แสงแห่งชีวิต1
พิราบสีขาว
มองไปบนนท้อฝงฟ้าวันนี้ช่างมืดมนปราศจากสิ้นดวงเดือนไร้ซึ่งดวงดาวเหงาเงียบเฉียบหวิวในใจหวั่น
ที่มีชีวิตอยู่ช่างไร้จุดหมายอยู่ไปวันทุกสิ่งสรรค์บัญชาฉันให้ก้าวเดินแต่ช่างหลงมนต์เพลินเดินในทางขวางแห่งฝันไม่ได้ทำตามใฝ่ที่ใจต้องการผิดพร้องชั่วดีและครรลองครองธรรมชอบสร้างสรรค์วิบากกรรมให้ตนเอง บ่นว่าเหนื่อยท้อแท้เมื่อไหร่จะพ้นทุกข์ขุกอยู่จมกับเสรีและอบายมุข อ้างว้างเดียวดายไร้ญาติขาดมิตรร่วมชิดสนิทสนม ด้วยตนสร้างกรรมให้คนอื่นขาดคนยินเยิอนเปลินปอ ไม่ร้องขอสิ่งใดที่ยุติธรรม ด้วยกฎแห่งกรรมเติมซ้ำกระหน่ำ
ปาบกรรมตามทันไปถึงไหนทำไมหนีไม่พ้นเสียที#00CC
พิราบสีขาว 19 ส.ค. 2546 17:45 น. - ID 1135 
1303
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ