ต้นไม้ของฉัน

กลั่นแก้ว

หลังจากที่ฉันเพียรพยามปลูกต้นไม้มาเป็นเวลาหลายปีต้นไม้ที่ลำต้นใหญ่ แต่ไม่มีแม้ใบสักใบเดียวทั้งๆที่ฉันพยายาม รดน้ำ พรวนดินให้มัน แต่มีคนคอยที่จะทำลายอยู่เสมอทั้งที่ไม่เคยรดน้ำมันเลย..
เขาใช้มือของเขาหักกิ่งไปทีละนิด ทีละนิด จนมันเกือบจะตาย...
            ฉันรักต้นไม้มาก..ฉันอยากให้มันมีร่มเงา ฉันอยากนั่งเล่นใต้ต้นไม้ ฉันอยากเก็บผลไม้ที่ฉันปลูกเองกับมือ..
           วันนี้ฉันตัดสินใจย้ายต้นไม้..ของฉันมาปลูกในที่ใหม่แม้ที่มันเล็กและแสงก็น้อยเต็มที..ฉันจะใช้สองมือของฉันค่อยๆ ขุดดินถึงมันจะช้าและเจ็บหน่อยฉันก็จะพยายาม......  
           ต้นไม้ที่ฉันนำมาปลูกแม้มันจะใกล้ตายเต็มทีแต่ฉันจะใช้หัวใจปลูกมัน..ฉันจะรดน้ำพรวนดิน ...แต่ต้นไม้ฉันก็ไม่แตกใบสักที...
           และแล้ววันหนึ่งก็มีคนถือปุ๋ยเข้ามาเขาอาสาใส่ต้นไม้ให้ฉันเขาบอกว่าเขารักต้นไม้ ฉันค่อนข้างกลัว กลัวว่าจะมีสารเคมี ได้แต่ปฏิเสธ แต่เขาก็บอกว่าปุ๋ยเขาไม่มีสารพิษ เป็นปุ๋ยธรรมชาติ ไม่ต้องกลัว				

หลังจากที่มีคนมาช่วยใส่ปุ๋ยต้นไม้ของฉันเริ่มแข็งแรงเขารักต้นไม้จริงๆมาช่วยรดน้ำ พรวนดิน อยู่ทุกๆวัน

      ต้นไม้เริ่มจะแตกใบถึงแม้ต้นไม่ใหญ่มากแต่รากมันหยั่งลึกแม้มีลมพายุ ต้นไม้ก็จะเอนไปตามแรงลม  ไม่หัก ไม่โค่น และไม่ตาย เพราะเราจะช่วยกันบำรุงรักษา...ถึงแม้ใบสีไม่สดสวย..เหมือนใช้ปุ๋ยเคมี แต่มันก็ให้สีสวยแปลกตา...

       ไม่ต่างอะไรกับความรักเพราะคนเราไม่ได้ใช้ชื่อเสียงเงินทองมาหล่อเลี้ยงชีวิต... เราต้องการเพียงความใสใจ และความรักเพื่อมาหล่อเลี้ยงให้มีชีวิต  คงอยู่