;วันวานยังนึกถึง...ถึงแม้เขาจะลืมเราตลอดกาล(2)

ลูกหว้า

และแล้วเราก็พิสูจน์จนจบม้วนกันทีเดียวผู้ชม...
และเขายังมีหน้ามาว่าเราเป็นคนทำเขาควบคุมอารมณ์ดิบไมได้
เราอยู่เฉยๆแต่เขาตังหาก..(โทษได้โทษดีนึกตอนนนี้เจ็บใจโคตรๆบ้าไปได้ไง)
เรื่องยังไม่จบเราดันบ้ายก2ส่งเมสเสจหลังจากเขากลับไปแล้ว
นั่นไงทำไปได้เออ หนอคนเรา..เขาส่งกลับมาพร้อมกับคำว่า
เราคือเพื่อนกันจะไม่มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งอย่างวันนี้อีก..แถมนิดว่าเขาคิดแค่เพื่อนตัวใหญ่ๆๆๆเมื่อคิดดีๆๆแล้วและบอกว่าสิ่งที่เราบอกนั้นเป็นแค่ความหลง(แต่ไอ่เราหน้ามืดกู้ไม่กลับคับเพ่น้อง บ้าต่อ...)
แต่ก็นะบอกอย่างงั้นแต่เขาชอบมองปากเราเสมอไม่รูมองทำไมนักหนา..
จนเราแหละแอบอ้างไปคุยแกล้งเขาคืนจนรูว่าที่มองนะเพราะอยากkiss(ทำให้คิดอีกละตานี่ น่าฆ่า แล้วก้อไม่คบ)
แต่เราแกล้งเขาบ่อยๆจนเขาเกือบจับได้แต่ก็รอดปลบอดภัย
ตรงที่ปลอมตัวนี่แหละทำให้รู้ซึ้งว่า..ที่ความทสัมพันธ์สั้นนั้นเป็นเพราะว่าขณะที่ช/ญลึกซึ้งแต่ไม่ถึงแฟนเพราะ
ก่อนขึ้นเตียงความคิดอาจจะว่าคนนี้น่าคบ
แต่ทว่าหลังจากนั้นมันเปลี่ยนไปเพราะขึ้นเตียงนี่แหละผู้อ่านทั้งหลายยย
แล้วเราก็หลังจากที่พยามลบในสิ่งที่เขาทำกับเรา บอกตัวเองว่าเราอยู๋ได้แบบนี้ไม่ใช่รักแน่นอน แต่ก้อยังนึกถึงเขา...(น่านมันยังบ้าต่อ)
มันก็คลายเศ้ราได้บบบบบบ้างเขาบอกมาขนาดนี้นะ..เราก็ตาสว่าง
แต่ก้อนานวันกว่าจะเข้มแข็งนะแต่ก้อเอาคืนไปหลายเวอร์ชั่น..สะใจ!! 
ถึงจะเจ็บปวดแต่ก็ดีกว่าฝันเฟื้องเรื่องที่เป็นไปไมได้
ในเมื่อแค่เดือนเดียวเขายังลืมเราได้
เราก็ลืมได้ถึงจะค่อยเป็นค่อยไป
ยังมีอีกที่ว่าเขาบอกว่าสงสารคนที่มาชอบตัวเขาเพราะเขาไม่ได้คิดเกินเลย แบบนี้น่าฆ่านักว่ามั๊ย...
และมีว่า(ช่วงที่คุยกันตอนปลอมตัว)เขาชอบผูหญิงคนนึงแต่มันไกลกัน..ทำไม่ได้หรอกเลยเพือนดีกว่า.(เราตาสว่างไม่ตกหลุมเป็นครั้งที่2345อีกแล้ว)
ถึงจะพูดอย่างงั้นก็ฌหอะเรายังจดจำไออุ่นที่เคยได้รับพูดได้เลยว่าแฟนเราคนก่อนยังไม่รูสึกอุ่นแบบว่าปลอดภัยเหมือนเคยคิดว่าเขาคือคนที่ใช่ ตอนนั้นก็เคยถามว่ากลัวเค้าไหม ทำไมไว้ใจเขาจัง...
เฮ้อยังจำได้..แต่ไม่บ้าเหมือนตอนแรกอีกแล้ว..
แค่เห็นแค่รูว่าเขาอยู่ดีกินดีก้อดีแล้วว..
เราจะเป็นแค่สายลมทีพัดหายไป..ตลอดกาลอย่างที่เขาเป็น
อย่างที่เค้าต้องการ...