วันฝนตก.....กับความทรงจำ

กระต่ายใต้เงาจันทร์

                          
           ในวัยเด็กวันฝนตกของฉันสวยงาม   สดใสร่าเริง  ช่างเป็นธรรมชาติมอบให้เหมือนความฝัน  แต่ตอนนี้ฉันเริ่มมองเห็นเด็กหลายคนในวันฝนตกคือวันที่ชีวิตเขาอาจหม่นมัว   
            ในยามเย็นวันหนึ่งฝนตกโหมกระหน่ำผู้คนอัดเบียดเสียดกันหนาแน่นใต้ป้ายหลังคารอรถเมล์   ฉันเบียดตัวอยู่ในนั้นเป็นเวลานานสองนาน  รถมากมายหลายสีสันวิ่งกันมากมายบนท้องถนน   มีเด็กผู้ชายแทรกตัวเข้ามาภายใต้ป้ายรถเมล์ที่ฉันยืนอยู่   เขาตัวเล็กผ่ายผอมมอมแมม  เสื้อผ้าเก่าๆที่สวมใส่เปียกโชก มีถุงพลาสติกครอบหัวเอาไว้  เด็กชายคนนั้นนั่งลงโคนเสา  เริ่มมีน้ำตาไหลรินแข่งกับสายฝนพร้อมเสียงสะอื้นเบาร้องคลอเคลียแข่งกับสายฝนแล้วผล็อยหลับไปในที่สุด
         ฝนตกทุกครั้งฉันคิดถึงวัยเด็กผ่านเข้ามาในความทรงจำเสมอฉันมักแอบแม่ไปเล่นน้ำฝนข้างนอก  ทั้งที่รู้ว่าโดนดุแน่แต่นั่นแหละอย่างว่าเด็กยิ่งว่าเหมือนยิ่งยุ  ฉันเป็นน้องสาวคนเล็กพี่ชายทุกคนย่อมตามใจ พวกเราพี่น้องมักชวนกันวิ่งฝ่าสายฝนใครเปียกน้อยที่สุดจะเป็นผู้ชนะแน่นอนฉันเป็นผู้ชนะทุกครั้งจะด้วยไม่ว่าเหตุผลใดก็ตาม 
         ถ้าฝนเริ่มซาเม็ด  เราพี่น้องจะเขย่งตัวเด็ดใบไม้แล้ววิ่งไปในแอ่งน้ำใหญ่
ที่มีน้ำขังมากพอให้เรือใบไม้ของเราเล่นได้ เรือของฉันสวยกว่าใครเพราะชบาสีอมพูอมแดงที่นำมาประดับเรือ  เรือใบไม้ของเราจะชนกันโคลงเคลง พร้อมเสียงหัวเราะของเราพี่น้องเป็นระยะและฉันจะนอนหลับฝันดีในคืนฝนตกทุกครั้ง
        ฉันเหลียวมองเด็กชายคนนั้น ฟ้าร้องดังเปรี้ยง  เขาสะดุ้งตื่น สองมือกอดกระชอบร่างกายหนาวสั่น  ทำให้ฉันคิดถึงวันฝนตกกับความทรงจำของฉันอีกด้านช่างเหมือนเด็กชายคนนี้ช่างเป็นภาพซ้อนทับมาในมโนภาพและความรู้สึกเสียงฝนตก  ฟ้าร้องดังเปรี้ยงมีเสียงฟ้าผ่าตามมา ภาพตรงหน้าคือชายคนที่ฉันรักนอนสิ้นลมท่ามกลางสายฝน  ร่างกายฉันหนาวสั่นเหมือนเด็กชายตอนนี้เพียงแต่ว่าใจฉันแตกสลาย หยาดน้ำตารินไหลเป็นทางพร้อมสายฝน เสียงสะอื้น
ของฉันแข่งกับเสียงฟ้าร้อง
         ฉันเริ่มคิด ความทรงจำของเด็กๆเกี่ยวกับฝนเป็นอย่างไรกัน  บางคนอาจมี
        บ้าน มีพ่อแม่รออยู่  บางคนอาจกำพร้า   บางคนอาจเร่ร่อน  ไม่มีใครสามรถให้คำตอบฉันได้   
เหมือนชีวิตของเด็กชายที่ฉันมองดูด้วยความเวทนา  เหมือนกับคนอีกหลายคนที่ได้แต่มองดูโดยไม่รู้ว่าจะช่วยอะไรเขาได้
        หลังฝนตกชโลมโลกความทรงจำหลังม่านฝนคงมีทั้งเรื่องที่น่าจดจำแสนหวานและความเจ็บปวดจนอยากจะลืมเลือน