ลมเย็นพัดปะทะหน้าตั้งแต่บ่าย ตอนหัวค่ำ ฝนตกกระหน่ำลงมาทำเอาโลกเปียก ใบไม้ปลิดตัวจากขั้วลงมานอน แอ้งแม้งบนพี้น น้ำจากฟ้าทำใบไม้แห้งให้แฉะติดแน่นกับฟุตปาธ มองเผินๆ ดูคล้ายลวดลายบนทางเดิน..ลวดลายธรรมชาติ อากาศดีเหลือเกิน เย็นเกือบหนาว หนุ่มสาวอิงแอบแนบชิด ฝนพรำ ร่มหลายคันกางออก.. "ร่ม" เป็นสิ่งของที่มีชื่อน่ารัก คำว่า "ร่ม" แค่ฟังก็เย็นแล้ว "ซี้อร่มคันหนึ่งครับ" "เข้ามาในร่มก่อนสิครับ" "อย่าลืมพกร่มไปด้วยหล่ะ" แหม..ดีเนอะ คนเราพก "ร่ม" ได้ด้วย..อิอิ ร่มเป็นอุปกรณ์อย่างง่าย ในยามปกติมันทำตัวแคบๆ หุบๆ ซุกอยู่ตาม ซอกมุมห้อง บ้างก็แขวนผอมๆ ไว้ข้างฝาผนัง ดูไร้ความสำคัญ แต่พอ ในยามที่ต้องการ มันก็พร้อมจะกางตัวออกเพื่อปกป้องคนใต้ร่มจาก แดดและฝน.. จากแคบ เป็น กว้าง จากไม่มี เป็น มี ทันทีที่ร่มกาง จะเกิด "พื้นที่" พิเศษใต้ร่มขึ้น "พี้นที่" ที่ความรู้สึกต่างจากพื้นที่นอกร่มสิ้นเชิง ปลอดภัย ร่มเย็น ไม่เป็นหวัด ร่มคันเล็กๆ ที่กางออกมา สร้างความรู้สึกที่แตกต่าง เมื่อร่มกาง ไม่ได้เกิด "พื้นที่" เฉพาะใต้ร่มเท่านั้น แต่ยังเกิด "เส้นทาง" และความเป็นไปได้อีกด้วย ก่อนกางร่ม มีแต่คำว่า "ไม่ได้" เดินตากฝนไม่ ไปไหนก็ไม่ได้ พอกางร่มเท่านั้นแหละ "ทาง" ก็เกิดขึ้นทันที "พื้นที่" ใต้ร่มที่เคลื่อนไหวไป ก็คือ "ทาง" นั่นเอง ร่มมีรูปลักษณ์ที่ลงตัว เมื่อกางออกมาจะมีลักษณะโค้งลงเตรียมให้ ฝนไหลหยดลงสู่พื้นรอบร่ม คล้ายม่านของสายน้ำ ส่วน "ที่ว่าง" ใต้ เพดานร่มนั้นก็ให้ความรู้สึก "ส่วนตัว" แก่ผู้ที่อยู่ในนั้น เรายืนติดกัน แต่คนละร่ม เหมือนอยู่คนละโลก หญิงสาว-ชายหนุ่ม ใต้ร่มเดียวกัน เหมือนโลกใบนั้นมีแค่ 2 คน ร่มไม่เคยใหญ่ไปกว่านี้ ร่มที่ดี ขนาดน่ารัก ไม่เหมาะกับการใช้งาน 3 คน....2 คนดีกว่า กำลังดี 1 คน คือปกติ ถ้าหากลมแรงหน่อยอาจชวนให้เหงานิดๆ เวลาคน 1 คน เดินสวนกับคน 2 คนที่อยู่ใต้ร่มเดียวกัน วินาทีนั้น เขาจะเหงาขึ้นมาชั่วคราว แต่เดี๋ยวมันก็หายไปกับ..สายฝน ถ้า 3 คนเดินใต้ร่มคันเดียวกันทีไรจะต้องมีใครสักคนเปียก หรือไม่ ก็เปียกปอนกันไปหมด.. ใต้พี้นที่ของร่ม เหมาะสมสำหรับ 2 คนเท่านั้น ร่มที่ดีน้ำหนักเบา ร่มส่วนใหญ่ถือได้ด้วยมือเดียว อีกมือจะเหลือไว้ทำอะไร..หากไม่ใช่ จับมืออีกคนที่อยู่ใต้ร่มกันเดียวกัน.. ร่มมีมิติของเวลา กาง - หุบ เปียก - แห้ง ร่มจะเปียกเมื่อกาง และรอแห้งก่อนค่อยหุบ ร่มคันเดียว แต่มี 2 รูปร่าง เป็นสิ่งของที่แปลงร่างได้! ร่มจึงอัศจรรย์ เป็นอุปกรณ์ป้องกันแดดและฝนที่ผู้คนสัมผัสความรู้สึก บ่างอย่างกับมันได้ ความรักของบางคู่อาจเริ่มต้นจากร่ม ในวันที่ฟ้าฝนเป็นใจ กวีบางบท เพลงบางเพลง ก็เกิดขึ้นใต้เพดานร่มเล็กๆนี่เอง ร่มเป็นสิ่งของที่โรแมนติก หากใช้ 2 คน ต้องมีคนหนึ่งถือ และอีกคนหนึ่ง เอียงตัวเข้าหา ผลัดกันเอียงตัวหลบฝนกันไปมาน่าเอ็นดู บนถนนหนทางที่มีร่มหลายคัน หากลองสังเกต เราจะเห็น "โลกใบเล็กๆ" ของผู้คนมากมาย...บ้างเดี่ยว บ้างเป็นคู่ อยู่ใต้ร่มนั้น.. กระทั้งฝนหยุด ร่มหุบลง โลกใบเล็กเหล่านั้นหายไป โลกใบใหญ่กลับมาอีกครั้ง เพดานร่มกลายเป็นเพดานฟ้ากว้าง หัวไหล่ที่เบียดกัน ได้เวลาห่าง รอวันที่ฝนตก...มันจะกลับมากระทบกันอีกครั้ง.... ปล. เห็นว่าเป็นอีกมุมมอง ที่คนเราไม่ค่อยได้มองค่ะ เลยนำมาฝากให้ได้ ลองมองกันดูบ้าง...
เที่ยนหยด 21 ก.พ. 2553 13:03 น. - ID 10821 
1184
7
0
21 กุมภาพันธ์ 2553 14:35 น. - comment id 114284
ศิษย์เราหัดไว้หลายๆทางนะทั้งร้อยแก้ว และร้อยกรอง ให้ชำนาญไว้ ร้อยแก้วเป็น ประโยชน์มากๆในเรื่องการเขียนหนังสือเวลาทำงาน สิ่งนี้นี่เองทำให้ครูรอดพ้นจากการโยกย้ายไปตาม ต่างจังหวัดยามเข้ารับราชการไปรับตำแหน่งจ๊ะ จึงเห็นว่ามีคุณอนันต์มากๆกว่าร้อยกรองเสียอีก ร้อยกรองใช้ในทางบันเทิงเท่านั้นเองแหละ รักเสมอ
แก้วประเสริฐ.
21 กุมภาพันธ์ 2553 15:17 น. - comment id 114288
อืมม น่าคิดนะเพิ่ล และร่มก็ยังเป็นดัชนีชี้ความรักของคนทั้งสองด้วยล่ะ ใต่ร่มที่มีกันสองคน แต่ละคู่จะเอียงไม่เหมือนกัน บางคู่จะเอียงไปทางฝั่งผู้ชายมากกว่าผู้หญิง และบางคู่ ก็จะเอียงไปปกป้องผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย ไม่ต้องพูดอะไรภาพที่เห็นก็ทำให้คนรอบข้างสัมผัสได้แล้ว จรริงมั๊ยเพิ่ล ถ้าหากวันหนึ่งได้อยู่ใต้ร่มกับใครสักคน หากร่มมันเล็กจนไม่สามรถกันฝน กันแดด ได้พอสำหรับสองคน ก็ออกมาตากฝน ตากแดดด้วยกันทุ้งคู่ดีกว่าเนาะ
21 กุมภาพันธ์ 2553 19:21 น. - comment id 115130
สงสัย หาซื้อร่ม ไว้หลายอัน เก็บไว้ท้ายรถ แล้วอะ..อิอิ เขียนได้ดีเลยศิษย์น้องเทียนหยด
21 กุมภาพันธ์ 2553 19:48 น. - comment id 115131
อะแฮ่มๆๆ ออกจากร่ม ไปเล่นน้ำฝนกันดีกว่าคร๊า.. เย็นดีอะ
21 กุมภาพันธ์ 2553 21:40 น. - comment id 115137
ฝนหาย เก็บร่ม อิอิ
21 กุมภาพันธ์ 2553 22:02 น. - comment id 115140
เขียนได้ดีมากคับ เรื่องราวของร่มที่น่ารักดี คุณฝนคงต้องเตรียมร่ม โดยเฉพาะน้องฉาง ยิ่งต้องเตรียมร่มไวๆเผื่อพี่เมี่ยงไง..ขอยืมพื้นที่แซวพรรคพวกหน่อย
22 กุมภาพันธ์ 2553 13:56 น. - comment id 115160
เยี่ยมมากค่ะคุณอ้อย..
22 กุมภาพันธ์ 2553 14:03 น. - comment id 115163
....... น่ารักเนอะร่ม ว่างๆจะลองเขียน เรื่อง " ร่ม " ดูบ้าง มีไอเดียแระ อิอิ กะลังคิดได้ .....ขอบคุณสำหรับบทความน่ารักๆค่ะเจ้......
22 กุมภาพันธ์ 2553 14:05 น. - comment id 115164
6......... พี่วิทย์ๆ ได้ข่าวว่า ค่าเช่าพี้นที่กระทู้นี้แพงนะคะ สู้ราคาป่าว อิอิ ....ว่าแระ พี่วิทย์ต้องพาดพุง เอ้ย พาดพิงฉางน้อย อิอิ .....
อย่าให้เจอหน้าเชียว คอยดู .....ฮึ่มมมม
22 กุมภาพันธ์ 2553 14:07 น. - comment id 115166
10..........
22 กุมภาพันธ์ 2553 22:31 น. - comment id 115197
ฟามเห็นที่ 5 ยา ฮ่าๆ
23 กุมภาพันธ์ 2553 09:04 น. - comment id 115198
ครูแก้ว... จริงๆแล้วอ้อยก็ชอบนะคะครู เขียนบทความ ชอบพอๆกะเขียนกลอน..แต่ยังต้องฝึกฝนอีก มากมายเลยค่ะครู...สำหรับเรื่องสั้นเรื่องนี้ก็ ไม่ได้เขียนเองทั้งหมดค่ะ..คืออ่านเจอใน นิตยสาร..แล้วก็มาขัดเกลาบ้างเป็นบางส่วนค่ะ ขอบคุณในคำแนะนำมากๆเลยคะครูดูแลสุขภาพด้วยนะคะ *********************************************** ฝน... เห็นป่ะฝน...ฝนก็คิดได้อีกแง่มุมหนึ่งเหมือนกัน...อ้อยว่าแล้วแต่มุมมองจิงมั๊ย.. ตากแดดเร้อ.....ช่างกล้าแนะนำเฟร้ย.. ให้เวลาคิดก่อนน๊ะเพิ่ล...ขอย้ำ...ให้ เวลา คิด ก่อน น๊ะ เพิ่ล..ก๊ากก
สำหรับปู่น่ะ อันเดียวพอแระ..จิงป่ะเจ๊แบม
************************************************ เจ๊แบม... ชวนใครจ๊ะ...คุณเจ๊ รู้น๊าคิรัยอยู่
********************************************* คุณพิม... จริงป่าว ตะเอง....แฮ่
พี่วิทย์คร๊าบบบ..มาพาดพิงฉางง่ะ ระวังเน้อ จะพลาดท่ามังง่ะ ก๊ากกก
23 กุมภาพันธ์ 2553 17:11 น. - comment id 115220
...... หิวข้าวอ่ะ ......
24 กุมภาพันธ์ 2553 18:07 น. - comment id 115253
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ