กอดเมืองกรุง จูงมือเที่ยว (2)

(น้ำตาลหวาน)

                        หลังจากรับประทานอาหารบนแพล่องเรือชมวิวที่จ.อุทัยธานีกันแล้วก็เตรียมขบวนเดินทางต่อเพื่อไปร่วมงาน ท่องเที่ยวไทย 5 ภาคที่จ.สุพรรณบุรี ที่จัดก่อนแล้วเมื่อวันที่ 24 ก.ย. แต่พอไปถึงงาน ไม่มีที่จอดรถสำหรับพวกเราค่ะ รถเยอะมากๆ ติดตั้งแต่ก่อนเข้างาน พวกเราก็เลยพร้อมใจกันไม่เข้าไปในงาน วนออกจากงานกว่าจะได้ก็ใช้เวลามากมาย
                         ขบวนเราตั้งใจเข้ากทม.เพื่อให้ทันเปิดงานการท่องเที่ยวไทย 5 ภาคที่จัดขึ้นที่ สยามนิรมิต ในเวลา 18.30 น. เราเดินทางจากสุพรรณตั้งแต่เวลา 16.00 น. คิดว่าคงทัน แต่ไม่ได้เป็นอย่างนั้น รถติดมากขบวนของเราหลุดและหลงไปหลายคัน  คันที่ดิฉันนั่งก็หลงค่ะ กว่าจะไปถึงงานสยามนิรมิตเกือบสองทุ่ม ไม่ทันท่านรองผู้ว่ากทม.เปิดงาน แต่ทันทานอาหารที่จัดเตรียมไว้ ทานแบบไม่ทันเคี้ยวค่ะ เพราะสองทุ่มละครเริ่มเล่นแล้ว ทานไปรีบไป ไม่อยากบรรยายเลยว่าเป็นอย่างไร 
                           เราโชคดีที่ได้นั่งหน้าสุดติดขอบเวที  ขอบอกว่า อลังการงานสร้างมากๆ สยามนิรมิต ถ้าใครมีโอกาสได้ไปชมสักครั้ง ขอให้ไปนะค่ะ ทุกฉากทุกตอนไม่อยากกระพริบตาเลยค่ะ ไม่น่าเชื่อว่าคนไทยทำได้ขนาดนี้ บนเวทีมีแม่น้ำสำหรับล่องเรือ มีช้างขี่ตัวเป็นๆ มีแกะวิ่งไล่เหมือนทุ่งกว้าง  วิถีชีวิตคนไทยในอดีต มาอยู่บนเวทีนี้หมดเลยค่ะ  โดยเฉพาะฉากฝนตก มีฝนตกจริงค่ะ ฟ้าร้อง ฟ้าผ่า มีให้เห็นจะๆกันเลย  รวมทั้งฉากนางฟ้า เทวดา ลอยไปลอยมาร่ายรำอยู่กลางเวหา  หาชมไม่ได้อีกแล้ว  ต้องขอบอกว่า ให้คะแนนเต็มสิบเลยล่ะ
                           เกือบหนึ่งชั่วโมงครึ่งที่เราชม ลืมเวลาไปเลยล่ะ ต้องขอขอบคุณการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย ที่จัดให้พวกเราได้เข้าชมฟรี ขอบคุณจริงๆ
                           จบการแสดงเกือบสี่ทุ่มเราก็กลับโรงแรมที่พัก ขอบอกเราพักกันที่ดิอิมเมอรัลค่ะ โรงแรมระดับสี่ห้าดาวบนถนนรัชดาภิเษก  โห...ประทับใจค่ะที่พักเยี่ยม  อาหารเช้าสุดยอด มอนิ่งคอลหกโมงเช้า อาหารพร้อมเจ็ดโมง ล้อหมุนแปดโมงเช้า มุ่งสู่หัวหินค่ะ ช่วงออกจากโรงแรม ปรากฏว่ามีรถหลุดขบวนเข้าเส้นทางผิดบนทางด่วนไปสองคัน  กว่าจะตามมาทันได้ก็โน่นเลยค่ะ เกือบถึงราชบุรี น่าเห็นใจค่ะ กทม.ถ้าเข้าเลนผิด คิดจนเครียดเลยล่ะ  แต่ก็มีเจ้าหน้าที่สต๊าฟจอดรอเพื่อให้ตามขบวนรถได้ทันค่ะ 
                            เราไปหัวหินเพื่อเข้าไปชมอุทยานสิ่งแวดล้อมนานาชาติสิรินธร เราได้รับฟังคำบรรยายและชมบริเวณรอบๆนิดหน่อยค่ะ เพราะไม่มีเวลาเข้าชมส่วนด้านหลังที่ปลูกต้นโกงกางไว้ น่าเสียดายค่ะ
                             จากนั้นก็เดินทางไปรับประทานอาหารที่ร้านขันเงิน ขอบอกว่าทุกครั้งที่แวะรับประทานอาหาร ไม่มีเวลาถ่ายรูปอาหารเลยสักครั้งเพราะด้วยความคนเยอะ พอนั่งปุ๊บก็หมุบหมับๆ ถ่ายไม่ทันค่ะ  ขอย้ำว่า ถ้าใครไปทานอาหารร้านขันเงิน ต้องสั่งน้ำพริกกะปินะค่ะ อร่อยม๊ากๆๆๆ 
                             รับประทานอาหารเสร็จแล้วก็เดินทางมุ่งสู่เพลินวานค่ะ ขอบอกว่า ก่อนไปเพลินวาน ดิฉันตั้งความหวังไว้สูงมากว่าจะสวยงามสมคำล่ำรือ แต่ไม่ใช่อย่างที่คิดเท่าไหร่  ด้วยเป็นวันอาทิตย์คนเยอะมากๆ ร้อนมากๆ ร้านที่ตั้งก็พยายามทำให้เหมือนร้านโบราณสมัยคุณปู่คุณย่าแหละค่ะ ไม่ตื่นตาตื่นใจเท่าที่คิด  คงเพราะเคยเห็นจากที่อื่นๆมามากแล้ว แต่ประทับใจอยู่ร้านนึงค่ะ ชื่อร้าน "ป้อนคำหวาน" ตั้งชื่อร้านได้ถูกใจมากๆ
                             ถ่ายรูปกันพอหอมปากหอมคอ ก็เดินทางเข้าที่พักค่ะ โรงแรมโกลเด้นบีช ชะอำค่ะ ฟังชื่อแล้วน่าจะโอ  แต่ไม่ใช่ค่ะ ค่อนข้างเก่า ห้องก็เหม็นอับเล็กน้อยถึงปานกลาง  บางห้องน้องๆบ่นว่านอนไม่ได้เลยต้องขอน้ำยาปรับอากาศมาฉีดค่ะ แต่อาหารเช้าใช้ได้ค่ะ  
                             ช่วงกลางคืนมีรับประทานอาหารซีฟู๊ดเล็กน้อยริมทะเลและมีการละเล่น ร้องคาราโอเกะสำหรับคนที่ชอบร้องเพลงเพื่อเก็บสะสมคะแนน จากนั้นประมาณสามทุ่มแยกย้ายกันพักผ่อนค่ะ
                              จบกันที่ชะอำก่อนนะค่ะ พรุ่งนี้ไปต่อที่สวนผึ้งและเมืองกาญนจบุรีค่ะ จะพาไปชมโรงถ่ายภาพยนต์สมเด็จพระนเรศวร ที่เจอตัวเป็นๆเลยค่ะ พันโทวันชนะ และผู้พันต๊อด กำลังถ่ายทำภาค 3 กันอยู่ค่ะ 				

คันนี้แหละค่ะ เบอร์ 40 ที่พาฉันกับเพื่อนเดินทาง 3 คืน 4 วัน โดยไม่เกเร				

สยามนิรมิตค่ะ ขอให้เพื่อนเป็นนางแบบ ฉันเป็นตากล้อง				

อุทยานสิ่งแวดล้อมนานาชาติสิรินธร				

ตัวอาคารอุทยานสิ่งแวดล้อมฯค่ะ				

ภายในเพลินวานค่ะ				

หัวหิน แต่อยู่ในเพลินวานค่ะ				

นี่ค่ะ "ป้อนคำหวาน" ชอบม๊ากกก				

เกรงว่าจะไม่เชื่อนี่คือ ชะอำ ยามค่ำๆฝนใกล้ตกค่ะ				

ส่วนหนึ่งของขบวนรถของพวกเราค่ะ