เรื่องราวซึ้งๆของหญิงสาวตาบอดคนหนึ่ง ที่เกลียดตัวเอง เกลียดโชคชะตาที่ทำให้เธอตาบอด จนพาลไปเกลียดคนทุกๆคนรอบตัวเธอ ไปด้วย...แต่ทว่าเธอกลับทุ่มสุดหัวใจมอบความรักให้กับแฟนหนุ่มที่ทำทุกอย่าง เพื่อเธอ และให้กำลังใจเธอในทุกๆสถานการณ์ เธอบอกกับแฟนหนุ่มว่า ถ้าฉันได้กลับมาเห็นโลกสวยงามอีกครั้ง ฉันจะแต่งงานกับเธอ วันหนึ่งได้มีผู้ใจบุญบริจาคดวงตามาให้เธอ..และการผ่าตัดก็ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี จนกระทั่งถึงวันที่หมอได้ถอดผ้าพันแผลออกทำให้เธอได้มองเห็นโลกที่สวยงาม อีกครั้งหนึ่ง รวมทั้งได้เห็นแฟนหนุ่มที่อยู่เคียงข้างตลอดระยะเวลาที่เธอผ่าตัด.. และแฟนหนุ่มก็พูดกับเธอว่า ผมดีใจที่คุณมองเห็นอีกครั้ง และผมอยากจะขอ คุณแต่งงานตามที่สัญญาไว้ คุณจะแต่งงานกับผมมั๊ยครับ" หญิงสาวมองหน้าแฟนหนุ่มของเธอและเห็นว่าเขานั้นตาบอด เธอตกใจอย่างมาก กับดวงตาที่ปิดสนิทของเขา และเธอก็ไม่คาดฝันมาก่อนว่าแฟนหนุ่มของเธอจะ ตาบอด เธอคิดว่าเธอคงทนไม่ได้ที่จะต้องอยู่กับแฟนหนุ่มที่ตาบอดไปตลอดชีวิต ของเธอ เธอจึงปฏิเสธที่จะแต่งงานกับเขา....แฟนหนุ่มของเธอจากไปพร้อมกับ ความโศกเศร้าเสียใจและน้ำตาที่นองหน้า หลายวันต่อมาเธอได้พบข้อความที่ แฟนหน่มเขียนให้เธอว่า ช่วยดูแลดวงตาของคุณให้ดีที่สุดนะครับที่รัก เพราะก่อนหน้าที่ดวงตาคู่นี้ จะเป็นของคุณมันเคยเป็นของผมมาก่อน
นี่คือเรื่องราวที่อาจจะเกิดขึ้นกับใครหลายๆคน โดนเมื่อสถานะของเรา เปลี่ยนแปลงไปก็ทำให้ความคิดเปลี่ยนตามไปด้วย บางคนลืมไปเลยว่าชีวิต ในอดีตของตนเคยเป็นอย่างไรมาก่อนหน้านี้...ลืมสิ่งที่เคยมีความสำคัญกับ เราอย่างมากในอดีต และบางครั้งก็ลืมไปว่าใครที่เคยอยู่เคียงข้างเรา ช่วยให้เราผ่านพ้นช่วงเวลาที่ยากลำบากจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด..... ชิวิต..คือของขวัญอันล้ำค่า ในทุกวัน ก่อนที่เราจะพูดถ้อยคำหยาบคาย หรือทำร้ายจิตใจใครออกไปนั้น จงนีกถึงคนที่ไม่มีแม้แต่โอกาสที่จะเปล่งเสียงพูดออกมา ก่อนที่จะบ่นถึงรสชาดอาหารที่รับประทานไม่เป็นที่ถูกใจ จงนึกถึงคนที่ไม่มีแม้แต่อาหารที่จะกินเข้าไปในแต่ละมื้อ ก่อนที่เราจะบ่นถึงข้อเสียของภรรยาหรือสามีนั้น จงนึกถึงคนที่เฝ้าสวดมนต์ขอพรเพียงเพื่อจะมีเพื่อนหรือคนมาเคียงข้างเท่านั้น ก่อนที่จะบ่นถึงการดำเนินชีวิตในแต่ละวัน จงนึกถึงบางคนที่ต้องเสียชีวิตตั้งแต่อายุยังน้อย ก่อนที่เราจะบ่นเรื่องที่ลูกๆ ของเราทำอะไรไม่ได้ดั่งใจ จงนีกถึงคนที่พยายามอย่างหนัก แต่ก็ไม่สามารถแม้แต่จะมีลูกได้ ก่อนที่เราจะว่าบ้านเราสกปรก รกรุงรัง เพราะสมาชิกในบ้านไม่ใส่ใจทำความสะอาด จงนึกถึงคนที่ต้องใช้ชีวิตอันแสนลำบากอยู่ข้างถนน ก่อนที่จะบ่น และรู้สึกท้อกับระยะทางที่ต้องขับรถไป จงนีกถึงคนที่จำเป็นต้องเดินทางในระยะเดียวกับเราด้วยการเดินเท้า ก่อนที่เราจะรู้สึกเหนื่อย ท้อแท้ ถึงงานที่ทำและรับผิดชอบอยู่ จงนึกถึงผู้พิการ ทิ่ยินดีจะแลกทุกอย่างเพียงเพื่อมีโอกาสได้ทำงานแบบเรา ก่อนที่เราจะชี้นิ้วด่าว่า หรือวิจารณ์ข้อผิดพลาดของผู้อื่น จงนึกถึงว่าคนเราทุกคนต่างก็มีโอกาสผิดพลาดด้วยกันทั้งนั้น และเมื่อความรู้สึกสลด หดหู่ เป็นสาเหตุจะทำให้เรารู้สึกต่ำต้อย จงต่อสู้ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม และคิดเสมอว่า ......เรายังมีชีวิตที่เป็น ของขวัญอันล้ำค่าอยู่ตลอดเวลา.....
เที่ยนหยด 28 มิ.ย. 2553 09:09 น. - ID 11096 
5015
10
0
2 กรกฎาคม 2553 08:52 น. - comment id 79371
ตรูมาเหนือเมฆเฟร้ยๆๆๆๆ
28 มิถุนายน 2553 09:17 น. - comment id 117323
++อ่านแล้วก้อรู้สึกขอบคุณผู้ที่นำมาฝาก
28 มิถุนายน 2553 10:11 น. - comment id 117324
ของขวัญอันล้ำค่า ที่ได้เกิดมาท่ามกลาง... ความรักของคุณพ่อ คุณแม่.. เมื่อมีวันนี้แล้ว .. ไม่ว่าคุณจะตาบอด.. ขาขาด.. แต่คุณยังมีหัวใจ... จงก้าวต่อไปข้างหน้า .. มองโลกด้วยใจ มองสายตาน้ำที่ยังไหล ไม่มีวันหยูด มองท้องฟ้าที่ยังสวยงาม มองทะเลที่ยังมีคลื่น มองต้นไม้ที่กำลังเติบโต ออกดอก ออกผล แปกิ่งก้านที่เขียวขจี แต่เมื่อใดที่รู้สึกท้อ ผิดหวัง.. ให้หันหลังกลับไปมองคนที่แย่กว่าเรา.. เง้อ...ยัยอ้อย. พาเจ้ล่องลอยก่อนทำงานอะ 5555
28 มิถุนายน 2553 10:31 น. - comment id 117325
อืม..คิดว่าชีวิตตัวเองได้รับของขวัญอันล้ำค่าค่ะ ครอบครัว งาน เพื่อน พอใจกับทุกสิ่งที่มีค่ะ
2 กรกฎาคม 2553 08:55 น. - comment id 117411
เจ้ย...ไอ้ลิงใต้ แกว่งดีๆน๊ะเฟร้ย..ถ้าตรูตก แกรโดนเตะ เข้าใจ๋...
28 มิถุนายน 2553 11:14 น. - comment id 117718
ของขวัญอันล้ำค่า
28 มิถุนายน 2553 11:23 น. - comment id 117720
ผู้ชายตาบอดตอนจบ ผู้หญิงใจบอดตอนจบ ชีวิต อาจไม่ใช่ของขวัญก็ได้ อาจเป็นคำสาป ที่ต่างคนต่างโดนสาป กันมาแต่ไหนไม่รู้ เราถึงต้องมาแก้คำสาป เพื่อให้พ้นจากคำสาป หรือทำให้คำสาป เบาบางลงไป ว่าไหมฟ้าดิน กลัวท่านกระหาย จึงให้น้ำแก่ท่านดื่ม กลัวท่านหิวโหย จึงให้ธัญญาหารแก่ท่านรับประทาน กลัวท่านหนาว จีงให้ฝ้ายแพรพรรณท่าน ป้องกันความหนาว ฟ้าดิน ทุ่มเทแก่ท่านมากมายถึงปานนี้ ท่านทำเรื่องใดแก่ฟ้าดินบ้าน อาฮุย : ทารกแห่งบู๋ลิ้ม
28 มิถุนายน 2553 11:26 น. - comment id 117721
อิอิ พิมพ์ บ้าง เปง บ้าน ขอประทานอภัย
28 มิถุนายน 2553 13:30 น. - comment id 117726
อ่านแล้วสะท้อนใจจัง ความรักใครว่าไม่มีน้ำหนักแกรว่าป่ะ อย่างน้อยก็รู้ว่าใครรักใครมากกว่ากันส่วนข้อความข้างล่างเป็นข้อคิดที่ดีมากๆเลย อ่านแล้วมีกำลังขึ้นอีกโขเลย
28 มิถุนายน 2553 14:09 น. - comment id 117733
......หวังเฉา หม่าฮั่น เตรียมพรมผืนที่หนึ่งได้....
28 มิถุนายน 2553 14:27 น. - comment id 117735
.......เซ็งห่าน กว่าจะตะกายเข้าบ้านพี่ลิงอ้อยได้ เฮ้อ......
28 มิถุนายน 2553 14:29 น. - comment id 117736
10........... ใครตัดหน้าแย่งไข่เค้าไป ขอให้ขี้แตก.....เอาจิไม่กลัวก็เอาจิ....
28 มิถุนายน 2553 15:54 น. - comment id 117740
หวัดดีจร้า...คุงอ้อย.... ของขวัญสามประการ....จากฟากฟ้า หนึ่ง....ความรัก.... สอง....ความสงสาร สาม....ความเมตตาและอารี ไม่มีสามอย่างนี้.... มนุษย์ก็...เหมือนสัตว์โลกทั่วๆไป... อ่านเรื่องนี้....แล้ว....รู้สึกดีจัง.... แต่ไม่วายสงกะสัยอ่ะ.... ไม...ผู้ชาย ไม่บริจาคตา ข้างเดียวนะ....เรยแย่เรยยยยย....
28 มิถุนายน 2553 17:51 น. - comment id 117760
คห 5 ฟ้าดิน ทุ่มเทแก่ท่านมากมายถึงปานนี้ ท่านทำเรื่องใดแก่ฟ้าดินบ้าน ........................................ ข้าพเจ้าปลูกหน่อไม้ ไว้หนึ่งกอ เอาไว้ ตั้งปุจฉาแล้วหาคำตอบ ว่าในก่อไผ่ มีอะไรให้เจ้าค้นหาบ้าง จาก น้องหญิงของกระบี่ไร้อันดับ "เฉียงเฉียงหม่าหั้น"
28 มิถุนายน 2553 19:38 น. - comment id 117762
11.....พี่ รมต. เอ้ย พี่กรต.. พี่ท่าใช้คำผิดหลักภาษาไทยเยอะแยะมากมาย ฟ้อง อ.แม่ดีไหมท่านพี่ อาทิเช่นคำว่า..... .....คุงอ้อย .....เรยแย่เรย.......เ ห็นไหมล่ะท่านพี่รมต.เอ้ย พี่กรต. ..... เดี๋ยวอ.แม่ตาเขียวใส่ไม่รุ้ด้วย... .........อ่ะ ล้อเล่นนะพี่ท่าน.....
28 มิถุนายน 2553 19:48 น. - comment id 117763
13.... อุย เขียนตก คำว่า พี่ท่าน ไม่ใช่ พี่ท่า อิอิ นำสระ เ มาใส่ข้างหน้า เห็น อิอิ ......(ไม่ได้เลียนแบบลิงฝนน๊า ตกหล่นจริงๆ อิอิ )
28 มิถุนายน 2553 19:56 น. - comment id 117766
12.....ขอดื่มให้แก่พี่หญิงเฉียงฯ 1 แก้วกาแฟ ( ก็ชาไม่มีนี่นา แฮ่......( ผู้หญิงอาไร๊ ชื่อ เฉียงเฉียงหม่าหั้น ) แม่ข้าได้ยินชื่อท่านคงเจ็บหัวเหม็ดนิพี่สาว )
ปล. จากน้องหญิงองค์สุดท้องของท่าพี่กระบี่รอด เอ้ย ไร้อันดับ......
29 มิถุนายน 2553 09:36 น. - comment id 117778
ก๊ากๆ นึกว่าพี่อ้อยจะแหวนเพชรมาแจกเสียอีกค่ะ อิอิ สำหรับกานต์ มิตรภาพดีๆก็ถือว่าเป็นของขวัญชิ้นพิเศษแล้วค่ะพี่อ้อย
28 มิถุนายน 2553 21:34 น. - comment id 117781
1..............คุณทางแสงดาว ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านค่ะ............................................................. 4................จอบอ
........................................................... 8-10...............ลิงฉาง ป่านนี้ขี้คงเต็มกุงเกงแกรแล้วม้างงงง
จ่ายมา 200 ค่าถาม
29 มิถุนายน 2553 10:16 น. - comment id 117790
^ ^ เห็นล่วย
29 มิถุนายน 2553 10:16 น. - comment id 117791
อย่าเสียเที่ยว
29 มิถุนายน 2553 10:16 น. - comment id 117792
20 เอาไข่ติดไม้ติดมือไปด้วย
29 มิถุนายน 2553 13:22 น. - comment id 117800
17...............กานต์ ขอเปลี่ยนเป็นแหวนทองเหลืองแทนได้ป่ะ น้องนู๋
29 มิถุนายน 2553 15:54 น. - comment id 117809
15-16
29 มิถุนายน 2553 19:43 น. - comment id 117814
12 13 14 15 และ 22แวะมาอ่าน ของขวัญล้ำค่า ดีกว่า
30 มิถุนายน 2553 08:56 น. - comment id 117823
พี่วิทย์.....
30 มิถุนายน 2553 10:59 น. - comment id 117825
111 110
1 กรกฎาคม 2553 02:01 น. - comment id 117835
ช่วงนี้ข้าพเจ้ามีชีวิตอยู่เพื่อ... ......บราซิล.......
1 กรกฎาคม 2553 09:03 น. - comment id 117839
25..............เจ๊แบม ถ้าเกิดหวยออกตามนี้....เจ้าแม่เลยหนาแต่..บราซิลน่ะ มีชีวิตอยู่เพื่อข้าพเจ้าอ่ะจิ
1 กรกฎาคม 2553 18:52 น. - comment id 117843
.......ลิงป่วนสามสหาย.....
1 กรกฎาคม 2553 18:56 น. - comment id 117844
1 กรกฎาคม 2553 19:33 น. - comment id 117845
1 กรกฎาคม 2553 19:36 น. - comment id 117846
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ