อทิสมานกาย ๒๘ ข่าวการถูกย้ายของจ่าเจียมและพรรคพวก แม้แต่นายตำรวจบางนายด้วย แทบจะเรียกกันได้เลยว่ายกโรงพักทีเดียว คงเหลือตำรวจอีกไม่กี่สิบนายเท่านั้น ส่วนใหญ่ที่เหลือจะเป็นตำรวจจราจร ที่ทำหน้าที่อยู่แต่ก็ยังมีบางนายถูกย้ายไปด้วย ถูกแพร่สะพัดกระจายข่าวไปทั่วทั้งหมู่บ้านแถบนั้นที่อยู่ในการอารักขาดูแลชาวบ้านบางคน บ้างก็ยกมือท่วมหัวพลางสาปแช่งต่างนานา บ้างก็ตกอกตกใจไปตามๆกัน โดยเฉพาะหมู่บ้านบางกระดี่ บางโค และหมู่บ้านโคกยายหอยตลอดจนหมู่บ้านอื่นๆ ในละแวกใกล้เคียงนั้น เกิดความปั่นป่วนกัน ผู้ที่ดำเนินการผิดกฏหมายตั้งหลายหมู่บ้าน โดยเฉพาะพวกกำนันบ้านบางกระดี่ บ้านบางโค บ้านโคกยายหอยนั้นรู้สึกจะหนักกว่า เป็นพิเศษ ที่บ้านของพ่อเชียรแม่เข็มหลังจากกินอาหารเย็นแล้ว ต่างนำข่าวมาบอกแก่ลูกชายว่าเกิด ปรากฏการแปลกประหลาดในโรงพักใหญ่ที่คอยควบคุมแลโรงพักเล็กที่ขึ้นตรงต่อโรงพัก ในจังหวัดก็ถูกย้ายกันระนาวไปตามๆกัน ไม่ยกเว้นแม้แต่หัวหน้าโรงพักบางคนด้วยล่ะ???..... ให้ลูกชายฟังและมองหน้าลูกชายว่าจะมีปฏิกิริยาอาการอย่างไรบ้าง??? ด้วยต่างรู้แก่ใจกัน เพียงแค่เห็นลูกชายหัวร่อฮึๆๆเท่านั้น พลางลูกชายก็กล่าวว่าไม่ดีหรือครับพ่อและแม่ หมู่บ้านทางแถบนี้จะได้อยู่เย็นเป็นสุขกันไงล่ะ??.. อยู่อย่างสุขสบายไม่ต้องกังวลพวกผู้ร้ายที่จะกำเริบอีกต่อไปแล้ว พ่อเชียรหันไปมองหน้าแม่เข็มแล้วหันกลับ มายังร่างลูกชายของตนเอง เมื่อได้ยินคำตอบ ต่างก็สงสัยในใจครั้น เมื่อเห็นอาการลูกชายก็นิ่งเงียบไปตามๆกัน ด้วยเห็นลูกชายนั่งนิ่งเงียบเหมือนกำลังใช้ความคิดอยู่ จึงเร่งถามซ้ำอีกที.... พ่อถามจริงเถอะว๊ะเจ้าโชติ????.....เรื่องนี้เป็นฝีมือของเจ้าหรือเปล่าอย่าปิดบังพ่อนะ..... ชายหนุ่มยิ้มพลาง ตอบเสียงเบาๆว่าแล้วพ่อแม่อย่าไปพูดให้ใครฟังเสียล่ะ แม้แต่กำนันหรือใครๆก็ตาม เดี๋ยวภัยจะตามมาถึงบ้านเราและลูกด้วย เออๆนะ...เรื่องนี้ไม่ต้องห่วงหรอกใครบ้างล่???... ว่าจะไม่รักลูกจะมารักคนอื่นมากกว่าลูกของตัวเองได้อย่างไร เอ็งไม่ต้องห่วงหรอก.... พ่อเชียรกล่าวขึ้นเบาๆ แล้วหันไปจ้องหน้าลูกชายสุดที่รัก เพื่อรอคำตอบ.... แล้วเป็นเรื่องที่พ่อกล่าวไว้หรือเปล่าล่ะ???....พ่อเชียรขยั้นคะยอลูกชายอีก.... อ้าวๆๆ....ไหนๆพ่อก็รู้ไปเสียทุกอย่างด้วยสมาธิแล้ว ทำไมเรื่องนี้ไม่รู้เลยหรือพ่อ..... พลางหัวร่อเบาๆ หากพ่อรู้จะมาถามเจ้าหรือว๊ะ....คราวนี้พ่อเชียรชักมีอารมณ์หงุดหงิด ครั้นชายหนุ่มมองหน้าก็ห่วร่อ ด้วยรู้นิสัยใจคอพ่อดีว่าเป็นคนอย่างไร??... พลางคิดจะกระเซ้าเย้าแหย่พ่อก็เลยต้องหยุดชะงักแล้ว กล่าวขึ้นว่า ครับพ่อเป็นฝึมือของผมเองแหละครับ ผมให้สายสืบเฉพาะตัวผมไปทำรายงานมาไม่ใช่ เฉพาะในโรงพักในจังหวัด และอำเภอต่างๆแถบที่ผมควบคุมอยู่ด้วยครับ....ชายหนุ่มตอบ ต่อไปก็ถึงพวกนายอำเภอกันบ้างล่ะครับพ่อ....ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นเบาๆ พ่อก็ไม่เห็นเอ็งไปมาไหนๆเลยนี่หว่า ถามนางชบาว่าเอ็งวันๆไปไหนมาบ้าง มันก็บอกว่าไม่เห็นลูกไปไหนนี่นา ให้อาหารหมูเสร็จรดน้ำต้นไม้เท่านั้นเอง แล้วก็ไปขลุกอยู่แต่ในห้องเท่านั้น ฝ่ายแม่เข็มถาม ผมใช้ให้เจ้าหุ่นทั้งสองซึ่ง บัดนี้ผมฝีกสมาธิให้มันจนมันเก่งกล้าสามารถมาก สามารถไปทำงานแทนผมได้แล้วจ้าแม่ ชายหนุ่มกล่าว..... เมื่อผมรับรายงานสายสืบผมและตรวจสอบจนแน่ใจ ก็ใช้มันแปลงกายเป็นผมเดิน ทางเข้ากรุงเทพฯพบนายผมเรียนให้ผู้ใหญ่ทราบเหตุการณ์ทั้งหมด ท่านก็รีบดำเนิน การณ์ให้ทันทีครับ.....ชายหนุ่มกล่าว เอๆๆๆแล้วเจ้าหุ่นเจ้านั้นบัดนี้มันเก่งถึงขนาดนี้เชียวหรือว๊ะ????... พ่อแม่หันมาถามพร้อมกันบ้าง???.... ครับๆๆผมยังสอนวิชากสิณให้แก่มันอีกด้วย มันเรียนวิชากสิณสำเร็จหมดทุกอย่าง จนมันสามารถแปลงร่างต่างๆนานาได้อีกด้วยทำงานได้ผลดีแล้วมารายงานผมครับแม่ คราวนี้เล่นเอาพ่อแม่ต่างตาค้างกันไปตามๆกัน ทั้งๆที่ลูกพึ่งร่ำเรียนวิชาอาคมมาก็ไม่นานนัก ไม่คิดว่าลูกชายของตนจะเก่งกล้าสามารถสอนผีให้มีวิชาอาคมกล้าแข็งได้อย่างมหัศจรรย์ จนสามารถแปลงกายได้อีกด้วย แม้แต่พ่อและแม่ยังไม่สามารถจะทำได้ ครั้นชายหนุ่มเห็น พ่อแม่สงสัยมากก็เลยบอกว่า ผมสามารถถอดจิตออกจากร่างได้แล้วด้วยครับ แปลกจริงๆโว้ย???... จริงไหมแม่เข็ม...พลางหันไปทางแม่เข็มถามทันที... ก็ไม่มีอะไรมากจ๊ะ..... แม่จำแม่นางอัปสรทั้งสองได้ไหมจ๊ะแม่????... คราวนี้ชายหนุ่มถามบ้าง????.... ทำไมข้าจะจำไม่ได้...แล้วเป็นอย่างไรล่ะ??.... เขาขึ้นไปขอพรจากเสด็จพ่อและเสด็จแม่เขามา พร้อมทั้งนำมาถ่ายทอดให้แก่ผมครับ ชายหนุ่มตอบผู้เป็นพ่อแม่...... อ้อๆๆๆ....เป็นอย่างนี้นี่เองเอ็งถึงได้เก่งวิชาอาคมที่แท้ร่ำเรียนวิชาจากเบื้องบนมาด้วย ทั้งพ่อเชียรแม่เข็มถึงจะรู้ความจริง ว่าทำไมจึงสามารถฝึกพวกผีให้เก่งกาจมากนัก..... แต่ทว่ามันมีดีและมีเสียด้วยจ้าแม่....ชายหนุ่มตอบแล้วก็อ้ำอึ้งไป.....เพียงแต่ใบหน้าเคร่งขรึม ทำไมหรือ???....คราวนี้พ่อเชียรและแม่เข็มชักสงสัยในคำพูดและกิริยาท่าทางลูกชายยิ่งนัก ไม่มีอะไรมากหรอกจ๊ะพ่อแม่ ชีวิตคนเรามันจะอยู่ค้ำฟ้าไม่ได้จริงไหมจ๊ะ???...... ไอ้ที่เอ็งกล่าวมามันก็จริงๆอยู่หรอก แต่ว่ามันจะสมควรหรือไม่เท่านั้นเอง ถ้าหากเขาลิขิตดวงชะตาไว้ให้แล้ว จะแก้ไขได้หรือเปล่าล่ะ???....ชายหนุ่มถาม.. วันนี้เอ็งถามอะไรๆดูแปลกๆไปเสียหมด ทำให้พ่อแม่ งง ว๊ะ???... เรื่องดวงชะตาคนแล้ว ถ้าไม่ถึงฆาตมันก็ไม่ตายหรอกว๊ะ...พ่อเชียรตอบ แต่หากเป็นฟ้ากำหนดชีวิตของแต่ล่ะคนล่ะพ่อ???....ชายหนุ่มแย้งขึ้นมา ถ้าอย่างงั้นมันก็ต้องเป็นไปตามที่เขาลิขิตมาแล้วแต่บุญกรรมที่ทำไว้ว๊ะ....ผู้เป็นพ่อกล่าว ก็อย่างนั้นนะซิ่พ่อ พอผมร่ำเรียนจากเบื้องบนมาแล้วจึงถึงได้รู้ว่าชีวิตของผมจะเป็นอย่างไร ร้ายแรงมากนักหรือว๊ะเจ้าโชติ.... คราวนี้ผู้เป็นพ่อชักกลัวและจะรู้อะไรๆลางๆเสียแล้ว พ่อแม่เชื่อเรื่องคำอธิษฐานไหมครับ???..... ชายหนุ่มถามขึ้นบ้าง เชื่อซิพ่อแม่ก็เชื่อว๊ะ...แม้แต่พระท่านก็มักจะกล่าวไว้เสมอๆว่าแรงอธิษฐานนั้นมีจริง หากใคร อธิษฐานไว้ก็มักจะเป็นไปตามคำนั้นๆ แม้แต่องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าสมัยยังเป็นพระโพธิ์สัตว์ ก็ยังเคยอธิษฐานไว้เลย ถึงแม้ก่อนจะสำเร็จเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็เคยอธิษฐานไว้ เช่นตอนพระองค์ทรง ลอยถาดทองคำที่ฝั่งแม่น้ำเนรัญชราที่พระแม่น้าน้องสาวของแม่พระองค์นำมาถวายไว้ ด้วยข้าวมธุรปายาส ครั้นพระองค์เสวยเสร็จก็นำไปลอยยังริมฝั่งแม่น้ำเนรัญชรา แล้วยังกล่าวคำอธิษฐานไว้ว่า....... หากแม้นพระองค์จะได้ตรัสรู้พระสัมมาสัมโพธิญานแล้วไซร้ ขอให้ถาดนั้นจงหมุนและไม่ลอยไปไหน สิ้นคำอธิษฐานถาดนั้นก็หมุนเป็นวงกลมแล้วก็จมหายไปในแม่น้ำเนรัญชรา พญานาคก็มารับถาดทองคำไปไว้ในใต้บาดาลเพื่อบูชา นี่พระท่านกล่าวไว้นะ ฉะนั้นพ่อแม่ถึงเชื่อเรื่องคำอธิษฐาน แล้วมีอะไรอีกหรือลูก พลางถามลูกชายทันที ก็ไม่มีอะไรหรอกครับ หากงานในหน้าที่การงานของผมที่ทำไว้เรียบร้อยแล้ว แรงอธิษฐานก็จะบังเกิดกับผมทันทีเท่านันเอง อ้าวๆๆๆแล้วเอ็งจะเป็นอะไรไปหรือว๊ะ....ยิ่งพูดข้าก็ยิ่งงุนงงมากขึ้นว๊ะ ????...... ก็ไม่เป็นแปลกนี่นา คนเรานั้น ก็ย่อมมีเกิด แก่เจ็บและตาย เกิดขึ้น ตั้งอยู่แล้วก็ดับไป ไม่ใช่หรือครับ นี่ทำไมเอ็งพูดเป็นลางสังหรณ์ไว้ให้แก่ตัวเองว๊ะ เจ้าโชติ???.... คราวนี้ชายหนุ่มหัวร่อก๊าก!!!!!.....พลางหันไปถามพ่อแม่ทันที พ่อแม่รักผมมากหรือครับถึงได้เป็นห่วงเป็นใยแก่ผมมากนัก ชายหนุ่มถามขึ้น???... ทำไมว๊ะจะไม่เป็นห่วงเอ็ง ด้วยพ่อแม่แก่แล้วก็มีเอ็งนี่แหละที่จะเป็นที่พึ่งพา ในยามป่วยไข้ เมื่อพ่อแม่ทำงานไม่ได้แล้ว ก็ต้องอาศัยเอ็งนี่แหละว๊ะ....ชายผู้เป็นพ่อตอบ เรื่องนี้ผมก็คิดมานานแล้วจ้าพ่อ ขอให้พ่อแม่ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก ผมวางแผนจัดการไว้แล้ว อ้อๆๆๆผมขอชบาและเจ้าแกละจากแม่มาให้ผมได้ไหมครับแม่ ชายหนุ่มหันไปถามแม่ ทันที.... แล้วเอ็งจะเอามันไปทำไมล่ะข้าชักงงใหญ่แล้วล่ะซิ???.....แม่เข็มถาม ก็ไม่มีอะไรหรอกผมจะสร้างมันทั้งสองให้เป็นคนเหมือนผมนี่แหละจ้า....ชายหนุ่มตอบ อ้าวๆๆแล้วเอ็งจะทำอย่างไรล่ะว๊ะ....ในเมื่อมันเป็นผีนี่นามันจะเป็นคนไปได้อย่างไรกันล่ะ???... น่าๆๆแล้วดูไปก็แล้วกันนะครับ แล้วแม่จะอนุญาตให้ผมหรือเปล่าล่ะ ชายหนุ่มถาม ตามใจซิว๊ะ???....เอ็งจะเอาไปทำอะไรก็ได้แม่อนุญาตว๊ะ....แม่เข็มตอบ พลางหันไปเรียก สาวชบาและเจ้าแกละมาทันที ทันใดนั้นร่างหญิงสาวชบาและเจ้าแกละก็ปรากฏกายขึ้น พลางนั่งอยู่ข้างๆแม่เข็ม แม่เข็มก็กล่าวว่า เจ้าโชติลูกข้าจะขอเอ็งทั้งสองไว้ใช้ทำงาน เอ็งจงไปอยู่กับเขาก็แล้วกันนะ จ้าแม่...สาวชบาและเจ้าแกละตอบ แล้วพี่เขาจะให้ข้าทำอะไรหรือจ๊ะ???... พลางหันไปถามชายหนุ่มทันที แล้วพี่จะบอกให้ทราบทีหลังก็แล้วกัน เวลาค่ำๆให้ไปหาพี่ที่ห้องนะ ทุกๆวันอย่าลืมเสียล่ะ..... จ้าๆพี่ แล้วเมื่อไหร่หรือ???... พรุ่งนี้ก็แล้วกัน แล้วหันไปกล่าวกับพ่อแม่ทันทีว่า.... เมื่อคืนนี้ผมเข้าฌานสมาธิตรวจสอบดูเห็นว่าอีกสองอาทิตย์หน้า คนในหมู่บ้านเราจะตายกันสองคนจ๊ะแม่ เป็นหญิงสาวรุ่นเดียวกับชบาและเด็กคนหนึ่งรุ่นเดียว กับเจ้าแกละนี่แหละ จะเป็นไข้ป่าตายจ๊ะแม่....ชายหนุ่มตอบ อ้าวแล้วมันเกี่ยวอะไรกับเราด้วยล่ะ เราก็ไปช่วยงานเขาก็สิ้นเรื่อง ผู้เป็นแม่ถามขึ้น ฝ่ายทางพ่อเมื่อได้ยินเช่นนี้ก็รู้แล้วว่าอะไรเป็นอะไร พลางหันไปมองหน้าชายหนุ่มทันทีพลาง อมยิ้มแล้วกล่าวเสริมอีกว่า เอ็งจะให้พ่อแม่ไปขอศพเขาใช่หรือไหมว๊ะเจ้าโชติ..... ใช่แล้วจ๊ะพ่อและแม่ คนอื่นไปขอเขาคงจะไม่ให้หรอก ด้วยความเป็นห่วงเป็นใยของเขาด้วย หากเป็นพ่อแม่ไปขอเขา ก็กรงใจ ด้วยพ่อแม่เคยช่วยเหลือเกื้อกูนเขามามากๆเสียด้วย แต่ไม่ต้องบอกว่า จะเอาศพมาทำอะไรนะให้เขารู้ภายหลังแล้วให้พ่อแม่นำมาเท่านั้นทั้งสองคน ด้วยเขาจะตายพร้อมๆกันจ๊ะแต่บ้านไม่ห่างไกลกันเท่าไหร่นักหรอก......ชายหนุ่มเอ่ยขึ้น งั้นกูรู้แล้วล่ะว่าเอ็งจะทำอะไร เออๆๆๆก็ดีไปอย่างหนึ่งว๊ะ กล่าวเสร็จก็หัวร่อลั่น ส่วนแม่เข็มไม่รู้ทันความคิดของผัวก็งง จึงถามว่า พี่โชติรู้อย่างไรว่าลูกเราจะเอาศพมาทำไมหรือพี่???.... แกก็เคยทำการแกะสลักรูปปั้นมามากแล้วนี่นา แล้วเอาอะไรใส่ลงไปในไม้แกะนั่นนะ.... มันก็คล้ายๆกันนั่นแหละแม่เข็ม ชายผู้ผัวตอบ พลางหัวร่อพลาง ดีเหมือนกันเราจะได้ มีลูกเพิ่มอีกตั้งสี่ห้าคนแน๊ะ.....ฮ่าๆๆๆๆๆ หาๆๆๆๆใช้วิธีสวมวิญญาณกันเชียวหรือนี่ แล้วจะทำได้หรือพี่ ข้าคิดว่าทำได้ว๊ะแม่เข็ม ด้วยเดี๋ยวนี้ลูกเรามันติดต่อเบื้องบนเบื้องล่างได้แล้วนี่นา ทำไมจะทำไม่ได้ เพียงขออนุญาตเขาเท่านั้นเองก็สิ้นเรื่อง ชายผู้ผัวตอบ ตอนนี้แม่เข็มจึงจะถึงบางอ้อ พลางหันไปทางลูกชายแล้วถามขึ้นว่า จริงหรือลูก ที่พ่อแกกล่าวเช่นนี้ ครับแม่ผมวางแผนการณ์ไว้นานแล้วตั้งแต่ร่ำเรียนวิชาด้านสมาธิมาจนขั้นสูงเช่นนี้ และสามารถถอดจิตไปพบท่านผู้ใหญ่เบื้องบนและเบื้องล่างได้ ท่านประทานพรให้แก่ผม เพียงผมขอเวลาไว้ว่าจะขอเมื่อไหร่ครับ ท่านก็ไม่ว่าอะเไรยังกล่าวว่าหากต้องการเมื่อไหร่ ให้ขึ้นหรือลงมาหาเท่านั้นเมื่อถึงเวลาสมควร เพื่อจะประทานพรให้ครับแม่ ชายหนุ่มเอ่ยขึ้น หากอีกสองอาทิตย์จะถึงนี้คนที่กล่าวนี้จะถึงฆาตชะตาชีวิต พ่อแม่รีบไปขอก่อนอย่า ให้ตะวันตกดินก็แล้วกันนะ แล้วรีบนำเอามาให้ผมด้วย ชายหนุ่มกล่าวกับพ่อแม่ เออๆๆแล้วพ่อแม่จะคอยดูว่าจะมีใครบ้างและจะทำตามที่ลูกบอกนะ ไม่ต้องห่วงหรอก ไม่ใกล้ไม่ไกลจากบ้านเราเท่าไหร่หรอกจ๊ะพ่อ แม่เองก็สนิทสนมกับเขาอยู่ด้วยแล้ว หากเขาถามว่าจะเอาไปทำอะไร บอกไม่รู้เพียงลูกชายให้มาขอเท่านั้นเอง จะมีคนช่วยดลใจให้ รับรองจ้าพ่อแม่เขาให้แน่นอนด้วย ฐานะเขากับเราไม่แตกต่างกันเท่าไหร่ แต่ว่าพ่อแม่ อย่าให้เขาตามมาด้วยก็แล้วกัน มนต์เสน่ห์ของพ่อก็ขลังอยู่แล้วจะใช้ก็ ตอนนี้แหละ ซ้ำยังมีคนช่วยอีกแรงหนึ่งด้วย ชายหนุ่มเอ่ยแนะนำผู้เป็นพ่อ ช๊ะๆๆๆย้อนรอยเลยนะเอ็ง เดี๋ยวแม่เข็มก็จะค้อนเอาอีกล่ะ???.... พ่อเชียรกล่าว เรื่องนี้ไม่ต้องห่วงหรอกข้าไม่สนใจแล้วล่ะ นกเขาพี่หรือมันตายไปนานแล้วนี่นา???... พอพูดจบก็หัวร่อลั่น เล่นเอาผัวพูดไม่ออกทำสีหน้าปุเลี่ยนๆไป พลางหันไปค้อนเมีย ทำยังกับเป็นสาวๆแน๊ะแม่กระเซ้าทันที จนชายหนุ่มหัวร่อก๊ากออกมา แล้วชายหนุ่มบอกว่า งั้นเวลาไม่ทันแล้ว ชบาและเจ้าแกละคืนนี้เข้าไปหาพี่ได้เลยนะจะได้ สอนวิชาสมาธิให้ฝึกไปพลางๆก่อน และจะให้แม่นางอัปสรช่วยอีกแรงหนึ่งด้วย จ๊ะพี่.......ชบาและเจ้าแกละตอบพร้อมๆกัน.............. * แก้วประเสริฐ. *
แก้วประเสริฐ 27 พ.ย. 2553 00:22 น. - ID 11368 
1267
2
0
28 พฤศจิกายน 2553 10:48 น. - comment id 120231
มาติดตามต่อครับครู
28 พฤศจิกายน 2553 11:00 น. - comment id 120236
ตามคุณกิ่งมาติดๆค่ะ
28 พฤศจิกายน 2553 13:11 น. - comment id 120247
แก้วประเสริฐ.
28 พฤศจิกายน 2553 13:17 น. - comment id 120248
9 กุมภาพันธ์ 2554 22:29 น. - comment id 122261
ขออธิษฐานกับดวงดาว... ให้ท่านพบกับความสุขครับผม...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ