อทิสมานกาย ๓๕ ภายหลังกลับจากในเมืองแล้ว ชายหนุ่มก็แวะไปกราบหลวงพ่อทอง เมื่อหลวงพ่อทองเห็นชายหนุ่ม ก็พลางหัวร่อ เออ!!!!.....เมื่อคืนนั้นอาตมากำลังจำวัดอยู่ เห็นพวกเหล่าผีปีศาจมัน ร้องครวญคร่ำ คล้ายๆจะอาละวาดกันในป่าช้า ก็มานั่งสวดมนต์ตั้งนาน ชักเอ๊ะใจ ว่าเหตุใดๆ พวกมันจึงยังไม่ยอมสงบเสียทีจึงได้เข้าสมาธิตรวจดู จึงรู้ว่าเป็นเจ้านั่นเอง ช่วยอนุเคราะห์คน เรื่องนี้อาตมาจะไม่พูดแต่นึกว่า เจ้าทำบุญให้แก่พวกชาวบ้านได้ดีแล้วล่ะ... ชายหนุ่มกราบหลวงพ่อว่า พวกนั้นมันกำเริบเสิบสานจนชาวบ้านไม่เป็น อันจะทำมาหากินกันครับหลวงพ่อ จึงจำเป็นต้องกำจัดมันแต่ได้ไปตกลง ขอพรจากท่านพระยายมไว้เรียบร้อยแล้วครับ นั่นซิ....ต่อไปนี้จะได้สงบสุขเสียทีหากไม่มีคนปลุกที่อื่นๆมาก็ไม่เป็นไร หรอก แต่ข้าเห็นการกระทำของเจ้าแล้วยากนักที่ใครๆจะทำได้ไม่มีใครปลุกนำ มันขึ้นมาได้อีกแล้วล่ะ หลวงพ่อกล่าวขึ้น แล้วนี่ไปในเมืองมาเพื่อตรวจสอบเหตุการณ์หรือ???...หลวงพ่อถาม ครับหลวงพ่อ ตั้งแต่มารับราชการยังไม่เคยเข้าไปตรวจดูเลย จึงอยากจะไป ดูว่าเป็นอย่างไรบ้างครับ อืมม!!!!....งานของเอ็งนั้นมันมีทั้งบุญและบาปนะ ทำอะไรๆก็ควรคิดให้ รอบคอบด้วยก็แล้วกัน เดี๋ยวนี้เอ็งเก่งกว่าข้าไปตั้งมากมายแล้วซินะ ถึงอย่างไรผมก็เป็นศิษย์ของหลวงพ่ออยู่ครับ จะไปเก่งกว่าอาจารย์ได้อย่างไร หากไม่ได้หลวงพ่อแนะนำสั่งสอน ป่านนี้ไม่รู้ว่าจะเอาตัวรอดได้หรือไม่ นี่ผมแวะมากราบหลวงพ่อแล้วจะรีบกลับไป ด้วยเย็นจะมืดอยู่แล้วครับ หลวงพ่อจะใช้อะไรผมก็บอกมาได้เลยนะครับ พลางชายหนุ่มก็นำพวงมาลัยใส่พานถวายหลวงพ่อสามพวง เพื่อสักการะบูชาครู หลวงพ่อทองยื่นมือมารับพานดอกไม้ แล้วนำไปวางที่โต๊ะหมู่บูชา พลางตอบว่า เอ็งเป็นคนกตัญญูรู้คุณคน พระย่อมคุ้มครองเอ็งแหละ ไม่ต้องห่วงอะไรกับหลวงพ่อหรอก หลวงพ่ออยู่ทางนี้สบายดีแล้ว ข้า......คิดว่าจะตายก็ขอตายในผ้าเหลืองนี้ล่ะ เมื่อถึงวาระหมดอายุขัย ไม่อยากไปยุ่งกับทางโลกนักหรอก ขอให้จำเริญๆนะนี่ก็มืดแล้ว กลับไปเถอะ หากว่างๆก็มาเยี่ยมพ่อบ้างนะลูก หลวงพ่อทองกล่าว ครับชาตินี้ผมจะไม่มีวันลืมหลวงพ่อได้หรอกครับ เป็นครูบาอาจารย์ คนแรกของผม ที่ได้ร่ำเรียนวิชาการต่างๆทางด้านนี้มาครับหลวงพ่อ ชายหนุ่มกล่าวตอบ ไปเถอะลูกป่านนี้พ่อแม่น้องสาวน้องชายเจ้าคงจะเป็นห่วงมาก เขาจะได้สบายใจนะ ตอนนี้คงจะกังวลใจก่อนอยู่แล้วนา หลวงพ่อเอ่ยขึ้น แล้วชายหนุ่มก็ก้มลงกราบลาหลวงพ่อทอง พลางหันหลังเดินลงกุฎีไป ชายหนุ่มคิดหากไม่ได้หลวงพ่อองค์นี้เห็นทีการงานเขาคงจะยากมาก เกินกว่าจะทำได้เสียด้วย นี่ดีนะได้ร่ำเรียนวิชาอาคมตลอดจนอักขระต่างๆ จากท่านและพ่อแม่อีกทั้งยังได้รับการเรียนรู้จากเทพยดาไว้อีกด้วย จึงมีวันนี้สำหรับเขา ก็รีบออกเดินทางกลับบ้านทันทีอย่างรวดเร็ว ระหว่างทางกลับนั้นก็คิดวางแผนการต่างๆไว้ล่วงหน้าแล้ว ว่าจะทำอย่างไรกันดี จึงรีบขี่รถกลับบ้านโดยไม่แวะที่ใดๆอีกเลย สักพักก็ถึงหน้าบ้าน เจ้าชัยก็ออกมาเปิดประตูรั้วให้ชายหนุ่มยิ้มร่า เขายิ้มพลางถามว่า น้องชัยไปช่วยพ่อแม่เรียนรู้อะไรได้บ้างล่ะ เจ้าแกละหรือวีระชัย ที่ชายหนุ่มเรียกว่า ชัย เฉยๆ ก็ตอบว่า ผมพยายามไม่ให้พ่อแม่ทำอะไรครับพี่ ทำทุกอย่างที่ท่านสอนผมไว้ เพียงให้ท่านสั่งว่าจะทำอะไรบ้างเท่านั้นเอง งานก็ไม่มีอะไรมากครับพี่ นอกนั้นผมทำคนเดียวครับ คิดว่าต่อไปจะไม่ต้องให้พ่อแม่เหนื่อยอีกแล้ว ส่วนงานบ้านพี่ชบาก็จัดการเรียบร้อยแล้วครับพี่ แม่ได้แต่นั่งมองยังชมเลย อ้อๆๆรถนั้นจอดไว้ที่นี่ก็ได้ครับ ผมจะนำไปเก็บเอง พร้อมจูง รถมอเตอร์ไซค์ หลังจากที่ชายหนุ่มลงมาแล้ว จูงไปเก็บไว้ใต้ถุนบ้าน ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกปลาบปลื้มใจมาก ต่อไปนี้เขาไม่มีห่วงอะไรอีกแล้วล่ะ พลันกล่าวว่า หากเก็บเรียบร้อยแล้วขึ้นไปหาพี่ด้วยนะ พี่ซื้อของมาฝากด้วย ครับพี่ เดี๋ยวผมขอเวลาไปให้อาหารหมูและรดน้ำต้นไม้สักหน่อยจะขึ้นไป ชายหนุ่มล้างเท้าแล้วเดินขึ้นบันไดบ้าน ก็แลเห็นพ่อแม่และเจ้าชบานั่งคุย สนทนากันอยู่ ก็เข้าไปกราบไหว้พ่อแม่ พลางกล่าวขึ้นว่า....... ผมไปในเมืองมาครับและซื้อของมาฝากทุกๆคนด้วยล่ะ... ชายหนุ่มกล่าวแล้วก็เดินเข้าไปนั่งร่วมวงด้วย เออๆๆๆ....นางชบามันบอกข้าแล้วล่ะ แต่แม่เขาเป็นห่วงเจ้าพึ่งจะมา หายบ่นนี่เองแหละที่เห็นกลับมาอย่างปลอดภัย ก็ลูกเราไม่เคยเข้าเมืองตั้งแต่กลับมาเมื่อไหร่ล่ะแล้วใครๆก็ไม่รู้จัก ลูกเรา อีกอย่างภายในเมืองก็เปลี่ยนไปมากนะพี่เชียร แม่เข็มตอบ ชายหนุ่มพลันล้วงเอาของจากย่ามมา หยิบกางเกงขาสั้นและเสื้อสีน้ำเงินแก่ๆ ที่พ่อชอบใส่ทำงานกับผ้าขาวม้าอย่างล่ะสอง ส่งให้พ่อของเขา พ่อเชียรก็ยิ้มใหญ่ กล่าวว่าผมเองก็ไม่รู้จะซื้ออะไรที่พ่อชอบ นึกได้ว่าเห็นพ่อชอบกางเกงแบบนี้ครับ แล้วล้วงหยิบผ้าถุงสองถุงพร้อมเสื้อด้วยยื่นส่งให้แม่ ผมเห็นแม่ชอบเสื้อผ้าแบบนี้ หันไปทางน้องสาวพลางยื่นกล่องใส่ของให้แก่ชบา กล่าวว่าไม่รู้ว่าจะถูกใจ หรือเปล่านะเรื่องของผู้หญิงสาวยุ่งยากจริงๆ เล่นเอาพี่ปวดหัวนึกๆตั้งนานแน๊ะ ตอนเข้าไปซื้อเลือกของสาวๆพากันหัวร่อพี่ใหญ่เลยล่ะ ทำเอาพี่เขินไปจ๊ะ ตอนแรกผมเดินเข้าไปในห้าง พวกยามจะไม่ให้เข้าไปในห้างฯ ผมจึงต้องควักเงินออกมาฟ่อนใหญ่มันถึงยอมให้ผมเข้าไปครับ แต่มันก็พยายามเดินตามผมตลอดเวลาครับ เหมือนว่าจะไม่ไว้ใจ ด้วยผมแต่งกายแบบนี้ ทั้งมอซอสกปรกมากแล้วยัง แถมมีกลิ่นอีกด้วย มันคงกลัวว่าผมจะมาขโมยของในห้างกระมัง แล้วชายหนุ่มก็หัวร่อเบาๆ เขากล่าวกับพ่อแม่และทั้งหมดฟัง หญิงสาวรับมาแล้วก็ยกมือไหว้ พลางกล่าวคำขอบคุณพร้อมหยิบกล่องเข้าแนบทรวงอกหล่อนทันที สักครู่หนึ่งเจ้าชัยก็เดินขึ้นมาบนบ้าน ชายหนุ่มก็กวักมือเรียกมัน ให้มานั่งใกล้ๆกัน เมื่อมันเดินมานั่งเคียงข้างชายหนุ่มผู้พี่แล้ว ชายหนุ่มก็ล้วงหยิบเสื้อเชิร์ตและกางเกงมาส่งให้ พลางกล่าวว่า ไปลองใส่ดูซิพี่คำนวนไม่ค่อยถูกว่าจะเล็กไปหรือใหญ่ไปนะเจ้าชัย เจ้าชัยก็นำเสื้อผ้ากางเกงทั้งหมดเข้าไปในห้อง แล้วเดินสวมกางเกง ออกมาพร้อมใส่เสื้อด้วย พลางกล่าวว่า พี่โชติเก่งจริงๆนะคำนวนขนาดได้ไม่พลาดเลย เจ้าชัยตอบ ทำให้ชบาหันไปมองกล่องใส่ของหล่อน ก็อยากจะรู้พี่เขาซื้ออะไร มาให้มั่งแต่ยังไม่กล้าเข้าไปเปลี่ยนเหมือนเจ้าชัยหรอก เพียงได้แต่คลำไปๆคลำมาๆเท่านั้น เอง จวบจนกระทั่งชายหนุ่มเดินเข้าไปในห้องของเขา แล้วก็นำเอาเครื่องน้ำหอมต่างๆและของบางอย่างออกมาจากย่าม ไปวางยังหน้ารูปบั้นแม่นางอัปสรและแม่นางอ้อยวิลาวัลย์ ส่วนของเจ้าแสงสีและสินชัยนั้นชายหนุ่มก็นำเสื้อผ้ามาฝาก ให้ด้วย ยังไม่รู้เลยว่าจะถูกใจพวกเราหรือเปล่าเพราะไม่เคยซื้อ พร้อมกล่าวว่า แม่นางทั้งสองและเจ้าแสงสีสินชัย ของที่นำมาฝากแก่แม่นางและเจ้านะ ทดลองดูด้วยล่ะ???.... หลังจากนั้นชายหนุ่มก็ไปผลัดเสื้อผ้าใหม่ ส่วนของเก่า ก็เก็บไว้ในถุงใบหนึ่งซ่อนไว้ คิดว่าอาจจะต้องใช้มันอีก นำไปวางไว้ซอกตู้เสื้อผ้าทั้งหมด แล้วก้าวลงไปอาบน้ำ ชำระกายที่เต็มไปด้วยฝุ่นละออง เหงื่อไคล เปอะเปื้อนฝากเขามา ครั้นพ่อแม่มองเห็นก็ถามว่า เอ็งกินข้าวมาแล้วหรือยังลูก ชายหนุ่มหันไปกล่าวว่าเรียบร้อยแล้วครับ ก่อนจะไปหาหลวงพ่อมา ผมกินมาเรียบร้อยแล้วครับ ด้วยรู้ว่าทางบ้านคงกินกันเรียบร้อยแล้ว ครั้นได้โอกาสเช่นนี้ สาวชบาก็ขอตัวไปห้องแม่ก่อนเพื่อจะทดลอง สิ่งของที่พี่โชติซื้อออกมาให้ เมื่อเปิดกล่องออกก็ต๊กใจ ยกมือขึ้นกุมอก ด้วยภายในนั้นมีเสื้อผ้าสวยๆงามๆทั้งกระโปรงและกางเกง แต่ที่สำคัญ จนทำให้สาวชบาหน้าแดงกล่ำก็คือ เสื้อยกทรงขนาดไซค์เดียวกับหล่อน และยังมีกางเกงในสีชมพูอย่างละสองตัวอีกด้วย ทำเอาหญิงสาวอายใหญ่ ทดลองนำมาสวมใส่ดูมันช่างเหมาะสมอะไรเช่นนี้ เข้ารูปเข้ารอยพอดีไม่ เล็กไม่ใหญ่ใส่แบบสบายๆเสียด้วย เนื้อผ้าหรือก็เนียนไม่เหมือนกับที่หล่อน ตั้งแต่คืนชีพมาใส่เสียเลย ยิ่งคิดยิ่งอายใหญ่ ครั้นเมื่อทดลองหมดสิ้นแล้ว พลางหมุนตัวไปรอบๆกระจกที่อยู่ภายในตู้เสื้อผ้า หล่อนเปลี่ยนไปคนละ คนทีเดียว มันเป็นเสื้อผ้าของคนกรุงเทพฯแต่งนี่นา หาใช่แบบลูกทุ่งไม่ แต่ ทำไมพี่เขาถึงรู้ขนาดยกทรงและกางเกงในสิ่งนี่แหละทำให้ สาวชบางุนงงยิ่งนัก หรือว่าพี่โชติจะเห็นส่วนสัดขนาดของหล่อนแล้วหรือ????......ยิ่งคิดยิ่งหน้าแดง มากขึ้น หล่อนไม่กล้าแต่งตัวออกมาโชว์เช่นเจ้าชัยเลย เมื่อเก็บของซ่อนไว้แล้ว ก็เดินออกมานั่งร่วมวงสนทนาฟังดู แต่ไม่กล้าสบสายตากับชายหนุ่มอีกเลย ครั้นชายหนุ่มเมื่อหันมามองคิดจะถามว่าเป็นอย่างไรบ้างกับเสื้อผ้า แต่พอเห็น ใบหน้าของน้องสาวที่ยังแดงระเรื่อๆอยู่ก็ทราบเหตุจึงไม่กล้าเอ่ยปากถามหล่อน เพียงแต่หันไปร่วมคุยกับพ่อแม่ ต่างคนต่างสนทนากันในเรื่องราวต่างๆนาๆ เกี่ยวกับชบาและเจ้าชัย นึกได้กล่าวว่าผมจะเรียกแค่ชบา ส่วนเจ้าแกละนั้น ผมจะเรียกแค่ ชัย นะครับตามใจแกเถอะ ดีเหมือนกันเรียกง่ายๆดี พ่อเชียรแม่เข็มเอ่ยขึ้น บัดนี้พ่อแม่ได้ไปโอนชื่อเป็นน้องเจ้าไปหมดแล้ว เจ้าชบานั้นให้ชื่อว่า ชบาไพร ส่วนเจ้าแกละนั้นให้ชื่อว่าวีระชัย ส่วนนามสกุลใช้ของพ่อเดิมไป หากจะเปลี่ยน ข้ามาคิดทางอำเภอก็จะรู้ว่าครอบครัวเราเป็นใคร แต่เรื่อง ทรัพสินสมบัตินั้นไม่ต้องห่วงหรอก เพราะใบเปลี่ยนนามสกุลเดิมของเจ้า คิดว่าเจ้าก็คงจะเก็บไว้ใช่ไหมล่ะ???....พ่อเชียรถาม ครับพ่อคิดได้ถูกต้องแล้วล่ะ จะได้ไม่ต้องเดือดร้อนแก่ครอบครัวเรา ด้วยนามสกุลที่ผมตั้งใหม่นี้พวกวงการทำผิดกฏหมายมันรู้กันหมดแล้ว ยิ่งผมได้เป็นผู้กำกับในจังหวัดนี้อีกด้วยมันก็จะรู้เลยว่าใครเป็นใครครับ นั่นซิพ่อมาคิด ตอนแรกก็จะเปลี่ยนนามสกุลและแม่เจ้าเป็นเหมือนนาม สกุลของเจ้า แต่มานึกได้ว่าต่อไปมันจะไม่ดีจะเป็นภัยแก่ลูกทำให้เกิด ความห่วงหน้าพะวงหลังไป ผู้เป็นพ่อกล่าวขึ้น พ่อนี่ฉลาดไม่ใช่เล่นนะพ่อ ชายหนุ่มพลางหัวร่อเสียงดัง อ้าวๆๆๆไหงพูดแบบนี้ล่ะ???... หากข้าไม่ฉลาดแล้วจะเป็นพ่อเอ็งได้หรือ ว๊ะ ส่วนแม่เข็มพลันขัดจังหวะขึ้นทันที มันฉลาดเหมือนแม่มันต่างหากล่ะ หรือว่าไม่จริงพี่เชียร ไม่งั้นล่ะคงจะไม่มีวันนี้หรอก ลูกเต็มบ้านหลานเต็มเมือง ไปหมดแล้ว คราวนี้เล่นเอาพ่อเชียรอ้าปากค้างทันทีพูดไม่ออกอีกเลย ชายหนุ่มได้ฟังก็ยิ่งหัวร่อใหญ่ รวมทั้งสาวชบาและเจ้าชัยด้วย แต่มันไม่กล้า ออกความเห็นใดๆทั้งสิ้น ผมว่าผมฉลาดขึ้นก็ด้วยพ่อแม่นั่นแหละครับ ต่างเอาความฉลาดมาให้ผมหมด จริงไหมครับคุณพ่อคุณแม่ ชายหนุ่มไกล่เกลี่ยบุพการีทั้งสอง คราวนี้ทำให้ทั้งพ่อเชียรแม่เข็มพอได้รับฟัง ต่างก็ยิ้มกัน จริงๆของมันว๊ะหาก พ่อแม่ไม่ฉลาด ไหนเลยลูกมันจะฉลาดได้ เอาเป็นว่าเสมอๆกันก็แล้วกันนะแม่เข็ม พ่อเชียรได้ทีกล่าวขึ้นบ้าง แม่เข็มยิ้มเออๆมาคิดๆดูมันก็จริงอย่างลูกพูดแหละนะพี่ หากพ่อแม่ไม่ฉลาดไหน เลยลูกเรามันจะฉลาดด้วยถึงได้เป็น อุ๊บๆๆๆ!!!!!.....พลางยกมือขึ้นปิดปาก นี่แหละน๊าโบราณถึงกล่าวไว้ว่าหากความลับสำคัญไม่ควรให้ผู้หญิงรู้เรื่องด้วย เอาละซิๆ....คราวนี้แม่เข็มหยุดยิ้มทันที หันไปถามพ่อเชียรว่า ทำไมๆผู้หญิงเป็นอย่างไรหรือ???.... แล้วที่เป็นมาข้าเที่ยวไปพูดบอกใคร หรือเปล่าล่ะพูดให้ดีๆนะ เดี๋ยวหัวจะแตกไม่รู้เชียว เล่นเอาพ่อเชียรตาค้าง พลางถอยหลังไปเสียแทบไกลๆ ด้วยรู้ฤทธิ์ของแม่เข็มดี ผู้หญิงหรือผู้ชายก็เหมือนกันแหละครับ มันอยู่ที่คนนั่นแหละสำคัญมักชอบ อวดตัวเองเสมอๆแหละ ผมเห็นมามากแล้วเรื่องความลับนี้ บอกว่าไม่ต้องห่วงแต่ ไปบอกอีกคนว่า เฮ้ยๆๆมึงอย่าพูดไปเชียวนะให้รู้กันแค่เราสองคน ไอ้คนรู้มันก็ พูดเหมือนๆกัน เรื่องความลับมันเลยแตกจ๊ะ ได้แก่ลูกน้องผมนี่แหละพวกผู้ชาย ทั้งนั้น ดีนะผมปลอมตัวไปถึงได้รู้พอเลี้ยงเหล้าพวกมัน พอเมามากๆเข้ามันก็เล่า ให้ฟังหมดซ้ำก็ย้ำเหมือนเดิมอีก ฉะนั้นเวลาเป็นความลับผมต้องบอกไม่หมดครับ จะบอกก็แต่เรื่องไม่ค่อยสำคัญนัก ส่วนความลับแท้จริงผมจะไม่ยอมบอกใครเลย เมื่อพ่อเชียรแม่เข็มได้ฟังเหตุผลลูกก็พากันหยุดทันที ที่ลูกพูดมานั้นล้วนแต่ จริงๆหรือลูก ก็ผมฉลาดเหมือนพ่อแม่นะซิผมถึงไม่ไว้ใจใครๆเขานี่ครับ ชายหนุ่มตอบ ให้มันได้อย่างนี้ซิว๊ะถึงเป็นลูกพ่อได้ ฮ่าๆๆๆ จะมีเรื่องอีกหรือพี่เชียร???.... แม่เข็มถาม มันก็ฉลาดเหมือนแม่มันด้วยนา ใช่ไหมลูก แม่เข็มหันไปถามลูก ก็นั่นนะซิครับความฉลาดของพ่อแม่นี่แหละทำให้ผมฉลาดขึ้น ดูอย่างแม่ซิ การบ้านการเรือนหรือก็เก่ง แกะสลักหรือก็เยี่ยม พ่อหรือทางไร่นาสวนหรือก็ ฉลาดรู้จักหาทางสร้างขึ้นตามข่าวทันเหตุการณ์ ผลผลิตทั้งผลไม้ และอื่นๆนั้น ก็เก็บได้ทั้งปี เก็บขายได้ จนมีเงินมีทองมากมายก่ายกอง คนจะมาปล้นหรือก็ไม่ กล้าด้วยพ่อและแม่เก่งกล้าวิชาอาคมสามารถใช้ผีทำงานได้ จนเขารู้กันทั้งหมู่บ้าน คนเข้ามาจะปล้นหรือขโมยของในไร่หรือนาสวน มันก็เกรงกลัวไม่กล้า ย่างกราย พ่อเลี้ยงควายธนูเฝ้าบ้านไร่นาสวนไว้มันเฝ้าทั้งกลางวันกลางคืนใครมาขโมยไม่ ได้ทั้งสิ้น ซ้ำยังผูกหุ่นพยนต์ไว้ในไร่นาสวนอีกแต่ละมุมที่ของเราด้วยล่ะ ใครจะกล้า ส่วนแม่เองก็เก่งวิชาอาคมเลี้ยงน้องชบาและเจ้าชัยไว้คอยเฝ้าบ้าน ตลอดเวทมนต์ต่างๆ ล้วนแล้วแต่เก่งทั้งคู่ ผมร่ำเรียนมาก็ได้ทีดีๆ จนสอบชิงทุนไปเรียนในกรุงเทพฯได้ ส่วนวิชาอาคมสมาธิหรือก็สำเร็จได้อย่างรวดเร็วได้สำเร็จทุกๆอย่าง ก็ด้วยความ ฉลาดของพ่อแม่นั่นแหละ หากไม่เหมือนพ่อแม่มีแต่ความโง่ แล้วไหนเลยจะ สร้างชบาและเจ้าชัยขึ้นมาช่วยพ่อแม่ได้เล่า ชายหนุ่มสาธยายให้พ่อแม่เขาฟัง พอถึงตอนนี้เล่นเอาพ่อเชียรแม่เข็มต่างอ้าปากค้างฟังลูกๆไป ต่างก็หันมา หัวร่อให้แก่กัน เออๆๆๆจริงๆนะพี่เชียรลูกมันพูดถูกต้องทุกอย่าง งานบ้านการ ฝีมือข้าเก่ง ส่วนวิชาอาคมพ่อสอนมาให้ พี่เองก็เก่งทางไร่นาสวนเลี้ยงสัตว์วิชา หรือก็ฝึกฝนมาจากหลายๆอาจารย์ด้วย หากพ่อโง่จะจำได้มากมายเช่นนี้หรือ มันพูดถูก ที่มันฉลาดก็ด้วยพ่อแม่มันหรือว่าไม่จริงพี่เชียร คราวนี้พ่อเชียรพูดว่าจริงจ้ะแม่เข็ม เหมือนดั่งมันพูดถูกทุกๆประการเหตุผลหรือ ก็ถูกต้อง งั้นพวกเราฉลาด เฮ้ยๆลูกชบาและไอ้ชัยมึงจงจำไว้นะโว้ยอยู่กับกูมาก็ หลายๆปีแล้วจงฉลาดเหมือนพี่มึงนะโว้ย!!!!!....... * แก้วประเสริฐ. *
2 ธันวาคม 2553 16:09 น. - comment id 119672
ติดตามต่อครับครู
2 ธันวาคม 2553 21:26 น. - comment id 120347
คุณ กิ่งโศก ศิษย์เรางานแบบนี้สนุกมากกว่างาน ร้อยกรองเสียอีกนะ หากเราชำนาญงาน ร้อยกรองแล้ว ครูว่าร้อยแก้วแบบนิยายนี้ จะเพิ่มรสชาติแก่สมองเรามากกว่าจ๊ะ แล้ว ต้องมาวางแผนการว่าจะทำอย่างไรให้เรื่อง สอดคล้องกันและกัน บางเรื่องที่นักเขียน จะข้ามไปไม่ปะติดปะต่อกัน คนอ่านก็ จะเสียความรู้สึก ถึงการจะทำแบบนั้นก็ ควรแยกให้เขารู้โดยเกริ่นๆไว้ก่อนจะทำ ให้เรื่องนั้นๆเป็นไปได้อย่างน่าชวนอ่าน จ๊ะ นี่เป็นความคิดเห็นครูนะ รักศิษย์เราเสมอ แก้วประเสริฐ.
2 ธันวาคม 2553 22:22 น. - comment id 120349
ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นค่ะ
2 ธันวาคม 2553 22:53 น. - comment id 120350
หวัดดีค่ะครู ครูสบายดีนะคะ เห็นนิยายครูมาถึงตอน ที่ 35 แล้ว...ครูคงมีความสุขกับการเขียน เป็นแน่แท้...ดูแลสุขภาพด้วยนะคะครู ด้วยความเคารพและเป็นห่วงค่ะ
2 ธันวาคม 2553 23:27 น. - comment id 120352
คุณ แจ้นเอง แต่เป็นส่วนใหญ่นะครับ จะมีแึ้ค่สวนน้อย เท่านั้นที่แหวกแนวครับ รักมากเสมอ แก้วประเสริฐ.
2 ธันวาคม 2553 23:32 น. - comment id 120353
คุณ เทียนหยด ศิษย์รักเรา ร้อยกรองครูเขียนมามาก เป็นร้อยๆแล้วล่ะ ตอนนี้มาหัดเขียนนิยาย ร้อยแก้วบ้าง มันดีกันคนล่ะอย่างจ้า แต่ว่า ร้อยแก้วนั้นจะยากกว่าร้อยกรองมากนักนะ ต้องอาศัยประสบการณ์มากมายมาใช้แล้ว ทั้งการเจรจากันระหว่างท้องที่โอ้ยๆๆๆอีก หลายๆอย่าง ก็สนุกกันไปคนละแบบจ้า แต่หากเขียนเรื่องสั้นๆจริงๆนั้นครูก็เขียนมา แล้ว ตอนนี้คิดว่าจะเขียนยาวๆแบบกึ่ง นิยายบ้างจ้า ตอนนี้วันนี้ครูแย่ปวดศีรษะ ทานยาประจำเลยไม่อย่างนั้น ส่งเย็นบ่ท หนึ่งกลางคืนอีกบทหนึ่ง หากเป็นเกี่ยวกับ พวกผีๆชอบเขียนตอนเที่ยงคืนหรือหลัง เที่ยงคืนไปจ้า หายไปคิดถึงเสมอ ครู รักศิษย์ครูมากเสมอจ้า แก้วประเสริฐ.
4 ธันวาคม 2553 02:35 น. - comment id 120368
GClub Casino Online คาสิโน ที่ได้รัีบความนิยมสูงสุดจาก PoiPet Gclub มีรูปแบบเกมส์ที่เล่นง่าย เข้าใจง่าย ถ่ายทอดจากบรรยากาศภายใน Gclub คาสิโน อย่างแท้จริง GClub Casino มีเกมส์ให้ท่านได้เลือกเล่นสนุกมากมาย เช่น ไพ่บาคาร่า รูเลท กำถั่ว ไฮโลว์ ทำให้ท่านได้เพลิดเพลิน ตื่นเต้มกับเกมส์การเล่น ลุ้นระทึก ติดต่อเราที่ tel.087-6508777, 082-8634313-16 http://gclub-royal.com http://gclub.gclub-royal.com http://holiday-palace.gclub-royal.com http://royal1688.gclub-royal.com http://reddragon.gclub-royal.com http://gentingcrown.gclub-royal.com http://sbobet.gclub-royal.com http://ruby888.gclub-royal.com http://ibcbet.gclub-royal.com http://winningft.gclub-royal.com http://mmmbet.gclub-royal.com
4 ธันวาคม 2553 16:14 น. - comment id 120370
ขอบคุณครับที่นำมาให้ ผมเองไม่ชอบ เล่นเกมส์หรือการพนันใดๆทั้งสิ้นครับ แก้วประเสริฐ.
26 พฤษภาคม 2554 15:29 น. - comment id 124049
อ่านต่อค่ะ