เราเป็นคนหนึ่งที่ไม่เคยมีใจให้กับใครมานาน แล้ว อาจจะเป็นใจที่ด้านชาก็เป็นได้ เพราะไม่ เคยนึกรักใครเลยเป็นเวลาเกินสิบปีมาแล้ว แล้วมาวันหนึ่ง เราก็พบกับหญิงคนหนึ่ง แบบไม่คาดฝัน จากใจที่ไม่เคยมีรักให้ใคร ก็กลับมาจุดประกายความรักอีกครั้ง ไม่น่า เชื่อว่ามันจะเกิดกับเราขึ้นมาอีกจนได้ และ ก็เกิดเป็นความรักแบบหัวปักหัวปำเลยที เดียวรักจนยอมทุกอย่าง ซึ่งในอดีตที่ผ่าน มาเราไม่เคยยอมใครขนาดนี้มาก่อนเลย แคร์มาก รักมาก บางครั้งพูดจาอะไรผิดไป ก็จะยอมขอโทษ หรือถ้าไม่ผิดก็จะยอมขอ โทษเพื่ออยากเห็นคนที่เรารักสบายใจ และมี ความสุข เราคบกันมาเรื่อยๆ พอเหตุการณ์ผ่านมา ในระยะหลังเราก็ พบกับการเกรี้ยวกราดของ เธอในอารมณ์ที่เปลี่ยนไปอย่างมากมาย ทำ อะไรก็ ไม่ถูกใจไปเสียหมด...คำพูดเล็กน้อยก็ทำให้ เป็นประเด็น ของการถกเถียงกันไปเสียหมด แต่ส่วนใหญ่เพราะเรารัก เราจึงยอมทุกอย่าง เราหวลนึกถึงแต่ตอนดีๆที่เราคบกันใหม่ๆ แต่ล่าสุดเราก็เจอเรื่องที่ไม่น่าเป็นเรื่องขึ้นมา อีกจนได้...ทำให้เราตัดใจเดินจากเธอออกมา ทั้งที่ใจเรายังรักเธอมากอยู่เลย...เราท้อแท้ มากหมดกำลังใจในทุกสิ่งทุกอย่าง เราเก็บตัว เงียบและไม่อยากเข้าสังคมที่ไหนอีก ไม่รับ โทรศัพท์จากกลุ่มเพื่อนฝูง ไม่ไปร่วมกลุ่มที่ ไหนกับใคร เราหวังมากที่จะได้ในรักที่ เธอ มอบให้จากใจแต่เธอเอาแต่ใจตนเองเสมอ.. เธอรู้ว่าเรารักมากเอาใจเธอทุกอย่างแต่เธอ ไม่เคยแคร์ความรู้สึกของเราเลย ....... เธอเอา แต่ความรู้สึกของตัวเองเป็นเกณฑ์...เราคิด แล้วปลงแล้ว..เธอน่าจะไม่ได้รักเราจริงแน่ๆ เลย...เราคงต้องหลบมาทำใจสักระยะเพื่อให้ เราเป็นคนที่ไม่มีหัวใจแบบเดิมน่าจะดีกว่า.. .เราอยากอยู่คนเดียว...ตัดขาดจากเพื่อน...สละ แนวทางต่างๆที่เราเคยร่วมปฎิบัติกิจกรรมกับ เพื่อนๆ...เราขออยู่เพียงลำพังจนกว่าเราจะมี ความเชื่อมั่นกลับคืนมาอีกเพราะขณะนี้ความ เชื่อมั่นในตัวเราไม่มีเหลือแล้ว มีแต่ความ ผิดหวัง ความเหงา ความเศร้าความคิดถึง ชื่อ เราคงจะหายไปจากกลุ่มเพื่อนในทุกๆกลุ่มใน เร็วๆนี้.......ถ้าเพื่อนที่รู้จักเราได้เข้ามาอ่าน เรา ต้องขอโทษทุกๆท่านผ่านตัวอักษรนี้ด้วยนะ ครับ....ขอโทษจริงๆ..... วันหนึ่งเราคงจะได้ร่วมงานกันใหม่... รอให้เรามีใจที่ด้านชาและแกร่งกล้า กลับคืนมาก่อน...ไม่รู้จริงๆว่าจะทรมานมากแค่ไหน?
3 มีนาคม 2554 10:38 น. - comment id 122794
ผมเป็นอีกคนหนึ่งที่พบเหตุการณ์เช่นคุณ ในช่วงแรกคบกันใหม่ๆก็เหมือนคู่ของคุณ ไม่นานเธอก็เปลี่ยนไป ผมสงสัยการเปลี่ยนแปลงที่เปลี่ยนจากขาวเป็นดำของเธอ ผมเองก็ทำเหมือนที่คุณทำคือทิ้งเธอไว้ให้อยู่คนเดียว โดยที่ไม่ได้หันกลับไปพิจารณาหรือใส่ใจความคิดของเธออีกเลย ว่าทำไมเธอถึงเปลี่ยนไปได้ขนาดนั้น ผมไม่เคยคิดหาเหตุผล ไม่เคยคิดโทษตัวเองว่าสิ่งที่ทำให้เธอเปลี่ยนไปเกิดจากตัวผมเอง ผมคิดเข้าข้างตัวเองว่าผมไม่ได้ทำอะไรให้เธอช้ำใจเสียใจ ผมทำดีกับเธอทุกอย่างแล้ว ทำไมเธอยังทำตัวเป็นคนที่น่าเบื่อไม่น่ารักเหมือนเมื่อก่อน ผมไม่เคยย้อนกลับมามองตัวเอง มองเห็นแต่สิ่งที่เธอทำว่ามันเป็นการเปลี่ยนแปลงที่ไม่น่าคบหากันอีกต่อไป ที่ผมเล่ามามันเป็นเรื่องจริงที่เจอมากับตัวเอง ทุกวันนี้ผมไม่มีเธออยู่ร่วมชีวิต เพราะผมก็เหมือนคุณคือเป็นคนที่ตัดสินใจเดินจากเธอออกมา มันเป็นเวลานานแล้วที่ผมจากเธอมาไกลแสนไกล ในวันเวลาที่ไม่มีเธอผมจึงมีเวลาอยู่กับตัวเองมากขึ้น คิดทบทวนเรื่องราวต่างๆทั้งตัวเธอและตัวผม มาวันนี้ผมเสียใจมากที่มองเห็นแต่สิ่งที่เธอทำว่ามันเป็นความผิด โดยที่มองไม่เห็นความผิดของตัวเองเลย เห็นแต่ความผิดและสิ่งไม่ดีที่คนอื่นทำ ไม่ได้คิดถึงความช้ำใจเสียใจที่เขาอาจจะได้รับจากเราเป็นคนทำ ผมอ่านเรื่องคุณแล้วย้อนมาถึงอดีตตัวเอง พูดได้สั้นๆ ผมเสียใจที่วันนี้ผมไม่มีเธอ ไม่มีแม้แต่โอกาสจะเอ่ยคำว่าขอโทษ ที่ทอดทิ้งเธอให้เธอต้องเผชิญกับโลกใบนี้ ผมและคุณเป็นผู้ชายเหมือนกัน ยังรู้สึกถึงความเสียใจเจ็บปวดทุกข์ทรมานเช่นนี้ แล้วเธอเป็นผู้หญิงเป็นเพศที่ได้ชื่อว่าอ่อนแอกว่าเรา เธอจะเจ็บปวดทุกข์ทรมานสักเท่าไรกัน. ผมขอโทษครับถ้าผมแสดงความคิดเห็นส่วนตัวมากเกินไป
3 มีนาคม 2554 11:48 น. - comment id 122796
มันทรมานใจมากเลยครับ...สำหรับวันนี้และ พรุ่งนี้ยังไม่ทราบว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับจิตใจของตนเองบ้างเลยครับ....
3 มีนาคม 2554 12:18 น. - comment id 122797
คุณทรมานใจ คุณคิดว่าเธอทรมานใจเหมือนคุณไม๊หรือเธอสุขใจ. เมื่อคุณคิดแล้วปลงแล้ว ทิ้งเธอเดินออกมาจากชีวิตเธอแล้ว ผมคิดว่าอีกไม่นานความทรมานใจที่คุณกำลังได้รับอยู่ในขณะนี้ มันก็คงหายไปในไม่ช้า สู้ๆๆๆๆๆ ครับ
3 มีนาคม 2554 17:40 น. - comment id 122808
สวัสดีค่ะคุณpommaichaisianดิฉันก็เป็นคนหนึ่งที่ไม่รู้ว่าทำไปถูกหรือผิดเหมือนกันแต่ทำไปด้วยความรักจริงๆๆค่ะเพราะฉันเคยแต่งงานและมีลูกแล้วแต่ไม่ประสบความสำเร็จในชีวิตครอบครัวมาวันหนึ่งได้พบกับผู้ชายแสนดีทั้งหน้าที่การงานและหน้าตาเรารักกันมากและห่วงใยกันและกันตลอดจนเรียกว่าความรักแต่ฉันยิ่งรักเขามากเท่าไรก็คิดไปถึงวันข้างหน้าของเขามากขึ้นเท่านั้นพ่อ แม่ พี่ น้องหรือเพื่อนๆของเขาจะรับมันได้แค่ไหนฉันตัดสินใจเป็นคนก้าวออกมาทั้งที่แสนจะทรมาน และ เสียใจ เหลือเกิน ได้แต่คิดว่าให้ชาติหน้าได้มารักกันและเจอกันอีกความคิดของฉันอาจจะดูโง่ งี่เง่า แต่มันก็มาจากหัวใจของฉันจริงๆๆค่ะยังไงก็เป็นกำลังใจให้คุณผ่านพ้นไปได้แล้วเจอแต่รักที่ดีๆๆนะค่ะ
3 มีนาคม 2554 22:02 น. - comment id 122810
เขาก็คงพบข้อบกพร่องในตัวคุณที่ผู้หญิงรับไม่ไหว เช่น สัดส่วนร่างกายที่ แก้ไขไม่ได้ อิอิ นิสัยที่แก้ได้แต่ข้อบกพร่องอื่นสำคัญกว่า อิอิ เธอก็เลยแสดงอาการให้รู้ว่า ไปเสียเถอะ อิอิ
4 มีนาคม 2554 18:00 น. - comment id 122820
คำตอบในบางทีถ้าต้องการได้ .....................................
4 มีนาคม 2554 18:20 น. - comment id 122821
ปรับทุกข์เรื่องโดนแย้งผู้ชายหรอค่ะ เป็นกำลังใจให้ทุกท่าน...นะค่ะ คุณอิจฉาเขาหรอถึงพูดแบบนี้สำหรับข้อบกพร่องไม่ไช่ปัณหาเพราะถ้าแก้ไขไม่ได้จริงน้องเขาก็คงไม่พูดออกมาทำไมคนอวบไม่ไช่คนหรอ ..คนเรารักกันไม่ไช่แค่ภายนอกคุณต้องดูคู่ครองของคุณด้วยหน้าตาอย่างไง จริงไหมค่ะคุณก็พูดเกินไปสงสารน้องเขา สรุปที่พูดกันอิจฉาน้องเขาหรอค่ะ
6 มีนาคม 2554 03:03 น. - comment id 122833
เทส http://www.fanpanx.com/?board=8.
6 มีนาคม 2554 14:12 น. - comment id 122836
แล้วแต่มุมมอง อาจจะมองกันคนละมุม กับคนจะจากไปมักจะมีอะไรที่เคยได้ยินบ่อยๆว่า ร้อยเหตุผล ของคนจะไป จะทำอะไรกับตัวเองดี? ปรึกษาศิราณีหรือไม่ก็ปรึกษาทนายแบ่งสมบัติ(ที่ไม่ใช่เมทะนี)กันเลยค่ะ ล้อเล่นนะคะ อย่าโกรธอย่าซีเรียสนะ เห็นกำลังเศร้าๆไม่อยากให้เศร้านานน่ะค่ะ ว่างๆเลยเข้ามาอ่านแถมถือโอกาสเยี่ยมเยือนไปพร้อมกันเลยค่ะ นอนดึกอย่างงี้กาแฟสักถ้วยเน๊าะ
6 มีนาคม 2554 16:39 น. - comment id 122837
เรื่องนี้คงจะพบกันบ่อยๆแทบทุกคน แต่ในท้ายที่สุด เราจะพบด้วยตัวของเราเองว่า การรักตัวเราเองนั้นจะช่วยเป็นเกราะ ป้องกันความเจ็บปวดได้อย่างดีทีเดียว เป็นกำลังใจให้นะคะ แล้ววันนึงคุณจะกลับมายิ้มได้เรกได้เช่นเดิม
7 มีนาคม 2554 16:20 น. - comment id 122847
เวลาจะช่วยบรรเทาความเจ็บปวด ความเศร้าได้