ในสายฝน

กระต่ายใต้เงาจันทร์

สายฝนที่ร่วงหล่นจากราวฟ้า     ในความคิดของฉัน   สวยงามเยือกเย็นมีความอ่อนหวานปนอ่อนไหวในละอองฝนที่ตกลงเบาบางตา
สายฝนเหมือนใยแก้วที่เชื่อมฟ้าเชื่อมดิน  เชื่อมความรู้สึกให้หล่อหลอมเป็นหนึ่งเดียว        
หนึ่งเม็ดฝนรวมตัวเป็นต้นน้ำ   ลำธาร   คลอง   หนอง   ห้วยบึ้ง    หยาดละอองของสายฝนจะเกาะกิ่งใบตามต้องแสงแดดอ่อนยามเช้าทาบทอเกล็ดระยิบระยับ
ดุสวยงามจับตาประดุจหนึ่งภาพฝัน
พยับแดดที่ไหวหวาบอยู่เหนือพื้นน้ำ  ในความรู้สึก   เหมือนบันไดสวรรค์ที่พาด
ทอเชื่อมสายน้ำและแผ่นฟ้า   เมฆหมอกเป็นเฉกเช่นขั้นบันได
ที่ป่ายปีนนำละอองน้ำรวมตัวเป็นดอกเมฆเบ่งดอกใบบานสะพรั่งรวมตัวอยู่ในเวิ้งฟ้าก่อนจะรวมตัวกันเป็นเม็ดฝนตกลงสู่ผืนดิน
ร่องรอย  ของความรัก   ความสุข  มิเคยจางหายจางหัวใจ
เราสองคนนั่งมองดูท้องฟ้าดูสายฝนที่ตกลงมาผิวแผ่วกระทบกาย
ไม่มีคำพูดใดๆ   จับมือ  อิงไหล่กันอย่างมีความสุขดูท้องฟ้า     หลังฝนตก
ยิ้มเงียบๆซึมซับความรู้สึกนั้น   มองตาก็รู้ใจ
ความรักทำให้ทุกสิ่งสวยงาม    ยามที่เราอยู่ด้วยกัน
ความใจดี    ความมีเมตตา   ความเอ็นดู   ที่ฉายผ่านส่องประกายสายตามาทำให้รู้สึกได้
ในสายฝน   ในความรัก    ไม่ว่าเวลาผ่านไปเนิ่นนานเพียงใด   คนของหัวใจยังมั่นคงเสมอ
ในสายฝนของความทรงจำ  ความรู้สึกของฉันช่างสวยงามยิ่งนัก