อทิสมานกาย ๕๔

แก้วประเสริฐ

                               อทิสมานกาย ๕๔
     ข่าวการจับกุมพ่อค้าไม้รายใหญ่ได้ของกลางเป็นจำนวนมาก  พร้อมด้วย
อาวุธร้ายแรงที่ไม่มีการใช้ในประเทศอีกจำนวนมากมาย  ครั้นได้ถูกเผยแพร่
พร้อมภาพในระหว่างการจับกุม ตลอดการสัมภาษณ์ของเจ้าหน้าที่ตำรวจชั้น
ผู้ใหญ่และรองผู้กำกับที่รักษาการณ์แทนนั้น  ทำให้เกิดการไหวตัวของบรรดา
พ่อค้าทั้งหลาย  ที่ดำเนินการได้มีการขนย้ายสิ่งของดังกล่าว   แต่หาได้พ้นจาก
สายตาของเจ้าหน้าที่ตำรวจไปไม่
     จึงมีการจับกุมขึ้นอีกครั้งหนึ่งในกรุงเทพฯ  และบรรดาโรงเลื่อยต่างรอบเขต
กรุงเทพฯทันที   ทำให้บรรดาโรงเลื่อยต่างที่ร่วมมือกับพวกการค้าทุจริตนี้ต่าง
ถูกเจ้าหน้าที่นำตัวเจ้าของโรงเลื่อยมาดำเนินคดีในการรับของโจรด้วยความ
รู้เห็นเป็นใจให้ความร่วมมืออีกด้วย  ตลอดจนทำลายความมั่นคงแห่งชาติและ
เศรษฐกิจควบคู่กันไป
      ข่าวนี้เป็นข่าวใหญ่แพร่สะพัดไปทั่วๆทั้งในกรุงเทพฯและต่างจังหวัด ทำให้
โรงเลื่อยต่างๆทั้งในกรุงเทพและโรงเลื่อยในต่างจังหวัดต่างรีบจัดการด่วนเกี่ยว
กับบรรดาไม้ที่ผิดกฏหมายเหล่านี้   และยิ่งมีข่าวใหญ่เกิดขึ้นอีกระลอกวงการ
ค้าไม้สั่นสะเทือนไปทั่ว
      เมื่อเสี่ยเล้งเจ้าพ่อแห่งวงการค้าไม้ถูกเจ้าหน้าที่ตำรวจนำตัวมาสอบปากคำ
และถูกตั้งข้อหา รู้เห็นเป็นใจในการค้าลักลอบตัดไม้ทำลายป่าตลอดจนนำไม้
จากต่างประเทศเข้ามา   ตอนแรกเสี่ยเล้งให้การปฏิเสธแต่ก็จำนนด้วยหลักฐาน
ที่ตำรวจนำมามอบให้ดู ตลอดจนการสืบสวนสอบสวนจากผู้ที่จับกุมได้เป็นคน
นอกประเทศให้การซัดทอดว่า  ผู้บงการใหญ่คือเสี่ยเล้งที่สั่งซื้อสินค้าเหล่านี้
     ด้วยหลักฐานดังกล่าวนี่เองทำให้เสี่ยเล้งถูกจับกุมตัวและยื่นขอประกันตัว
ชั่วคราว จากทนายความประจำตัว  แต่ไม่ได้รับการอนุมัติจากเจ้าหน้าที่ตำรวจ  
แต่มันฉลาดให้ลูกน้องคนสนิทที่มาเยี่ยมไปติดต่อกับผู้ใหญ่ในเบื้องสูงในและ
นอกวงการตำรวจนี้  ทราบในการที่เสี่ยเล้งถูกจับกุมในครั้งนี้
ให้หาทางช่วยเหลือตลอดจนพรรคการเมืองใหญ่ที่ได้รับการสนับสนุน
ในเรื่องการเงินจากมันจำนวนมากอีกด้วย  
     เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่หลวงนักเกี่ยวกับการทำลายเศรษฐกิจ ตลอดจน
ความมั่นคงของชาติ ทำให้วงการตำรวจไม่สามารถจะอนุมัติให้ประกันตัวไปได้
    เมื่อมันถูกส่งนำไปฝากขังยังศาลตามระเบียบนั้น ทางตำรวจก็ขอความกรุณาต่อ
ศาลว่าบุคคลนี้เป็นตัวการที่สำคัญ หากได้รับการประกันตัวไปก็จะทำให้เกิดการ
หนีออกนอกประเทศไปหรือไม่จะใช้อิทธิพลทางการค้าบั่นทอนพลิกรูปคดีไปได้
เมื่อศาลพิจารณาคำขอร้องของตำรวจดังกล่าวจึงไม่ยอมอนุมัติให้ประกันตัว
   ดังนั้นตัวเสี่ยเล้งจึงถูกนำตัวไปฝากขังยังเรือนจำกลาง  เพื่อรอคำพิพากษาต่อไป
ด้วยหากกักตัวไว้ที่ศาลอาจจะเกิดการชิงตัวขึ้นได้ด้วย  เนื่องจากผู้ควบคุมดูแลกำลังพล
ไม่มากพอที่จะขัดขวาง พิจารณาแล้ว  หากหนีไปได้ก็จะเกิดความวุ่นวานอีกด้วย
เสี่ยเล้งเป็นผู้มีอิทธิพลกว้างขวางนัก อาจก่อเกิดการพลิกรูปคดีตามคำให้พิจารณา
ขอร้องของเจ้าหน้าที่ตำรวจ   บรรดาพรรคพวกที่กำลังวิ่งเต้นเรื่องเกี่ยวกับมัน
ไปยังผู้หลักผู้ใหญ่และตลอดจนนักการเมืองแล้วก็ได้รับคำยืนยันว่าจะช่วยเหลือ
แต่ก็ไม่สามารถจะทำการช่วยเหลือได้ เนื่องจากเป็นคดีอุกฉกรรจ์ร้ายแรงยิ่งนัก  
    ด้วยขอหาเป็นพิษภัยต่อความมั่นคงของชาติตลอดจนทำลายเศรษฐกิจภายในอีก
และทรงไว้ซึ่งอิทธิพลครอบงำไปทั่วประเทศ เกี่ยวกับงานทุจริตนี้ไม่ใช่แค่เรื่องไม้
เท่านั้น  ยังมีแนวโน้มเกี่ยวกับการค้ายาเสพย์ติดตลอดจนวงการพนันพ่วงเข้าไปอีก
คดีหนึ่ง
     ซึ่งทางตำรวจสืบทราบมาจากการจับกุมการค้ายาเสพย์ติดตลอดจนผู้ร่วมวงการ
ทั้งหมด  ที่กำลังถูกดำเนินคดีอยู่นั้นอีกต่างหาก ต่างให้การซัดทอดนี้ถูกบันทึกไว้
เรียบร้อยแล้วถึงบุคคลสำคัญต่างๆ  ที่ยังไม่ได้เข้าทำการจับกุมด้วยหลักฐานยังไม่
เพียงพอต่อการควบคุมตัวไว้ได้
    ทางตำรวจได้ส่งหลักฐานต่างๆให้หัวหน้าผู้พิพากษาทราบในทางลับไว้ก่อนแล้ว
ทำให้หัวหน้าผู้พิพากษาที่ได้รับการร้องขอจากหัวหน้ารัฐบาลช่วยกรุณาดูแลเป็น
พิเศษอีกทางหนึ่งนั้น  ให้อยู่ในดุลยพินิจของศาลจึงเป็นเหตุที่หัวหน้าผู้พิพากษาต้อง
ลงมายุ่งเกี่ยวดัวยทันที พร้อมสั่งกำชับเจ้าหน้าที่ทุกๆนายให้ปฏิบัติให้ความยุติธรรม
ทั้งผู้เป็นโจทย์และจำเลย  อย่าได้เอนเอียงไปข้างหนึ่งข้างใดโดยเด็ดขาด
    มิฉะนั้นจะต้องถูกพิจารณาโทษทางวินัยต่อไป เรื่องเหล่านี้ให้ส่งรายงานเสนอให้
ทราบทุกๆขั้นตอนอีก  เพื่อท่านหัวหน้าผู้พิพากษาจะได้พิจารณารูปคดีนี้ด้วย
ตนเองถึงการพิพากษาว่าเหมาะสมอย่างใดหรือไม่ หากทราบว่ามีการเอนเอียงในรูป
คดีเจ้าหน้าที่เหล่านี้ก็จะต้องถูกดำเนินคดีด้วยเหมือนกันพร้อมรับโทษวินัยสูงสุด
    ทั้งหน้าฝ่ายอัยการก็เร่งรัดเกี่ยวกับคดีนี้เป็นพิเศษ ให้เจ้าหน้าที่ตรวจสอบรูปคดีโดย
ด่วนเป็นพิเศษในการเรียบเรียงคดีให้เป็นขั้นตอน อย่าได้เอนเอียงไม่ว่ากรณีย์ใดๆ
ก็ตาม หากตรวจพบจะต้องถูกดำเนินคดีและต้องโทษทางวินัยอย่างขั้นสูงสุดทันที
เนื่องจากทางหัวหน้าอัยการสูงสุดได้รับหนังสือขอร้องมาจากหัวหน้าฝ่ายรัฐบาล
ก่อนแล้ว  พร้อมด้วยหลักฐานอื่นๆก่อนจะส่งสำนวนที่แท้จริงมามอบให้อีกชั้นหนึ่ง
    เหตุดังกล่าวนี้ทำให้ผู้ที่มีแนวโน้มจะช่วยเหลือต้องพากันหยุดชะงักไปตามๆกัน
มิอาจจะเข้าไปก้าวก่ายในรูปคดีนี้ได้อีก ถึงแม้ว่าจะมีอำนาจอยู่ในมือก็ตาม
แต่กฏหมายนั้นหากนำมาใช้อย่างเคร่งครัดแล้ว ย่อมยากจะหนีพ้นในข้อหา
ให้ความร่วมมือช่วยเหลืออีก    แต่เหตุการณ์คำสั่งเหล่านี้  ก็ยังเล็ดรอดไป
ถึงผู้ทำการทุจริตได้อีกต่างงุนงงสงสัยด้วยทำไมถึงมีเหตุการณ์อย่างนี้ซึ่ง
ไม่เหมือนเดิม  ที่พวกมันทำการค้าแบบนี้มาเลย ทุกอย่างสะดวกทั้งสิ้น
    ตัวใหญ่หน่อยก็รีบหาหนทางออกนอกประเทศทันที ด้วยการสั่งการ
ผ่านมาภายหลัง  การทำทุจริตก็หยุดชะงักไปกันแทบหมดสิ้น เกิดโกลาหลทั่วๆไป
รอจนกว่าเหตุการณ์นี้จะเข้ารูปรอยเดิม คอยจังหวะในการเปลี่ยนแปลง
อีกในโอกาสหน้าที่อำนวยความสะดวกได้เหมือนเก่า
   เหตุการณ์ดังกล่าวสั่นสะเทือนไปถึงผู้ว่าราชการจังหวัด ปลัดจังหวัด
 ตลอดจนนายอำเภอทุกแห่งไปทั่ว ต่างหนาวๆร้อนๆกันไปตามๆกัน
 ยิ่งอำเภอใดที่ปล่อยปละละเลยแล้ว  เมื่อมีกำนัน ผู้ช่วยกำนันผู้ใหญ่บ้าน
ต่างล้มตายกันไปหลายๆตำบลหมู่บ้าน เข้าร่วมมือในครั้งนี้อีก  ซึ่งทำให้
ต้องมีการคัดเลือกแต่งตั้งกำนันใหม่อีก ทำให้เสียรายได้ของแผ่นดินไปมากมาย
ต่างวิ่งเต้นสอบถามกันไปๆมาๆ สิ่งที่ได้รับคือการสั่นหน้าไปตามๆกัน
     ด้านเสี่ยเม้งครั้นทราบจากหนังสือพิมพ์ทุกๆฉบับเกี่ยวกับการถูกจับกุม
ของเสี่ยเล้งนายใหญ่ทางกรุงเทพฯและทราบว่าเสี่ยหว่างได้สิ้นชีวิตไป
กับงานนี้ตลอดจนบรรดากำนันและผู้ช่วยกำนันด้วย  แล้วถึงกับเต้นผาง 
 มันจึงเรียกประชุมลูกน้องระดับใหญ่ๆของพวกมันทันที
     “เฮ้ยๆๆๆ....ไอ้เซี้ยะ  ไอ้มุ้ย  ไอ้เช้ง   และไอ้สุย  มึงรีบนำกำลังไป
ทำการขนย้ายสิ่งของ  ไปเก็บซ่อนไว้หากจวนก็ให้ทำลายทิ้งเสียให้หมด
อย่าให้มีหลักฐานโยงมาถึงกู  มึงรีบไปให้ลูกน้องมึงจัดการโดยเร็ว
 พร้อมกำชับพวกมันด้วยอย่าให้มีการซัดทอดจนมาถึงกูได้โดยเด็ดขาด  
บอกมันด้วยว่าหากมีการซัดทอดมาถึงกู  บรรดาครอบครัวมันจะต้องได้รับ
ความเดือดร้อนจากกูแน่นอนว๊ะ   แล้วส่งข่าวมาบอกกับกูนะ”
    “เฮีย???....แล้วจะขนย้ายได้อย่างไรตอนนี้ตำรวจมันแพร่ไปทั่วจังหวัด
อยู่แล้วนา ข้าว่าให้ทำลายของเสียให้หมดก็แล้วกันมิดีหรือเฮีย???....” 
ไอ้เช้งเอ่ยขึ้น ด้วยมันเห็นว่าระยะนี้หากมีการขนย้ายถูกจับกุมได้อีกจะยุ่งใหญ่
     “จริงเฮีย??...ตอนนี้หน้าสิ่วหน้าขวานด้วย หากกระโตกกระตากขึ้น
พวกมันย่อมรู้ได้ข้าเองก็คิดเหมือนกับไอ้เช้ง”  ไอ้สุยกล่าว
     “แต่ข้าว่าให้แยกกันไปคนละเล็กละน้อย ทะยอยกันไป อาจจะเล็ดรอด
หูตาตำรวจก็ได้นา  ด้วยวิธีกองทัพมด หรือเฮียจะว่าอย่างไรล่ะ???.....” 
 ไอ้เซี้ยะแนะนำ
     “ แต่ข้าว่าก็เห็นชอบกับไอ้เซี้ยะเหมือนกัน ด้วยของที่เราควบคุมไว้
ได้มาก็ยากราคาหรือตอนนี้กำลังสูงขึ้นอีกมาก แล้วบรรดาพวกติดยาล่ะเฮีย
เมื่อมันไม่มียาก็จะยุ่งยากบางทีมันจะซัดทอดกันเป็นต่อๆถึงเราก็ได้นะเฮีย??.....
ไอ้มุ้ย แสดงความคิดเห็นบ้าง
       คราวนี้เล่นเอาเสี่ยเม้งกุมขมับหันไปยกเหล้าเพรียวๆขึ้นดื่มจนหมดแก้วทันที 
 มันยังปลงไม่ตกเกี่ยวกับเรื่องนี้นัก ด้วยเสียดายของก็เสียดาย ด้วยตอนนี้
ของที่ชั้นหนึ่งนั้นมันอยู่ในครอบครองไว้ก็มาก ซ้ำยังควบคุมอยู่ในจังหวัดนี้
และข้างเคียงจังหวัดอื่นๆอีกหลายทางควบคลุมพื้นที่ไว้ก็มาก 
ส่วนทางด้านอื่นๆนั้นสายมันแจ้งว่าส่วนใหญ่ถูกจับกุมไว้เกือบทั้งสิ้น
     “กูคิดไม่ตกโว้ย???!!!!.....ไอ้ห่าเสียดายก็เสียดาย แล้วระยะนี้
มันถูกทำลายกันไปเสียส่วนมากแล้วตามสายกูรายงานมา เฮ้ยๆๆ???....
กูจะทำอย่างใดดี???...  พวกมึงพูดก็ถูกของมึงทั้งหมด จนกูงงตัดสินใจ
ไม่ถูกเหมือนกันโว้ย!!!!.....” เสี่ยเม้งรำพึงรำพัน
     ทั้งสี่อันเป็นหัวหน้าใหญ่ที่จำหน่ายและเก็บของไว้มาก  ต่างก็หันไป
ถกเถียงกันในเรื่องนี้    การประชุมนี้อยู่ในร้านอาหารชั้นดี แต่เป็นห้อง
ส่วนตัวที่เสี่ยเม้งสร้างขึ้นไว้เป็นสถานที่เก็บเสียงได้อีกด้วย  
มันสร้างเป็นห้องลับเพื่อใช้ในการปรึกษาด้านธุระกิจด้านนี้เท่านั้นเอง
   “ก่อนไอ้หว่างจะตาย กูเองก็บอกมันแล้วเหมือนกันว่า  เหตุการณ์มัน
ไม่น่าไว้วางใจนักแต่มันไม่เชื่อกู ด้วยกูได้รับจากสายวงในมาว่าให้
ระวังตัวไว้   ไอ้จ่าเจียมหรือมันก็ถูกย้ายไปด้วยมันกว้างขวางทั้งจังหวัด
และด้านทางกรุงเทพฯ มีพรรคพวกมากมายเสียดายว๊ะ
หากมันอยู่ก็ยังช่วยพวกเราได้บ้าง???....  นี่ดีนะกูแค่ให้ความร่วมมือ
กับมันแค่เล็กๆน้อยๆเท่านั้นเองมิได้ให้พวกมึงออกหน้าไป ใช้แต่ลิ่วล้อแทน
  ด้วยรู้นิสัยพวกมึงว่าเป็นคนอย่างไรใจก็ร้อนเวลาเจ็บแล้วลืมตัวไปหมด”
 เสี่ยเม้งกล่าวกับพวกมันทั้งหมด
 
     พร้อมลุกขึ้นเดินไปเดินมา  เหล่าหัวหน้าลิ่วล้อมันต่างไม่กล้ากล่าวอะไร
ด้วยมันเองก็รู้นิสัยใจคอเช่นเดียวกัน  ว่าเสี่ยเม้งนั้นมันไม่ค่อยจะเชื่อใครๆ
มันระแวงไปหมด มันเชื่อแต่ตัวมันเท่านั้น  ที่ทนรับใช้มันก็ด้วยว่าเงินมันดี
จะหาที่อื่นอีกไม่ได้แล้วและมันก็ดำเนินงานด้านนี้เพียงด้านเดียวเท่านั้น
   “เฮียรีบๆคิดๆเถอะเวลาไม่คอยเราแล้วนะเฮีย???...”  ไอ้เซี้ยะ กล่าวเร่งมัน
พร้อมทั้งหันไปมองคนทั้งสามเพื่อขอความคิดเห็นเพิ่มเติมทันที
   “เฮียสั่งมาคำเดียวเท่านั้น  ข้าจะให้คนของข้าจัดการทันที”  ไอ้สุยเอ่ยขึ้น
   “พวกข้าก็เหมือนกัน เพียงรอคำสั่งจากเฮียเท่านั้น???...”  
ไอ้เช้งกับไอ้มุ้ยกล่าว  พลางหันไปมองหน้าเสี่ยเม้ง
     “มึงทำตามไอ้เซี้ยะ ก็ดีเหมือนกัน กองทัพมด ที่ทางภาคใต้มัน
ขนของเถื่อนมันก็ใช้กองทัพมดและได้ผลดีเสียด้วย ผิดพลาดก็น้อย
 แต่ต้องใช้กำลังคนมากเท่านั้น กูคิดว่าไม่เป็นปัญหาพวกมีงทำได้
  ให้มึงไปหาคนมาให้พร้อมแล้วต่างทะยอยกันดำเนินการได้ 
 แต่สิ่งสำคัญหากคนใดปากมากก็เก็บมันเสีย อย่าปล่อยไว้มิฉะนั้นพวกมึง
กับกูก็พลอยฉิบหายไปด้วยกัน” เสี่ยเม้งเอ่ยขึ้น 
    พร้อมวางแผนการให้ทำ  แล้วนำกระดาษมาขีดเขียนแผนทางการ
ขนย้ายสิ่งของเหล่านี้ให้พวกมันดูและเก็บเอาไว้ด้วย ซึ่งแผนการณ์นี้มีไม่
มากนัก เพียงแค่แผนที่ไม่ยุ่งยาก  มันคิดด้วยเชื่อมือลูกน้องทั้งสี่คนด้วย
      เสี่ยเม้งก็สั่งการทันที ด้วยมันคิดว่าหากหนีพ้นก็ยิ่งดี หากหนีไม่พ้น
ก็ยังมีของเหลือกลับมาบ้าง ดีกว่าจะทำลายไปมันวางแผนในใจแล้ว
ตลอดจนทางหนีทีไล่ไว้อีกแล้วกล่าวขึ้นอีกว่า
      “พวกมึงทั้งสี่รีบไปจัดการได้แล้วโว้ย???..ให้เร็วเท่าไหร่ได้ยิ่งดี ให้
กระจายกำลังกันไป ส่วนกำลังพลคัดเลือกเอาที่ไว้ใจได้  เปย์มันให้งามๆ
หน่อยแต่ว่าทุกๆคนที่นำไปให้นำไปเพียงส่วนน้อยแค่กิโลเดียวก็พอทั้งขู่
พวกมันด้วยว่า  หากของไม่ได้รับครบมันและครอบครัวมันตายรูปเดียวโว้ย”
    “ ถ้าแบบนี้ก็ดีเฮีย???...เสียหายหน่อยก็ยังมีของเหลือบ้างดีกว่าทำลาย
ไปทั้งหมด จะไม่ได้อะไรมาอีกเลยล่ะ”   มันทั้งสี่เอ่ยขึ้นพร้อมๆกัน
     “ แล้วพวกมึงให้จัดคนคอยติดตามการทำงานพวกมันด้วย อย่าให้พวกมัน
คลาดสายตาไปได้ เรียกว่าประกบกันตัวต่อตัวกันเลยหรือแล้วแต่มึงจะเห็น
สมควรในการลงมือก็แล้วกัน  หากพวกขนคิดตุกติกหรืออาจจะยักยอกสิ่งของ
ก็ให้คนที่คอยดูแลอยู่เก็บมันไปเลย แล้วฝังหลบซ่อนไว้ด้วย หนึ่งกิโลนะโว้ย
คิดเป็นมูลค่าก็เหยียบๆแสนหรือกว่าเชียวล่ะ!!!.....
    เรื่องนี้สำคัญมากๆมึงควรจะลงไปตรวจสอบด้วยตัวเองด้วยนามึงนา
 ไม่ใช่ว่ามึงแค่สั่งงานเท่านั้น แล้วคอยฟังผลงานจากลูกน้องของมึง
มึงต้องคอยติดตามตรวจสอบพวกมันอีกด้วย   เงินเสียเท่าไหร่บอกกูมา
 กูจ่ายให้ไม่อั้นสำหรับเรื่องนี้”เสี่ยเม้งกล่าวแก่พวกมันทันที
   พลางลุกขึ้นจากที่ประชุม  แล้วหันไปทางพวกมันกล่าวขึ้นอีกว่า
   “กูคิดว่างานนี้แม้ตำรวจมันจะรู้แต่กำลังพลมันไม่เพียงพอหรอกในการจัดการ
กับกองทัพมดได้หมดหรอกว๊ะ  เอาล่ะๆๆๆ...พวกมึงกินกันตามสบายในนี้
ก็แล้วกัน   กูจะออกไปข้างนอกเพื่อประสานงานกับสายของกูอีกด้วยว่ามันเป็น
อย่างไรในขณะนี้”  มันหันมาสั่งกำชับแล้วเดินออกไปพร้อมบอดี้การ์ดสี่นาย
     หลังจากที่เสี่ยเม้งเดินออกไปแล้ว ทั้งสี่ก็ยังนั่งดื่มกินอยู่ข้างๆมันตอนนี้มี
บรรดาสาวๆเข้ามาประกบกันคนละนาง ต่างก็ช่วยรินเหล้าบ้าง ป้อนอาหารบ้าง
ทำให้บรรดาสี่คนนี้กระหยิ่มยิ้มย่อง  ไอ้เซียะก็เอ่ยขึ้น
     “พวกมึงไม่ต้องกล่าวเรื่องงานในนี้นะโว้ย...หน้าต่างมีรูประตูมีตาว๊ะ”
     “ไม่หรอกไอ้เซี้ยะ กูก็กลัวเหมือนกันแหละให้เงียบๆไว้แล้วค่อยดำเนินการ
เรื่องหาคนนั้นไม่ยากหรอก  ไอ้พวกติดยามันบางคนก็มีฝีมืออยู่บ้างสำคัญก็ระวัง
ไว้ตอนที่มันนำขนจะยักยอกเอาไว้สูบกันเท่านั้น”  ไอ้มุ้ยแสดงความคิดเห็น
    “เรื่องนี้กูรู้อยู่แล้วล่ะ เดี๋ยวหลังจากแดกเหล้ากันแล้วก็ไปเบิกเงินจากเสี่ยมา
เพื่อไปใช้จ่ายในการโยกย้ายและหาคนมาเพิ่มเติม”  ไอ้เช้งกล่าว
    “เออ???....กูก็เห็นชอบกับมึงด้วยว๊ะ ไอ้เช้ง แยกทางกันนะโว้ยแล้วหากใคร
เป็นอะไรไป อย่าเสือกกระตู้ฮู้ให้ตำรวจมันเสียล่ะ เพื่อนก็เพื่อนแหละว๊ะกูจะไม่
ปล่อยเอาไว้หรอกทั้งครอบครัวพวกมึงกันด้วย”  ทั้งสามกล่าวพร้อมๆกันเหมือน
พวกมันจะเดาใจกันได้
    “ งานนี้ไม่เสี่ยงอะไรมากนักหรอก  กูคิดว่าเงินมันมากกว่าคงจะเปรมๆกันไป
ตามๆกันแหละว๊ะ จริงไหมไอ้เซี้ยะ????”  ไอ้สุยเอ่ยขึ้น
    “เรื่องนี้ก็จริงแหละโว้ยมึงคิดว่าง่าย ไอ้ห่าราก!!!???... ไม่รู้เป็นอย่างไรกูชัก
สังหรณ์ใจตะหงิดๆชอบกลอยู่นา ” ไอ้เซี้ยะรำพึงรำพันให้พวกมันฟัง
   “ถุ้ยๆๆๆ...ไอ้เหี้ยแค่นี้มึงก็ปอดแหกแดกเสียแล้ว  ทุกๆงานที่ผ่านมามึงมัก
จะนำพรรคพวกออกหน้าอยู่เสมอนี้หว่า จริงไหม ไอ้สุย ไอ้เช้ง ???...”
 ไอ้มุ้ยกล่าวแล้วหัวร่อลั่น
   “มึงอย่าพึ่งหัวร่อที่มึงพูดก็จริงของมึงแหละว๊ะ  แต่ไอ้เซียะมันพูดก็ถูกของมัน 
รับฟังมันไว้บ้างก็ดี       พวกเราก็ผ่านงานกันมาด้วยกันมากแล้ว  ไอ้เซียะเป็นคน
อย่างไรพวกเราก็รู้กันอยู่   ฟังมันสักหน่อยไม่เสียหายอะไรนี่นา”  ไอ้เช้งเอ่ย
  “เอาล่ะพอๆๆหยุดพูดได้แล้วนี่มีอีนางพวกนี้อยู่ด้วยเดี๋ยวมันจะสงสัยกันว๊ะ 
เลิกๆๆๆพูดกัน  มานั่งหาความสุขกันเถอะว๊ะ ” ไอ้มุ้ยเอ่ยเตือน
     ดังนั้นพวกมันจึงพากันหยุดพูด ต่างก็ล้วงกอดบรรดาสาวๆทั้งหลายของใคร
ของมัน พร้อมทั้งดื่มกิน ด้วยต่างกระหยิ่มยิ้มย่องต่องานนี้     ซึ่งจะต้องหาวิธีการ
ดำเนินต่อไปในวันพรุ่งนี้...............
                 *  แก้วประเสริฐ. *