อทิสมานกาย ๔๒ ร่างชายหนุ่มคนหนึ่งแต่งกายเรียบร้อยแบบลูกทุ่ง ก้าวขึ้นบันไดบนสถานีตำรวจ เขายืนลังเ พลางเดินเข้าไปถาม นายร้อยเวรที่นั่งอยู่บนโต๊ะทำงาน ด้านติดต่อกับประชาชน พลางกล่าวขึ้นว่า ..... หมวดครับ ห้องสารวัตรชัชวาลย์ อยู่ห้องไหนครับ ชายหนุ่มเอ่ยถามทันที นายร้อยเวรหันมามองเห็นเป็นชายหนุ่มแม้จะเป็นลูกทุ่ง แต่สภาพการแต่งตัวนั้นสุภาพเรียบร้อย จึงกล่าวว่า ..... อยู่ทางด้านโน้น มีธุระอะไรจะพบท่านหรือ???.... ...... ท่านสารวัตรท่านสั่งให้ผมมาพบท่านครับ ..... หรืองั้นเดี๋ยวจะให้นายสิบตำรวจพาไปก็แล้วกันนะ???... ร้อยเวรเอ่ย พลางหันไปเรียกนายสิบตำรวจมา เมื่อนายสิบเดินมาถึงก็ถามทันทีว่า.... ...... มีธุระอะไรหรือครับท่านร้อยเวร????..... ..... คุณช่วยนำชายคนนี้ไปพบท่านสารวัตรชัชวาลย์หน่อยเถอะ หากจะให้เข้าไปก็คงจะหาห้องไม่เจอหรอก ..... ครับ คนไหนล่ะครับท่าน???.... ..... คนนี้แหละที่บอกว่าท่านสารวัตรเรียกตัวให้ไปพบ พลางชี้ตัวหนุ่มแต่งกายสุภาพเรียบร้อยให้นายสิบตำรวจดู นายสิบตำรวจหันไปมองชายหนุ่มแต่งกายเรียบร้อยแบบลูกทุ่งชาวบ้านธรรมดา ครั้นเห็นก็หันไปพลางกวักมือเรียกให้ตามเขาไป เมื่อเดินไปเลี้ยวขวาสักหน่อย ก็เห็นห้องที่ปิดไว้แต่ป้ายหน้าห้องเขียนว่า พตต.ชัชวาลย์ มุกดาวัลย์ นายสิบตำรวจคนนั้นก็หันมาทางชายหนุ่มที่ยืนรออยู่ กล่าวขึ้นว่า..... ..... คอยที่นี่ก่อนนะ เดี๋ยวจะเข้าไปรายงานตัวก่อน อ้อๆ แล้วชื่ออะไรล่ะ???... จะได้แจ้งถูกว่าใครขอพบท่านสารวัตร ..... เรียนท่านว่า ผมชื่อแสงสี ฟ้าสว่าง ครับ มาจากหมู่บ้านโคกอีแร้งครับ ..... รอก่อนนะถ้าท่านให้พบก็จะค่อยเข้าไปก็แล้วกัน นายสิบตำรวจกล่าว แล้วผลักประตูเดินหายเข้าไป....... ไม่นานสักนายสิบตำรวจคนดังกล่าว ก็เปิดประตูแล้วเรียกชายหนุ่มให้เข้าไปพบได้ เมื่อปิดประตูเรียบร้อย แสงสีแลเห็นท่านสารวัตรที่รีบลุกขึ้นจากโต๊ะเดินมาหน้าประตู พลางปิดประตูลงกลอนทันที แล้วพลางหันมาทางแสงสีทันที เจ้าแสงสีก็รีบยกมือขึ้นไหว้สารวัตรทันที ท่านสารวัตรก็รับไหว้ตอบ พลางกล่าวว่า ..... แสงสี นายให้มาหามีเรื่องอะไรหรือ???... สารวัตรกล่าวถาม มาๆนั่งก่อนซิยังเก้าอี้ วางไว้เบื้องหน้าโต๊ะทำงานสารวัตร ที่มีป้ายชื่อบอกยศชื่อตำแหน่งไว้.... แล้วตัวสารวัตรเองก็เข้าไปนั่งบนโต๊ะทำงานซึ่งมีเอกสารบางชิ้น นอกจากที่วางปากกา แฟ้มเอกสารไม่กี่แฟ้มเท่านั้น ส่วนเจ้าแสงสีก็รีบไปนั่งเก้าอี้ที่วางไว้ข้างหน้าโต๊ะทันที พลางล้วงเอกสารในอกเสื้อพร้อม ส่งให้สารวัตรชัชวาลย์ทันที เมื่อสารวัตรชัชวาลย์อ่านเอกสารซึ่งมีหลายๆแผ่นเสร็จก็รีบยัด เข้าใส่ในกระเป๋ากางเกงทันที ปกติแล้วจะต้องนำไปใส่แฟ้ม เก็บไว้ยังตู้เอกสารด้านหลัง แต่ท่านสารวัตรคงจะเกรงว่าจะมีใครแอบเข้ามาอ่านจึงเก็บไว้ในกระเป๋าของตัวเองไว้ พลางถามขึ้นอีกว่า....นายสั่งอะไรเพิ่มเติมอีกหรือเปล่าล่ะแสงสี เจ้าแสงสีก็พลันตอบว่า... ..... ท่านมิได้กล่าวอะไรเพียงให้นำเอกสารนี้อย่าให้ใครเห็นหากไม่พบสารวัตรก็ให้มอบ ให้ผู้กองจรัสหรือผู้กองจำลองคนใดคนหนึ่งเท่านั้น หากไม่พบใครก็ให้นำกลับมาด้วยครับ สารวัตรพลางเอ่ยขึ้นว่านายเรานี่เป็นคนละเอียดรอบคอบจริงๆนะ???...เอ่ยขึ้นเปรยๆ แล้วพลันหันไปมองแสงสีถามว่า...... ..... กินอะไรแล้วหรือยังล่ะจะได้พาไปกินอาหารนี่ก็ใกล้จะเที่ยงอยู่แล้วล่ะ???... ..... ผมทานเรียบร้อยมาแล้วล่ะครับ ขอบคุณท่านสารวัตรมาก และจะต้องรีบกลับไปรายงาน นายท่านเสียก่อน ด้วยกำลังทำงานบางสิ่งบางอย่างอยู่ครับ นายบอกว่าเมื่อมอบให้สารวัตร แล้วให้รีบกลับทันที ต้องมีงานให้ทำอีกครับท่าน ..... ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวผมจะเดินไปส่งหน้าสถานีเอง เผื่อว่าพวกตำรวจที่มาใหม่นี้จะได้รู้จักว่า เจ้าเป็นคนของผม เวลาจะพบจะได้ง่ายๆขึ้น ด้วยตอนนี้มีคนมาใหม่น้อยอยู่พวกเก่าๆยังมีอีก หลายๆนายด้วย มันจะได้พลอยรู้จักอำนวยความสะดวกเวลามาติดต่ออีกนะ ...... ครับท่าน แสงสีเอ่ยขึ้น แล้วสารวัตรก็เอาเสื้อที่แขวนไว้ยังหลังเก้าอี้นั่งที่เป็นเบาะนวมสูงๆนำมาแต่งตัวทันทีพร้อม โอบไหล่เจ้าแสงสีเดินออกไปจากห้องไป พอผ่านพวกตำรวจที่ยืนหรือเดินไปมาต่างแสดง ความเคารพท่านสารวัตรทันที พร้อมหันมามองเจ้าแสงสีที่สารวัตรเดินโอบไหล่อยู่ด้วย ครั้นเดินผ่าน ร้อยเวรที่กำลังนั่งก้มหน้าก้มตาทำงาน ครั้นเงยหน้ามองเห็นสารวัตรชัชวาลย์ โอบไหล่หนุ่มที่มาขอติดต่อ ก็พลันยืนขึ้นทำความเคารพทันทีสารวัตรหันมายิ้มพลางเอ่ยขึ้นว่า ..... หากคนๆนี้มาพบผมให้เข้ามาได้เลยนะ เขาคงจะจำห้องผมได้แล้วล่ะ??...สารวัตรเอ่ยขึ้น ..... ครับผ๊ม???....นายร้อยเวรกล่าวซึ่งอยู่ในท่าตะเบ๊ะทำความเคารพอยู่ บรรดาตำรวจที่ยืนในเครื่องแบบและครึ่งท่อนก็มีหันมามองเจ้าแสงสี คิดว่าคงจะมีความ สำคัญแก่สารวัตรสนิทสนมมาก จนถึงขนาดโอบไหล่พามาส่งที่หน้าสถานีด้วยตนเอง ต่างพากันมองเจ้าแสงสีเป็นตาเดียว ครั้นถึงทางลงบันได สารวัตรถึงปล่อยมือออกจากการ โอบไหล่เจ้าแสงสี พลางกล่าวว่า ...... กลับไปได้แล้วล่ะวันหน้ามาก็ตรงไปหาผมที่ห้องได้เลยนะ คงจำห้องได้แล้วซิหาไม่ยากนัก ..... ครับท่าน....แล้วยกมือขึ้นไหว้ลาก้าวลงบันไดไป สารวัตรยืนมองตามหลังเจ้าแสงสี ครั้นแลเห็นออกพ้นบริเวณโรงพัก แล้วหายไปทันที ไม่รู้ ว่ามันช่างหายไปไหนได้รวดเร็วนัก เขามองทั้งด้านซ้ายและด้านขวาก็ไม่แลเห็นแม้แต่เงาของเจ้า แสงสีอีกเลย ก็แปลกใจยิ่งนักเหมือนมันหายตัวได้ก็มิปาน แต่ครั้นนึกถึงคำสั่งนายได้ก็ หันไป ทางร้อยเวรสั่งว่า... ..... ร้อยเวรให้ช่วยให้ตำรวจไปเรียนท่านผู้กองจรัสและจำลองทั้งสองด้วยว่า ให้รีบมาพบผมด่วนนะ ...... ครับผ๊ม ร้อยเวรเอ่ยขึ้นลุกขึ้นยืนนอบน้อม ท่านสารวัตรมีเรื่องสำคัญจะปรึกษากัน เสียงร้อยเวรทำความเคารพแล้วหันไปสั่ง ทางตำรวจนายหนึ่งซึ่งยืนอยู่ใกล้ๆให้รีบไปแจ้งแก่ผู้กองจรัสและจำลองว่าท่านสารวัตร ต้องการพบตัวด่วนด้วย เสียงการออกคำสั่งล่องลอยแว่วเข้าหูสารวัตรชัชวาลย์ ซึ่งรีบเดินจากไปเพื่อเข้าห้องทำงานทันที นี่จวนได้เวลาทานอาหารกลางวัน แต่ไม่มีวี่แววว่าสารวัตรจะออกจากห้องเลย คงคอยผู้กองทั้งสองอยู่ เมื่อผู้กองจรัสและผู้กองจำลองได้รับแจ้งจากตำรวจแล้วก็ต่างทิ้งงานต่างๆบน โต๊ะทำงานทั้งสองแล้วรีบเดินอย่างรวดเร็วออกจากห้องตรงไป ห้องสารวัตรทันที เมื่อถึงก็เคาะสัญญาณรหัสซึ่งจะรู้กันเพียงไม่กี่นายเท่านั้นในโรงพักนี้ สารวัตรรู้ว่าเป็นใครทันที เสียงร้องออกมาว่า เชิญๆๆเข้ามาได้เลยล่ะแล้วล๊อคห้อง เสียด้วยนะ มีเรื่องสำคัญมากนายสั่งมา เอ่ยแก่ผู้กองทั้งสอง เมื่อเรียบร้อยแล้ว..... ทั้งสามก็นั่งปรึกษาหารือกัน ที่โต๊ะทำงานของสารวัตรชัชวาลย์ ซึ่งเบื้องหน้าเป็นแผนที่ หนทางต่างๆตลอดคำสั่งให้ลงมือปฏิบัติงานอย่างไรกันบ้าง ครั้นสนทนาเรียบร้อยแล้ว ท่านสารวัตรก็เดินไปเครื่องปริ้นซ์เอกสารนำเอกสารที่ถูกปริ้นซ์แล้วส่งมอบ ให้แก่ผู้กองทั้งสองไปพร้อมคำสั่งการปฏิบัติงาน การประสานงานและกันไว้ ส่วนแผนที่ นั้นให้แจกจ่ายเฉพาะเขตที่จะทำการจับกุมเท่านั้น พลางกล่าวเพิ่มเติมขึ้นว่าคุณรีบไปเตรียมจัดกำลังพลทั้งแจ้งไปยังหน่วยที่ยังแฝงกายไว้ โดยรหัสลับที่พวกเรารู้กันเท่านั้นนะ ผู้กองทั้งสองพยักหน้ารับทราบแต่ไม่กล่าวอะไรเลย เวลาการปรึกษาของทั้งสามเลยเวลาทานอาหารกันแล้วก็ยังไม่ออกมาทานอาหาร ทำให้บรรดาตำรวจทั้งหลายแปลกใจแม้แต่ท่านรองผู้กำกับ กำลังทานอาหารอยู่คนเดียว ปกติจะต้องนั่งปรึกษาที่โต๊ะอาหารกันเป็นประจำนี่ก็บ่ายแล้วยังไม่เห็นนายตำรวจทั้งสาม ลงมาทานอาหารเลยตามปกติ ก็ให้สงสัย ไม่เฉพาะตำรวจทั้งหลายแม้แต่ท่านรองผู้กำกับเอง ดังนั้นก็รีบทานอาหารโดยเร็วเมื่อจ่ายเงินเรียบร้อยแล้ว ก็เดินตรงไปยังห้องสารวัตร ชัชวาลย์เห็ประตูลงกลอนไว้ ก็เคาะประตูเรียกทันที รหัสสัญญาณส่งออกมาจากในห้อง ท่านรองผู้กำกับก็เคาะสัญญาณตอบเข้าไป เมื่อสัญญาณถูกส่งแล้ว เสียงดังเปิดกลอนแล้วประตูก็เปิดออก ทั้งสารวัตรและผู้กองทั้งสองก็ต่าง แสดงความเคารพทันที แล้วเชิญให้ท่านรองฯเข้าไปนั่งยังโต๊ะสารวัตรพลางลากเก้าอี้ออกมา นั่งลงพร้อมรายงานบางสิ่งที่ไม่สำคัญเท่าไรให้แก่ท่านรองฯทราบทันที ว่าเป็นคำสั่งโดยตรงจากท่านผู้กำกับสั่งมา โดยตรงให้รีบปฏิบัติงานในวันศุกร์นี้ด่วนที่สุด ครั้นท่านรองทราบดังนั้น ท่านเชื่อใจสารวัตรและผู้กองทั้งสองมากกว่าบรรดาตำรวจทั้งหมด จึงกล่าวแก่สารวัตรและผู้กองทั้งสองว่า ..... ถ้าแบบนั้นก็รีบดำเนินการได้ทันที ต้องการอะไรบ้างผมจะรีบเซ็นต์หนังสือขออนุมัติครั้งนี้ ให้โดยเร็วที่สุด ขอให้รีบทำเรื่องขอกำลังพลและอาวุธไป เบิกมาใช้ได้ในการทำงานอีกครั้งนี้ได้เลย จะได้ทันการเวลาเหลืออีกไม่มากนัก ขอให้งานนี้จงสำเร็จด้วยนะ ขออวยพรแก่คุณทั้งสามด้วย แต่ก็ยังถามว่า... ..... แล้วคุณทั้งสามจะออกไปปฏิบัติหน้าที่ด้วยหรือเปล่าล่ะ???.... ...... ไปครับท่านงานนี้เป็นงานใหญ่ผมจะเข้าทำการจับกุมเอง ส่วนผู้กองทั้งสอง ต่างก็แยกย้ายกันจับกุมผู้ที่ผ่านเส้นทางต่างๆ พลางชี้ไปยังตำแหน่งแผนที่ ที่จะทำปฏิบัติงานให้ดู ท่านรองผู้กำกับก็เอ่ยขึ้นบ้างว่า... ...... งานนี้งานใหญ่สำคัญมากผมจะขอไปร่วมด้วยคน ท่านสารวัตรเห็นว่าอย่างไรล่ะ???... ..... ผมว่าท่านคอยดูแลทางนี้ดีกว่า คอยสังเกตุสิ่งผิดปกติตำรวจบางคนเฉพาะชั้นต่ำไว้ด้วย บอกตรงๆว่าผมเองยังไม่ไว้ใจพวกอยู่เก่าๆแม้จะไม่ได้ถูกย้ายก็ตาม แต่ว่าการกินอยู่ดีผิด ปกติวิสัยของเงินเดือนที่ได้รับครับท่าน คนที่ท่านรองจะใช้นั้นอย่าหาว่ากระผมละลาบละล้วง ควรใช้คนที่ไว้ใจได้เท่านั้นคอยสังเกตุและรายงานให้ทราบยิ่งเร็วยิ่งดี ด้วยทางผมถือเป็นความลับสุดยอดด้วย เนื่องจากเป็นงานชิ้นใหญ่ๆมาก หากทราบขอความกรุณาแจ้งให้พวกผมทราบโดยด่วนด้วย เพื่อจะได้ตัดทิ้งไปส่วนคนผมทั้งสาม จะคัดเลือกเองครับท่าน ..... ปัญหานี้ไม่ต้องห่วงกลับไปห้องทำงานแล้วผมจะเรียกคนสนิทมาสั่งงานทันที อ้อๆงานนี้จะเริ่มอีกไม่กี่วันเท่านั้นจะทำทันหรือ????... ท่านรองสงสัย ..... เรื่องนี้ท่านเองเชื่อใจท่านรองผู้กำกับครับท่าน ท่านตอนนี้ปฏิบัติหน้าที่สองอย่างคือ เป็นทั้งผู้กำกับการตำรวจประจำจังหวัดและยังเป็นหัวหน้าสารสืบทำตัวเสมือนสายสืบอีกด้วย สารวัตรกล่าวขึ้นให้ท่านรองกำกับฟัง..... ..... อ้าวๆๆงั้นท่านผู้กำกับที่จะมาดำรงตำแหน่งก็อยู่ในจังหวัดแล้วซิสารวัตร.... ท่านรองฯงุนงงมากๆ .... ครับท่าน.... ท่านผู้กำกับท่านเชื่อใจท่านรองฯมากครับ ท่านกล่าวอีกว่า ..... เรื่องนี้อย่าให้ใครรู้เป็นอันขาด ยกเว้นท่านรองคนเดียวเท่านั้น หากไม่จำเป็นจริงๆ ก็ไม่ต้องกล่าวอะไร เว้นแต่ท่านรองฯถามขึ้นก่อนเท่านั้น แต่ไม่ให้บอกว่าท่านตอนนี้อยู่ที่ไหนครับท่านรองฯ อีกอย่างท่านยังเปรยๆให้ฟังว่าจะให้ท่านรองฯปฏิบัติหน้าที่นี้ไป จนกว่าท่านรองฯจะพ้นจากตำแหน่งเมื่อครบเกษียณอายุราชการเสียก่อน เพื่อให้เป็นเกียรติยศว่าเคยดำรงตำแหน่งสูงสุดในโรงพักนี้ไว้ด้วยครับท่าน ท่านถึงจะเข้ามาดำรงตำแหน่งแทน..... สารวัตรเอ่ยขึ้น ..... อย่างนี้นี่เองงานปราบปรามถึงสำเร็จเป็นเสียส่วนมาก อีกทั้งการเลื่อนขั้นยศ ตำแหน่งก็ตามมาอย่างรวดเร็วผิดปกติก่อนการพิจารณาคัดเลือกนายตำรวจทั้งหมด ทางด้านเราล้วนแล้วแต่ได้รับกันเกือบหมด และถูกย้ายกันระนาวเป็นประวัติการณ์ แม้แต่ผมเองก็ยังพลอยได้รับผลด้วยเป็นถึงพตอ.และยังแถมด้วยพิเศษไปกับเขา ในเวลาไม่นานหลังจากการจับกุมยาเสพย์ติดรายใหญ่นั้นเพิ่มขึ้นอีกต่างหาก นับได้ว่าท่านผู้กำกับคนนี้มีพระคุณแก่วงศ์ตระกูลผมมากยิ่งนัก เสียดายจริงๆ ที่ไม่มีโอกาสเห็นหน้าท่านเลย แต่คงคิดว่าคงจะได้พบเห็นหลังจากพ้นตำแหน่งไป แล้วนะ ผมจะหมั่นแวะมาดูหน้าผู้มีพระคุณให้ได้เสียก่อน ท่านรองเอ่ยแล้วเปรยขึ้น ในชีวิตตำรวจนี้นึกว่าชีวิตราชการตำรวจคงจะจบสิ้นเพียงแค่รองฯนี้เอง ก็แค่ พตท.คงหมดโอกาสแล้วได้เป็น พตอ. ด้วยผู้กำกับเดิมๆก็ยศแค่ พตอ.เท่านั้น บอกตรงๆว่าในชีวิตราชการตำรวจของผม ก็พึ่งจะมาพบเห็นก็คราวนี้นี่แหละครับ แต่เหตุการณ์คำสั่งมาเลื่อนตำแหน่งผมเป็นพตอ.ก็แสนจะดีใจอยู่แล้วว่า ก่อนเกษียณอายุราชการก็ยังได้รับแถมเป็นยศพิเศษอีกด้วย ก็เพราะความเมตตา จากท่านทั้งสิ้น หากไปพบบอกท่านด้วยว่าเรื่องนี้ไม่ต้องเป็นห่วงแม้จะตายในหน้าที่ ผมก็พร้อมใจพร้อมกายอยู่เสมอนะสารวัตร แล้วคุณคิดว่าท่านมาทำงานกันเมื่อไหร่คุณพอจะรู้ไหมครับ???.... ท่านรองฯกำกับถามขึ้นอีก คล้ายดั่งเกรงใจสารวัตรและผู้กองทั้งสองมากๆ ตลอดเวลากล่าวอาการแสดงด้วยความดีใจยิ่งนัก สีหน้ายิ้มแย้มตลอดเวลา.... ..... อ้าวก็ผมบอกท่านรองไว้แล้วนี่นาครับ ท่านรองลืมเสียแล้ว สารวัตรกล่าวขึ้น พอท่านรองนึกขึ้นได้ ก็ขอโทษสารวัตรและผู้กองทั้งสอง ดีใจที่คนที่มานั้นให้เกียรติ แก่เขามากมายยิ่งนัก สารวัตรพลันเอ่ยขึ้นให้ท่านรองฯทราบว่า ..... ท่านมาก่อนได้รับการเลื่อนยศและแถมยังเปลี่ยนชั้นโรงพักขึ้นไปอีกมากมาย ตลอดจนอาณาเขตควบคุมออกไปยังพื้นที่อื่นอีกทั้งหมดในด้านแถบนี้ครับ แต่ท่านแจ้งให้ผมกับผู้กองทั้งสองทราบเท่านั้น..... แล้วผู้กองก็เอ่ยว่า ท่านสั่งห้าม บอกว่าท่านเป็นใครอยู่ที่ไหนครับท่านรองฯ ผู้กองจรัสเอ่ยขึ้นบ้าง .....ผมเองก็แปลกใจก่อนที่จะได้เลื่อนเป็นรองผู้กำกับนั้นไม่เท่าไหร่ยังได้เลื่อนตำแหน่ง ซ้ำยังไม่เคยเห็นหน้าท่านผู้กำกับฯตัวจริงอีกด้วย ไม่เหมือนสมัยก่อนหากใครเป็นผู้กำกับ แล้วมักจะย้ายมาก่อนรับหน้าที่จะดำรงตำแหน่งทั้งสิ้น ท่านรองฯเอ่ยให้นายตำรวจทั้งสามฟัง ท่านบอกว่าไม่ใช่เฉพาะโรงพักเราโรงพักเดียวเท่านะครับ โรงพักอื่นๆที่อยู่ในความ ควบคุมดูแลของเรา ต่างก็ล้วนถูกย้ายกันระนาวไปตามๆกันตั้งแต่ผู้กำกับรองผู้กำกับ หรือคนที่รับส่วยจากพวกทุจริตทั้งหลาย ได้ถูกเปลี่ยนใหม่หมดตามคำสั่งของท่านที่เสนอ ไปยังผู้บังคับบัญชาสูงสุดครับท่าน ไม่แต่ตำรวจเท่านั้นนายอำเภอต่างๆในบริเวณแถวๆนี้ ตลอดจนป่าไม้ที่ดินก็โดนกันไปด้วยครับ...... สารวัตรรายงานให้ฟัง นั่นซิสร้างความแปลกใจแก่ผมเหมือนกันด้วยได้รับรายงานจากสายของผมเหมือนกัน ว่าเหตุการณ์ไม่ปกติธรรมดาทั่วๆไปอีกด้วย ไม่ใช่เฉพาะตำรวจหน่วยงานอื่นๆก็โดน ผมชักสงสัยว่าท่านผู้กำกับเราคนนี้คงจะไม่ธรรมดาเสียแล้วซิ???..... ว่าจริงไหมท่านสารวัตรผู้กองฯ รองผู้กำกับถามทั้งหมดทันที ..... เรื่องนี้ท่านเองก็ไม่เปรยให้พวกผมฟังครับ ผมเองก็เลยไม่รู้ นอกจากได้ไปพบท่านรับคำสั่งเท่านั้นครับ ส่วนใหญ่ท่านจะสั่งจะมีก็เพียงเท่านี้แหละครับ ..... อ้าวๆๆๆงั้นก็หมายความว่าคุณทั้งสามไปพบท่านมาแล้วตั้งนานแล้วหรือนี่????.... ..... ครับท่านรองฯผมทั้งสามคนและตำรวจบางนายเท่านั้นที่จะได้พบท่านผู้กำกับมาครับ แต่ขอให้ท่านอย่าได้เอ่ยเรื่องนี้แก่ใครๆแม้แต่ทางครอบครัวท่านด้วยนะ ท่านกำชับนัก กำชับหนา เรื่องเกี่ยวกับงานของพวกเราครับท่าน สารวัตรเอ่ยขึ้น ..... เรื่องนี้ไปเรียนท่านได้เลยว่าไม่ต้องเป็นห่วง อ้อๆๆมิฉะนั้นพวกคุณถึงไม่ยอมให้ผมไปร่วม กิจกรรม ก็เพราะเหตุนี้นี่เอง ท่านรองฯเปรยๆเบาๆ ..... ครับท่าน....ท่านผู้กำกับยังบอกว่าในเมื่อท่านรองฯจะเกษียณอายุราชการ งานด้านเสี่ยงๆทั้งหมด อย่าให้ท่านปฏิบัติเด็ดขาด ท่านไม่สังเกตุเลยหรือว่าเหตุใดผมถึงรีบรายงานขอกำลังพลและเบิกอาวุธ มาปฏิบัติทุกๆครั้ง ท่านได้รับเพียงแต่รายงานขอเบิกเท่านั้นแต่ไม่ได้ไต่ถามผมสักครั้งเดียวเลย ถึงท่านรองฯจะไป ท่านยังสั่งว่าให้หาทางแก้ตัวไว้ด้วยหากท่านรองถามครับ อย่าให้ท่านท่านรองฯ ไปเด็ดขาด เว้นแต่เมื่อทำการได้สำเร็จครบถ้วนเรียบร้อยแล้วนั่นแหละถึงให้ท่านไปตรวจสอบได้......... * แก้วประเสริฐ. *
แก้วประเสริฐ 8 ธ.ค. 2553 17:35 น. - ID 11394 
1009
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ