ร้อยยี่สิบกิโลเมตรต่อชั่วโมง ในช่วงเวลากลางคืนอันแสนเงียบสงบ เป็นเวลาที่ขับรถได้อย่างปลอดโปร่ง ฉันเปิดไฟสูงไปตลอดทาง นานๆ ครั้งจึงจะตบไฟลง เพื่อให้รถที่แล่นสวนมาได้มองเห็นเส้นทางอย่างถนัดถนี่ กรุงเทพฯ เชียงใหม่ จุดมุ่งหมายแรกคือที่พัก ซึ่งมีนาฬิกาบอกเวลาของแต่ละประเทศแขวนไว้เรียงราย พ่อ แม่ ลูกหญิง และลูกชาย เช็คอินเข้าห้องพักห้องประจำ ที่ทางโรงแรมได้นำเตียงมาเสริมไว้ให้ เมื่อเห็นว่าเราเปิดห้องพัก สองห้องตามธรรมเนียมของผู้เข้าพัก แต่เราใช้ประโยชน์ของมันเพียงห้องเดียว จึงให้เรารู้สึกว่าเขาได้ให้บริการอย่างอบอุ่นเป็นกันเอง หลังจากที่เราได้เปลี่ยนแล้วเปลี่ยนอีกมาหลายแห่ง เพราะยังไม่คุ้นกับถนนหนทางของเชียงใหม่ และมีแห่งหนึ่งที่เราหลงเข้าไป ด้วยความที่เราไม่เคยนอนแยกห้องในต่างถิ่นที่อยู่อาศัย เราคือฉันกับน้องต่างก็หยิบหมอนกับผ้าห่มมานอนห้องพักของพ่อแม่ ตามระเบียบ ประตูห้องมันก็ช่างดังเอี๊ยดอ๊าด พรมสีแดงปูทอดยาวระหว่างทางเดิน มันช่างวิเวกวิโหวงเหวงเสียจริงๆ ถ้าให้พี่มาหยิบหมอนกับผ้าห่มคนเดียว จ้างให้ก็ไม่มา ฉันพูดกับน้อง ทำไมโรงแรมนี้มันดูแปลกๆ เงียบเหงาวังเวงชอบกล น้องชายว่า นั่นสิ ฉันเสริมแล้วเปิดประตูเข้าห้องพักของพ่อแม่ ซู่ซซซซ ฉันนอนฟังเสียงน้ำในห้องน้ำ และพลิกตัวชะโงกมองเตียงน้อง เตียงพ่อแม่ ด้วยคิดว่าใครคนใดคนหนึ่งคงลุกไปเข้าห้องน้ำ แต่ เฮ้ย!! แล้วใครเปิดน้ำล่ะเนี่ย ฉันเริ่มขนลุกแล้วมองไปที่ประตูห้องน้ำแบบกล้าๆกลัวๆ จะให้ฉันลุกขึ้นไปเปิดห้องน้ำดูน่ะหรือ ไม่มีวันเสียหล่ะ พ่อจ๋าแม่จ๋า ฉันเรียกพ่อแม่เสียงดังลั่น ทุกคนตื่นขึ้นมาด้วยความงัวเงีย และงุนงง ใครเปิดน้ำในห้องน้ำก็ไม่รู้ ฉันพูดเสียงดัง 'แต่ เอ๊ะ!!เสียงนั้นมันเงียบไปแล้ว' พ่อแม่และน้องชายมองตากัน สงสัยห้องข้างๆมั้ง น้องชายฉันตัดบทแล้วก็ล้มตัวลงนอนต่อ พ่อแม่ฉันก็ด้วย ก็ห้องที่ติดกับห้องน้ำมันห้องที่เราจองไว้แล้วไม่ได้ไปนอนนี่นา ฉันคิด หรือใครจะมาแอบอาบน้ำ ฉันคิดอีก แต่มันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว ซู่ซซซซ ฉันได้ยินมันอีกแล้ว บร๋ออออ ฉันพยามยามข่มตาหลับ ข่มแล้ว ข่มอีก จนผล็อยหลับไปในที่สุด ตื่นเช้ามาฉันก็ได้รับรู้จากเด็กพนักงานในโรงแรมว่าห้องที่เปิดเอาไว้ข้างๆมีคนเสียชีวิต ฉันกับน้องมองหน้ากัน ให้มันได้อย่างนี้สิ เอ่อ! แล้วยังเปิดให้เข้าไปพักอีก ทั้งๆที่ห้องว่างมีตั้งมากมาย ฉันพูดออกมา เห็นเด็กพนักงานในโรงแรมหน้าจ๋อยๆ ฉันเลยเดินไปที่รถพร้อมกับคิดในใจ ไม่มีครั้งที่สองแน่ๆ .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. ..
ก้าวที่...กล้า 14 มิ.ย. 2553 14:49 น. - ID 11073 
2239
5
0
14 มิถุนายน 2553 15:07 น. - comment id 117276
ที่ 1 ก่อง เด่วมาใหม่
14 มิถุนายน 2553 16:00 น. - comment id 117278
ห้องข้างๆคงร้อน เลยขออาบน้ำอะค่ะ ไหนๆ ก็เปิดไว้แล้วนี่นา อิ ซู่ซ่าๆ น่ากลัวๆ..ผี..
14 มิถุนายน 2553 16:34 น. - comment id 117279
พิมกลัวผีค่ะ สุดๆเลย มะกล้านอนโรงแรมคนเดียว กลัวมีเพื่อนนอนในยามวิกาล บรื๋อๆๆ
14 มิถุนายน 2553 16:36 น. - comment id 117280
เคยไปนอนโรงแรมแถวเดชอุดม จ.อุบลฯ เสียงคนเดินทั้งคืน นอนเปิดไฟ เปิดทีวีดังลั่นเลย ให้กลบเสียงฝีเท้า แกรก แกรก เหมือนลากอะไรไม่รู้ นอนกับพี่สาวสองคน ต่างคนต่างกลัว ไปกันสี่คน ขอนอนห้องเดียวกัน เขาไม่อนุญาติ บอกผิดระเบียบ อิอิ เลยนอนห้องละสองคน แล้วปล่อยให้คนตาขาว อยู่กะคนตาขาวด้วย
14 มิถุนายน 2553 17:03 น. - comment id 117282
วันที่ 26-27 คงไม่มีประศาสตร์ซ้ำรอยนะคะ อิอิ
14 มิถุนายน 2553 17:15 น. - comment id 117283
^ ^ อ้าวววว ปากชีเหรอ ที่พูดมาเนี่ย งั้นเค้าขอนอนกลางนะตะเองงงงงงง
14 มิถุนายน 2553 17:51 น. - comment id 117284
^ ^ ^ ^ เด๋วเค้านอนขอบให้น๊า...ตะเอง มาหนุนแขนเค้านี่มา ม๊ะ หน่านะ
14 มิถุนายน 2553 18:05 น. - comment id 117285
^ ^ จิงเหรอออองั้นเค้าอยู่กลางระหว่างตะเองสองคนน๊ะจองจอง
14 มิถุนายน 2553 19:05 น. - comment id 117286
^ ^ ^ ^ แน่นอนอยุ่แล้วละ อิอิ ไม่ได้โม้....จริง ๆ
14 มิถุนายน 2553 20:41 น. - comment id 117287
10 ไข่ก่อง
14 มิถุนายน 2553 22:02 น. - comment id 117288
แวะมาอ่านเรื่องเล่าคับ
15 มิถุนายน 2553 02:59 น. - comment id 117290
อ่ะ...ชมรมขนหัวลุกดิ ปรางทิพย์ยิ่งกลัว ๆ อยู่ง่ะ มองซ้ายขวา แง......เค้ากลัวน่ะ มามะขอกอดหน่อย
15 มิถุนายน 2553 08:20 น. - comment id 117421
นั่นจิ....เดี๋ยวคงจำมะลืม ในเร็ว ๆ นี้กระมังค่ะ จุฟฟฟฟ....
15 มิถุนายน 2553 08:21 น. - comment id 117422
ท่าทางอาคุงเพียงจาว่างงานมากเน้อ เที่ยวไปทั่วววววววว
15 มิถุนายน 2553 11:48 น. - comment id 117426
ทำไมต้องมาอ่านก่อนนอนด้วยนะเรา
16 มิถุนายน 2553 10:57 น. - comment id 117440
เขาเรียกว่าธาตุโขภ สงสัยกินอิ่มมากไป เห็นอะไรใชไปหมด... วันหลังไปไหนอุ้มเทพไปด้วยสิ จะได้ไม่มีอะไร .. เราอยากเจอสิ่งสวยงาม ไม่มีซักทีไม่ว่าไปไหน เห็นแต่ตื่นเลยเวลาอาหารเช้าทุกที ขาดทุน ...
16 มิถุนายน 2553 19:34 น. - comment id 117442
ตั้งใจอ่านสุดฤทธิ์เลยเพราะดูจากรูปประกอบน่าจะอบอุ่นอบอวลไปด้วยความรัก ตะ ตะ แต่
หวายๆสิ่งที่ไม่ชอบที่สุดเวลาไปนอนแปลกถิ่นคือ"การสะดุ้งตื่นมากลางดึกเพื่อไปห้องน้ำ"
เนอะ
17 มิถุนายน 2553 10:31 น. - comment id 117444
สวัสดีค่ะพี่ยาฯ 1.พี่ยาฯ หรือ น้องเฌอ เนี่ย
2.10 ขวดของเรา คิกๆ
คุณแก้วประภัสสร นั่นสิคะ นี่แค่ห้องติดๆกันนะ ถ้านอนห้องนั้นจะขนาดไหน ขนหัวลุก อิอิ
น้องกานต์ ไม่มีประวัติคงจะดีกว่านา หุ หุ
น้องสาวคนดี จะนอนขอบหน้าต่าง เป็นยันต์ให้เลยหรือ คริๆ
5555555555 คุณวิทย์ ศิริ ขอบคุณค่ะ
พี่ปรางทิพย์ มาค่ะ
nig อ้าวนิก กลัวผีเหมือนกันเหรอ 55
17 มิถุนายน 2553 16:27 น. - comment id 117445
ดีจร้า....คุงก้าว...นพพร...อิอิ หัดเขียนมั่งจิ....ขอรับ... ในค่ำคืนที่ท้องฟ้า....กระจ่าง สว่างร่ำไรๆ ด้วยแสงของเดือนและดาว.... ฉันเฝ้ามอง...และจ้องไปยัง...ขอบฟ้าไกล ในยามนี้....จะมีใครบ้างไหม...ที่จ้องมองท้องฟ้า...อยู่เหมือนเช่นฉัน.... เสียงหริ่งเรไร...ดังแว่วๆ แผ่วๆอยู่อย่างไม่ขาดเสียง.... ถ้าเปลี่ยนสถานที่พักค้างคืน....ในการเดินทาง ท่องเที่ยว...เพื่อชมความงามของธรรมชาติในครั้งนี้.... จากวัด...ไปเป็นวนอุทยานฯ.... แสงเดือนแสงดาว...นี้.... คงจะเป็นอะไรมีสวยงามจับใจมากๆเรยยยเชียวววว.... ไม่รู้ว่า....พื้นที่ที่ฉันกับเพื่อนไปขอหลวงพ่อกางเต๊นท์นี้... จะมีใครเคยนอน...รึ นอนอยู่รึเปล่า... ก็ไม่อาจรู้ได้... รู้แต่ว่า....ไหนๆ ก็ไหนๆ แระ... นอนเป็นนอน.... ตอนแรก...ตกลงกะเพื่อนว่า...ผลัดกันเป็นยาม ...คนละชั่วโมง.... แต่ก็ถูกค้าน...จากเพื่อนว่า.... จะมีเวรยามระวังอะไร....(วะ) ไม่มีคำตอบ.... เลยสรุปว่า...ไม่ต้องมีก็ได้.... นอนกันเถอะ..... แม้ว่า...พระอาทิตย์...เพิ่งจะหล่นไปเมื่อครู่...ก็เฮอะ.... ก่อนที่อะไรๆ มันจะสายเกินไป.... ฉันแอบทิ้งท้ายไว้ก่อนจะหลับตา "บางที...การที่ไม่รับรู้เรื่องใดๆบางเรื่องได้... ด้วยการหลับไหล.... อาจทำให้ใครบางใคร ไม่สามารถทำอะไร... ที่เป็นหน้าที่ของเขาได้...." เงียบไปสักพัก...แล้วเพื่อนก็ลุกขึ้นมาถามว่า... ไอ้ใครบางใครอะไรอ่ะ...มันใคร? ทำหน้าที่อะไร...(วะ) แม้ว่าจะหลับตาอยู่...ก็หาได้ลืมตาตอบไม่.... "ใคร ก็ได้...ที่มันมีหน้าที่...ตอนกลางคืน...." เพื่อนถามต่อ... หน้าที่อะไร...กลางคืน...ในวัด...(วะ) ??? ฉัน...ตอบครั้งสุดท้าย....ก่อนจะเอาเสื้อคลุมหน้า... รึที่เรียกว่าคลุมโปง หน้าที่ เช่น หลอก ไง พูดจบ ได้ยินเสียงเพื่อนล้มตัวลงนอน อย่างเร็ว.... โดยไม่มีคำถามใดๆอีก... ในความรู้สึก....เหมือนๆ กำลังเคลิ้มๆ.... คล้ายกับว่า...ได้ยินเสียงเรียก....จากใครบางคน เสียงนั้น....ทำให้สติกลับมาจากห้วงแห่งความหลับใหล เพื่อเพ่งฟัง....แต่ก็ไม่ลืมที่จะรักษาพื้นที่การคลุมโปงไว้ อย่างแน่นหนา.... เป็นเสียงที่ไม่คุ้นหู....และเริ่มแน่ใจว่า... ไม่ใช่เสียงของเพื่อนที่มาด้วยกัน....แน่ๆ นั้นประไร...นั้นไง.....เขามาทำหน้าที่ของเขาแล้ว.... อย่ากระนั้นเลย....ถ้า เขาจะได้ทำหน้าที่ของเขาแล้วไซร้.... ก็อยากให้ เขา ได้ทำหน้าที่ได้อย่างเต็มที่.... ณุ ณุ .............ไอ้ ณุ.... เสียงกระซิบครั้งนี้... เป็นการกระซิบที่ทรงพลังที่ในชีวิต.... ณุ ตื่น....เร็ว...มารับกรรมกะกรูเรยยยย.... อะไร....จะเรียกทำไมว่ะ...อุตส่าห์นอนไม่ฟังแระ... ยังจะมาเรียกอีก... เสียงเจ้าณุตอบกลับมา อ้าว เฮ้ย....ไม่ได้หลับหรอกรึ....ดีแระ....อย่าหลับนะเฟร้ยยยย.... ไม่เอา....กรูหลับแล้ว....นี่กรูละเมอ.... น่าแปลก ที่ พอตื่นกันหมด....เสียงนั้นกลับหายไป.... แต่หน้าที่ของ เขา คงพูดได้ว่า....สำเร็จไปเพียงครึ่งเดียว.... ที่สำเร็จก็ตรงที่...ทำให้เราสองคนตาสว่างทั้งๆที่หลับตาอยู่.... หูเคลียร์มาก...ดันได้ยินชัดแจ๋ว....เสียงเล็กเสียงน้อย....ดันได้ ยินไปหมด.... เฮ้อ....คำคืนอันยาวววววว นานนนนนน..... โปรดติดตามตอนต่อไป......อิอิ
17 มิถุนายน 2553 18:40 น. - comment id 117446
20....... ไม่มีวันซะละที่จะพลาด ที่ 20 อิอิ ....
18 มิถุนายน 2553 10:17 น. - comment id 117484
ดีจ้าเรียกมั่งจิ "ณุ ณุ ตื่นเลย มานั่งเขียนกลอนยามดึกเป็นเพื่อนเลย" อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ