11 ส.ค. 2553 08.30 น. พี่เขยขับรถมารับที่สถานีรถไฟ แก้วฯแวะไปตลาด ซื้อผลไม้ อาหาร เพื่อ เตรียมไว้ทำบุญ ตักบาตรในตอนเช้า.. พี่สาวโทรเข้ามือถือ ถามว่าถึงไหนกันแล้ว แม่รอทานข้าวด้วย.. หากยังไม่ถึง แม่จะได้ทานก่อน แก้วฯบอกว่า ถึงบ้านไม่เกินสิบนาทีค่ะ แม่นั่งรอที่ม้าหินอ่อนหน้าบ้าน กับอาหารเต็มโต๊ะ พี่สาวอีกสองคน พอลงจากรถ ของที่อยู่ในรถ ปล่อยมันไปก่อน อิ เข้าไปกราบเท้าแม่ แม่ดึงแก้วฯเข้ากอด หอมแก้ม ฟอดๆๆ แบบว่า หลายฟอดไงคะ อิ "ว่าไงคะ ลูกแก้วประภัสสร ...(พักหลังแม่ชอบแซวประจำ..) กลับมาคราวนี้ ทำไมตัวดำละลูก .. .." แม่เสยผมแก้วฯ " โธ่.. แม่ก็... หนูไปอยู่นั่นลำบากมากนะแม่.. หนูน่าสงสารมากๆ..ไปไหนก็ต้องเจอแดด แผดเผา เหงื่อไหล ไคลย้อย.. แม่สงสารหนูมั๊ยคะ..แฮ่ะๆๆ .." แก้วฯ แกล้งเย้าแม่เล่น " ไม่สงสารหรอก เรานะชอบเที่ยวจนตัวดำมากกว่าละมั้ง.." หลังจากอาบน้ำ ปะแป้ง หอมๆ เสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็ออกมาทานข้าว ซึ่งแม่กับพี่ๆนำหน้าไปก่อนแล้ว .. ฝนตกหนักมากๆค่ะ น้ำเจิ่งนองพื้น โชคดีว่า ไม่ไหลเข้าไปในบ้าน อาหารมื้อแรก ที่ถึงบ้าน มี ส้มตำของโปรด แต่เผ็ดมากๆ ทานไปได้ไม่กี่คำเองค่ะ ตับหมูปิ้ง ตับไก่ปิ้ง แกงบวบใส่ปลาช่อน ปลาทับทิมเผา และผักสด อ้อ และก็อาหารมังสวิรัต พี่ๆ เข้าพรรษา งดเนื้อสัตว์ค่ะ
ปลาทับทิมย่างเกลือ
ผัดรวมผัก สำหรับพี่ ที่ทานมังสวิรัต
ส้มตำปู ปลาร้า อร่อยค่ะ แต่เผ็ดมาก
ผักสด เก็บจากรอบๆรั้วบ้านนั่นแหละค่ะ ไม่ต้องซื้อ
ตับหมู ไก่ กระดูกอ่อนย่าง หอมมากๆค่ะ หลังจากทานอาหารเรียบร้อย แก้วฯก็ขอตัวแม่ เพื่อไปทำธุระกับพี่สาว ที่กรมที่ดินจังหวัด แม่และพี่คนอื่นๆ ถามว่าจะไปไหนกัน แก้วฯบอกไปธุระ แป๊บเดียว เดี๋ยวกลับ.. แต่ดูเหมือนว่า แม่ยังสงสัย .. สุดท้ายพี่สาวก็เลยต้องบอกความจริงท่านไป เพราะไม่อยากให้แม่ไม่สบายใจ ว่า น้องช่วยปลดหนี้ให้ เพราะเนื่องจาก เอาที่ไปจำนอง ส่งลูกเรียน แต่ภาระมากเกิน เลยให้น้องช่วย จะไปโอนที่ดินให้น้อง.. จริงๆแล้ว ก่อนหน้านี้ ก็คิดอยู่เหมือนกันว่า จะเล่าดีหรือไม่ดี.. ไม่ว่าจะอย่างไร เมื่อเกิดเป็นพี่น้องกันแล้ว ถึงแม้จะช่วยได้หรือไม่ได้ การที่รับฟังปัญหาซึ่งกันและกัน เป็นทางออกที่ดีที่สุด อย่างน้อยก็ได้ผ่อนคลาย บางทีเรา และเขา อาจจะแนะนำ หาทางออกให้ได้ หลานชายคนโต ขณะนี้เรียบจบแพทย์แล้ว เริ่มทำงานที่โรงพยาบาลจังหวัดมหาสารคาม หลานชายคนที่สอง อีก 1 เทอม ก็จะจบเช่นกันค่ะ แม่เรียกเราทั้งสอง พี่กับแก้วฯเขาไปหา ไม่ได้ตำหนิพี่ ที่มีอะไรไม่เล่าสู่กันฟัง แต่บอกว่า ดีใจที่พี่น้อง ลูกแม่ทุกคนรักกัน * *นี่คือของขวัญที่มีค่า ที่ลูกให้แม่ .. ขอให้ลูกช่วยเหลือกัน อย่าทิ้งกัน เมื่อไม่มีแม่...** เรื่องราวช่วงเช้า จบลงตรงที่ ไปกรมที่ดิน เสร็จภาระหน้าที่ กลับมาบ้าน แม่กำลังนอนอ่านหนังสือที่ กระต๊อบหลังเล็ก ที่พ่อเอาหญ้าคา และไม้ไผ่ ทำให้แม่และลูกๆๆ นอนเล่น แก้วฯเข้าไปนอนข้างๆแม่ นึกขึ้นได้ โทรเข้าเบอร์น้องที่ทำงาน ถามเรื่องงาน และส่งสายให้คุยกับแม่ แม่ให้พรน้องยาววววววววว อิ สักพัก เพื่อนโทรมาหาแก้วฯ ทักทายกัน บอกว่าคงไม่ได้มาหา แม่ให้พรยาววววววววววววว 555 ช๊อตเด็ด...พี่แจ้นเอง ส่งข้อความวันแม่เข้ามา อ่านแล้วซึ้งมากๆ .. หากจะตอบเป็นข้อความ คงต้องใช้เวลาเป็นชั่วโมง เพราะไม่ถนัด ส่งเมสเสสเท่าไหร่ กดเบอร์หาพี่แจ้น...ทักทาย ถามทุกข์สุข.. แม่คุยกับพี่แจ้น.......ให้พรยาวววววววววววววว 555 แต่มีหลายประโยค ที่แม่เฒ่าวัย 88 กล่าวกับพี่แจ้น ที่แก้วฯพอจะจำได้คือ "หากลูกเป็นครู ขอให้สอนเด็ก เหมือนกับลูกตัวเอง... หากลูกทำงาน เป็นหัวหน้า นายคน ขอให้มีเมตตา แก่ลูกน้อง...ฯลฯ" และอีกหลายๆคำ ที่แม่ให้พรพี่... หลังจากวางสายแล้ว ...แก้วฯก็เผลอหลับไป เพราะความง่วง เอาไว้เล่าต่อไปเรื่อยๆนะคะ อย่าเพิ่งเบื่ออ่านกันน๊า... ขอให้มีความสุขกันทุกวันค่ะ
แก้วประภัสสร 18 ส.ค. 2553 15:25 น. - ID 11209 
1916
14
0
18 สิงหาคม 2553 15:34 น. - comment id 118655
ดูภาพ แล้วหิวทันทีอะ... แต่ เนื้อหาเขียนได้ประทับใจอะครับ...
18 สิงหาคม 2553 16:01 น. - comment id 118657
ส้มตำน่ากินจังค่ะ
18 สิงหาคม 2553 16:51 น. - comment id 118659
อ่านแล้วให้ความรู้สึกที่ว่า....คุณแบมได้คุณแม่มาแบบเต็มๆ พิมไม่เคยกอดคุณแม่ ไม่เคย หอมคุณแม่ ด้วยท่านเลี้ยงลูกมาแบบไม่ได้ สัมผัสกายค่ะ แต่ความรัก ความอบอุ่น เต็มเปี่ยม ครอบครัวคุณแบมคล้ายครอบครัวของพิมค่ะ พี่น้องรักใคร่กัน ช่วยเหลือกัน อบอุ่น พิมเคยซื้อที่ดินพี่ชายไว้ ด้วยเพราะเสียดายที่เป็นสมบัติของพ่อ กลัวคุณพ่อจะเสียใจที่ลูก รักษาสมบัติบรรพบุรุษไว้ไม่ได้ แต่ก็รักษาไว้ไม่ได้เช่นกัน เสียใจที่สุดเลย ครอบครัวคือที่สุดแล้วค่ะคุณแบม กลับบ้านแล้วมีความสุข เรื่องราวดีๆแบบนี้ ถ่ายทอดเล่าสู่กันฟังบ่อยๆนะค่ะ
18 สิงหาคม 2553 19:21 น. - comment id 118660
โห ! อ่านจบแล้ว อิ่มแล้วอ่ะ แต่ว่า......... คอแห้งจัง ไม่เห็นมีน้ำเลยอ่ะ ส่งน้ำตามมาให้ทุกคนได้ดื่มกันนะคะ
18 สิงหาคม 2553 20:08 น. - comment id 118661
19 สิงหาคม 2553 15:17 น. - comment id 118675
อยากได้พร ยาวๆ บ้างจังแม่แบม น่ารักดี แบมคงจะเหมือนแม่ ตอนอายุเท่าท่าน ว่าไหม
19 สิงหาคม 2553 20:28 น. - comment id 118682
01 คุณกิ่งโศก ส้มตำอร่อยมากค่ะปู่กิ่ง.. .แต่ว่าเผ็ดมากๆเช่นกัน ... ส่วนเนื้อหาก็เล่าจากความเป็นจริงค่ะ.. เขียนไปเรื่อยๆ อิ ขอบคุณพี่ปู่มากจ้า.. ฝันดีนะคะ
19 สิงหาคม 2553 20:31 น. - comment id 118683
02 คุณน้องกานต์ ....เพียงพลิ้ว ใช่ค่ะน้องกานต์ ส้มตำอร่อย ปลาร้าต้มสุกแล้ว.. ใช้พริกแห้งตำ เผ็ดอย่าบอกใครเชียวค่ะ กลับบ้านทั้งที ก็ต้องส้มตำบ้านเรานี่แหละ ของโปรดค่ะ หลับฝันดีนะคะน้องกานต์
19 สิงหาคม 2553 20:35 น. - comment id 118684
03 คุณพิม...น้ำตาลหวาน... ดูเหมือนว่า ครอบครัวแบมกับคุณพิม.. จะคล้ายๆกันจริงๆค่ะ อย่างว่าแหละค่ะ พี่น้องเยอะ ก็มีทั้งเพรียบพร้อม บกพร่อง ขาดแคลน แต่ยังไง ก็คือสายเลือดของพ่อ กับแม่ อะไรที่พอช่วยได้ ก็ยินดี ตัดกันไม่ขาดหรอกค่ะ .. ขอบคุณคุณพิมจ้า... นอนหลับฝันดีนะคะ...
19 สิงหาคม 2553 20:38 น. - comment id 118685
04 คุณครูกระดาษทราย.. เห็นน้ำแล้วหิว... หากใส่โซดาสักหน่อย ซ่าส์ สดชื่นเลยค่ะน้องทราย.. ไม่ได้คุยกันเลยนะคะพักนี้ สงสัยจะเรียนหนัก.. ยังไงก็ดูแลสุขภาพด้วยน๊า.. ฝันดีจ๊ะคนเก่ง..
19 สิงหาคม 2553 20:40 น. - comment id 118686
05 คุณลุง.. ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ.. ขอให้นอนหลับ ฝันดี นะคะ ราตรีสวัสดิ์เจ้าค่ะ..
19 สิงหาคม 2553 20:44 น. - comment id 118687
06 คุณพี่นักสืบ ไร้อันดับ... ไว้หนูกลับบ้านคราวหน้า อีกไม่กี่เดือน.. จะแจ้งพี่ชายล่วงหน้า.. ดีมั๊ยคะ ..อิ แม่จะได้ให้พรยาวๆค่ะ... อายุ...คงนับวันถอยหลัง... ไม่แน่ใจว่าจะเก่งอยู่ได้เหมือนแม่หรือเปล่าค่ะ... ขอบคุณพี่ชายคนนี้มากๆ.. ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ ... หลับฝันดีคะพี่..
19 สิงหาคม 2553 21:39 น. - comment id 118689
19 สิงหาคม 2553 23:43 น. - comment id 118690
คุณเจ๊ขา... อ่านจบด้วยความรู้สึกอิ่มใจแทนจัง... ความสุขที่แท้จริงอยู่กับตัวเราเสมอ..เพียงแค่ ว่าเราจะสัมผัสได้หรือเปล่าเท่านั้นเอง... และแล้วอ้อยก็นั่งรออ่านตอนต่อไป..อิอิสำหรับคืนนี้ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
20 สิงหาคม 2553 00:18 น. - comment id 118692
โหด หิน จัง ช่วยแค่เนี้ยต้องฮุบที่ดินเขาด้วย พี่สาวแท้ ๆ หลานแท้ ๆนะ อิอิ(ล้อเล่นง่ะ)
20 สิงหาคม 2553 18:05 น. - comment id 118698
เป็นตาแซ่บหลาย หลาย น่ากินทุกอย่างเลย โดยเฉพาะส้มตำ ขอเผ็ดๆๆนะของมัก
21 สิงหาคม 2553 10:36 น. - comment id 118708
13 คุณดอกบัว... สวัสดีวันหยุดจ้าน้องดอกบัวคนงาม...
21 สิงหาคม 2553 11:54 น. - comment id 118709
14 คุณน้องอ้อย..เทียนหยด.. ปีนี้ดูเหมือนว่า จะเหนื่อยมากกว่าทุกปี.. หลายๆด้านค่ะ.. แต่ก็อาศัยเข้าวัดบ่อยๆ .. ( ไปเดินเล่น อิ ) จะได้ปล่อยวางบ้าง.. ขอบคุณน้องอ้อยมากจ้า.. ไปวัดบุคคดลมายังคะ สวยมากๆอะ.. ไว้จะนำภาพมาให้ชมกันค่ะ..
21 สิงหาคม 2553 11:58 น. - comment id 118710
15 คุณฤกษ์ ( ทำไมไม่ล๊อกอิน อิ.)เดี๋ยวปั๊ดเหนี่ยวเลยนิ...5555 เจ้เขาตั้งใจยกให้เราต่างหากล่ะ... แหมๆๆ ว่ากันไปได้...อิ ดีนะแค่ฮุบที่ดิน ไม่ฮุบหิน ทราย ติดไม้ติดมือหอบมาด้วย ....5555 ขอบคุณคราบบผม
21 สิงหาคม 2553 12:02 น. - comment id 118711
16 คุณน้องเฌอ....เฌอมาลย์ เห็นภาพก็เป็นตาแซบอยู่เด้อค่ะ... แต่ตอนที่พี่ๆ เขากิน แล้วถามว่า ใครทำอะ... พอบอกว่า "หนูทำเอง" ทุกคนเงียบ แล้วบอกว่า อืม...อร่อย.. แต่ดูสีหน้าแต่ละคน ไม่ได้อร่อยเลย 5555 ก็ตำแตงฝีมือพี่.. เหมือนตำให้เด็กอนุบาลหมีน้อย เพิ่นว่า บ่เผ็ด บ่แซบค๊า...
24 สิงหาคม 2553 09:32 น. - comment id 118791
ว้าวววว ผ่านตาไปได้ไงเนี่ยเรื่องนี้อ่านแล้วใจอุ่นอ่ะแบม
24 สิงหาคม 2553 15:27 น. - comment id 118808
21 คุณเพื่อนฝน..โคลอน.... ฝนเอ้ย.. ยังไม่ได้เล่าเกี่ยวกับแม่หลายตอนเลยอะ แม่ไปพูดออกอากาศสถานีวิทยุท้องถิ่น เดิมชาวบ้านต่างคนต่างอยู่บ้านกัน พอแม่ไปพูด ว่า ขอลูกๆทุกบ้าน อย่าลืมวันแม่แห่งชาติ ให้ลูกๆ ออกมาไหว้ขอพร หากทำสิ่งใด ที่ล่วงเกิน ผู้ให้กำเนิด ให้มาขออโหสิกรรม... เราเดินตามแม่ไปทีหลัง.. สักพัก เห็นชาวบ้าน เด็ดดอกไม้ ใส่จานสังกะสี เดินไปรวมตัวกันที่บ้านผู้ใหญ่บ้าน ตรงนั้นมีแม่ๆ หลายคนนั่งอยู่ ต่างมาไหว้ ขอพรกัน .. เห็นแล้วเป็นภาพที่ประทับใจมากค่ะฝน... ดีใจที่ได้เกิดมาเป็นลูกแม่ค่ะ....
24 สิงหาคม 2553 19:45 น. - comment id 118827
คุณแม่อายุมากแล้วแต่จากคำบอกเล่าท่านคงแข็งแรงมาก อยากให้ให้พรคนบนเกาะบ้างนะครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ