หน้าส่วนตัว
ครั้งหนึ่งกับความทรงจำ
ความทรงจำผ่านมา เราสามคน ได้เดินทางไปจังหวัดนครสวรรค์ เพื่อไปดูการเชิดสิงห์โตด้วยเพราะไว้ใจ เพื่อนบ้านเดียวกัน ที่เป็นทหารอยู่ที่นั่น หรือเพราะ ไม่คิดหน้าคิดหลังว่าการไปคราวนี้ไม่สมควรเป็นอย่างยิ่ง กับการจะไปหาทหารถึงในค่าย
เมื่อไปถึง เขาและเพื่อน ขี่มอเตอร์ไซค์ มารับ รถ สองคัน กับ คน ห้าคน เขาพาไปทานอาหารไปดื่มตามประสาผู้ชาย เราผู้หญิงก็นั่งดู เมื่อตกกลางคืน เราอยากจะดูการเชิดสิงห์โตแล้วแต่คนเยอะเหลือเกิน ไม่สามารถ เข้าถึงได้ ตัดสินใจกลับบ้าน เปล่าเลย เขาไม่พากลับไปส่ง ที่บ.ข.ส. กลับพาเราแยกจาก รถของเพื่อนอีกคัน รถสองคันไปคนละทาง
เขาพาเราและเพื่อนผู้หญิงอีกคน ขี่รถอ้อมเมือง เปลี่ยว น่ากลัว วนหลายรอบ ขี่เร็วเกินกว่าเราจะกระโดดลง
ในที่สุดเขาพาเรามาค่ายอีกครั้ง เมื่อมาถึง ลากเรากับเพื่อนขึ้นห้อง แต่เราสะบัดหลุด แต่เพื่อนสิ โดนลากขึ้นห้อง
สิ่งที่เราทำได้คือ เข้าไปนั่งยกมือไหว้ ทหารในค่ายที่เดินไปมา ให้ช่วยเพื่อนด้วย แต่เปล่าเลย ทุกคนยืนมองแล้วเดินหนี
ไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น เดชะบุญ เพื่อนสะบัดหลุดเพราะทหารเมามาก วิ่งลงมา เจอภารโรง ตา ยาย นั่งตรงนั้น
กอดยายไว้แน่น' ยายจ๋า ช่วยหนูด้วย อย่าให้เขาเอาหนูไป '
เมื่อมันเผลอ ตา ยาย พามาซ่อนในห้องเก็บของ ใส่กุญแจ' ห้ามร้องให้ อย่าร้องเด็ดขาด มันจะได้ยิน '
เสียงรถมอเตอร์ไซค์ วิ่งวนไปมา เกือบตี3 ถึงได้เงียบ ยายมาบอกว่า ' ยายหลอกมันว่าหนูสองคนหนีเข้าป่าไปแล้ว'
มันตามทั้งคืน เมื่อได้เวลาตี สี่ แน่ใจว่ามันหลับ แล้ว ตายายก็ให้ทหาร ที่ดีคนหนึ่งมาส่งที่ บ.ข.ส.กลับบ้านด้วยความปลอดภัย
ตา-ยาย ค่ะ ถ้าอ้อมไม่ได้ ตา-ยาย ช่วยไว้ ชีวิตอ้อมกับเพื่อน จะมีลมหายใจถึงวันนี้หรือเปล่า
อ้อมระลึกถึงในพระคุณ ความมีน้ำใจ ที่ช่วยเหลือ เราสองคน ให้พ้นอันตรายมาได้ ตา-ยาย ไม่ได้นอนทั้งคืน
เพราะต้องนั่งเฝ้า อ้อมและเพื่อน หาน้ำ หาผ้าห่ม มาให้เมื่อมันเผลอ อ้อมไม่รู้แม้กระทั่งชื่อ ไม่รู้ป่านนี้
ตา ยาย ยังมีชิวิตอยู่หรือเปล่า คิดถึงอ้อมและเพื่อน บ้างใหม
อ้อมคิดถึง ตา ยาย เสมอนะค่ะ แม้วันเวลา จะล่วงเลยมานาน
' โชคดีนะลูก อย่ามาแบบนี้อีก มีเงินใหม ตาจะให้ สองร้อยพอค่ารถใหม '
ระลึกถึงเสมอ
คิดถึงเหลือเกิน
ใจปลายทาง 10 ก.ค. 2546 15:50 น. - ID 1067 
1506
4
0
11 กรกฎาคม 2546 17:02 น. - comment id 69186
พี่ต้องขอโทษด้วยที่คราวก่อนมาดูไม่ถูกเวลาจึงได้ไม่เจอ พี่อ่านเรื่องนี้ถึง ๓ รอบ มีความรู้สึกหลายประการ เช่น ความรู้สึกที่น้องอ้อมถูกขังไว้ในห้องที่ล็อคกุญแจไม่กล้าแม้แต่ที่จะร้องให้ ความหวาดกลัวของอ้อมและเพื่อนความชุ่ยไม่มีน้ำใจของทหาร ที่อ้อมยกมือไหว้ให้ช่วย แต่ไม่ยอมช่วย แต่ก็ยังมีทหารดีคนหนึ่งที่ช่วยกู้หน้ามาส่งอ้อมที่ บ.ข.ส.(พี่เคยเป็นทหารเกณฑ์มาก่อน ถ้ามองตามความเป็นธรรมแล้ว อาจโทษทหารพวกนั้นไม่ได้ที่ไม่มาช่วย ยิ่งเป็นทหารใหม่ก็ต้องมีรุ่นพี่ที่คอยบังคับอีกที) ถ้าพี่จะบอกว่า คนที่ผิดในเรื่องนี้ก็คือ น้องอ้อม (พี่อาจจะเป็นคนชอบพูดตรงเกินไป) เพราะว่า อ้อมติดตามเขาไปเองถึงในค่ายทหาร(ตามธรรมดาก่อนจะเข้าค่ายต้องมีทหารเวนยืนอยู่ที่นั่น อ้อมอาจจะรองตะโกนให้เขาช่วยก็ได้ แต่ถ้าพวกนั้นมาเกกะระรานข้างนอกค่าย ก็เป็นอีกประเด็นหนึ่ง อาจเพราะความอยากรู้อยากเห็นความไว้วางใจทำให้คนเราต้องพลาด แต่ทว่าน้องอ้อมของพี่ก็ยังได้รับความช่วยเหลือจากสองตายาย พี่ขอแนะนำว่า ถ้าเรื่องนี้เกิดขึ้นยังไม่นาน อ้อมสมควรเดินทางไปพบท่านทั้งสองอีก (ในเวลากลางวัน) พี่ขอรับรองถึงความปลอดภัยเพราะทหารก็มีวินัยเหมือนกัน แต่ถ้ากลางคืนอันตรายมากสำหรับสาว ๆ ที่เข้าไป ถ้าเราระลึกถึงท่านเฉย ๆ จะมีประโยชน์อะไร ท่านถือว่าเป็นคนที่ให้ตัวอ้อมเกิดขึ้นมาใหม่ เพราะถ้าไม่มีท่านอ้อมจะยังเป็นอ้อมคนนี้อีกหรือ ไปหาท่านซื้อสิ่งของไปฝากท่าน (ถ้าตั้งใจจริงต้องมีเวลาไปได้) คนเราอาจทำผิดกันทุกคน ความผิดพลาดบางอย่างสามารถแก้ไขได้(เช่นในครั้งนี้)แต่ความผิดพลาดบางอย่าง ไม่สามารถแก้ไขอะไรได้เลย(สมมุติว่าอ้อมเกิดเสียตัวไป) ดังนั้นนับเป็นบทเรียนที่ดีในชีวิต ถึงแม้ว่าอ้อมจะเป็นอย่างไร พี่ชัยคนนี้ก็ขอเป็นกำลังใจ ให้อ้อมได้ต่อสู่ต่อไป ลืมเสียเถิดฝันร้ายในครั้งนี้ นะน้องอ้อมจ๋า
11 กรกฎาคม 2546 19:50 น. - comment id 69188
ขอบคุณเจ๊าค่ะพี่ชัย แหม ลงความเห็นซะยาวเลย อ้อมผิดเองที่ไปโดยที่ไว้ใจเพื่อนบ้านเดียวกัน ไม่คิดหรอกค่ะ ว่าจะอันตราย แต่อ้อมก็ปลอดภัยมาแล้ว อ้อมต้องหาโอกาศไปหาท่นทั้งสอง ค่ะ แต่ต้องรอ เพื่อนๆๆว่างก่อน ขอบคุณพี่ชัยค่ะ
14 กรกฎาคม 2546 20:14 น. - comment id 69211
เป็นกำลังใจให้อ้อมนะ ขอบคุณสำหรับอุทาหรณ์ ดีใจที่เรื่องร้ายๆมันไม่เกิดขึ้นกับชีวิตอ้อมเกินกว่านี้ เห็นด้วยกับความกตัญญูกตเวทีต่อผู้มีพระคุณทั้งสอง ขอให้เจอเค้าทั้งสองคนนะจ๊ะ
15 กรกฎาคม 2546 15:01 น. - comment id 69216
ขอบใจจ๊า ฟาง ที่เข้ามาทักทายจ๊า อ้อมโชคดีมากเลยจ๊ะ
16 กรกฎาคม 2546 13:15 น. - comment id 69227
มาเยี่ยมจ้า มาเอาดีด้านนี้หรือนี่
17 กรกฎาคม 2546 10:11 น. - comment id 69235
สวัสดีค่ะ เปล่าหรอกจ๊า ที่เขียนเพราะคิดถึง ท่านทั้งสองคนค่ะ ขอบคุณค่ะ kp1
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ