ทำไมบ้านเมืองไม่สงบเสียที เป็นเสียงบ่นที่ดังก้องผืนแผ่นดิน และเกิดเสียงสะท้อนกลับไปว่า เสียงที่กำลังบ่นอยู่นั้น ควรจะเป็นเสียงที่ส่งเข้ามาร่วมแก้ไขปัญหา หรือ บ่น เพียงเพื่อ แสดงอาการ เบื่อ เท่านั้น ในขณะที่สังคมกำลังแบ่งเป็นสองฝ่าย แทนที่จะหาวิธีสร้างสันติร่วมกัน หลายๆ กรณี เรากลับย่ำรอยแยกให้แตกออกไปมากขึ้น โดยการหาเหตุผลต่างๆนานา มาหักล้างอีกฝ่าย เพื่อที่จะให้ฝ่ายที่ตนสนับสนุนมีน้ำหนักมากกว่า บ้างก็ด่ากันไปด่ากันมาอย่างไม่มีเหตุผล โดยลืมไปว่า ไม่ว่าจะฝ่ายไหนก็คือคนไทยเหมือนกัน ประวัติศาสตร์ การเสียกรุงศรีอยุธยา ที่ถูกศัตรูเผาทำลายอย่างย่อยยับ ไม่เหลือเศษซากชิ้นดี ไม่สามารถเป็นบทเรียนที่เตือนสติให้คนไทยเกิดความสมัครสมานสามัคคีได้เลยหรือ จะต้องให้เสียเลือดเนื้อสังเวยผืนแผ่นดินอีกกี่ครั้ง ประเทศชาติจึงจะพบความสงบสุข นกพิราบขาวถึงจะสามารถโบยบินได้อย่างเสรีบนผืนแผ่นดิน ซึ่งในขณะที่นกแห่งสันติภาพกำลังปีกหักอยู่นี้ บางคนยืนมองอย่างไร้ความรู้สึก บางคนแสดงความเวทนาสงสารแต่ไม่ได้ยื่นมือเข้ามาช่วย ซ้ำร้ายไปกว่านั้น บางคนกำลังเล็งปืนเพื่อจะยิงให้ตายคาที่!! อะไรเล่าคือสิ่งที่เราควรทำ? ในการปกครอง ระบอบประชาธิปไตย อดีตประธานาธิบดีแห่งสหรัฐอเมริกา อับราฮัม ลินคอล์น ได้ให้นิยามไว้ว่า เป็น การปกครองโดยประชาชน ของประชาชน และเพื่อประชาชน หรือจะพูดให้เข้าใจง่ายๆ คือ การปกครองที่ประชาชนเป็นใหญ่ ผู้เขียนขอยกตัวอย่างรายการทีวี 2 รายการที่เป็นที่รู้จักกันดี คือ รายการ KPN music award และ รายการ The Star ซึ่งแต่ละเวที ใช้วิธีการตัดสินผู้ชนะเลิศแตกต่างกัน แต่ละเวทีมีทั้งคณะกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิ และเสียงโหวตจากมหาชน แต่รายการแรกชี้ขาดโดยคณะกรรมการ รายการหลังชี้ขาดโดยเสียงโหวตจากประชาชน รายการ KNP ปีที่ผ่านมา คณะกรรมการตัดสินให้ นก คือผู้ที่มีพลังเสียงดีที่สุด แต่เสียงโหวตจากมหาชน กลับเลือก อาร์ม ให้เป็นขวัญใจของมหาชน และ ผลของรายการ The Star ที่ผ่านมา จากคำวิจารณ์และการให้สัมภาษณ์ทางทีวี คณะกรรมการต่างมีความเห็นว่า ดิว คือ ผู้ที่มีพลังเสียง เหนือกว่า สิงโต แต่ผลการโหวตของมหาชน กลับเลือกให้สิงโต คือ ผู้ชนะ เป็นที่น่าสังเกตว่า ความคิดของ คณะกรรมการ และ ประชาชน แตกต่างกัน และเมื่อติดตามผลงานจะพบว่าผู้ที่มาจากการโหวตของประชาชนจะประสบความสำเร็จมากกว่า ซึ่งผลการตัดสินก็ไม่มีใครประท้วง หรือคัดค้านใดๆ เพราะแต่ละเวทีกำหนดกฎกติกา การตัดสินไว้ชัดเจนอยู่แล้ว หากจะมองว่าเวทีไหน เป็นประชาธิปไตยมากกว่า ก็น่าจะเป็นเวที The Star มองมาที่เวทีการเมืองที่แบ่งเป็นสีเหลืองสีแดง แบ่งชนชั้นวรรณะ มีทัศนะคติทางการเมืองที่แตกต่างกัน ทั้งเชื่อและไม่เชื่อระบบของเสียงข้างมาก บางสีก็ไม่เชื่อว่าการคัดเลือกผู้นำมาด้วยเสียงข้างมาก จะสามารถเลือกผู้นำที่ดีที่สุดได้ บ้างก็เสนอระบบผสม คล้ายๆกับนำหลักการคัดเลือกทั้งเวที KPN และ เวที The Star มารวมกัน พูดถึงชนชั้นตามที่สังคม(ใดก็ไม่ทราบ)แบ่งไว้แล้ว ขอเปิดประเด็นเพิ่มเติม ไม่เข้าใจว่าสังคมจะแบ่งเป็นชนชั้นสูง ชนชั้นกลาง ชนชั้นล่าง ไปเพื่ออะไร ชนชั้นสูง เราได้ยินคำนี้ไม่บ่อยนัก แต่จะได้ยินเป็นประจำคือ ไฮโซ มาจากคำว่า High Society ซึ่งก็หมายถึง ชนชั้นสูงที่ใช้ชีวิตหรูหรา ฟุ่มเฟือยตามที่ปรากฏตามสื่อนั่นร่ะ ส่วน ชนชั้นกลาง เราก็ได้ยินเป็นประจำอยู่แล้ว ซึ่งหมายถึงเหล่าข้าราชการและปัญญาชนทั่วไป ส่วน ชนชั้นล่าง ก็ไม่ได้ยินบ่อย อาจจะเพราะฟังไม่ค่อยรื่นหู แต่จะได้ยินคำว่า รากหญ้า บ่อยครั้ง ซึ่งก็หมายถึงผู้ที่อยู่ล่างๆ อยู่ใต้ผืนดิน ไม่มีโอกาสเป็นใบ เป็นดอก เป็นผล โผล่หน้ามาเห็นเดือน เห็นตะวัน ทั้งๆ ที่จริงๆ เกษตรกร ชาวไร่ ชาวนา คือ อาชีพที่หาเลี้ยงปากเลี้ยงท้องมวลมนุษยชาติ กลับถูกมองว่าเป็นชนชั้นล่าง แม้สังคมจะแบ่งอย่างไร ชาวไร่ชาวนาก็ไม่เคยที่จะออกมาโต้แย้ง อาจจะเป็นเพราะนิสัยที่ไม่ชอบโต้เถียง หรือการจำนนต่อชาติกำเนิด และโชคชะตาของตนกันแน่ แล้วการแบ่งชนชั้น แบ่งไปเพื่อประโยชน์อันใด เพื่อให้รู้ว่าใครต่ำใครสูง? ทำไมไม่หล่อหลอม รวมกันเหลือเพียงแค่ ปวงชนชาวไทย ตอนนี้บางคนก็ยังสับสนว่าเรากำลังปกครองด้วยระบอบอะไรกันแน่ เผด็จการทหาร? ราชาธิปไตย? อำมาตยาธิปไตย? ประชาธิปไตย? หรือ ผสม? หรือ ? ปัญหายังได้พาดพิงไปถึงสถาบันที่อยู่เหนือหัว เป็นที่เคารพรักของคนไทยให้เข้ามาเกี่ยวข้องกับการเมือง จนทำให้เกิดเวบไซต์ที่หมิ่นพระบรมเดชานุภาพ ผุดขึ้นราวกับดอกเห็ด จนรัฐบาลตามกวาดล้างไม่หวาดไม่ไหว ทั้งๆ ที่คนไทยทั้งประเทศก็รู้ดีอยู่แล้วว่า ตลอดพระชนมายุของพระองค์ ก็ทรงสละความสุขเพื่อพสกนิกร พระองค์ไม่ได้หลงไปกับ ลาภ ยศ และ สรรเสริญ ถึงแม้จะมีผู้แย้งว่า โครงการพระราชดำริต่างๆ ไม่เปิดโอกาสให้ตรวจสอบ แต่ก็เป็นที่ประจักษ์ดีว่า ทุกโครงการล้วนแล้วแต่ยังประโยชน์แก่พระสกนิกรของพระองค์เป็นสำคัญ ไม่มีโครงการไหนที่จะเอื้อประโยชน์ต่อพระองค์เองเลย แล้วทิศทางการเมืองควรจะเป็นอย่างไรต่อไป ถ้าเรายังจะปกครองระบอบประชาธิปไตยกันอยู่ เราควรจะยอมรับในเรื่องของเสียงข้างมากหรือไม่ ถ้ายังไม่ยอมรับ เราควรจะทำให้ยอมรับได้อย่างไร อะไรคือกุญแจสำคัญที่จะทำให้เสียงส่วนใหญ่ เป็นตัวแทนของคนทั้งประเทศได้อย่างไม่มีข้อกังขา ผู้เขียนจะไม่สรุปว่าฝ่ายไหนถูก ฝ่ายไหนผิด เพราะการสรุปแบบนั้นไม่ได้นำมาซึ่งวิธีการแห่งสันติภาพ แต่ชี้ให้เห็นเป็นบทเรียน ให้เราเรียนรู้ร่วมกัน แล้วช่วยกันหาสันติวิธีที่จะช่วยให้บ้านเมืองไม่เดินซ้ำรอยเดิม เราควรจะอยู่กับปัจจุบัน ทำปัจจุบันให้ดีพร้อม ตามหลักการของพระพุทธเจ้า ซึ่งควรจะเริ่มต้นมาจากตัวเราเอง สถาบันครอบครัว ไปจนถึงสถาบันการศึกษาเป็นสำคัญ ปลูกฝังให้ทุกคนเกิดจิตสำนึกในการรักชาติ เห็นประโยชน์ของส่วนรวมมากกว่าส่วนตน เพื่อนกแห่งสันติภาพจะได้โบยบินบนผืนแผ่นดินไทยโดยเสรีตราบนานเท่านาน.... "เพลงเพื่อมวลชน" ถ้าหากฉันเกิดเป็นนกที่โผบิน ติดปีกบินไปให้ไกลไกลแสนไกล จะขอเป็นนกพิราบขาว เพื่อชี้นำชาวประชาสู่เสรี ถ้าหากฉันเกิดเป็นเมฆบนนภา จะนำพาความร่มเย็นเพื่อท้องนา หากฉันเกิดเป็นเม็ดทราย จะถมกายเป็นทางเพื่อมวลชน ชีวา ยอมพลีให้ มวลชน ที่ทุกข์ทน ขอพลีตน ไม่ว่าจะตายกี่ครั้ง
ธันวันตรี 9 พ.ย. 2552 00:37 น. - ID 10572 
1895
14
0
9 พฤศจิกายน 2552 03:16 น. - comment id 109747
โห คุงหมอดอยสุดหล่อ ให้วิเคราะห์ปัญหาไทยโลกแตก วิเคราะห์ว่าไก่กะไข่อะไรเกิดก่อนกันจะง่ายกว่าอีกลองวิเคราะห์หน่อยดีกร่า "ยอม" ถ้าต่างฝ่ายต่างยอม แดงยอมให้เหลืองหน่อย เหลืองยอมให้แดงบ้าง อาจจะพอได้ แต่เนื่องจากต่างฝ่ายต่างมีกลุ่มก้อน อันมหาศาล ให้ต่างฝ่ายต่างเคารพกฎหมายก่อน น่าจะเป็นการเริ่มต้นที่ดีนะ พี่ว่า อิอิ ปล เปิดประเด็นแบบนี้ เด่วก็งานเข้าบ้านหรอกคุงหมอ อิอิ
9 พฤศจิกายน 2552 07:29 น. - comment id 109748
ศิษย์น้อง ..เราเข้าใจว่า นี่คือ ระบอบ "อัตตาธิปไตย" เสียมากกว่า นะ ๏ แต่ละคนเห็นชัดมากอัตตา ต่างเจรจาอวดเบ่งมิเกรงขาม ต่างอ้างกูถูกต้องทำนองความ อีกฝ่ายทรามและชั่วต่างตัวตน ไม่ว่าหมอหรือหมาพาระห่ำ พระลอบพร่ำหลุดโลกียะผล มวลนักปราชญ์บัณฑิตคิดชอบกล ถ้อยฉ้อฉลกวีขยะมีประปราย ผลสะท้อนร้อนทุรนเกินทนนิ่ง จิตผีสิงจึงสร้างทางเสียหาย เราเบื่อฟังคำขอโทษโอดเปล่าดาย เบื่อปรามสหายให้ยุติและคิดความ ๏ โอ่อ้างความเก่งฉกาจยาม.................กวิวจนก็หยาม ด้วยคะนองตาม...................................ระแบบตน ดูหมิ่นถิ่นแคลนเสมอจน-...................พิจยกวินิพนธ์ แห่งมหาชน.........................................เสมือนเธียร ? ยกตนข่มท่านและพากเพียร................มติคติมุติเตียน ซึ่งวิธีเขียน..........................................ประพันธ์กานท์ แม้นปราชญ์ปราดเปรื่องและเชี่ยวชาญ......มุนิ ณ ปุริมกาล ยังมิหักหาญ........................................และย่ำยี ฯ ๏ แล้วท่านผู้ซึ่งฉลาดนี้.......................วิจรณ ดุจสีห์ ครั้นตะเบ็งที.......................................กระหยิ่มใจ โอ้อวดศักดา ณ พงไพร.......................สกลมฤคใด อยู่ ณ ใกล้ไกล....................................สิหวั่นเกรง โปรดเปลื้องอัตตาและกล้าเก่ง.............ฤ มิ อภิรติ เอง เพื่อวิพากษ์เพ่ง...................................พยากรณ์ ด้วยอัตตาธิปไตยซ่อน.........................ฤ มุนิ ฤ วิษธร เป็นอุทาหรณ์......................................วิจักขณ์เทอญ ๚ะ๛
9 พฤศจิกายน 2552 09:01 น. - comment id 109749
ยากวิเคราะห์ อย่างยาแก้ปวดว่าแหละ และอย่างคุณอิมว่าเหมือนกัน อัตตาธิปไตย ขอลอกคำตอบสองคนข้างบน เพราะเช้าๆไม่อยากเครียด คริ คริ
9 พฤศจิกายน 2552 09:11 น. - comment id 109750
ระบอบประชาธิปไตยของเมืองไทย เป็นประชาธิปไตยจริงหรือ ถ้าจะถือเสียงข้างมาก ยังไม่แน่ใจว่าเสียงนั้นได้มาจากการซื้อเสียงมากน้อยเพียงใด ระบบนายทุน มีความสำคัญต่อพรรคการเมืองอย่างมาก ประชาชนจะมองที่พรรค มากกว่าตัวบุคคล หัวคะแนนก็มีส่วนสำคัญที่จูงใจประชาชนในการเลือกตั้งแต่ละครั้ง การทุจริตมีอยู่ในทุกระบบ เพราะสามัญสำนึกของคนที่เห็นเงินเป็นใหญ่ มีค่ากว่าคุณธรรม จำได้ว่ารัฐบาลหนึ่ง แจกเงินให้ชาวบ้าน บางคนเอาไปซื้อทอง ของใช้ เพื่อความสะดวกสบาย แต่ ไม่ใช่การแก้ปัญหาที่ต้นเหตุ ตราบใดที่คนยังขาดการศึกษา ขาดการวินิจฉัยเองได้ว่าจะเลือกใครเข้าไปนั่งในสภา เป็นตัวแทนของเขา แต่ปล่อยให้อำนาจเงินจูงจมูกได้ง่ายดาย การคอร์รัปชั่นมีอยู่ทุกรัฐบาล แต่ตัวบทกฏหมายที่ลงโทษนั้น ไม่เด็ดขาดเหมือนบางประเทศ เช่นสิงคโปร์ การเมืองบ้านเราจึงเป็นเป็นน้ำเน่าซ้ำซาก เพราะเลือกเข้าไปแล้ว ไปตั้งรัฐบาลตามเสียงข้างมาก กระทรวงแต่ละกระทรวงเปลี่ยนรัฐมนตรีบ่อย ข้าราชการประจำ ต้องปรับตัวให้เข้ากับนโยบายของผู้นำแต่ละคนที่ไม่เหมือนกัน โดยเฉพาะกระทรวงศึกษาธิการ ช่วงที่เป็นครูอยู่ อึดอัดมาก มีคำสั่งให้ทำผลงานครูดีเด่น โรงเรียนดีเด่น สารพัด มีแต่ผลงานที่เป็นผักชีโรยหน้า ครูไม่มีเวลาสอนนักเรียนเต็มที่ เวลาสอบประเมินความรู้จากข้อสอบส่วนกลาง นักเรียนร่วงกันเป็นแถว แต่ครูและโรงเรียน ได้คุณภาพดีเด่น ขอจบดีกว่าค่ะ ไม่อยากบรรยายมากไปกว่านี้ ทุกอย่างเป็นลูกโซ่ ต้องแก้ที่ไหนก่อน ช่วยตอบให้ด้วยจะเป็นพระคุณอย่างยิ่ง
9 พฤศจิกายน 2552 09:53 น. - comment id 109751
คุณหมอธันวันตรีวิเคราะห์ได้ถูกต้องและดีด้วย ผมเห็นด้วยนะ แต่แย่งไรก็แล้ว ผมเลือกประชาธิปไตย ทุกคนมีสิทธิเท่ากัน 1 คน มี 1 เสียง ที่ผมชอบที่สุดก็คือ หากไม่ถูกใจผู้บริหารเลว 4 ปี ผมยังมีโอกาสเลือกใหม่คนที่ผมถูกใจ แต่ปัจจุบันคนกำหนดชะตาชีวิตคนไทย 63 ล้านมีคนเดียว และสมุนของเขาอีกกลุ่มหนึ่งมาชี้เป็นชี้ตายคนไทย อยากทำอะไรก็ทำหมดทุกเรื่อง มันน่าเกลียด แต่ผมก็ว่าดีนะ ให้เขาทำไปเถอะ ทำไปเรื่อยๆๆ ผลมันกำลังย้อนกลับมาหาพวกเขาแล้วละ คุณหมอวิเคราะห์ดีและเป็นกลาง เห็นคุณค่าของคน ผมฟังนักวิชาการบางคน พวกราชนิกูลกลุ่มหนึ่งพูดว่า ควรกำหนดในรัฐธรรมนูญให้นักวิชาการ 1 คนเท่ากับ รากหญ้า 3 พันคนในการออกเสียงเลือกตั้ง ฟังแค่นี้ก็รู้แล้วว่าพวกนักวิชาการกับพวกไฮโซ มองคนรากหญ้าอย่างไร คนรากหญ้าที่คุณหมอพูดถึงนั้นจริงหมดเลย คนรากหญ้าในประเทศนี้ ยากจน ถูกทอดทิ้ง ถูกเหยียบย่ำอย่างน่าเกลียด แลละเป็นคนด้อยโอกาสในสังคมนี้ คุณหมออยู่ในชนบทจะเข้าใจดีที่สุด ขอบคุณนะครับที่มองรากหญ้าอย่างมีคุณค่า ขอบารมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองคุณหมอ ขอให้มีแต่ความเจริญยิ่งๆขึ้นไป อย่าเจ็บอย่าไข้ ปราศจากทุกข์ภัยตลอดกาลนะครับ
9 พฤศจิกายน 2552 10:01 น. - comment id 109752
คุณอนงค์นางครับ คุณพูดเหมือนพรรคประชาธิปัตย์พูดเป็นแผ่นเสียงตกร่องเลยเรื่องการซื้อเสียง ผมถามคุณหน่อย เรามีกลไกควบคุมเรื่องนี้ไหม พวกนายทุนเนี่ยมีทุกพรรคไหม ประชาชนมองที่พรรคนั่นถูกต้องตามระบบสากลแล้ว ทำไมคุณว่าไม่ดี อ่านจากคุณพูดมาเนี่ย ผมเดาได้เลยคุณมีแต่อคติ ปากคุณพูดเรื่องการศึกษาแต่ตัวคุณน่ะ มีแต่ใบปริญญา แต่การศึกษาไม่ได้อยู่ในจิตสำนึกคุณหรอก
9 พฤศจิกายน 2552 10:12 น. - comment id 109753
คุณคนรากหญ้าคะ ดิฉันพูดตามสิทธิที่เป็นคนไทย ไม่ใช่พูดตามพรรคการเมืองใด เพราะเงินซื้อเสียงดิฉันไม่ได้ ใบปริญญาของดิฉันได้มาจากหยาดเหงื่อแรงงานของพ่อแม่ และ มันสมองของตัวเอง ไม่ได้ซื้อจากสถาบันใด ดิฉันเป็นคนบ้านนอกคอกนา แต่ สามัญสำนึกมีมากกว่าพวกที่นั่งอยู่ในสภา คอยยกมือ แย่งตำแหน่งกัน เงินทั้งนั้นค่ะ รวมทั้งเงินภาษีจากราษฎรตาดำๆ ที่เสียให้ประเทศชาติ ขอจบแค่นี้และอย่ามายุ่งกับดิฉันอีก เพราะคนอย่างคุณยังไม่กล้าใช้ชื่อตัวเอง แต่ผู้หญิงอย่างดิฉันกล้าแสดงความคิดเห็นใต้ชื่อ อนงค์นางค่ะ
9 พฤศจิกายน 2552 10:54 น. - comment id 109754
คุณพูดตามสิทธิ์นั้นถูกต้องแต่สิทธิคุณมันกระทบคนอื่นคุณว่ามันถูกไหม งั้นหากคุณรู้ว่าพรรคการเมืองไหนมันซื้อเสียง คุณก็ควรช่วยชาติในฐานะพลเมืองที่ดี คุณว่าดีไหม แล้วคุณคิดว่าเงินมันซื้อผม ซื้อคนรากหญ้าได้ใช่ไหม แค่คุณคิด คุณก็ผิดแล้ว มันก็เหมือนไอ้คนในพรรคการเมืองหนึ่งนั่นแหละ " คนอื่นพรรคอื่นผิดหมด กรูพวกของกรูถูกหมด " แล้วความจริงที่ปรากฏนั้นมันเป็นยังงัยบ้าง ก็อย่างที่รู้ๆกันใช่ไหม ผมไม่ได้พูดว่าใบปริญญาคุณได้มาอย่างไร ถ้างั้นพวกชาวไร่ ชาวนา ชาวสวน คนขับแท๊กซี่ พ่อค้าแม่ขายเขาไม่มีปริญญา คุณก็ว่าเขาโง่หมดเลยสิครับ คุณเอาอะไรวัดว่าคุณมีสำนึกมากกว่าพวกคนในสภา คุณคิดแบบนี้จะไม่มีอัตตามากเกินไปรึครับ คุณตัดสินคนอื่นไปหมดทุกเรื่องแล้วมาอวดว่าจบปริญญา พวกคุณนี่มันยึดถือเรื่องชื่อจังแล้วมาทำเท่พูดว่าคยบ้านนอกบ้านนา แต่ในจิตคุณน่ะมองไม่เห็นหัวคนบ้านนอกหรอก คุณติดใบปริญญา ติดเรื่องชื่อ ติดยศศักดิ์ ตำแหน่งของคน จะบอกคุณให้นะ คนบ้านนอก จะชื่อเปรม อภิสิทธิ ชวน ทักษิน สมัครสมชาย พวกเราไม่เคยสนใจหรอก ว่าชื่ออะไร ชื่อ ตาสี ตาสา ยายมี ยายมา ยายไฮ ยายเนียม ทุกคนมีค่าเท่ากัน กินช้าว ขี้ ปี้ นอนเหมือนกัน ตายเหมือนกัน คุณเห็นความแตกต่างในสิ่งเหล่านี้เหรอ คุณอ่านคำพูดของคุณหมอโน่น ท่านน่ะคนหัวกะทิของประเทศ ท่านคิดยังงัย มองชนชั้นรากหญ้าอย่างไร คุณเข้าใจคำของท่านได้ไม่กี่เปอร์เซ็นต์หรอก ผมอดยุ่งไม่ได้หรอก หากมีคนพูดอะไรไม่เข้าท่า
9 พฤศจิกายน 2552 14:11 น. - comment id 109761
ขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็นครับ การแสดงความคิดเห็น เป็นการมีส่วนร่วมในระบอบประชาธิปไตยระดับเบื้องต้น การแสดงความคิดเห็นที่ดี "เหตุผล" ควรจะ นำหน้า "อารมณ์" เมื่อมีความคิดเห็นที่แตกต่างกันออกไป โดยแนวทางของประชาธิปไตยแล้ว จะยึดเสียงข้างมากเป็นเกณฑ์ เหมือนกันกับที่เราประชุมปรึกษาหารือหาข้อสรุป เราก็นับการยกมือออกเสียงกัน ประเทศชาติ ไม่ใช่ของใคร เป็นของเราทุกคน ที่เราควรจะมีส่วนรวมในการขับเคลื่อนให้เกิดความเจริญรุ่งเรือง ทาบทอด้วยดวงดาวแห่งสันติภาพ ให้สว่างไสวไปทั่วทั้งผืนแผ่นดิน....
9 พฤศจิกายน 2552 15:38 น. - comment id 109768
สวัสดีค่ะ คุณหมอดอย ประเด็นร้อนขนาด ดอกบัวขอไปท่องหนังสือทำงานส่งอาจารย์ก่อนดีกว่า ดอกบัวแค่รู้ว่า โพธิปักขิยธรรม ธรรมให้เกิดความรู้ ความรู้ เป็นผู้ทำลายกิเลส ต่างๆลง ตราบใดเมื่อกิเลสยังฝั่งลึกคนเราไม่มีวันหลุดพ้น กับเหตุต่างๆค่ะ มีแต่ความสุขค่ะหมอดอย
9 พฤศจิกายน 2552 15:48 น. - comment id 109769
คุณหมอธันวันตรีครับ รักษาเนื้อรักษาตัวนะครับและช่วยรักษาความคิดดีๆเหล่านี้ไว้ ผมมีความหวังกับคุณหมอครับ
9 พฤศจิกายน 2552 20:30 น. - comment id 109775
ใช่ครับ ดอกบัว เราควรจะเดินไปตามหลักธรรมของพระพุทธองค์ ที่ทรงค้นพบหนทางแห่งความสุขที่แท้จริง และเราต้องช่วยกันให้คนดีได้ปกครองบ้านเมือง ตามพระราชดำรัสของในหลวงที่ว่า "ในบ้านเมืองนั้น มีทั้งคนดีและคนไม่ดี ไม่มีใครที่จะทำให้ทุกคนเป็นคนดีได้ทั้งหมด การทำให้บ้านเมืองมีความปกติสุข เรียบร้อยจึงมิใช้การทำให้ทุกคนเป็นคนดี หากแต่อยู่ที่การส่งเสริมความดี ให้คนดีปกครองบ้านเมือง และคุมคนไม่ดี ไม่ให้มีอำนาจไม่ให้ก่อความเดือดร้อนวุ่นวายได้" ด้วยนะครับ ^ ^ ลูกข้าวนึ่ง ขอบคุณครับ ธันวันตรี ว่าไปตามหลักการของเหตุและผลที่ควรจะเป็นครับ ^ ^
9 พฤศจิกายน 2552 23:07 น. - comment id 109778
ขอตอบความคิดเห็นที่ 4 ของคุณอนงค์นางนะครับ จากความคิดของธันวันตรี เพื่อให้ง่ายต่อการเข้าใจ ธันวันตรี ขอนิยามการปกครองระบอบประชาธิปไตยตาม อับราฮัม ลินคอร์น นั่นคือระบอบที่การปกครองเป็นของประชาชน ยกตัวอย่าง การเลือกหัวหน้าห้อง ซึ่งนักเรียนในห้องย่อมจะเป็นลูกของคนต่างสาขาอาชีพ กรณีที่ 1 ครูผู้มีความรู้ความสามารถเลือกให้ กรณีที่ 2 นักเรียนในห้องร่วมกันคัดเลือกกันเอง หากพูดเพียงประเด็น "การยอมรับ" จากนักเรียนในห้อง กรณีไหนน่าจะดีกว่า ถ้าเป็นกรณีที่ 2 แสดงว่าระบอบประชาธิปไตยน่าจะดีกว่า หรือ ถ้าจะพูดถึง ประเด็นอื่นๆ อีกเช่น คุณงามความดี ภาวะผู้นำ ความรู้ความสามารถ และ อื่นๆ ใคร ควรจะตัดสินดี ธันวันตรี ขอขยายการเลือกตั้งเป็นระดับโรงเรียน ที่จะเลือกประธานและคณะกรรมการนักเรียน เข้าใจว่าทุกโรงเรียนน่าจะมาจากการเลือกตั้งทั้งหมด แล้วเราเป็นบุคคลภายนอกที่กำลังมองดูอยู่ ถ้าพูดตามหลักประชาธิปไตย หากประธานและคณะกรรมการมาจากการเลือกตั้งของนักเรียนทั้งโรงเรียน ก็น่าจะเป็นไปตามหลักการของประชาธิปไตยแล้ว นั่นคือพูดไปตามระบบ ลองมามองที่ปัจจัยภายนอกที่มารบกวน เช่น การซื้อสิทธิ์ขายเสียง สมมุติมีการสมัคร 2 พรรค พรรคแรก ใสซื่อ มือสะอาดนโยบายดี ไม่มีการแจกเงิน พรรคที่ 2 นโยบายไม่รู้ กูจะแจกเงินอย่างเดียว คำถามคือ นักเรียนส่วนใหญ่ในโรงเรียนจะเลือกพรรคที่ 2 เป็นตัวแทนของตนเอง เป็นไปได้หรือไม่ ? สมมุติว่าเป็นไปได้ นักเรียนส่วนใหญ่ เห็นแก่เงิน สรุปปัญหาคือ นิสัยที่เห็นแก่เงิน? หรือ ระบอบการเลือกตั้ง? ถ้าเป็นเพราะนิสัยที่เป็นปัจจัยภายนอกเข้ามารบกวน เราจะแก้ไขอย่างไร เริ่มต้นที่ตัวเองก่อนหรือไม่ ก่อนที่จะไปสั่งไปสอนไปบอกให้คนอื่นให้เห็นแก่ส่วนรวม ประเด็นต่อมา ถ้าเลือกคณะกรรมการนักเรียนเข้าไปแล้ว เราจะมั่นใจได้อย่างไรว่า เขาจะทำถูกต้องตามทำนองครองธรรม หาวิธีเข้าไปตรวจสอบดีไหม ถ้าตรวจสอบแล้วพบผิด จะมีบทลงโทษอย่างไร ถอดถอน แต่งตั้งใหม่ ซึ่งการกระทำต่างๆ ทำโดยนักเรียนในโรงเรียนเอง นั่นคือการปกครองเป็นของนักเรียนเอง เราลองขยายภาพออกไปเรื่อยๆ เป็นระดับหมู่บ้าน จังหวัด ภาค จนถึงระดับประเทศ ก็จะพอมองเห็นถึงการปกครองที่เป็นของประชาชน
10 พฤศจิกายน 2552 00:17 น. - comment id 109779
ขอบคุณนะคะคุณหมอ ถ้าอธิบายกันแบบนี้ ยินดีรับฟังค่ะ ไม่มีปัญหาแต่อย่างใด แต่ถ้ามาว่ากันว่าไม่มีจิตสำนึก รับไม่ได้เหมือนกันค่ะ เพราะเพียงแค่แสดงความคิดเห็นเท่านั้นเอง ไม่เห็นด้วยก็ไม่จำเป็นต้องมาว่ากันแบบนี้ ไม่เห็นเกี่ยวอะไรกับใบปริญญาเลยค่ะ เผอิญไม่ใช่คนหัวอ่อน แบบว่าอยู่ดีๆก็มาด่า เกิดเป็นคน บางครั้งก็ต้องสู้คนเหมือนกัน ไม่ยอมให้ทุกเรื่องหรอกค่ะ
10 พฤศจิกายน 2552 16:57 น. - comment id 109785
หากเปลี่ยนจาก สี มาเป็น รสชาติ น่าจะอร่อยดีนะคะ เหนือ กลาง ใต้ ออก ตก อีสาน แซบอีหลี.. รำเต้ๆๆ.. ร้อยจังฮุ้.. วิเคราะห์ ไปแบบนี้แหละค่ะ คุณหมอดอยปู้นนเอาดอกไม้ไปสามดอก
ยิ้มส่งไปให้สามที
10 พฤศจิกายน 2552 20:00 น. - comment id 109790
ขอบคุณครับ คุณแก้ว แหะๆ ^ ^
10 พฤศจิกายน 2552 22:08 น. - comment id 109792
11 พฤศจิกายน 2552 01:19 น. - comment id 109795
ขอบคุณ คุณ รมณีย์ ที่แวะมาส่งรอยยิ้มให้ครับ ^ ^
11 พฤศจิกายน 2552 00:00 น. - comment id 109796
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem130488.html เชิญคุณธันวันตรีเชิญวิเคราะห์ ด้วยนะครับ และกรุณาช่วยชี้แนะด้วยครับว่าควรจะทำอย่างไร
11 พฤศจิกายน 2552 00:38 น. - comment id 109797
ขอบคุณครับ สายวารินทร์ที่ตามมาเชิญถึงบ้าน ^ ^ วันนี้ อยู่เวรนิดหน่อยครับ เพลียๆ นิดนึง แหะๆ เดี๋ยวพรุ่งนี้ ธันวันตรี จะแวะเข้าไปตอบน่ะครับ ตอนนี้อยากให้ ยิ้มเข้าไว้ครับ ^ ^ เป็นกำลังใจให้ หลับฝันดีครับ
12 พฤศจิกายน 2552 13:04 น. - comment id 109816
การเมืองก็ยุ่งเหมือนยุงดีกัน1 คน มี 1 สมอง 1 สมอง มี หลายความคิด ฉะนั้น คนนับสิบล้านคน ย่อมมีหลายล้านความคิดเช่นกัน
ปืนใหญ่อันเดียว ยังทำให้ทัพไทยแตกพ่าย นับประสาอะไร กับปัจจุบันนี้ เฮ้อ...อนิจจา
12 พฤศจิกายน 2552 21:27 น. - comment id 109820
สวัสดีครับ ลูกพระอาทิตย์ ^ ^ ใช่ครับ เพราะฉะนั้น สังคมจึงจำเป็นต้องมี "กฎระเบียบ" และเมื่อตั้งแล้ว ก็น่าจะทำตาม กฎระเบียบนั้น ขอบคุณที่แวะมาทักทายครับ ^ ^
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ