หากความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งเริ่มต้นจากความรัก ไปสู่เวลาที่เหมาะสม บุตรย่อมเกิดจากความรัก หาใช่ดีเอ็นเอไม่ และผู้ใดปรารถนาพิสูจน์ทราบชีวิตด้วยดีเอ็นเอ ความทนุถนอมของหญิงชายซึ่งมีต่อบุตรนั้น ชัดแจ้งอยู่ในพันธุกรรมแห่งความประพฤติฯที่ดีงามแล้ว ดีเอ็นเอ ให้เลือดเนื้อก้อนนึงเป็นชีวิต ความรักให้ชีวิตๆหนึ่ง เป็นคน และสำนึกรู้ผิดชอบให้คนๆหนึง เป็นมนุษย์ บุตร จึงเป็นเครื่องหมายของความรัก ความเพรียบพร้อม และความรับผิดชอบ ที่เธอทั้งหลายควรเป็นผู้สร้างไว้เป็นอนาคต เป็นความหวัง ให้โลกได้สถาพรสืบไป เด็กน้อย ไร้เดียงสาเกินกว่าจะลืมตามาพบความจริงว่าได้เป็นชีวิตที่มีข้อยกเว้น ว่างเปล่าจากความรัก และโดดเดี่ยวจากผู้สร้าง ถ้าเธอเคยมีความรัก เธอจะรู้ว่ายิ่งใหญ่... เมื่อเธอเคยมีสำนึกผิดชอบ เธอจะรู้ว่าไพศาล... แหละลูกของเธอปรารถนาสองสิ่งที่ว่านั้นร่วมกัน เธอทั้งหลายพิศมัยโลกที่งดงามเพียงไหน ก็อย่าได้ละทิ้งจารีตอันดีงาม ที่พระผู้สร้างได้มอบไว้ ให้เธอเป็นผู้จรรโลงโลก บุตร คืออัญมณีอันเลอค่าของพ่อแม่ แม้ว่าสุดท้ายอาจไม่ได้อยู่ด้วยกันนิจนิรันดร์ ขอให้เธอทั้งหลายกตัญญูต่อพ่อแม่ ผู้รัก ผู้สร้าง ให้มีชีวิต ให้เป็นคน และให้เป็นมนุษย์ พระฤหัสฯ ที่ ๗ ตุลา ๕๓ ปัญญาวชิโร / แทนคุณแทนไท
7 ตุลาคม 2553 18:33 น. - comment id 119364
จองที่ 1 ก่อง
7 ตุลาคม 2553 18:35 น. - comment id 119365
ความรักเป็นสิ่งสวยงาม รักษาและถนอมไว้ให้ดี แต่ดีเอนเอไม่ต้อง อิอิ (อินเทรนจริงๆ)
7 ตุลาคม 2553 18:48 น. - comment id 119366
ความรักที่ดีงามย่อมเริ่มต้นมาจากคำว่า "รอ" เขียนได้ในมุมมองงดงามของชีวิตนะคะ