อทิสมานกาย ๒๖ ครั้นงานเลิกลากันแล้ว บรรดาชาวบ้านต่างก็ทะยอยกันกลับไปบ้าน ด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส พลางนำพระและลูกอมสำหรับเด็กที่พามา เก็บไว้ในกระเป๋าเป็นอย่างดีด้วยความระมัดระวัง ครั้นชาวบ้านต่างพากันไป จนเกือบหมดแล้ว คงยังหลงเหลือแต่บรรดาแม่ครัวบางคนเท่านั้นที่กำลังช่วยกัน ล้างสิ่งของที่ใช้ในการเลี้ยงอาหารในโรงทาน เพื่อจะได้นำกลับไปบ้านของตัวเอง และชาวบ้านบ้างคนอยู่ช่วยวัดกำลังรื้อไม้สิ่งของอยู่ที่ใช้สำหรับทำโรงยี่เกไม่กี่คนเท่านั้น ทันใดนั้นเองพลันได้ยินเสียงระเบิดดังกึกก้อง เพราะเสียงระเบิดดังสนั่นมาก เสียงนั้นดังไปทั่วบริเวณวัดและนอกวัด ซึ่งบรรยากาศหากไม่มีงานแล้วจะเงียบเหงามากๆ จะมีก็แค่สายลมพัดใบไม้แกว่งไกว ไปๆมาๆเท่านั้นเอง นอกนั้นจะเงียบสงัดวังเวง จึงทำให้คนที่ช่วยงานอยู่ ต่างพากันตระหนกตกใจไปตามๆกัน ด้วยมันเป็นเสียงปืนที่ดังมาก ว่าจะมีเหตุการยิงกันขึ้นอีกระหว่างหนุ่มต่างถิ่นกับพวกบ้านโคกอีแร้ง ด้วยเพราะข่าว เมื่อคืนก่อนหน้านี้ ก็มีเหตุขึ้นด้วยจ่าเจียมถูกตำรวจด้วยกันจับกุมไปอาจจะมี พวกพ้องย้อนกลับมาหาเรื่องกับชาวหมู่บ้านโคกอีแร้งอีกก็อาจเป็นไปได้ ดังนั้นคิด จะไปช่วยพวกพ้องกัน หนุ่มๆต่างพากันคว้าอาวุธติดตัว ตามออกไปตามๆกัน ด้วยบรรดาที่อยู่ช่วยเป็นชาวโคกอีแร้งทั้งสิ้น ต่างรู้ดีว่าจ่าเจียมกับหมู่บ้านบางกระดี่ บ้านโคกยายหอย บ้านบางโคและอื่นๆทางด้านโน้นสนิทชิดชอบกันมาก ไปมาหาสู่กันเสมอๆ และค้าขายอะไรกันต่อกันอยู่ ครั้นเมื่อได้ยินดังมากจนสนั่นหวั่นไหว เสียงปืนระบิดดังขึ้นอย่างรุนแรง เสียงระเบิดซ้อนๆกันขึ้นถี่ยิบแล้วก็เสียงหายไป พร้อมด้วยเสียงร้องครวญครางขึ้น ชาวบ้านแม่ครัวที่ได้ยินต่างพากันวิ่งไปดู ว่ามีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้น พอเห็นมิใช่พวกเราตีกันกับพวกหมู่บ้านอื่นๆ จึงสอบถามดูรู้เรื่องเท่านั้นต่างวิพากย์วิจารณ์กันต่างๆนาๆ และเห็นคนเจ็บล้วนแล้วแต่ เป็นคนกรุงเทพฯที่เหมารถบัสมาได้ทดลองยิงพระเครื่องที่ได้รับพระของหลวงพ่อทอง คงเพื่อจะทำการทดลองยิงพระที่พวกบรรดาพ่อค้าขายพระไม่พอใจที่ชาวบ้านไม่ยอมขายพระให้ เพื่อพิสูจน์พระเครื่องรางนั้น นั่นเอง สาเหตุมาจากบรรดาพวกพ่อค้าขายพระเครื่องที่หัวเสียจะทดลองของว่าจะศักดิ์สิทธิ์เพียงใด ทำไมคนถึงไม่ยอมขายนักแม้จะให้ราคาสูงๆก็ตาม และไม่ค่อยจะเชื่อเรื่องศักดิ์สิทธิ์เท่าใดนัก พลางกล่าวว่ามันจะแน่แค่ไหนว๊ะ คนถึงศรัทธาไม่ยอมขายกันนัก กูจะทดลองดูว่าขลังจริง หรือไม่ เฮ้ย!!!!.....พลางกวักมือเรียกลูกน้องคนสนิทคนหนึ่งของมันมา มึงไปทดลองยิงพระ ให้กูดูสักหน่อยว่ามันจะศักดิ์สิทธิ์จริงหรือเปล่าว๊ะ ทำไมชาวบ้านถึงร่ำลือกันนักและแหนหวงมาก เมื่อลูกน้องมันเข้ามาพร้อมนำพระที่ได้รับแจกมามอบให้เสี่ยมัน เสี่ยมันก็ นำพระไปวางบน ขอนไม้ไว้แล้วใต้ต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง แล้วมันก็ควักปืนจุดเจ็ดสามห้าออกมาส่งให้ลูกน้องมัน สั่งให้ลูกน้องมันยิงไปยังองค์พระนั้นทันที แต่ตัวมันก็ยังยืนดูอยู่ใกล้ๆกับบรรดาลูกน้อง คนอื่นๆที่เข้ามามุงเพื่อมองดูการกระทำของลูกน้องเสี่ย พอลูกน้องคนสนิทได้รับปืนจากเสี่ย มาแล้ว มันก็หันปืนไปทางพระเครื่องแล้วลั่นไกกระสุนทันที เสียงดังแชะๆแล้ว พลันปืนนั้นก็ระเบิดขึ้นทันที ทำเอาลูกน้องเสี่ยนั้นถึงกับล้มหงายลงดิ้นพลาดๆ ฝ่ามือทั้งสองที่กุมปืนมันแหลกละเอียดหมดเลือดไหลนองไปทั่วบริเวณ ส่งเสียงร้องครวญคราง ตัวเสี่ยเองและคนอื่นที่มุงดูก็โดนสะเก็ดของปืนที่แตกกระจายมาถูกตัวมันเลือดไหลนอง ไปทั่ว คราวนี้มันอ้าปากค้างตาเหลือกทันที ร้องครางด้วยความเจ็บปวด แต่มันหันไปสั่งไปยังลูกน้องมัน ที่ยืนอยู่ห่างไกลว่าให้ไปเก็บพระนั้นมา แต่พอลูกน้องมันเดินไปที่ขอนไม้เพื่อจะนำพระมานั้น เสี่ยและพวกๆต่างก็แลเห็นเหตุการณ์ทั้งสิ้น ตาเหลือกค้างเมื่อมันแลเเห็นพระที่จะเก็บมา พระนั้นพลันก็ลอยสูงขึ้นไปในอากาศแล้วหายวับไปทันทีต่อหน้าต่อตาคนทั้งหมด เล่นเอาเสี่ยและบรรดาลูกน้องทั้งหมดต่างมองหน้ากันไปๆมาๆตามๆกัน ไอ้ห่า!!!!!????.... กูก็ลองของมามากจากเกจิอาจารย์ต่างๆที่ว่าเก่งๆแล้วไม่เคยเป็นอย่างนี้ มาก่อนเลย แต่พระวัดนี้ทำไมมันช่างขลังนัก ไม่ได้กูต้องยอมเสียเงินหาทางเอาพระมาให้มากๆให้ ได้ถึงจะยอมเสียเงินเท่าไหร่ก็ยอมว๊ะ กูยังไม่กลับกรุงเทพฯตอนนี้หรอก จะนำพวกมึงไปหาหมอใน จังหวัดก่อนเพื่อรักษาพวกมึง แต่พวกมึงอย่าพูดอะไรมากนักล่ะให้กูพูดคนเดียวพอ เสี่ยกล่าว... อ้าวเสี่ย????....เรื่องนี้มันต้องถึงตำรวจนะด้วยมีคนเจ็บมากหลายๆคนด้วย หมอเขาต้องแจ้งให้ ทางตำรวจรู้ด้วยล่ะ???.... เออ????....กูจะพูดกับตำรวจเองแหละ ไปๆๆให้คนรถออกรถไปได้แล้วไปรพ.ในจังหวัดก่อน เรื่องอื่นค่อยพูดที่หลังว๊ะ พวกไม่เป็นไรช่วยพยุงพวกบาดเจ็บไปขึ้นรถก่อน ครั้นขึ้นรถหมดรถ ก็วิ่งไปจนลับหายไป พวกชาวบ้านที่รู้เหตุการณ์ก็รีบไปบอกหลวงพ่อบ้าง บางคนกลับบ้านบ้างเพื่อไปแจ้งข่าวให้ พวกหมู่บ้านโคกอีแร้งทราบเรื่องราวที่มีการทดลองยิงพระของหลวงพ่อทองที่ปลุกเสกแจกในวัน สงกรานต์นี้ที่พวกเราชาวโคกอีแร้งได้เกือบทุกๆคน แต่พวกแม่ครัวและคนช่วยงานโชคดีหน่อยได้ ทั้งพระและลูกอม คนที่ไม่ไปต่างขอซื้อต่อพวกแม่ครัวและคนมาช่วยงานต่างหัวร่อไม่ยอมกันทั้งหมด ชาวบ้านที่ไปแจ้งหลวงพ่อ เมื่อได้รับฟังข่าวก็ไม่กล่าวว่าอะไร พลางอมยิ้มแล้วชี้ไปที่พานที่วาง อยู่หน้าโต๊ะหมู่บูชา ว่าโน่นแนะโยมเขากลับมาแล้วล่ะ ชาวบ้านดังกล่าวครั้นมองไปบนพานก็แลเห็น พระวางอยู่ที่พานหนึ่งองค์ ก็พากันก้มลงกราบทันที แล้วก็ลาหลวงพ่อไป ว่าจะรีบไปทำงานให้เสร็จ หลวงพ่อกล่าวว่าไปเถอะโยม คนใดทำดีก็ได้ดี ทำชั่วก็ได้ชั่วหรอก แล้วโยมได้ของหรือเปล่าล่ะ ชาวบ้านที่มาบอกว่า ได้ครับได้ทั้งสองอย่างเลยล่ะ จะรีบไปเลี่ยมคล้องคอไว้องค์เดียวพอครับหลวงพ่อ ป่านนี้คงจะรู้ไปหมดทั้งบางแล้วล่ะครับ ด้วยบรรดาแม่ครัวต้องไปแพร่ข่าวนี้แน่นอน หลวงพ่อหัวร่อฮึๆๆ ไปทำงานเถอะโยม.......... ข่าวนี้เหมือนไฟไหม้ฟางล่วงรู้ไปทั้งหมู่บ้าน ส่วนหมู่บ้านอื่นที่สนิทและยังไม่กลับคุยกันกับชาวบ้าน โคกอีแร้งก็พลอยรู้ข่าวด้วย ดังนั้นจึงแพร่สะพัดไปทั่วๆเกือบทุกๆหมู่บ้าน ทำให้ทุกๆคนรักและแหนหวง พระและลูกอมมากขึ้น ต่างนำไปเลี่ยมกันน้ำและนำมาคล้องคอเด็กพร้อมกำชับว่าห้ามให้ใครๆเด็ดขาดนะ ส่วนตัวเองก็ถอดพระเครื่องรางอื่นเก็บบูชาไว้ นำพระของหลวงพ่อทองมาห้อยเพียงองค์เดียว อันที่จริงนั้น ก็น่าจะห้อยอยู่หรอก ด้วยมีสีสรรสวยงามเปล่งปลั่งงดงามมากกว่าพระอื่นๆอีกด้วยแพรวพราวส่งรัศมีออก มานอกกรอบพลาสติคที่เลี่ยมไว้ด้วย เรื่องการทดลองยิงพระของเสี่ยทางกรุงเทพระบาดไปทั่วแทบทุกหมู่บ้านและครัวเรือนอย่างรวดเร็ว แม้ แต่ทางหมู่บ้านบางกระดี่ หมู่บ้านโคกยายหอย หมู่บ้านบางโคและอื่นๆที่ใกล้เคียงกัน ทำให้ชาวบ้านเกิด ความเสียดาย บ้างก็ด่ากำนันที่ห้ามมิให้พวกมันได้ไปทำบุญช่วยงานจะได้รับพระมาบ้าง ส่วนพวกที่แอบหนี ไปช่วยเหลืองานและได้พระกลับมา ต่างก็รีบซุกซ่อนไว้ปิดปากเงียบไม่ยอมเปิดเผย ด้วยกลัวพวกกำนันจะ มากดขี่แย่งเอาพระไป ทางกำนันทั้งหลายต่างตบอกไปตามๆกัน พยายามติดตามข่าวว่ามีใครไปช่วยงานบ้านโคกอีแร้งบ้าง แต่ชาวบ้านบอกว่าไม่มี ถึงไปแก่แล้วเข้าไปไม่ถึงเลยไม่ได้ของกลับมาเลยสักคนเดียว ทำให้กำนันและพวก ต่างผิดหวังไปตามๆกัน ถึงแม้จะขู่เข็ญบังคับอย่างไรทุกๆคนที่ไปต่างปฏิเสธเป็นเสียงเดียวกันทั้งสิ้น ทางด้านกำนันมั่น มันก็เค็นชาวบ้านบางกระดีเหมือนกันและได้รับการปฏิเสธจากชาวบ้านที่หนีแอบไป โถ่ๆๆๆ!!!......พ่อกำนันจะให้ข้าซึ่งแก่แล้วจะไปเบียดเสียดคนได้อย่างไรกันล่ะ????....... คนนับเป็นแสนได้กระมังแน่นขนัดไปหมดจะหาที่ยืนแทบไม่ได้ ข้าต้องออกมานั่งนอกกำแพงวัด เกือบจะเอาชีวิตไม่รอดเสียแล้วเป็นลมตั้งหลายๆครั้งเชียว ตอนแรกข้าก็ไม่คิดว่าคนมันจะมากเท่านี้เลยนี่นา พ่อกำนันไม่ไปไม่รู้หรอกหากไม่เชื่อพวกข้าลองไปถามหมู่บ้านใกล้เคียงเราก็ได้นี่นา ว่าคนยังกับหนอนจริงไหม ส่วนกำนันก็รู้ข่าวนี้เช่นกันเลยต้องผิดหวังกลับไป ครั้นไปถามพวกลูกมัน ลูกมันก็บอกว่าไม่รู้เพราะเห็นพ่อแม่ มันมาแต่ตัวเท่านั้นไม่เห็นเอามาอวดพวกมันเลยจ๊ะ สงสัยพระจะหมดก่อนแล้วกระมังนะ คนนับแสนจะเอาพระที่ไหนไปแจกกันล่ะว๊ะ กำนันเปรยขึ้น คงจะจริงจ๊ะพ่อกำนัน แล้วพระในวัดนี้ก็มีเพียงแค่ห้ารูปรวมทั้งหลวงพ่อเป็นหกรูปจะสร้างพระได้มากมายได้หรือ อืมม!!!!!????....จริงของมึงว๊ะ แค่เป็นพันก็แทบตายแล้วล่ะ ไอ้กูก็ไม่เคยเห็นเสียด้วยได้ยินแต่ข่าวว่าพระมัน สวยงามหลายหลากสียิ่งนัก แค่ได้ฟังคนเขาว่าเท่านั้นเอง อันที่จริงพอกูรู้ว่ายิงไม่ออกซ้ำปืนแตกอีกด้วย จึงอยากได้ เออๆๆๆ...ช่างเถอะว๊ะไว้วัดทางเราสร้างบ้างก็คงจะเหมือนๆกันแหละว้า???....กำนันเอ่ยขึ้น ก็กำนันลองไปเจรจากับหลวงพ่อวัดดูซิ เอๆ...แต่ข้าได้ข่าวว่ามีอาจารย์คนหนึ่งไม่รู้ชื่ออะไรก่อนบวชเป็นพระ เก่งมากและได้ถูกจับสึกข้อหาปาราชิก ด้วยใช้วิชาอาคมมากเกินไปจะมาอยู่ด้วยนา คราวนี้กำนันมั่นหูผึ่งทันที แล้วตอนนี้อาจารย์ที่มีว่าอยู่ที่ไหนล่ะ???.... ข้าเองก็ยังไม่รู้แน่นอน เพียงได้ฟังช่าวจากหมู่บ้านโคกยายหอยมา ว่ามันหนีมาจากเขมร เป็นชาวขมุนะ แต่ไม่ รู้ว่าอยู่ที่ไหน หากพ่อกำนันอยากรู้ก็ลองไปถามกำนันบ้านโคกยายหอยดูเองเถอะระดับเดียวกันคงจะไม่ยากหรอก เออๆๆจริงของมึงว๊ะ!!!!.....งั้นเท่านี้ก่อนนะมึงไปทำอะไรก็ไปได้ละโว้ย แล้วกำนันก็ขึ้นบนบ้านไป..... หลังจากพิธีงานทางหมู่บ้านโคกอีแร้งเสร็จสิ้น สามวันต่อมากำนันจ้อยผู้ใหญ่อาจและพวกรรมการก็มาพบ หลวงพ่อทอง พร้อมกับนำเจ้าหน้าที่ธนาคารมาด้วย เพื่อจะได้จัดการนับเงินที่เก็บไว้ในกุฎี หลวงพ่อ ครั้นต่างกราบหลวงพ่อแล้ว หลวงพ่อก็บอกว่าให้ไปยกห่อใส่สตางค์และกล่องออกมานับเถอะ อ้าวแล้วพ่อเชียรแม่เข็มและลูกไม่มาหรือหลวงพ่อ กำนันถาม คงไม่มากระมัง เห็นบ่นว่าไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับเรื่องเงินเรื่องทอง ให้เป็นหน้าที่ของพวกรรมการเท่านั้น อันที่จริงน่าจะมาด้วยเขามีส่วนสำคัญในงานนี้ด้วยนะหลวงพ่อ ช่างเถอะกำนัน ข้ารู้ดีว่าพวกเขาเป็นพวกสมถะไม่อยากจะยุ่งเกี่ยวอะไรมากนัก จึงไม่อยากให้ใครรู้ด้วยล่ะ???... พวกเราก็ทำงานกันไปเถอะนะ หลวงพ่อกล่าว ครั้นแล้วพวกกรรมการทั้งหมดก็ไปยกกล่องและห่อเงินออกมานับ ในระหว่างการจะนับเงินนั้นผู้กองและหมวด ตลอดจนตำรวจทั้งหลายต่างก็มาคอยรักษาความปลอดภัยให้ด้วย เมื่อนับเงินที่ได้รับการช่วยยเหลือจากพวกชาวบ้านแล้วคิดเป็นเงินตกราวสิบกว่าล้านบาทได้ ทุกๆคนต่างตกใจ ไม่คิดว่าเงินจะมาช่วยมากมายกายกองเช่นนี้ พลางให้พวกธนาคารนับอีกครั้งหนึ่ง ครั้นเรียบร้อยแล้วก็ส่งมอบให้ เจ้าหน้าที่ธนาคาร ซึ่งเตรียมอุปกรณ์มาครบเรียบร้อยแล้ว ลงในสมุดธนาคารมอบให้แก่พวกกรรมการไว้ กำนันก็ นำสมุดธนาคารส่งมอบให้หลวงพ่อเก็บไว้ พลางกล่าวว่า ไม่คิดว่าจะได้รับการบริจาคมากมายเช่นนี้เลยครับหลวงพ่อ งั้นทั้งโบสถ์ ศาลาและกุฎีที่ชำรุดทรุดโทรมเห็นจะ พอสร้างขึ้นมาใหม่ได้แล้วกระมัง เห็นว่าอุปกรณ์ต่างทางร้านในเมืองเขาก็จะมาช่วยจะเอาเท่าไหร่ก็ได้ด้วยอีกทาง หนึ่งครับหลวงพ่อ กำนันมองทางหลวงพ่อ เห็นท่านมิยินดียินร้ายอะไรทั้งสิ้นพลางกล่าวว่า ก็ด้วยน้ำพักน้ำแรงกำนันและพวกๆเรานี่แหละที่มีเจตนาบริสุทธิ์นัก ทวยเทพยดาท่านจึงดลจิตดลใจให้คนมา ร่วมกันทำบุญมากๆนะกำนัน อีกประการหนึ่งการทำงานครั้งนี้พวกเรามีจิตใจบริสุทธิ์เหตุการณ์ร้ายจึงไม่เกิดขึ้น อาตมาไม่คิดว่า มหรสพต่างๆที่พวกโยมหามานั้นเขาคิดแค่ตอนแรกเท่านั้น วันหลังๆมาเพิ่มไม่ได้คิดอะไรอีก ค่าใช้จ่ายแทบจะไม่ต้องเสียอะไรเลย พวกชาวบ้านเขาทำกันเองทั้งนั้น ก็ด้วยอำนาจคุณพระศรีรัตนตรัยและเหล่า ทวยเทพยดาท่านอนุโมทนาด้วยแหละโยม.....หลวงพ่อเอ่ยขึ้น นั้นซิครับหลวงพ่อบรรดากรรมการเอ่ยขึ้นพร้อมกัน พลันเจ้าหน้าที่ธนาคารก็มากราบหลวงพ่อเพื่อขอพระไป ติดตัวบ้าง แต่ถูกหลวงพ่อปฏิเสธว่าโยมก็รู้ว่าอาตมาพูดคำไหนคำนั้นหากไม่มาในวันนั้นก็จะไม่ได้รับของหรอก ถึงมีก็ให้ไม่ได้ด้วยจะนำไปบรรจุใต้ฐานพระพุทธรูปประธานเมื่อสร้างโบสถ์ใหม่ขึ้นจ๊ะ อย่าคิดมากอะไรเลยนะโยม รูปพระพุทธเจ้าก็เหมือนกันหมดนั่นแหละจะดีจะชั่วอยู่ที่คนเรานี่เองแหละโยม พระก็เหมือนกันหมดแหละ จิตใจเราขอให้มีศรัทธามั่นคงก็เพียงพอแล้วล่ะ ทำให้พวกธนาคารผิดหวังไปตามๆกัน แต่ก็เพราะได้เห็นพวกธนาคารบางคนนำพระมาอวดช่างสดสวยงด งามเปล่งประกายผิดกับพระธรรมดา แต่ตัวมัวแต่ไม่คิดนึกว่าคงจะมาขอที่หลังก็ได้หรือก็เหมือนพระทั่วๆไป จึงเสียโอกาสอย่างน่าเสียดาย ต่างพากันบ่นพึมพรำไปทั่วกัน จนหลวงพ่อเกิดความเมตตาสงสารพวกนั้น เมื่อเสร็จธุระแล้วก็กราบลาจะกลับแต่ หลวงพ่อเห็นดังนั้นก็เดินไปหยิบด้ายสายสินธ์ในพิธีมาปลุกเสกอีกที แล้วมอบให้ไปคนละเส้น พลางบอกว่านี้เป็นสายสินธ์ในพิธีเหมือนกันนะโยมเก็บไว้ให้ดีๆก็แล้วกัน ไม่มีอีกแล้ว ทำให้พวกเจ้าหน้าที่ธนาคารต่างพากันดีอกดีใจ ถึงไม่ได้พระแต่ได้สายสินธ์และยิ่งเห็นหลวงพ่อ ท่านปลุกเสกให้อีกทีก็พอใจแล้ว พลางก้มลงกราบแล้วหอบเงินลงไปยังรถธนาคารซึ่ง ทางตำรวจก็มา ช่วยอำนวยการให้ด้วย จนรถธนาคารหายออกไปจากวัดเดินทางเข้าเมืองหายไป..... เมื่องานเรียบร้อยแล้วพวกกำนันและกรรมการก็กราบลาหลวงพ่อพร้อมด้วยผู้กองและตำรวจอื่นๆอีกด้วย หลวงพ่อพลันเรียกผู้กองกับผู้หมวดทั้งสองให้คอยก่อน ครั้นพวกกำนันและกรรมการอื่นๆกลับไปแล้ว หลวงพ่อทองก็ไปนำเหล็กจารมาลงกระหม่อมพร้อมเป่ามนต์คาถาอาคมลงให้แก่นายตำรวจทั้งสามนาย เล่นเอานายตำรวจทั้งสามนายสะดุ้งสุดตัวเกิดอาการหนาวสั่นเยือกเย็นขึ้นทันที แล้วท่านถามวันเดือนปีเกิด เวลาตกฟากทั้งหมดด้วย ครั้นดูดวงของผู้กองชัชวาลย์แล้วท่านก็หัวร่อพลางบอกว่าให้รักษาเนื้อรักษาตัวไว้ นะต่อไปจะได้เป็นใหญ่เป็นโต อาจจะได้เป็นผู้กำกับจังหวัดนี้ก็ได้นะโยม ส่วนนายตำรวจทั้งสองก็กล่าวเช่น กันว่าให้คอยช่วยเหลือผู้กองไว้นะต่อไปจะได้เป็นใหญ่เป็นโตทุกๆคนแหละ แล้วท่านก็หัวร่อฮึๆๆๆ ทำเอานายตำรวจทั้งสามต่างดีอกดีใจกันใหญ่พลางกราบแล้ว กล่าวว่างั้นพวกกระผมขอเรียหลวงพ่อว่าอาจารย์ ก็แล้วกัน ขอหลวงพ่อช่วยประสิทธิ์ประสาทวิชาอาคมให้แก่พวกกระผมด้วยนะครับ ด้วยหน้าที่ผมมันอันตรายมาก ถ้าอย่างงั้นวันพฤหัสบดีหน้าเอ็งก็เอาพานใส่กรวยทำด้วยใบตองสด พร้อมด้วยดอกไม้เจ็ดสี เงินอีก หนึ่งบาท พร้อม ฝากรวยมายกครูกับข้าก็แล้วกัน ข้าเองยังไม่เคยรับศิษย์ใดอีกจะมีก็แค่คนเดียวคือ ลูกพ่อเชียรแม่เข็มคนเดียวเท่านั้น เอง เอาล่ะจะรับเอ็งทั้งสามเป็นศิษย์รุ่นสุดท้ายของข้าก็แล้วกันนะ หลวงพ่อกล่าวขึ้น ลูกพ่อเชียรแม่เข็มหรือครับอาจารย์???.... เออ...ทำไมหรือก็เป็นนายเอ็งอยู่นี่หว่า หาๆๆๆ...อาจารย์รู้หรือครับ????.... เออๆๆๆกูรู้ก็แล้วกันไม่ต้องถามมากหรอก รีบไปเถอะนะ ข้าจะพักผ่อนสักหน่อย หลวงพ่อกล่าว ครั้นแล้วผู้กองและหมวดทั้งสองก็ก้มลงกราบลา แล้วเดินออกจากวัดกลับไปโรงพักทันที........ * แก้วประเสริฐ. *
แก้วประเสริฐ 26 พ.ย. 2553 00:25 น. - ID 11365 
951
2
0
26 พฤศจิกายน 2553 09:21 น. - comment id 120216
แวะมาอ่านก่อนค่ะ ติดซะแล้ววันไหนไม่ได้อ่าน เหมือนลืมอะไรไปงั้นแหละ อิอิ
26 พฤศจิกายน 2553 13:28 น. - comment id 120219
แก้วประเสริฐ.
28 พฤศจิกายน 2553 10:35 น. - comment id 120243
ตามพี่แจ้น มาอย่างกระชั้นชิดครับครู..
28 พฤศจิกายน 2553 13:02 น. - comment id 120245
29 มกราคม 2554 20:13 น. - comment id 121980
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ