ถนนหลายสาย .ย่อมมีทางแยก เพื่อมุ่งไปหลายที่.. บางสายอาจมุ่งตรงสู่เมืองใหญ่..เพื่อเสาะแสวงหาความรู้ ทำงาน หาประสบการณ์ บางสายอาจจะเป็นเส้นทาง ที่ให้หลายคนหวนวกกลับไปบ้าน บ้านหลังแรกที่เคยอยู่อาศัย... ถนนหลายสาย ยังคงรองรับผู้คนที่หลากหลาย ในวันแต่ละวัน โดยที่ไม่มีวันเหนื่อย.. เฉกเช่นกับรถไฟ เมื่อใดที่ผู้คุมหัวจักรทำงาน รถไฟก็ออกเคลื่อนตัว ไปตามเส้นทางสายต่างๆ ตามหน้าที่ เพื่อนำผู้คนไปถึงจุดมุ่งหมาย และปลายทาง โดยสวัสดิภาพ แต่เมื่อถึงเวลา ก็ต้องเสื่อมและชำรุดไปตามกาลเวลา.. คงไม่ต่างกับคน.. เมื่อวันหนึ่ง คนสองคน เดินทางเส้นทางสายยาว มั่นคง เป็นเส้นทางที่ราบรื่น... แต่เมื่อวันใดที่ทั้งสองคน จำต้องแยกทางกัน บนถนน... แต่คนละเส้นที่ตนได้เลือกแล้ว คนหนึ่ง..อาจจะเดินทางต่อไป โดยไม่มีจุดมุ่งหมาย.... เดินไปด้วยหัวใจอันปวดร้าว... อีกคนหนึ่ง... มุ่งหน้ากลับบ้าน ที่มีภาระและหน้าที่ยังรออยู่ ไม่ว่าเส้นทางที่ได้พบมา จะดีหรือร้าย ปวดร้าวมากเพียงใด จงจุดตะเกียงในใจให้เกิดขึ้นมา แม้จะรู้สึกโดดเดี่ยว อ้างว้าง เหมือนหลงอยู่ในป่าลึก"" ที่มีหมอกเทาโรยตัวแผ่คลุมให้หนาวเยือก * ขอให้เลือกหน้าที่มากกว่าหัวใจ ..* * เลือกครอบครัวแทนความปวดร้าว * จงจุดตะเกียงในใจคุณ ลุกขึ้นมาแล้วเดินต่อไป ไม่ว่าเส้นทางที่คุณเดินมา จะทำให้คุณเจ็บ ปวด ขื่นขมเพียงใด ไม่ว่าเส้นทางนั้น คุณจะไร้คนร่วมเดินทางด้วย แต่ขอให้คุณจำไว้ว่า . ยังมีคนรอคอยคุณมาชั่วชีวิต คือ พ่อ แม่ ท่านทั้งสอง ยังคอยคุณอยู่เสมอ ไม่มีรักใด จะยิ่งใหญ่เท่ารักของแม่ ไม่มีมือใด ที่จะอบอุ่นและปลอดภัย เท่ากับมือของพ่อ เขียนจากหัวใจของลูกคนหนึ่ง ถึง ลูกอีกหลายๆคน แก้วประภัสสร 09/08/2553
แก้วประภัสสร 9 ส.ค. 2553 10:08 น. - ID 11188 
1344
12
0
9 สิงหาคม 2553 11:33 น. - comment id 118495
ผู้บุตร ผู้อยู่ไกลเอย...ผู้เป็นบิดามารดร ณ..ถิ่นกำเนิด เฝ้ารอ ท่าน สู่อ้อม กอด อยู่.. ..เขียนได้ ดีครับ...ยกเว้น คำ อ้าวว้าง..แปลม่ายออก อิอิ..
9 สิงหาคม 2553 15:19 น. - comment id 118500
วันนี้มาอย่างซาบซึ้ง
9 สิงหาคม 2553 15:57 น. - comment id 118503
หน้าที่หัวใจได้ไหมคะพี่แบม อิอิ
9 สิงหาคม 2553 19:50 น. - comment id 118504
หวัดดีจร้า....แม่แก้วแบม อาทิตย์นี้...กลอน และบทความ... ช่างเปี่ยมหมาย...มากมายนัก... ใครเพียงใคร มุ่งสร้าง ชีวิ เดินท่องตามทางมี ต่อสู้ ทางเดินผิดวิถี พานผิด เป็นครู เพียงแต่ใจ ควรรู้ ใคร่เน้น เห็นใคร ทนทวนใด ผลัดพลั้ง จำทน โลกต่างการณ์ เวียนวน หม่นได้ หลงแลล่อง โลกกล คนก่อ กรรมไป เตือนจิดเพียงคิดไว้ ต่อผู้ รอคอย กลอยใจใคร ชุบเลี้ยง เพียงโต ยอมหมดทุน ขุนโค ส่งเจ้า บุญคุณท่าน อักโข นำก่อน ใครเขา แม้นหม่นสุขทุกข์เฝ้า อุ่นเจ้า โอบใจ สุขนัก หนา...อ่ะจร้า...
9 สิงหาคม 2553 20:39 น. - comment id 118506
เขียนได้ไงนี่ ช่างประทับใจมาชื่นชมคับ
9 สิงหาคม 2553 21:50 น. - comment id 118509
หน้าที่กับหัวใจ ต้องแยกกันจริงหรือ จะทำไปพร้อมกัน ไม่ได้หรือ ถ้าทำได้ คงดีไม่น้อย ว่าไหมครับ
10 สิงหาคม 2553 09:09 น. - comment id 118521
ได้อ่านเรื่องนี้เป็นของตัวเองด้วยล่ะ
10 สิงหาคม 2553 10:15 น. - comment id 118524
01 คุณปู่กิ่งฯ อ้าว..ว้าง.. คืออาการ อบ อ้าว อึมครึม ครับปู่..อิ หากเขียนได้ดี ย่อมมีรางวัลให้.. พาไปเที่ยวอีก..คริ ยังไม่ลืมเด้อค่ะ. ใครสัญญาจะพาไปไหน.. ขอบคุณค่ะปู่
10 สิงหาคม 2553 11:37 น. - comment id 118527
02 คุณน้องยา เมื่อวานเขียนไปเรื่อยๆ อิ แรงบันดาลใจจากวันแม่ที่จะถึงค่ะน้องยา.. ขอบคุณน้องยามากจ้า. อิจฉาจัง คนได้ไปเที่ยวเมืองนอก นอกเมือง อิ
10 สิงหาคม 2553 11:55 น. - comment id 118528
03 คุณน้องกานต์ ย้อนไปอ่านเม้นของพี่ชายไร้ฯ พี่เขาเขียนให้แง่คิดดีมากค่ะ.... สองอย่างไปพร้อมกัน.. ทำหน้าที่พร้อมหัวใจ .. ดีๆๆค่ะ อิ กลับบ้านเหรือเปล่าคะน้องกานต์ บางบริษัทหยุดติดต่อกันถึงอาทิตย์เลยค่ะ
10 สิงหาคม 2553 15:29 น. - comment id 118532
04 คุณ Kirati หวัดดีจร้า ท่านกีฯ... เตรียมพาแม่ไปเที่ยวไหนยังคะเพื่อน ..เย็นนี้ต้องออกเดินทางแล้วค่ะ ไปหาแม่ พี่สาวบอกว่า แม่ไม่สบาย ไม่ยอมไปหาหมอ ..เป็นห่วงท่าน.. กว่าลูกจะโตเป็นคน ลำบากลำบน ต้องว่ายแข่งขันกันมา จากเชื้ออสุจิบิดา แหวกว่ายฟันฝ่า ล้านกว่าล้มหายตายไป เหลือเพียงหนึ่งเดียวนี้ไซร้ วิ่งรอดปลอดภัย ผสมรังไข่มารดา เจ้าเปรียบเป็นเช่นคนกล้า จึงได้เกิดมา แม่ต้องปกป้องคุ้มภัย ลูกคือสายเลือดสายใจ ลำบากเพียงใด จะเลี้ยงให้จนได้ดี เหนื่อยยากทุกข์เข็ญทวี แม่พร้อมยอมพลี เสียสละละสุขทั้งปวง ลูกเป็นเหมือนดาวล้านดวง ลูกเป็นเหมือนห่วง โซ่ทองคล้องใจมารดา เจ้าเป็นดุจเพชรล้ำค่า บริสุทธิ์เกิดมา แม่ต้องรักษาให้ดี ต่อเมื่อลูกโตเต็มที่ ขอเป็นคนดี ให้แม่คนนี้ชื่นชม สิ่งใดที่แม่เพาะบ่ม เพียรเฝ้าอบรม ลูกรักจักควรทำตาม ชีวิตลูกจะงดงาม ทุกโมงทุกยาม ขยันและหมั่นอดทน นึกถึงวันเกิดเป็นคน ลำบากลำบน กว่าลูกจะได้โตมา แม่หวังเพียงวัยชรา หมดห่วงลูกยา เวลาล่วงลับดับไป จงหมั่นทำดีเข้าไว้ ให้แม่ภูมิใจ ก่อนตายตาหลับลูกเอย ตั้งใจเขียนให้เพื่อน ยาวไปหน่อยค่ะ อิ ขอบคุณน๊าท่านกีฯ... เดี๋ยวจะหาสาวอุบลฯคนงามมาฝากสักโหล อิ
10 สิงหาคม 2553 16:59 น. - comment id 118533
05 คุณวิทย์ สิริ จ้า ขอบคุณหลายๆเด้อค่ะ ที่มาอ่านเรื่องสั้นของคนบ๊องส์ อิ บ้านกลอนเหงาๆ ไปแระ.. กลับบ้านไปหาแม่ดีกว่า แฮ่ะๆๆ
10 สิงหาคม 2553 17:02 น. - comment id 118534
06 คุณพี่นักสืบฯ ตอนปวดร้าว บางอาจก้าวไป.. โดยไม่มีจุดมุ่งหมาย เพราะตามหัวใจไป แต่ก็ขอให้นึกถึงหน้าที่ด้วยค่ะ.. พี่บอกถูกที่ซุ๊ดดดด อิ ทั้งสองอย่างควรไปพร้อมกัน ทั้งหน้าที่และหัวใจ ขอให้พี่ชายมีความสุขค่ะ ดูแลสุขภาพด้วยเจ้าค่ะ เย็นนี้จะกลับบ้านแล้ว..
10 สิงหาคม 2553 17:03 น. - comment id 118535
07 คุณน้ำตาลหวาน คนดี ดูแลตัวเองนะคะ อย่าเผลอหลับข้ามคืน ข้ามวันอีกล่ะ เป็นห่วงเสมอ....
10 สิงหาคม 2553 21:25 น. - comment id 118543
รู้สึกดีมากๆค่ะน้องแบม อ่านแล้วยิ่งทำให้รู้ว่าน้องเราน่ารักจริงๆ มีความสุขมากๆนะคะ
11 สิงหาคม 2553 17:14 น. - comment id 118553
หัวใจมันไปไวกว่าเรื่องหน้าที่ค่ะ
14 สิงหาคม 2553 21:48 น. - comment id 118579
ประทับใจมาก ทั้งชื่อเรื่องและเนื้อหา
16 สิงหาคม 2553 10:55 น. - comment id 118595
15 คุณแจ้นเอง พักสายตาไปหลายวันเลยคะพี่แจ้น ไปทำบุญมา และก็นอนๆๆๆ อิ พอดีเรื่องที่เขียน ใกล้วันแม่ เลยอยากให้ทุกคนนึกถึงแม่กันนะคะพี่ วันนั้น แม่ให้พรไปหลายคน พอตกตอนเย็น หมดเสียงเลยค่ะ แฮ่ะๆ คิดถึงพี่สาวคนนี้เสมอ ดูแลสุขภาพด้วยเจ้าค่ะ
16 สิงหาคม 2553 10:57 น. - comment id 118596
16 คุณเฌอมาลย์ อย่าว่าแต่น้องเฌอเลย พี่เองก็ประมาณนั้นแหละค่ะ อิ อิ หัวใจไวกว่าเสียงและหน้าที่ ฮี่ๆๆ ขอบคุณน้องเฌอจ้า
16 สิงหาคม 2553 11:03 น. - comment id 118597
20 คุณเสกสรร สวัสดีคะคุณเสกสรร ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ขอบคุณมากค่ะ..ที่แวะมาอ่านงานเขียนของแก้วฯ.. เขียนไปเรื่อยๆ บางทีการได้แลกเปลี่ยน ความคิดเห็นที่หลากหลายมุมมอง จะทำให้เรา รู้กว้างขึ้น... แก้วเองก็พยายามเปิดใจและเรียนรู้ สิ่งใหม่ๆอยู่เสมอ แบบว่า อยากเป็นกบนอกกะลาอะค่ะ อิ ขอบคุณมากค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ