. ในช่วงวันระหว่างของการบำบัด ถือว่าเป็นประสบการณ์ที่ต้องจดจำ พรุ่งนี้แล้วสินะ ที่จะเป็นรอบของการให้เคมีบำบัดเป็นครั้งสุดท้าย แต่ละรอบที่ผ่านมา ฉันมีความรู้สึกแตกต่างกันบ้าง ทว่าส่วนที่ยังคงเหมือนเดิมก็คือ .. อาการไม่ชอบเข็มฉีดยา ที่ยังคงเสมอต้นเสมอปลาย จำได้ว่า ก่อนรับเคมีบำบัดหนแรก ต้องไปแอบทำใจที่บ้านสวนเมืองจันทน์ นอนลุ้นตื่นเต้นกับสิ่งที่จะเกิดขึ้น ฟังมาเยอะ อ่านมาแยะ รู้สึกปอดนิด ๆ หนสอง ก็พอดีเป็นช่วงปลายปี การเตรียมงานทำให้ฉันแทบไม่มีเวลากังวล หลังจากรับเคมีบำบัดมาแล้ว ก็อยู่ในช่วงเทศกาลกินเลี้ยง ทำไปทำมา เป็นเริมที่ปาก สงสัยว่าจะกินมากไปหน่อย แต่ถึงจะเป็นเริม มันก็ใช่อุปสรรคในการกินของฉัน แถมยังอุตส่าห์เจียดเวลาไปงานเจียไต๋ที่เมืองกาญจน์ได้อีกแน่ะ หนสาม ชีพจรลงเท้าตลอด เริ่มต้นจากต้องเดินทางไกลไปโคราช มีงานมงคลที่นั่น ถัดจากนั้นก็ไปเตร็ดเตร่ที่งานเกษตรแฟร์ และล่าสุดที่จะเป็นเรื่องบอกเล่าในคราวนี้ ฉันกับกลุ่มเพื่อน ร่วมกันออกร้านโรงทานในงานบุญฝังลูกนิมิตที่วัดลิ้นช้าง จ.เพชรบุรี สำหรับเพื่อน ๆ คงเตรียมงานกันหนัก ออกเดินทางตั้งแต่ตีสามของวันเสาร์ที่ 5 กพ. ส่วนฉัน เพิ่งจะตื่นตอนตีห้า และตามไปในระยะไม่กระชั้นชิดนัก การเตรียมงาน การวางแผนงาน ทั้งหมดแล้วเป็นเรื่องที่เพื่อนของฉันจัดการเป็นอย่างดี ฉันเองในฐานะคนป่วย (เพื่อนมันว่างั้น) ก็ไม่ได้ทำอะไรมาก นอกจากทำหน้าที่ ท อ ด ไ ข่ เ จี ย ว
ชวนเขามาเล่นดนตรีหลอกเด็ก ๆ ทว่าผิดแผนไปนิด กลายเป็นนักตีไข่ตัวยง . ฉันไปถึงที่วัดลิ้นช้างราว ๆ 8.30 น. พร้อมกับเพื่อนอีกสามคน+คุณพ่อ ก่อนจะถึงวัดสังเกตุเห็นรถบัสออกจากเส้นทางเข้าวัดหลายคัน ยังไงกันหว่า ? .. เช้าซะขนาดนี้ มีคนไปทำบุญที่วัดและออกมาแล้ว ???.. หลังจากที่ช่วยกันขนของเข้าครัว (ข้าวของส่วนใหญ่ของมาล่วงหน้าแล้ว) ก็ประจำตำแหน่งหน้าที่ เพื่อนร่วมเดินทางก็มีงานตามตำแหน่งเช่นกัน 9.00 น. กระมัง ที่ยืนปักหลักอยู่หน้าเตาที่ข้างบนมีกะทะขนาดพอเหมาะ รถตู้มาที 10 คัน , รถบัสมาที 4 คัน , ช่วงวันหยุดตรุษจีนคนมาทำบุญกันเยอะ เจียวไข่มือเป็นระวิง ไม่รู้เหมือนกันว่า ไข่เจียวฝีมือฉันจะอร่อยสักแค่ไหน แต่ก็อะนะ คนมารอเข้าแถวรอไข่เจียวกัน ทำไม่ทันจริง ๆ
แม้ว่าสถานการณ์จะพลิกผัก กลายเป็นหน่วยการผลิต เธอก็ยังยิ้มได้อย่างสุขใจ . ด้านหน้าคือคนถือจานข้าวยืนเรียงแถวรอไข่เจียว ด้านหลังคือหน่วยผลิตไข่รอเจียว บางคนซอยหอม บางคนหั่นแครอท บางคนหั่นต้นหอม บางคนหั่นมะเขือเทศ บางคนตีไข่ (ในกาละมัง) เอ้า เร็วววววววววว ไข่เจียวแสนอร่อยเจ้าค่ะ ไข่เจียวมารค์ชั่งกิโล ทั้งที่ทอดไข่เจียวไม่ค่อยจะทัน แต่ก็ยังออกปากเชิญชวนให้คนที่มาทำบุญมากินไข่เจียว ไข่เจียวอร่อยที่สุดในโลกจ้า เชิญเลยจ้า อร๊อยยยยย อร่อยยยยย เสียงลูกคู่จากหน่วยผลิต สอดแทรกมาเป็นระยะ ๆ ไข่เจียวมือใหม่หัดทอดเจ้าข้าเอ๊ย อิ่มบุญแล้วเชิญมาอิ่มท้องกันทางนี้เลยจ้า เป็นที่สนุกสนาน คนมายืนรอกินไข่เจียวก็ยิ้มแย้ม คนทอดไข่เจียวก็ขะมักเขม้นกันน่าดู
เธอเหมือนคนที่คุ้นเคยกันมานาน การไปทำบุญในครั้งนี้ เหมือนไปกับครอบครัว . ไข่ไก่ที่เตรียมมาในคราวแรก 3,000 ฟอง (เสาร์-อาทิตย์)เกือบหมดในวันแรก ขนาดทำก๋วยเตี๋ยวราดหน้าไว้เป็นเสบียงเสริมแล้ว ก็ยังต้องออกไปซื้อของมาเพิ่มเติมอีก ไม่ว่าจะเป็นไข่ไก่ หมู ผัก กุ้ง เพราะเพื่อนรับปากทางวัดไว้ว่าจะออกร้านโรงทาน 2 วัน ฉันยืนทอดไข่เจียวจนเกือบบ่ายสี่ จึงผลัดให้คนอื่นมารับหน้าที่บ้าง เนื่องจากฉันตั้งเป้าสำหรับตัวเอง ช่วยงานวันเสาร์ 1 วัน เพราะต้องถนอมสังขารไว้หน่อย ยังพอมีเวลาที่จะเดินทางเข้าป่า ไปดูฝายชะลอน้ำที่สร้างไว้ ตอนนี้เข้าหน้าแล้ง น้ำไม่มี แทบไม่น่าเชื่อเลยว่า เส้นทางที่เดินเอาเท้ากระทบดินกระแทกหิน เมื่อเดือนตุลาคือลำธาร ป่าดูแล้ง ๆ ชอบกล ไม่เขียวชะอุ่มเหมือนคราวนั้น เวลาที่รถแล่นผ่าน ฝุ่นแดงตลบ เข้าใจแล้วล่ะ ทำไมต้องทำฝายชะลอน้ำที่นี่ เพราะว่าต้องการเก็บกักน้ำ ต้องการชะลอให้น้ำอยู่นาน ไม่ใช่มาวูบวาบแรงแล้วไหลผ่านเหือดหายไปอย่างนี้ .. เอาใหม่ ตั้งใจใหม่ ฉันบอกกับตัวเอง
เห็นมาดเซอร์อย่างนี้ แต่ก็ล้างจานเก่งเป็นที่หนึ่งเลย คุณพ่อรับหน้าที่ล้างจาน . เที่ยงวานนี้ มีการคุยสรุปงานกันกับเพื่อนที่ไปออกร้านโรงทาน สรุปว่า ใช้ไข่ไก่ไปทั้งหมด 4,700 ฟอง หมู ไก่ กุ้ง ขี้เกียจจะนับกิโล ผักนี่ก็ต้องว่ากันเป็นเข่ง ๆ วันอาทิตย์มีข้าวต้ม+จับฉ่ายในตอนเช้า จากนั้นก็เริ่มเทศกาลไข่เจียวอีก ซึ่งก็มีสารพัดผัดผักมาหนุนเสริมด้วย สูตรผัดผักก็ง่าย ๆ ฮา ๆ ดี.. ผักอะไรก็แล้วแต่ คนที่ผัดจะไม่มีทางรู้ล่วงหน้าเลย เรียกว่าลุ้นกันจะ จะ คนล้างผักก็ล้างไป คนหั่นผักก็หั่นไป ผักก็แยกชนิดใส่กาละมังรอไว้ ทีนี้ก็ขึ้นอยู่กับว่า คนที่ยกกาละมังผักมา นึกอยากจะยกผักชนิดไหนก็ยกมา พอน้ำมันลง หมู/กุ้ง/ไก่ อะไรไม่รู้ล่ะ ที่หมักรอไว้ ก็ 1 กระบวย จากนั้นลงผักที่เตรียมไว้ + สารพัดเครื่องปรุงรสจัดลงไป อร่อยมาก ........... ขอบอก
บางมุมของการออกโรงทานในงานบุญฝังลูกนิมิต วัดลิ้นช้าง . เพื่อน ๆ นอนค้างที่บ้านของชาวบ้าน (หลวงพ่อจัดให้) พวกเขาบอกว่า คืนวันเสาร์คนมาทำบุญจนถึงสี่ทุ่ม เหนื่อยกันทุกคน ห้าทุ่มหลับเป็นตาย ตื่นตีสี่ครึ่งเตรียมเปิดครัวโรงทาน หกโมงมีคนมากันแล้ว ฉันเองยังคิดเลยว่า หากไม่อยู่ในช่วงของการบำบัดรักษา คงอยู่ช่วยงานได้อีก พวกเขาไหนจะเตรียมงาน ไหนจะลงมือทำ กว่าจะได้กลับบ้านในวันอาทิตย์ ก็ดึกโข บางคนแทบหมดสภาพ แต่ทุกคนก็เต็มใจที่จะมีส่วนร่วมในงานบุญ
เก็บตกภาพวันไปงานเกษตรแฟร์ ฉันเกือบลืมไปว่า **ฉันป่วยอยู่นะ**
อัลมิตรา 8 ก.พ. 2554 17:15 น. - ID 11539 
2113
11
0
8 กุมภาพันธ์ 2554 18:02 น. - comment id 122191
1
8 กุมภาพันธ์ 2554 20:00 น. - comment id 122192
หากมีโอกาสร่วมเดินทางไปด้วยกันอีก ขอข้าวไข่เจียว ฝีมือหญิงแกร่ง หนึ่งจานนะคะ อนุโมทนาบุญด้วยเจ้าค่ะ
8 กุมภาพันธ์ 2554 20:06 น. - comment id 122193
อนุโมทนาบุญกับน้องนะคะ พี่พุดดีใจและชื่นชม กับความงามความดีความเข้มแข็ง ทุกอย่างจักผ่านพ้น เพื่อนพี่พุดผ่านมาแล้วค่ะ หายและผ่านมาเป็นสิบกว่าปีแล้วค่ะ พี่พุดสวดมนต์ให้ทุกค่ำคืนค่ะ ทำบุญใส่บาตรทุกเช้า ก็อธิษฐานให้น้องสุขภาพแข็งแรง และ ทุกอย่างสำคัญที่ใจนะคะ อย่าลืมฟังธรรมหลวงพ่อนะ http://www.wimutti.net/ รักและห่วงใย พี่พุด
8 กุมภาพันธ์ 2554 21:20 น. - comment id 122194
หายเร็วๆนะตัวเอง เราไม่รู้จะไปทะเลาะกับใคร
12 กุมภาพันธ์ 2554 08:35 น. - comment id 122231
สวัสดีค่ะ คุณแจ้น .. อัลมิตราจบคอร์สหลักสูตรคีโมแล้วค่ะ แต่ไม่อยากได้ประกาศนียบัตรอ่ะ ในส่วนที่ไปทำบุญออกโรงทานในงานวัด ก็เป็นการร่วมแรงร่วมใจในกลุ่มเพื่อน โดยที่แต่แรก อัลมิตราก็ยังไม่มั่นใจในสังขารของตัวเองสักเท่าไหร่ ก็เพิ่งจะยืนยันก่อนหน้าไม่กี่วันว่า จะติดตามไปภายหลัง เมื่อไปถึงแล้ว ก็ไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อยแต่อย่างใด แบบนี้คงเรียกว่า อิ่มบุญกระมังคะ
8 กุมภาพันธ์ 2554 21:44 น. - comment id 122234
8 กุมภาพันธ์ 2554 22:40 น. - comment id 122236
ไม่แปลกใจ...ว่าทำไมคนมีคุณภาพถึงเป็นที่รักของคนทั่วไป คุณอิม....น้ำเสียงเธอเหมือนเด็กๆ...ขี้อ้อน.... แต่....กลับมีน้ำหนักและ จริงใจในน้ำเสียงนั้น เธอ....บอกเล่าเรื่องราวต่างๆพรั่งพรูจากปาก..เรื่องแล้วเรื่องเล่า.... ราวกับว่า..เราเป็นพี่น้องไม่ได้เจอกันนานแสนนาน... คล้ายๆเธออยากให้รับรู้ถึงความนัยใจและความตั้งใจ ในทุกเรื่องราวที่เธอทำ.....ในวันวาน....จนถึงบัดนี้ คุณตั๊กทดสอบเธอ ( ทั้งๆที่ไม่มีสิทธิอะไรไปทำอย่างนั้น ) คุณอิม....ขอดูมือหน่อยสิคะ....... เธอคว่ำมือ.....ยื่นมาให้ดู....... อดที่จะแอบคิดไม่ได้ว่า.....อืมม นี่คือมือของผู้ให้..... เพราะโดยวิสัยทั่วไป หากใครมาขอมือคุณตั๊กดูบ้าง คงหงายมือ แล้วยื่นออกไป.....นั่นคือมือของผู้รับ... หรือคุณตั๊กเห็นดีเห็นงามไปกริยาของเธอเสียทั้งหมด และคำตอบเรื่องนี้....คงอยู่ในเวลา......อีกแล้ว คุณตั๊กและคุณอิมใช้ชีวิตร่วมกันของวันหนึ่ง.....และอีกวันหนึ่ง การได้อยู่ใกล้ชิดกันทำให้สงสัยว่า นี่หรือคนป่วย ......แต่เธอยืนยันว่า........ บางเวลาอิมก็อยากมีคนดูแลอิมบ้าง.... อย่าคิดว่าอิมจะเข้มแข็ง และหยัดยืนอย่างไม่สะทกสะท้าน... คุณอิม...เธอเป็นผู้หญิงค่ะ ยังต้องการกำลังใจ ต้องการความเข้าใจ และ มิตรภาพที่จริงใจจากเพื่อนผู้อารี เอาไปเลยคุณอิม.......คุณตั๊กให้ทั้งหมด เทใจให้หมดเลย...........และบอกกับคุณอิมว่า ชีวิต....ที่เหลือนับจากนี้.... เราจะมีซึ่งกันและกัน.......( ถ้าว่าง อิอิ ) ( ดูเหมือนคนพูดใกล้หมดอายุขัยก่อนนะ ฮ่า....) การไปร่วมกันทำความดีครั้งนี้...มีสุขจริงๆ เราเหมือนคนที่คุ้นเคยกันมานาน... เหมือนคนในครอบครัว คุณอิมบอก ไม่ว่าวันพรุ่งนี้เป็นอย่างไร.... คุณอิม (อัลมิตรา) ก็จะยังทำหน้าที่ของเธอเช่นเดิม การให้คีโมเข็มสุดท้าย เข็มที่สี่ คงผ่านไปด้วยดี และ เราจะไปปิกนิคด้วยกัน....ตามสัญญา แต่เหนือสิ่งอื่นใด.... ถ้าใครเห็นคุณอิมเจียวไข่แจกทานที่วัดลิ้นช้าง...จะรู้ว่า อาหารมื้อนั้น....ไข่เจียวอร่อยที่สุด..... หรือเราจะเจียวไข่...ไปปิกนิคด้วยกัน หือ?????
8 กุมภาพันธ์ 2554 23:34 น. - comment id 122237
อ๊ะ...สาวชุดดำข้างบนคือ มัสลิน หรือนี่ เซอไพรส์มากเลยอ่า มัสลิน กับ อัล แอบไปเป็นคู่ตุนาหงันตั้งแต่เมื่อไหร่นี่ อิอิ
8 กุมภาพันธ์ 2554 23:37 น. - comment id 122238
ปล.มีเคล็ดลับเจียวไข่ให้ฟูป่าวฝนทำมีแต่แฟ่บกับแฟ่บ
หลังๆเลยใส่แป้งข้าวโพดลงไปหน่อยนึงอ่า...
มาาดูเวลานี้หิวค่อดๆ
รีบนอนก่อนจะจรไปห้องครัวดีกว่า อิอิ
9 กุมภาพันธ์ 2554 00:08 น. - comment id 122240
7.....ไอ่ลิง ตรูไม่อยากจะโม้ ตรูมีภาพพี่มัสเป็นร้อยๆภาพ (เป็นสามร้อยภาพดิ เนอะ) 555555 แบร่ อยากดูป่ะๆๆ จ่ายมาก่อง 500 บาท หารสองกะเจ้มัส กิ้วๆๆๆ
9 กุมภาพันธ์ 2554 00:11 น. - comment id 122241
10........หวายๆๆ ไข่ๆๆๆ เก็บไข่ก่องที่ไอ่ลิงเชียงรายมังจะมา อิอิ
9 กุมภาพันธ์ 2554 00:15 น. - comment id 122242
....ตั๊บแก....สาวชุดดำมินิโหลดสบายดีป่ะคะ ฮี่..ฮี่..
ว๊า....โหลดอย่างเดียวม่ะพอ ยังมีมินินำหน้าอีกเนอะ กิ้ววว
9 กุมภาพันธ์ 2554 09:02 น. - comment id 122243
ขอชื่นชมเส้นทางสายประสบการณ์ ด้วยคนครับขออนุญาตทักทาย คุณมัส ดีใจที่ได้เห็นคุณมัส ในบ้านกลอนอีก แต่อยากเห็นเป็น บทกลอนมากกว่า ไม่รู้ว่าสนิมเกาะแค่ไหนแล้ว ลองเคาะๆ หน่อยนะครับ
9 กุมภาพันธ์ 2554 10:16 น. - comment id 122244
อิ่มบุญ อิ่มอกอิ่มใจไปกับคุณอิมด้วยค่ะ ถ้ามีโอกาสก็อยากทำแบบนี้บ้างเหมือนกัน หายเร็วๆนะค่ะ
9 กุมภาพันธ์ 2554 10:20 น. - comment id 122245
โห..แค่เห็นจำนวนไข่ที่ใช้ไปรู้เลยว่า ทางสายประสบการณ์นี้ไม่ธรรมดาเลยจริงๆ ขอบคุณเรื่องราวดีๆที่นำมาเล่าสู่กันฟังค่ะ
9 กุมภาพันธ์ 2554 10:23 น. - comment id 122246
อ่า...ไอ่ลิง...แกรบังอาจใช้คำว่า "มินิโหลด" เดี๊ยะ...ตรูตั้งชมรม "ดาวโหลด" แล้วแกรจะหนาว
9 กุมภาพันธ์ 2554 10:23 น. - comment id 122247
ต๊ะเอ๋ มัสลินดีใจจัง...ที่ได้เห็นอีกครั้ง...และเป็นการเห็น ที่เซอร์ไพส์สุดๆ
คิดถึงมากมายน๊ะ...เหมือนที่พี่สืบว่าอยากเห็น งานกลอนอีกครั้ง น๊ะๆๆๆ
9 กุมภาพันธ์ 2554 10:56 น. - comment id 122248
9 กุมภาพันธ์ 2554 11:36 น. - comment id 122249
15....ตรูขะใช้คำไร เรื่องของตรูไอ่ลิงเจียงฮาย ส่วนแกร ไอ่ลิงชร. จะตั้งขมรมไร เรื่องของแกร ออิม่ะเกี่ยวก๊ะตรู เนอะเจ้มินิเนอะ
9 กุมภาพันธ์ 2554 11:43 น. - comment id 122250
ยินดี ดีใจ ใจงาม ขออนุโมทนา
9 กุมภาพันธ์ 2554 11:45 น. - comment id 122251
18..... เอ้า ดันพิมพ์ผิดอีกตรูจะใช้คำไร เรื่องของตรู อิอิ มินิโหลด หรือ ใครบางคนที่ ซุปเปอร์มินิโหลด คริ คริ แกรจะตั้งชมรมไร เรื่องของแกร เข้าใจ๋
9 กุมภาพันธ์ 2554 11:52 น. - comment id 122252
5555.... ขอบคุณ คุณลุงดาว ที่ทำให้ฉางน้อยได้แฮ๊บไข่โดยม่ะล่ายต้างจาย..........นี่ๆ ไอ่ลิงคลองสานกะไอ่ลิงเชียงราย นี่ๆ ดูซิ พี่มินิโหลด การันตีแระว่า ฉางน้อย น่ารัก น่าถีบ เอ๊ย น่าชังขนาดไหน นี่ๆ อ่านซะๆ......... " .ตอนที่เจอฉางน้อย ...เค้าน่ารักมาก..... กอดกันสองคนพี่น้อง.....เหมือนคนในครอบครัว " เม้นท์ที่ 17 อ่ะ พวกแกร พี่ลิงกะไอ่ลิง อิอิ .......... นี่ๆ เจ้มินิจ๋า ต่อไปฉางน้อยก็ยืนอยู่แถวหน้าได้แระ ม่ะจำเป็นต้องอยู่เบื้องหลังแระ สักวันหนึ่ง อิอิ คอยดูแระกั๊นนนน......
9 กุมภาพันธ์ 2554 12:27 น. - comment id 122253
หน้าส่วนตัว
วันนี้.....จะผ่านพ้นไปด้วยดี
แล้วคุณพี่จะรออ่านตอนต่อไป.........
ด้วยรักและห่วงใย........
9 กุมภาพันธ์ 2554 14:59 น. - comment id 122254
หวัดดีครับคุณอัลมิตรา
ด้วยกุศลบุญบารมี..ที่ทำไม่เคยขาด...แม้ว่า
จะไม่ค่อยสบาย..ทำให้คุณอัลฯสดชื่น..สดใส
เห็นภาพความน่ารักแล้วชื่นใจครับ..
หายไวๆครับ..แม่ญิงน้ำใจงาม
9 กุมภาพันธ์ 2554 16:22 น. - comment id 122255
สู้ ๆ นาอัลมิตรา
9 กุมภาพันธ์ 2554 16:47 น. - comment id 122256
ส่งกำลังใจมาให้นะ
9 กุมภาพันธ์ 2554 21:17 น. - comment id 122258
จากแรกเริ่มเดิมที อัลมิตราไม่ได้ยืนยันกับพรรคพวกว่าจะไปช่วยงานโรงทานด้วย เพราะยังไม่รู้ว่า ผลของอาการข้างเคียงจะมีมากน้อยเพียงใด จนกระทั่งสัปดาห์ที่แล้ว ค่อยตัดสินใจวางแผนว่าจะไปช่วยงานโรงาน หลังจากเตร็ดเตร่ที่งานเกษตรแฟร์ อัลมิตราชวนเพื่อนสมาชิกคนหนึ่ง หลังจากที่ทราบว่า เธอเองก็อยากนัดพบอัลมิตรา อาจจะเป็นเพราะสารเคมีในร่างกายต้องกัน (ศัพท์นักวิทยาศาสตร์ เขาว่างั้นนะ) ทำให้เธอตอบรับคำชวน พร้อมกับขอแทรกคิวโดยการไปเดินชมต้นไม้ที่เกษตรแฟร์ด้วย เธอดูแลอัลมิตราเป็นอย่างดี ทั้งที่อัลมิตราตัวโตกว่าตั้งเยอะ วันที่ไปเกษตรแฟร์ ก็สนุกสนานมาก เดินไป คุยไป กินไป .. เธอรู้เรื่องต้นไม้มากจริง ๆ อัลมิตราได้ยินเธอ ตอนที่เธอคุยกับนกแก้วมาร์คอว์ .. "ไงลูก อ๋อ อ๋อ ว่าไงนะ นะ นะ ลูกนะ ?" ซึ่งตอนนั้นอัลมิตราก็กำลังคุยกบนกแก้วตัวใหญ่อีกตัว " เฮ้ย ไง หันหลังทำไมอ่ะ งอนใครเนี่ย?" สองประโยคเมื่อเทียบเคียงกันแล้ว คล้ายกับว่าผู้หญิงสองคนมาจากคนละโลกเดียวกันเลย ฮา.. เธอมีความละมุนในหัวใจ มากกว่ามาก .. ในเรื่องเล่าคราวนี้ หนุ่มเสื้อขาว สาวเสื้อสก็อต เป็นเพื่อนของเธอตั้งแต่เรียนมัธยมด้วยกัน ทันทีที่สายตาจ๊ะเอ๋กันตรงจุดนั้น ทั้งหมดก็กลายเป็นเพื่อนของอัลมิตราไปด้วย คุยกันจ้อสนั่นรถ โดยที่อัลมิตราแอบชำเลืองมองคุณพ่อที่นั่งอมยิ้มไปตลอดทาง น ก ก ร ะ จ อ ก เ จ อ กั น แ ท้ ๆ (คุณพ่อคงคิดอย่างนั้น)
9 กุมภาพันธ์ 2554 21:40 น. - comment id 122260
คุณJB .. จะเอาถ้วยหรือเอาเหรียญจ๊ะ คุณแก้วประภัสสร .. เอาบุญมาฝากให้ทุก ๆ คนเลย มีคนหนึ่งนะ ชื่อ เจ๊จู เป็นพี่สาวของหลวงพ่อ (จำได้ไหม) พออัลมิตราลงจากรถปุ๊บ เธอเข้ามากอด บอกว่าห่วงมาก ก่อนกลับ เจ๊จูกอดอีก บอกว่า แบ่งบุญให้ครึ่งนึง หายไว ๆ นะ ไงดี .. บอกไม่ถูก เจ๊จูรักอัลมิตราจัง ได้แต่ซาบซึ้งมิวาย คุณพุดพัดชา .. เอาบุญมาฝากค่ะ วันนี้เป็นวันสุดท้ายของคีโม ทันทีที่ปลดเข็มออกจากหลังมือ อัลมิตราก็เหมือนเกิดใหม่ค่ะ หมอนัดติดตามผลในอีกสามเดือนข้างหน้า สภาพวันนี้เหมือนลิงเริงร่าค่ะ ต้องขอบคุณคุณพุดพัดชาเป็นอย่างมาก สำหรับหัวใจที่งดงามเสมอง คุณทักทาย .. โธ่ ถามจริง เราเคยทะเลาะกันตอนไหนเนี่ย คุณโคลอน .. อมยิ้มแก้มป่อง และยิ่งแก้มป่องเข้าไปอีกเมื่อพบเซอร์ไฟร์ส คุณมัสลิน .. คุณเคยถามอัลมิตราว่า "อยากได้อะไรให้บอกมาเลย" อัลมิตราก็ตอบไปว่า "อยากได้เพื่อนที่ดี" และแล้วอัลมิตราก็ได้รับแล้วค่ะ คุณฉางน้อย .. คุณมัสลินชื่นชมคุณนะ คุณไร้อันดับ .. ขอบคุณค่ะ ในระหว่างที่ต้องบำบัดรักษา อัลมิตราได้ประสบการณ์มากมายเชียวค่ะ อย่างนี้ไงที่เรียกว่า "โชคดีที่เป็นมะเร็ง" คุณน้ำตาลหวาน .. อัลมิตรายังไม่ลืมรสชาติของกล้วยฉาบแสนอร่อย ขอบคุณมากนะคะ ที่ห่วงใยกันมาตลอด :) คุณเทียนหยด .. เป็นครั้งแรกในชีวิตเหมือนกันที่ต้องออกงานโรงทาน ยืนประจันหน้าเตา คนมาทำบุญเยอะมาก จนแผนที่วางไว้ในคราวแรกต้องมีการปรับเปลี่ยนตลอดเวลา ที่วัดลิ้นช้างอยู่ชายแดน ไม่มีร้านค้าจำหน่ายอาหาร หากไม่จัดเตรียมไปเองจะลำบาก ตรงนี้จึงตระหนักว่า จะทำอย่างไรเพื่อหาเสบียงเลี้ยงคนที่มาทำบุญที่วัดให้เพียงพอค่ะ เพื่อนร่วมทีมทุกคนน่ารักมาก .. หมดหน้าตักกันเป็นแถบ ๆ คุณดาวศรัทธา .. เมื่อวานเปิดหนังสือเพลงเพื่อชีวิต มีเพลงหนึ่งคุณน่าจะรู้จัก .. แบบว่ามีอะไรที่ใกล้เคียงกับนามแฝงของคุณด้วยล่ะ คุณพอจะนึกออกไหมคะ ร้องได้หรือเปล่า .. รุ่น 14 ตค. โน้น แน่ะ คุณโอ้ละหนอ .. :) ผ่านพ้นไปได้ดีค่ะ ที่เหลือก็รอหมอตรวจตามนัด และติดตามผลหลายปี อย่างน้อยช่วงเวลาที่เหลือนี่ คงต้องทำอย่างที่ชอบที่ชอบค่ะ คุณเอื้องอังกูร .. เป็นมะเร็งน่ะ ไม่ค่อยหวั่น หวั่นแต่ปอดแหกกลัวเข็มอ่ะ .. แต่วันนี้พอปลดเข็ม ก็ลันล้าได้เลย (ที่ไหนได้ หลับเป็นตายตั้งแต่บ่ายสี่ ตื่นสองทุ่มเนี่ย) คุณร้อยฝัน .. อื้อ สู้แบบไอ้มดแดงเชียวล่ะ คุณอินทรีทะเล .. ขอบคุณมากค่ะ ปล. อย่าลืมตั้งจิตรับคลื่นกระแสบุญที่เอามาฝากทุก ๆ คนด้วยนะคะ
9 กุมภาพันธ์ 2554 23:47 น. - comment id 122265
ดีครับ ผ่านระยะรักษาแล้ว ต่อไปเป็นการฟื้นฟู (..ให้ผมฟู อิอิ) ถามเรื่องเพลง และนามแฝง เลยอดเล่ายาวๆไม่ได้ จิตร ภูมิศักดิ์ เป็นฮีโร่มาแต่ครั้งเรียน มธ ได้อ่านงานของเขามากมาย เพลง แสงดาวแห่งศรัทธา ของจิตรนั้น ร้องได้ตั้งแต่ยังไม่เคยฟัง เพราะแกะเนื้อ-ทำนองจากหนังสือที่มีโน้ตเพลงอยู่ด้วย (เผอิญสนใจดนตรีพอแกะโน้ตได้งูๆปลาๆ) สมัยทำงาน มีวารสารภายในชื่อ สานสัมพันธ์ ได้เขียนงาน ชื่อ ดาวศรัทธา เพื่อนอ่านแล้วแนะให้ใช้เป็นชื่อนามแฝง เลยใช้มาแต่บัดนั้น ขอให้ฟื้นฟูและดีกว่าเดิมในเร็ววัน
12 กุมภาพันธ์ 2554 13:44 น. - comment id 122270
คุณมัสลินฮะ วานฝากถาม.คุณ"อัลมิตรา" "รับกาแฟซักแก้วมั้ยฮะ" ใครเก็ทบ้าง วานบอก อิอิ
12 กุมภาพันธ์ 2554 20:45 น. - comment id 122274
คุณนักกลอนนอนน่ารัก .. เปลี่ยนเป็นโอวัลตินได้ไหมจ๊ะ วันนี้เร่ร่อนไปแถว ๆ อัมพวาโน่นแน่ะ คิดถึงอยู่เหมือนกัน อยากให้ไปด้วย น่ะ
10 กุมภาพันธ์ 2554 08:59 น. - comment id 122278
คุณดาวศรัทธา .. จิตร ภูมิศักดิ์ .. ผู้ชายใส่แว่น ผู้ถูกสังหารริมป่า วีรชนผู้ยอมพลี อัลมิตราเคยอ่านเรื่องราวของเขาในกลุ่มหนังสือฅนตุลา รู้สึกนับถือ มีผู้ชายอยู่สองคนที่อัลมิตราอ่านเรื่องราวของเขาจากการถ่ายทอดอีกที แล้วรู้สึกนับถือเขา ซึ่งได้แก่ สืบ นาคะเสถียร และอีกคน จิตร ภูมิศักดิ์ ในส่วนของจิตร เป็นวิถีของนักศึกษาที่เรียกร้องหาความยุติธรม จนถูกภัยการเมือง ในส่วนของสืบ เป็นวิถีของชาวป่าไม้ ซึ่งก็ถูกการเมืองแทรกแซงจนต้องฆ่าตัวตาย เวลาที่อัลมิตราเข้าป่า อาจจะไม่ได้นึกถึงจิตรสักเท่าไหร่ แต่ก็คิดถึงสืบทุกครั้ง เหตุเพราะความรู้สึกซึมซาบทางด้านการเมืองของอัลมิตรามันไม่ค่อยมี หรือมีแต่อาจน้อย ถ้าคุณดาวศรัทธาบอกว่า จิตร ภูมิศักดิ์ คือ ฮีโร่ อัลมิตราก็อยากอ้อมแอ้มบอกว่า สืบ นาคะเสถียร ก็ใช่เลย ฮีโร่ของอัลมิตรา .. วันนี้พักผ่อน เพื่อพักฟื้นอยู่กับบ้าน ยังไม่มีอาการมึนแฮะ แต่เมื่อวานเกือบเป็นลมตอนรับยา .. พรุ่งนี้พักผ่อน แต่จะไปพักผ่อนสูดอากาศแถว ๆ เขาพระตำหนัก ชลบุรี ว่าจะไปกราบ อนุสาวรีย์พระเจ้าบรมวงศ์เธอกรมหลวงชุมพรเขตรอุดมศักดิ์ ช่วงนี้ตารางฟื้นฟูยาวมาก เล็งคิวไว้แล้ว.. หน้าผลไม้ก็จะไปบ้านสวนจันทน์ (นกโก๊ก) ถัดจากนั้นก่อนเข้าช่วงฝนชุก คงต้องได้ลงแรงสำหรับการสร้างฝายกึ่งถาวรสัก 1 จุด จากที่ผ่านมาสร้างฝายแม้ว มันใช้ไม่ได้ผลสำหรับป่าที่นี่ ต้องทำตัวอย่างวิเคราะห์ก่อน ต่อจากนั้นก็แล้วแต่ลมเพลมพัด พัดไปภาคไหน .. เรื่องไปที่ชอบที่ชอบนี่ ต้องเร่งซะแล้ว 555
10 กุมภาพันธ์ 2554 09:41 น. - comment id 122280
แวะมาให้กำลังใจคับ
10 กุมภาพันธ์ 2554 10:44 น. - comment id 122282
ขอบคุณค่ะ คุณวิทย์ :)
10 กุมภาพันธ์ 2554 12:09 น. - comment id 122289
เอาใจ
10 กุมภาพันธ์ 2554 15:35 น. - comment id 122304
แวะมาชื่นชมภาพและเรื่องราวดีๆค่ะ
10 กุมภาพันธ์ 2554 20:40 น. - comment id 122326
คุณ JB .. หล่นหายไปนานแล้ว ตัวเองยังหาไม่เจอเลย คุณจวว .. ขอบคุณมากค่ะ
11 กุมภาพันธ์ 2554 09:42 น. - comment id 122341
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ