เฌอมาลย์

3 ธันวาคม 2552 14:12 น. - comment id 110844

1 

เฌอมาลย์

3 ธันวาคม 2552 14:12 น. - comment id 110845

2 

เฌอมาลย์

3 ธันวาคม 2552 14:12 น. - comment id 110846

3 แบบว่าเก็บกดง่ะ 

รัมณีย์

3 ธันวาคม 2552 15:31 น. - comment id 110849

(น้ำตาลหวาน)

3 ธันวาคม 2552 15:52 น. - comment id 110855

บรรยากาศบ้านคุณแบม
คล้ายบ้านคุณพ่อของพิมเลยค่ะ
พิมโชคดีได้งานทำที่บ้านเกิด 
มีโอกาสได้กลับบ้านเยี่ยมคุณพ่อบ่อย
ท่านไม่ค่อยพูดค่ะ ได้แต่ยิ้ม

รักคุณพ่อเหนือสิ่งอื่นใดเช่นกันค่ะ

fooko

3 ธันวาคม 2552 16:32 น. - comment id 110857

โฮๆๆ คิดถึงคุณพ่อที่อยู่บนสวรรค์เหมือนกันค่ะ..

ฉางน้อย

3 ธันวาคม 2552 18:00 น. - comment id 110861

.....แน่ะๆ พี่แบม อาจซึ้งด้วยวุ้ย.....

ฉางน้อย

3 ธันวาคม 2552 18:00 น. - comment id 110862

....เจ้แบม เป็นไรป่ะ อิอิ ......

ไร้อันดับ

3 ธันวาคม 2552 18:03 น. - comment id 110863

พ่อคุณแบม 
คงอยากจะตอบ
ว่ารัก คุณแบม  มากๆ 
เหมือนกันครับ 

ขอบคุณเรื่องราว
ที่ถ่ายทอดให้ฟังครับ

ขอให้มีความสุขมากๆ ครับ

ยาแก้ปวด

3 ธันวาคม 2552 20:17 น. - comment id 110880

ความทรงจำที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง

และยังคงเป็นความทรงจำ

ที่ไม่มีวันลืม

เที่ยนหยด

3 ธันวาคม 2552 20:23 น. - comment id 110883

ขอบคุณค่ะ คุณบ๋อมแบ๋ม..
สำหรับความทรงจำดีดีแบบนี้..พ่อยังอยู่
ในใจของลูกเสมอ..ชั่วนิจนิรันดร  

กิ่งโศก

3 ธันวาคม 2552 20:40 น. - comment id 110892

อ่านแล้วให้ความรู้สึกดีมากๆเลยครับ

วิทย์ ศิริ

3 ธันวาคม 2552 21:59 น. - comment id 110900

เขียนดีมากคับ

สายวารินทร์

3 ธันวาคม 2552 22:14 น. - comment id 110902

ภาพและรอยยิ้มของท่านยังอยู่ในใจเราเสมอครับ

มาร่วมคิดถึงพ่อด้วยครับ

เพียงพลิ้ว

4 ธันวาคม 2552 10:56 น. - comment id 110913

พ่อน่ารักเสมอค่ะ คิดถึงพ่อค่ะ

โคลอน

4 ธันวาคม 2552 11:02 น. - comment id 110915

ร่วมคาราวะคุณพ่อแบม ด้วยนะจ๊ะ

ท่านมีรอยยิ้มที่อบอุ่นจังเลยแบม

ฝนเชื่อว่ารอยยิ้มของท่านติดอยู่ในใจใครอีกหลายคนที่ได้รู้จักท่าน

แม้กระทั่งคนแปลกหน้าที่ได้ร่วมรับรู้เรื่องราวของท่านยังอดที่จะยิ้มให้ท่านไม่ได้เลย

แก้วประภัสสร

4 ธันวาคม 2552 14:53 น. - comment id 110947

1-3 คุณเฌอมาลย์
ยก 1-3 ให้เลยจ้าคนสวย
เก็บกดทำมายย
ช่วงนี่ปู่งานเยอะ มะมีใครแย่งอะ อิ
จุ๊ฟๆๆ

แก้วประภัสสร

4 ธันวาคม 2552 14:54 น. - comment id 110948

4 คุณรัมณีย์
ขอบคุณน้องต้าจ้า สำหรับดอกไม้ทักทายกันค่ะ

แก้วประภัสสร

4 ธันวาคม 2552 15:26 น. - comment id 110950

5 คุณน้ำตาลหวาน
บ้านแบมจะอยู่ติดริมถนนเลยค่ะคุณพิม
แต่สองฟากฝั่งถนน ก็จะมองเห็นต้นข้าว
แบมมีพี่ชายสองคน คนโตจากไปแล้ว
วันไหนที่พี่ชายกลับมาเยี่ยมบ้าน
พวกเรา น้องๆ จะดีใจกันใหญ่
 เพราะพี่จะชอบปูเสื่อหน้าบ้าน เล่านิทาน
เล่าตลกๆ หรือเล่นเกมส์กัน
ส่วนพ่อ จะไปที่สวนอีกที่หนึ่ง
แล้วเตรียมไม้ไผ่ เอาข้าวใหม่ กลิ่นหอม
มาทำข้าวหลามให้ลูกๆได้กินกัน
ฝีมือพ่อ ยอดเยี่ยมที่สุดเลยค่ะคุณพิม
พ่อแบมจะรู้ว่า ข้าวหลามส่วนไหน
 ของลูกคนไหน 
บ้องเล็ก สำหรับแบม 
ส่วนพี่ๆ เขาหาว่าเราไม่ฉลาด เลือกเอาอันเล็ก
เพราะพวกเขาจะเลือกเอาอันใหญ่ เพราะหน้ากระทิเยอะค่ะ อิ

แต่เขาหารู้ไม่ว่า ข้าวหลามบ้องเล็กที่เราเลือกนะ กลิ่นเยื่อไม้ไผ่หอมมากๆ อีกทั้งไม่มีคนแย่งด้วย คริ

ขอบคุณคุณพิมมากจ้า
ขอให้มีความสุขกับวันหยุดที่จะมาถึงค่ะ

แก้วประภัสสร

4 ธันวาคม 2552 15:34 น. - comment id 110951

6. คุณ Fooko
เรามาจับมือกันค่ะน้องก้อย
ส่งใจไปถึงพ่อกัน ดีป่าวจ๊ะ
 ขอบคุณน้องก้อยมากจ้า

แก้วประภัสสร

4 ธันวาคม 2552 15:38 น. - comment id 110952

7-8. น้องฉางน้อย
ตัวเอง ทำเป็นแซวเค้า
แอบไปร้องไห้ขี้มูกโป่งหรือป่าว อิ
เห็นเรื่องสั้นวาไงจ๊ะ
เลยอยากเขียนบ้าง 
เพื่อนนอกบ้าน ร้องไห้เลย อิ
คนเขียนกับเก่งกว่า ไม่ร้องสักแอ๊ะ

แก้วประภัสสร

4 ธันวาคม 2552 15:40 น. - comment id 110953

9.คุณนักสืบไร้อันดับ
กะว่าจะไม่เขียนแล้วละคะพี่
แต่อดใจไม่ได้ มือพาไป
เมื่อวาน ยิ้มให้ตัวเอง 
เราแข้มแข็งขึ้น ไม่ร้องไห้ 
แต่กลับสุขใจแทนค่ะ
ขอบคุณพี่มากนะคะ
ขอให้มีความสุขเช่นกันค่ะ

แก้วประภัสสร

4 ธันวาคม 2552 15:44 น. - comment id 110954

10  คุณยาแก้ปวด
ความทรงจำนี้ยากจะลืมได้ค่ะน้องยา
คิดถึงวันที่พ่อยังอยู่
ภาพพ่อที่กำลังนั่งเตรียมยาให้แม่กิน
ภาพที่เดินไปรับพ่อ ถือปิ่นโตกลับมาจากวัด
คงได้แต่ระลึกถึงท่าน 
ขอบคุณน้องยามากค่ะ

แก้วประภัสสร

4 ธันวาคม 2552 15:48 น. - comment id 110955

11คุณเทียนหยด
ตัวเองง เรียกชื่อเค้าเหมือนปะป๊าเลยนิ 
ชื่อนี้ มียายกับพ่อแค่สองคน
ที่เรียกมาตั้งแต่เด็ก
ยังสงสัยเท่าทุกวันนี้ว่า "บ๋อมแบ๋ม"
แปลว่าอะไร แล้วทำไมไม่เรียกเรา
น้องกบ น้องเขียด น้องไก่ น้องตั๊กแตน แฮ่ะๆๆ
ขอบคุณน้องอ้อยมากค่ะ
(อ้อย คือชื่อพี่สาวที่ถัดจากพี่เช่นกันจ้า)

แก้วประภัสสร

4 ธันวาคม 2552 15:51 น. - comment id 110956

12คุณกิ่งโศก
เมื่อวาน ขณะที่คุณคนดีบอกว่า 
เรื่องสั้นเรื่องนี้เขียนได้ดีทีเดียว
แบมเลยได้คิดว่า เพราะเราใช้ใจสัมผัสกับมัน 
ไม่ต้องปรุงแต่ง ไม่ต้องบรรยายอะไรมากมาย
เพราะทุกอย่างชัดเจนในความจริง
ขอบคุณมากๆค่ะ
 พักผ่อนและดูแลสุขภาพนะคะ

แก้วประภัสสร

4 ธันวาคม 2552 15:53 น. - comment id 110957

13 คุณวิทย์ ศิริ
สวัสดีจ้าคุณวิทย์
เขียนดีเหรอคะ งั้นขอห้าร้อย 
จะไปเย็บเล่มแจกค่ะ 
ขอบคุณคุณวิทย์ค่ะ
รักษาสุขภาพนะคะ 

แก้วประภัสสร

4 ธันวาคม 2552 16:02 น. - comment id 110958

14 คุณสายวารินทร์
สวัสดีค่ะคุณลุงสายฯ
ดีใจที่ลุงมาถึงเรื่องสั้นหลานค่ะ

พ่อจะเป็นคนพูดน้อย แต่งตัวสมถะ
แต่เป็นคนรักสุขภาพ 
ภาพนี้ถ่ายก่อนที่ท่านจะจากไป
ประมาณหนึ่งปี ตอนท่านอายุได้ 87 กว่าๆ
แอบถ่ายขณะที่แม่แกล้งจะดึงพ่อไปหอมแก้ม
พ่อเลยหัวเราะ เหมือนจะอายๆ อิ
ขอบคุณลุงมากนะคะ

แก้วประภัสสร

4 ธันวาคม 2552 16:05 น. - comment id 110959

15 คุณเพียงพลิ้ว
อีกไม่กี่วัน พวกเราก็คงได้กลับบ้าน
ไปเยี่ยมแม่กันแล้ว
ดีใจเนาะน้องกานต์   กะว่าพอถึงบ้าน
จะทำข้าวจี่ชุบไข่เป็นอันดับแรก อิ
นึกถึงบรรยากาศตอนเล่นบนกองฟางนุ่มๆ
กระโดดโหยงๆ สุขใจแท้ๆค่ะ 
ขอบคุณมากค่ะ

แก้วประภัสสร

4 ธันวาคม 2552 16:11 น. - comment id 110960

16 คุณโคลอน
ภาพนี้แบมวางไว้หัวเตียง
วันไหนที่เหนื่อยจากการทำงาน
กลับไปมองหน้าพ่อ เห็นรอยยิ้มของท่านแล้ว
เหมือนว่า ท่านยังอยู่ ใกล้ๆเราเสมอ
ไม่ได้จากไปไหน
มีหลายคนบอกว่า ไม่อายเหรอ 
เอารูปพ่อไปลง

โชคดีที่สุดแล้วล่ะค่ะ ที่ได้เกิดมาเป็นลูกของพ่อ แล้วจะอายทำไมเนาะเพื่อนฝน

โคลอน

4 ธันวาคม 2552 17:42 น. - comment id 110968

30

อิอิ...

โคลอน

4 ธันวาคม 2552 17:44 น. - comment id 110969

29

ถูกแล้วจ๊ะ แฝดเพื่อน

หากเราอายก็แสดงว่าเรา อายตัวเองใช่ป่ะ

เพราะในตัวเรามีเลือดพ่อไหลเวียนอยู่ครึ่งหนึ่ง(อีกครึ่งเป้นของแม่)

แล้วมีอะไรเป้นของตัวเองมั่งเนี่ย...อิอิอิ

ขอบคุณ ไข่สองฟองนะคุณเพิ่ล

ถ้าฉางน้อยกับ คุณเพิ่ล เทียนหยดติ๋งๆรู้คงตาร้อนน่าดูเนอะๆ

คนอะไรโชคดีชะมัด

ปรางทิพย์

5 ธันวาคม 2552 22:40 น. - comment id 111086

หน้าต่างของน้องแบมมีสามบาน
แล้วของพี่ปรางล่ะ

บานแรก เปิดมามองคุณแม่ ซึ่งงดงาม
เพียบพร้อมทุกอย่าง

บานที่สอง คงเป็นภาระที่แบกไว้สองบ่า
แต่ตอนนี้ภาระเริ่มเบาบางแล้วค่ะ

แต่บานที่สาม พี่ปรางไม่เคยมี จนอายุ
สิบเจ็ดปี ท่านแว่บเข้ามา  จนบัดนี้ มัน
เหมือนคำ ๆ เดียวว่าพี่ปรางมีพ่อกับเค้า
แต่ เมื่อวาน คำ ๆ นั้น โดนฉางน้อย กระชาก
หลุดไป  กลายเป็นว่า พี่ปรางรักพ่อมาก ๆ

อนงค์นาง

6 ธันวาคม 2552 10:47 น. - comment id 111087

น้องแบมแต่งได้ดี น่าอ่านมากเลยนะคะ เห็นแววนักเขียนคุณภาพอยู่รำไร

แก้วประภัสสร

6 ธันวาคม 2552 21:09 น. - comment id 111240

30-31 คุณโคลอน
เห็นสองสามวันมานี่
เพื่อนฝน เก็บไข่ไปต้มหลายฟองเลย
ครบโหลยังจ๊ะ ขอแบ่งไปเก็บไว้แก้บนเสียหน่อย คริ

แก้วประภัสสร

6 ธันวาคม 2552 21:18 น. - comment id 111273

32 คุณปรางทิพย์
น้องดีใจจริงๆค่ะ ที่พี่ยกโทรศัพท์รหาคุณพ่อ
ท่านคงดีใจมากๆ ค่อยๆปรับ 
แม้ครั้งแรกจะรู้สึกขัดเขิน
น้องฉาง เคยส่งหนังสือเล่มหนึ่งมาให้น้อง
ชื่อ"กฏแห่งกระจก"
อ่านแล้วคล้ายๆเรื่องของพี่ปราง กับคุณพ่อเลยค่ะ
หนึ่งปีผ่านไป ที่พ่อจากน้องไป แต่ดูเหมือนว่า
รอบๆกายน้อง มีพ่อมองอยู่
ตอนนี้พี่มีทั้งสองท่าน รักและดูแลท่าน
ให้มากที่สุดนะคะ
พระพุทธองค์ทรงตรัสไว้ว่า
พ่อแม่ คนชรา ก็เปรียบเหมือนเรือรั่ว
นับวันรอยรั่วยิ่งมากขึ้น
ธรรม และกำลังจากลูกเท่านั้นที่จะทำให้
รอยรั่วของเรือนั้นน้อยลง
ขอบคุณพี่ปรางมากค่ะ
หบัลฝันดีนะคะ

แก้วประภัสสร

6 ธันวาคม 2552 21:21 น. - comment id 111282

33คุณอนงค์นาง
สวัสดีค่ะพี่นาง
เรื่องนี้เขียนจากเรื่องจริงที่เกิดขึ้น 
เล่าถึงตอนน้องเป็นเด็ก
ทุกอย่างถ่ายทอดออกมาจากความรู้สึกจริงๆ

จริงเหรอคะ มีแววเป็นนักเขียนได้เหรอคะ อิ
งั้นขอค่าสปอนเซ่อร์ก่อนได้ปะคะพี่
แบบว่า ใจรักแต่ขาดทุนทรัพย์ แฮ่ะๆๆ
ขอบคุณพี่มากค่ะ 
ราตรีสวัสดิ์นะคะ

แจ้นเอง

7 ธันวาคม 2552 10:24 น. - comment id 111372

แบมจ๋าออกมาข้างนอกกันแล้วมาตะโกนบอกว่าเราคิดถึงพ่อพร้อมๆกันดีไหม

พี่มองไปทางไหนก็เห็นแต่พ่อ  รอยยิ้มและอ้อมกอดที่อบอุ่นอยู่เสมอ

คิดถีงพ่อที่ซู๊ด

คิดถึงแบ่ม แบ๊มด้วยนะ

หนาวไหมจ๊ะ  เชียงรายหนาวมากกกก

แก้วประภัสสร

7 ธันวาคม 2552 13:34 น. - comment id 111386

37.คุณแจ้นเอง
สวัสดีค่ะพี่แจ้น
ดีใจที่สุดที่เห็นพี่มาเรื่องสั้นของน้อง
พ่ออยู่บนสวรรค์
กำลังส่งยิ้มให้เราทั้งสองคน

เมื่อวาน เดินไปตามถนน 
เห็นลูกคนหนึ่งกำลังจูงพ่อที่ชราเดินข้ามถนน
โดยที่เขาเอาตัวบังรถไว้
 แล้วค่อยๆประคองพ่อเดินข้ามถนน
 เป็นภาพที่ประทับใจมากๆค่ะ

ขอให้พี่พบแต่สิ่งดีๆเข้ามาในชีวิตนะคะ
ขอบคุรพี่แจ้นค่ะ

โคลอน

7 ธันวาคม 2552 14:41 น. - comment id 111389

เอามะเขือม่วงมาแลกไข่บ้านแบม อิอิอิ

โคลอน

7 ธันวาคม 2552 14:42 น. - comment id 111390

วันนี้รวยไข่...อิอิ

ฉางน้อย

7 ธันวาคม 2552 16:14 น. - comment id 111414

....... ไข่แม่เอ๊ยยยยยย 

มาแลกถ้วย ถัง กะละมัง ชาม ไห....... อิอิ 

โคลอน

7 ธันวาคม 2552 17:36 น. - comment id 111425

^
^
^

อย่ามากล่อมซะให้ย๊ากส์

หลี่เหม่ยจิน(ไม่ได้ lock in)

9 ธันวาคม 2552 20:00 น. - comment id 111759

อ่านแล้วซึ้งจัง..พ่ออยู่ในใจลูกทุกคนเสมอ
รักพ่อที่สุด

วันพ่อฉันได้มีโอกาสทำอะไรดี ๆให้พ่อ
เอาพวงมาลัยไปไหว้พ่อแล้วก็
ก้มลงกราบเท้าพ่อ 3 ครั้ง

พ่ออวยพรว่า...ให้ทำงานอย่างมีสติ...
ฉันจะจดจำไว้

แก้วประภัสสร

9 ธันวาคม 2552 20:42 น. - comment id 111775

39-40  เพื่อนฝน
เค้าคิดว่าตอบหมดแระ อ้าวยังมีอีก อิ
แหมๆ มะเขือมาแลกไข่ คิดได้ไงเนี่ย
อะๆๆ ได้ๆๆ เพื่อเพื่อน

แก้วประภัสสร

9 ธันวาคม 2552 20:43 น. - comment id 111776

41 น้องฉาง
เอาเข้าไปน้องเรา
ถ้วย ถัง กะละมังแลกไข่ 

แก้วประภัสสร

9 ธันวาคม 2552 20:45 น. - comment id 111777

42  ป้าโคฯ
ไปตกลงกับฉางเองน๊า
อย่าทะเลาะกันเพราะไข่ ไม่เอา ไม่ดี

แก้วประภัสสร

9 ธันวาคม 2552 20:51 น. - comment id 111778

43 คุณหลี่เหม่ยจิน
พ่อแบมเพิ่งเสียเมื่อวันที่ 04/06/08 
ผ่านมาปีกว่าๆค่ะ
แรกๆ รับไม่ได้ ทำใจไม่ได้
แม้ว่าเราจะฝึกนั่งสมาธิมาบ้าง 
แต่พอถึงวันนั้น ยากทำใจได้จริงๆค่ะ
แต่ตอนนี้ ก็ระลึกถึงและเล่าแต่สิ่งดีๆ
 พระคุณของท่าน ทดแทนความเศร้า
ก้าวเข้าบ้านกลอน บ้านแห่งนี้ช่วยแบมได้มากทีเดียวค่ะ
คุณยังมีท่านอยู่ ดูแลท่านให้ดีนะคะ
ตอนพ่ออยู่ แบมกลับถึงบ้าน
 ก้มกราบเท้าพ่อกับแม่ตลอดค่ะ 
กอด หอมแก้ม ทำเพียงเท่านี้
พ่อแม่ก็ยิ้มอย่างมีความสุขแล้วละค่ะ
ขอบคุณที่แวะมานะคะ
หลับฝันดีค่ะ