามนาทีหันกับมาลูกหายไปหมดเลย.... ใจหายวับ...ตายแล้วใครจับลูกไปหรือเปล่าเนี้ย.. ถุงเท้า..ไม่เอาแล้ว เดินหาลูก...อย่างใจสั่นๆๆๆ เลยไปไม่กี่ล๊อค..เห็นสองพี่น้องไปดูของเล่นกันอยู่ น่าตีจริงๆ โดนดุกันไปหลายคำเลย.. กับบ้านดีกว่าเอาของสดที่เลือกไว้ไปคิดเงินแล้วรีบกับบ้าน ลูกสาวก็เริ่มงอแง..ง่วงนอน..ร้องปวดฉี่ ปวดฉี่ ฉันก็รีับจอดปั๊มน้ำมันพาลูกสาวไปเข้าห้องน้ำ... ลูกสาวใส่กระโปรงอยู่เปิดกระโปรงมาตกใจมาก.... ตายแล้วใส่กางเกงในมาสองตัวป้ายราคาติดอยู่ด้วย ไม่ได้จ่ายเงินด้วย..ทำไงดี...ทำไงดี.... จะกับไปให้คิดเงินก็ไกลด้วยแล้วลูกก็งอแง กางเกงในตัวละเก้าบาทสองตัวสิบแปดบาท 55555+++++ โกรธลูกก็โกรธไปใส่ของเขามาได้ไงเนี้ย แต่มาคิดอีกทีก็ขำก็ขำ บอกว่าทีหลังห้ามทำอย่างนี้อีกนะต้องจ่ายเงินก่อน...ลูกก็ทำหน้างง ตอนนั้นแกพูดได้ไม่กี่คำที ฉันก็ไม่ได้เอาไปคืนที่ห้างด้วยคิดแล้วบาปไหมนะ แต่จะเอาไปคืนก็ไม่รู้จะบอกเขาว่าไงดีเลยปล่อยเลยตามเลยสิบแปดบาท วันนี้พาลูกไปห้างเล่าให้ฟังแกอายมาก..บอกจริงเหรอมาม๊า..ตอนนี้แกห้าปีแล้วรู้เรื่องแล้ว... น้องทำแบบนั้นได้ยังไงนะทำหน้าเศร้า...
14 เมษายน 2554 20:49 น. - comment id 123446
...ผ้าบริสุทธิ์ค่ะ ลูกสาวคุณกลั่นแก้ว โตขึ้นคงคุยกันรู้เรื่องแล้วกระมังคะ ......
15 เมษายน 2554 23:36 น. - comment id 123496
สวัสดีค่ะฉางน้อย.. ลูกสาวห้าขวบแล้วค่ะพูดเก่งมากเริ่มจะรู้เรื่องมากขึ้นต้องอธิบายเหตุผลว่าเพราะอะไรทำไมไม่ได้ทำไมถึงทำได้เพื่ออะไรเพื่อใครความคิดของเด็กเราก็ต้องรับฟังและชี้ให้เห็นว่าถูกผิดแต่ถ้าปฎิเสธห้ามจะต่อต้าน..และไม่ยอมทำ..เด็กก็เหมือนผ้าสีขาวจริงเลยค่ะแต่เราไม่สามารถบังคับให้เขาลงสีตามใจที่เราชอบได้แต่บอกให้เขารู้จักสีแล้วเลือกเองว่าอยากจะลงสีอย่างไรแล้วแต่เขาค่ะเด็กก็มีอิสระทางความคิดเช่นกัน..เล่าให้ลูกฟังว่าเคยทำแบบนี้..แกอายใหญ่เลยค่ะ..เราก็อธิบายว่าแกทำไปเพราะความไม่รู้ไม่ได้ตั้งใจเป็นคนไม่ดีแต่เมือ่ใดที่เรารู้ชอบชั่วดีแล้วทำแสดงว่าเราเป็นคนไม่ดีแกบอกว่าไม่มีทางที่จะทำแบบนั้นได้อีกค่ะ...ความสำเร็จของลูกคงอยู่ที่แกจะใช้ชีวิตในโลกใบนี้อย่างไรให้มีความสุข..รู้ผิดชอบชั่วดี..คนเป็นแม่อย่างฉันคงจะมีความสุขมากที่สุดค่ะ
16 เมษายน 2554 10:49 น. - comment id 123499
16 เมษายน 2554 21:44 น. - comment id 123504
ขอบคุณนะค่ะคุณคีตากะ.. ความรู้สึกของการเป็นแม่คนมันอธิบายออกมาได้ไม่หมดจริงๆค่ะ.. การได้มองดูเขาเจริญเติบโตแล้วก็มีพัฒนาการมันเป็นความสุขจริงๆค่ะ มีเรื่องต้องทำต้องห่างลูกระยะหนึ่งไม่รู้ว่าตัวเองจะทนได้หรือเปล่่าคิดแล้วก็เครียด..