แด่เธอ

สุรศรี

ทุกเช้าที่มาโรงเรียน   ฉันพบเธอเปิดสายยางรดน้ำต้น  ที่ปลูกไว้หน้าห้องสมุดในวันที่ฝนไม่ตก
ฉันจำต้นไม้  ดอกไม้ทุกต้นที่เธอ หามาปลูก   ไม่ว่าจะเป็นโกสน  สาวน้อยปะแป้ง และอีกหลายชนิด 
เอามาจากไหน  ฉันเคยถามเธอ  ก็ขอเอาจากคนที่รู้จักบ้าง  ซื้อเขาบ้าง  เธอตอบ
เธอเพิ่งมาอยู่ได้มานานหรอก  แต่ต้นไม้ที่เธอปลูก เธอดูแล  ฉันว่ามากกว่าใครอีกหลายคนที่อยู่ที่นี่มานานซะอีก
นี่เป็นดอกประดู่  ไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ข้าง  ๆ ห้องสมุดมันเพิ่งออกดอกสีเหลืองทั้งต้น เมื่อเมษาที่ผ่านมานี่เอง
ฉันยังจำได้แมลงภู่  หมู่ผึ้ง และเหล่าผีเสื้อตอมกันเต็มไปหมด กลิ่นหอมอ่อน ๆ ของมันหอมชื่นใจยิ่งกว่าน้ำหอมราคาแพงจากเมืองนอกซะอีก  ฉันเดินมาดูใกล้  ๆ รู้สึกตกใจ  อยู่ที่นี่มานานไม่ได้สังเกตว่าดอกประดู่มันเป็นยังไงก็เพิ่งสังเกต นี่แหละว่ามันเป็นดอกเล็กเป็นกระจุกสีเหลือง ๆ  กลิ่นหอมอ่อน ๆ  ชื่นใจเมื่อได้ดมกลิ่น 
 ตอนนั้นโรงเรียนใกล้จะปิดเทอมเสียงจักจั่นจากต้นประดู่และต้นจามจุรี หน้าห้องพลศึกษา หน้าอาคารมัธยมมันพากันส่งเสียงแจ๊น ๆ ๆ ประสานเสียงกันเป็นดนตรีธรรมชาติที่แสนวิเศษ หาไม่ได้อีกแล้ว เพราะไม่มีป่า ให้มันไปอาศัยอยู่ในแถบนี้นอกจากที่โรงเรียนและศูนย์พัฒนาเด็กเล็กที่อยู่คนละฟากถนนกับโรงเรียนเท่านั้น 
ส่วนกล้วยไม้ ชนิดต่าง ๆ และชายผ้าสีดา ที่ต้นประดู่และจามจุรี ฉันเอามาปลูกนานหลายปีมาแล้ว
ต้นไม้ดอกไม้ประดับเหล่านี้มันตอบแทนเธอด้วยการเจริญเติบโต สวยงามบางต้นก็ผลิดอกบานสวย
เป็นอาหารตา อวดผู้คนที่ผ่านไปมา   การปลูกดอกไม้ แล้วได้ชื่นชมดอกของมันยามเบ่งบานนี่ ถือเป็นความสำเร็จที่
สุดยอดที่สุดเหมือนกัน   
                                                   สุรศรี				
comments powered by Disqus
  • โคลอน

    27 ตุลาคม 2552 18:34 น. - comment id 109575

    11.gif36.gif11.gif
    
    ความสุขของคนปลูกก็คือได้เห็นการเจริญเติบโต การผลิดอกออกผล ของดอกไม้ หรือต้นไม้ที่ตั้งใจปลูกและใส่ใจดูแลรักษานะคะ36.gif
  • ฉางน้อย

    30 ตุลาคม 2552 20:39 น. - comment id 109614

    11.gif36.gif6.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน