รัก

love is real

วันนี้ 20 May 2010 @BKK ทิดนึงวันแล้วซินะ ที่กลับมาจาก Mel. ช่วงก่อนกลับคิดหนักและคิดเยอะมากจริงๆ เพราะว่าติดเรียน สอบ และเป็นห่วงคนบางคนที่เค้าไม่ได้อยากให้ไปยุ่งกับเค้าด้วยซ้ำ แต่ก็ช่างเถอะ ความรักมันห้ามกันไม่ได้นี่เนอะ
เชื่อมั๊ยว่า กลับมาเมืองไทยเพื่อมาดูแลแม่ เพราะว่าท่านไม่สบาย ก็เพราะท่านไม่ใช่เหรอ ที่ทำให้เราได้มีอาชีพที่ดี ได้ในสิ่งที่ต้องการมาตลอด และมีชีวิตที่สุขสบายขนาดนี้ เราเชื่อเสมอว่าการตัดสินใจที่จะทำอะไรของเราไม่เคยผิดพลาดและ
ไม่เคยเสียใจทีหลัง เอาน่า อย่างน้อย ก็จงเชื่อในความดีที่ตัวเราเองเป็นและกระทำเถอะ ไอ้นิสัยที่ไม่เคยโกรธใครและจำอะไรไม่ค่อยจะได้นี่มันก็คงจะดีเนอะแต่สำหรับคนอื่นนะ
 ก็สำหรับเราเองมันไม่ค่อยดีนักหรอก เชื่อมั๊ยผู้ชายที่วันนี้ เวลานี้ เรายังรักเค้าสุดหัวใจ เค้าได้ทำอะไรไว้กับเรามากมาย โดยเฉพาะเรื่องแย่ๆ แต่เราก็กลับให้อภัยเค้าได้ทุกเรื่อง เราไม่เคยโกรธเค้าเลยซักนิด 
แถมยังมีความห่วงใยให้เสมอ แต่เรื่องของเรามันคงจบแล้ว และไม่มีทางที่จะกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ ก็เพราะเค้ามีคนที่เค้ารักอยู่แล้วไง ส่วนเราน่ะ ก็ไม่สามารถเปิดใจให้ใครได้เลย เพราะความงมงายของตัวเอง
ใครจะเชื่อละ ว่าเพียงรักแรกพบมีจริง แม้แต่ตัวเราเองก็ยังไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเราจะรักผู้ชายคนนี้ได้นานขนาดนี้ รู้ทั้งรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ แต่ก็ยังรัก มันคนเป็นกรรมจริงๆแหละ
แต่ก้ยังดีนะ ที่ความรักของเราไม่ได้ต้องการครอบครอง แค่ขอให้เค้ามีความสุขก็พอแล้ว และก็ได้แต่อธิฐานว่าซักวีนเราจะเจอคนคนนั้นที่เกิดมาเพื่อเรา มาเติมเต็มสิ่งที่ขาดหายไปให้เราอย่างแท้จริง และไม่ต้องมีความเจ็บปวดกับความรักครั้งสุดท้ายของเราอีก
ไม่ได้ต้องการอะไรมากมาย แค่ขอให้เธอเป็นรักครั้งสุดท้ายก็เกินพอ