หาดแหลมโพธิ์ อ.ไชยา

ฉางน้อย

เช้าของวันพฤหัสฯ ที่ 17 ก.ย. ปี 52 
ตื่นขึ้นมาด้วยความสดชื่น สบายใจ
ออกมานั่งรับอากาศบริสุทธิ์ที่หน้าบ้าน
พลางดื่มด่ำกับความหอมของกาแฟแก้วโปรด
ควันในแก้วกาแฟยังคงลอยอ้อยอิ่งไปในอากาศแล้วจางหายไปในที่สุด
สายตาทอดมองไปไกล ท้องฟ้าใส เมฆขาวลอยฟ่อง
 ชวนให้คิดจินตนาการเป็นรูปต่างๆ
สนามหญ้าหน้าบ้านรอรับการสัมผัสจากรอยเท้ายิหวา
แต่ไม่หรอกนะ ยังก่อน รอให้พื้นหญ้าแห้งกว่านี้อีกสักหน่อย
เพราะเมื่อคืนเจ้าสนามหญ้าหน้าบ้านโดนฝนตกลงมาอย่างหนัก
พวกเจ้าคงสำลักน้ำกันถ้วนหน้าซินะ....
ขนมปังกับกาแฟยามเช้า แถมอากาศที่บ้านนอกไร้มลพิษ
เจ้าท้องฟ้าและผีเสื้อตัวน้อยๆช่างสดใสซะเหลือเกิน
นี่กระมังที่ใครๆมักพูดว่า ฟ้าหลังฝน มักจะแจ่มใส คงเป็นแบบนี้นี่เอง 
นี่คิดอะไรเพลินๆ พลางอมยิ้มนิดหน่อย พลันสะดุ้งด้วยเสียงโทรศัพท์
" วาเหรอ พี่ใกล้ถึงบ้านวาแล้วนะ ออกมารับพี่หน่อยซิ 
ตอนนี้พี่อยู่หน้าที่ว่าการอำเภอ.... " 
พี่เมี่ยงบอกชื่ออำเภอไป
" ทำไม ละพี่เมี่ยง ถ้าให้วาไปรับนะ ต้องแวะจดทะเบียนสมรสเลยนะ 5555 " ยิหวายังไม่วายทะเล้นอีกตามเคย
" เปล่าหรอก พี่แค่กลัวโดนส่องด้วยปืนลูกซองน่ะ " 
" แหม ๆ ไม่หรอกคะ แค่ไม้หน้าสามเอง แหะ..แหะ.. " 
" น่านะ นะคะพี่เมี่ยง อีกประมาณ 1 กม. ก็ถึงบ้านวาแล้วนี่
พี่ขับตรงมาเรื่อยๆไง ทุกทีมาได้ วันนี้ทำงง แหมๆ ..
เดี๋ยว วา ออกไปรอรับริมถนนหน้าบ้านแล้วกันคะ "
..
" ทานข้าวก่อนนะคะพี่เมี่ยง เดี๋ยวค่อยออกไปหาดกันค่ะ "
"วันนี้มีไข่เจียวกับแกงส้มปลากระพง (แม่ของ)วา เตรียมไว้แล้วคะ "
" ไม่ล่ะวา พี่อิ่มมาแล้วน่ะ ( วารุ้หรอก พี่เมี่ยงเกรงใจมากกว่านิ ) "
" งั้นกินขนมเปียกปูนสีดำก่อนแล้วกันคะ อร่อยน๊า ขอบอก "
" ได้ๆ งั้นพี่กินขนมเปียกปูนสีดำแล้วกัน
 แล้วเดี๋ยวค่อยออกไปหาอะไรกันที่ริมหาดนะวานะ "
 พี่เมี่ยงมีการต่อรอง อิอิ
" พี่กินขนมไปก่อน วาเปลี่ยนเสื้อผ้าแป๊บเดียว เนอะ " 
" วันนี้พี่ให้วาเป็นไก่ เอ๊ย ไกด์นำเที่ยวนะ เลี้ยวซ้ายขวา บอกมาล่ะกัน 
" ไม่รู้ล่ะ วาเคยมาแหลมโพธิ์แค่ครั้งเดียวเอง
พี่เมี่ยงอยากเลี้ยวไหน ซ้ายขวาแล้วแต่ความพอใจ 555 " 
ได้ผลแฮะ พี่เมี่ยงชำเลืองมองด้วยความเอ็นดู
 หรืออยากเขกกะบาลมิอาจทราบได้
พี่เมี่ยงคำ คงคิดในใจ ยัยวาขี้โม้ ไกด์เจ้าถิ่นพาหลงทางซะนี่
" หลงทางเสียเวลา หลงยิหวาเสียอนาคต แหะ..แหะ.. " 
ฮั่นแน่ะ ..ทำยังกะยิหวาล่วงรู้ความ(นัย)ใจของพี่เมี่ยงซะด้วยนิ อิอิ 
..
 
 " นั่นไงๆ พี่เมี่ยง ป้ายแหลมโพธิ์ตัวใหญ่ๆเลย เลี้ยวขวาๆค่ะ "
ยิหวาตื่นเต้น เมื่อเห็นคำว่า แหลมโพธิ์ 
" บ้าน่ะวา นั่นน่ะ ร้านอาหารต่างหาก ไม่ใช่ชายหาดสักหน่อย "
" อ้าวเหรอคะ งั้น ถอยๆ เลี้ยวซ้ายๆแล้วกันคะ เนอะ "
ยิหวาแกล้งไก๋ 5555
"นี่ไงวา เจอแล้วหาดแหลมโพธิ์ของแท้ ต้องมีร้านอาหารอยู่ริมหาดด้วย "
"เย้ๆๆ.... พี่เมี่ยงเก่งจัง พาเจ้าถิ่นอย่างวามาได้ด้วย อิอิ "
" ยัยวาเอ้ยยย..ขี้โม้นักนะเราน่ะ " พี่เมี่ยงส่ายหน้า
" วากินอะไรดี อยากกินอะไรบอกมา
เดี๋ยว พี่สั่งให้ สั่งก่อน เดี๋ยวค่อยถ่ายรูป "
พี่เมียงพูดพลางส่งสายตาหวานๆ เอ๊ย สายตาดุๆมา
" วา กินหมดทั้งร้านเลยได้ไหมพี่เมี่ยง ? " ยิหวาถามหน้าซื่อ(บื้อ)
" มะเหงกแน่ะวา จ่ายเองแล้วกันถ้างั้น " 
พี่เมี่ยงพูดพลางหยิบเมนูมาให้วาเลือก
" พี่เมี่ยงสั่งซิ อะไรก็ได้ วากินได้ทั้งนั้นแหละ น่านะๆ นะคะ " 
ยิหวา โยนหน้าที่สั่งให้พี่เมี่ยง
ระหว่างที่กำลังรอพี่เมี่ยงกำลังจีบแม่ค้า เอ๊ย กำลังสั่งอาหารอยู่นั้น 
ยิหวาแอบแว่บๆไปเก็บภาพแปลกๆริมหาด 
ริมหาดสีคราม น้ำใส ทรายขาว แต่ทว่าแดดยังจ้ามากมาย
โน่นเรือประมงหาปลาของชาวบ้าน
นั่นกระชังเลี้ยงปลาหรือเลี้ยงหอยของคนแถบนี้มั้ง
แล้วก็นี่ ดอกผักบุ้งสีม่วงเจ้าเอย ไฉนเลยมาไต่ยอดที่ริมหาดแห่งนี้
ส่วนร้านอาหารริมหาดนี่เล่า สร้างเป็นกระท่อมไม้ไผ่ น่ารักจัง
เพราะแบ่งแยกสัดส่วน เป็นส่วนตัวไม่วุ่นวายกับโต๊ะอื่นๆ
.
  " ป๊อกๆๆๆ " อ่ะ เสียงพี่เมี่ยงเคาะกะลา เอ๊ย 
เสียงพี่เมี่ยงเรียกแล้วนี่นา
( เคาะกะลา คำนี้ ค้นๆ เนอะ 555 )
" โห น่าอร่อยจังเลยพี่เมี่ยง ส้มตำทะเล " วา น้ำลายสอ 555
" นั่นก็ยำปลาดุกฟู แหมๆ อร่อยแน่ๆแบบนี้ " 
" อ่ะ แต่เดี๋ยวช้าก่อนพี่เมี่ยง ให้วาถ่ายรูปอาหารเหล่านี้ก่อน อิอิ "
" ว้าววว...แกงส้มปลากระพงผักรวมด้วย กินหมดไหมเนี่ยะ "
" พี่เมี่ยงกินเยอะๆน๊า จะได้โตไวๆ อิอิ " 
วา เก่งนักล่ะเรื่องพูดให้พี่เมี่ยงตาเขียว 5555 
"ยัยวา ว่าแต่เค้า ตัวเองตัวเท่าลูกหมา กินให้หมด ไม่ต้องพูดมาก "
" ไม่อ่ะ พี่เมี่ยงช่วยแบ่งข้าวของวาไปอีกครึ่ง ไม่หิวๆ " 
กินไป คุยไป โม้ไปเรื่อย ยิหวาโม้ให้พี่เมี่ยงฟังอย่างเดียว
พี่เมี่ยงเอาแต่นั่งทำตาหวาน เอ๊ย นั่งฟังเฉยๆพลางอมยิ้มน้อยๆ อิอิ
กินไป กินมา สองคนนั่งมองหน้า เพราะอิ่มตื้อ สะดือปลิ้น อิอิ
" อิ่มแล้วก็ไปวิ่งเล่นได้แล้วยัยวาน่ะ " พี่เมี่ยงเริ่มอีกล่ะๆ
" แหมๆ เค้าไม่ใช่เด็กนะ จะได้วิ่งเล่น เค้ามาถ่ายรูปย่ะ " 
ยิหวาค้อนขวับ 
" เอ่อ..ว่าแต่ว่า วาลืมค่ะพี่เมี่ยง " ยิหวาทำหน้าจ๋อย
" วา ลืมชุดทูพีช โชว์สะดือจุ่น 5555 "
" ชุดวันเกิดเลยแล้วกันยัยวาน่ะ ลูกเล่นเยอะนักนะเราน่ะ "
พี่เมี่ยงส่ายหน้าด้วยความระอา 5555
.
  ออกจากหาดแหลมโพธิ์ พุมเรียง อ.ไชยา 
พี่เมี่ยงคำก็ขับรถตรงไปยัง อ. ท่าชนะ
สองข้างทางยังอุดมสมบูรณ์ด้วยป่าสีเขียวๆ
มีภูเขาให้เห็นเป็นระยะๆ แวะดูความงามของหาดท่าชนะ
แต่ดูเหมือนว่า ริมชายหาดแห่งนี้จะเป็นดินโคลนซะมากกว่า
ดูไม่ค่อยสวยงามเท่ากับหาดแหลมโพธิ์สักเท่าไหร่
หรือว่า อยู่ในช่วงน้ำขึ้นน้ำลงหรือเปล่า ไม่แน่ใจค่ะ
ริมหาดท่าชนะ ก็มีร้านอาหารที่สร้างเป็นกระท่อมไม้ไผ่
ตั้งเรียงรายไว้ต้อนรับลูกค้า คล้ายๆกับหาดแหลมโพธิ์ 
สำหรับยิหวากับพี่เมี่ยงคำแล้วพร้อมกันเทใจยกให้
หาดแหลมโพธิ์เป็นหนึ่งใน อ. ไชยาเลยทีเดียวล่ะ 
ขากลับ พี่เมี่ยงขับรถเล่นกินลม ชมวิวสองข้างทาง ไม่รีบร้อนสักเท่าไหร่
" เหนื่อยไหมวา วันนี้น่ะ นั่งรถทั้งวันเลยนะเราน่ะ ? "
พี่เมี่ยง ก็คือ พี่เมี่ยงคนเดิม ที่ยังห่วงใย
 เอาใจใส่ยิหวาเสมอๆ ขอบคุณค่ะ
" ได้เที่ยว วาก็หายเหนื่อยแล้วค่ะพี่เมี่ยง " 
ยิหวาตอบโดยไม่อ้อมค้อมให้เสียเวลา 5555
" ถามเค้า ว่าแต่พี่เมี่ยงซิคะ เหนื่อยไหม (คนดีมีพี่เป็นแฟน 555 ) คะ ?
" สงสารพี่เมี่ยงจัง ขับรถทั้งวันคงเหนื่อยแย่ " 
" ไม่หรอก พี่น่ะชินอยู่แล้วน่ะ เห็นวามีความสุข พี่ก็ดีใจแล้วล่ะ "
" ขอบคุณที่พาวาเที่ยวนะคะ ยังได้กินอาหารอร่อยๆอีกด้วย
.
ปล. นมไวตามิลท์ ที่อยู่หน้ารถ
ใครแอบกินโดยไม่บอกเจ้าของ ขอให้จู๊ดๆ อิอิ 
.
ถ่ายภาพโดย... พี่เมี่ยงคำ + ยิหวา
นำเที่ยวโดย...พี่เมี่ยงคำ แอนด์ ลูกประ ตะลอนทัวร์   

                        ฉางน้อย  ทะเลไร้คลื่น 
 
                 				

ลักษณะเส้นทางที่โค้ง  มีอุบัติเหตุบ่อยครั้งค่ะ

ออกเดินทาง เย้ๆๆๆๆ 
...........................................
				

บนถนนเส้นนี้ มีจุดตรวจ รักษาความปลอดภัยด้วย

สังเกตุภูเขาด้านขวามือคะ มีการตักหน้าดินเอาไปขายนายทุน

				

ป้ายขนาดใหญ่ บอกให้เรารู้ว่า 

เดินทางมาถึงถิ่นแหลมโพธิ์แล้วค่ะ

..............................................
				

แหลมโพธิ์ มีลักษณะ เป็นสันทรายขนาดใหญ่

ในภาพ เป็นเรือประมงของชาวบ้านแถบนั้นค่ะ

........................................................
				

บริเวณนี้ เมื่อหลายปีที่ผ่านมา

เคยมาเล่นน้ำตอนเย็นๆ ฝนตกหนักด้วย

เวลาน้ำขึ้น จะน่าเล่นมากๆ  เพื่อนหลายคนสนุกดีค่ะ

...........................................
				

เรือหาปลา วิถีการดำเนินชีวิตของชาวเลแถบนั้นแหละคะ

....................................................................
				

สะพานที่เห็นลิบๆนั่น 

เป็นสะพานที่เชื่อมระหว่าง อ.ไชยา เพื่อข้ามฝั่งไปยังหาดแหลมโพธิ์ค่ะ

..........................................
				

เคยอ่านเจอมาว่า

   " ธรรมชาติ  อยู่ได้ ถ้าไม่มีมนุษย์

แต่ มนุษย์ อยู่ไม่ได้ ถ้าไม่มีธรรมชาติ  "

 คุณว่า จริงไหมล่ะคะ ? 

......................................................................
				

เรื่อประมงที่เก่าแก่มากแล้ว

รอการปลดระวางจากเจ้าของ

... เรือลำนี้คงเหนื่อยมานานนัก ถึงเวลาได้พักตลอดกาลซะที...

แต่คุณจะรู้หรือไม่ว่า  ...

เจ้าเรือลำนี้ ทำประโยชน์ให้เจ้าของมามากนักต่อนักล่ะ

............................................................
				

....... อีกมุมหนึ่งของหาดแหลมโพธิ์ ........

หาดที่ยังคงเป็นทรายตามธรรมชาติ 

ถ้าไม่เจอนายทุนใจดำซะก่อน 

..........................................
				

ความทันสมัยเริ่มคืบคลานเข้ามาในชีวิตประจำวันของชาวบ้านริมหาด

นั่นก็คือ เรือหาปลา แทนการพายเรือ 

กลับเป็น เครื่องยนต์สมัยใหม่

แข่งกันทำมาหากิน แข่งกับเวลาที่ไม่เคยรอใคร...

...........................................				

.........................

.................................................				

..วิถีชีวิตชาวเลขนานแท้ 

ริมหาด  ชื่อนี้น่าจะเหมาะกับภาพนี้นะคะ

..............................................				

......................

...........................................				

....... ต้นไม้ต้นนี้  ไปเยือนกี่ครั้งๆ ก็ยังโดดเด่นเป็นสง่าที่ริมหาดแหลมโพธิ์ ....

............................................................................				

กระท่อมไม้ไผ่ ร้านอาหารริมหาด

น่ารักดีค่ะ ...........				

อีกฝั่งเป็นกระท่อมไม้ไผ่ มุงหลังคาจาก

อีกฝั่งเป็นหาด น่าไปเที่ยวคะ 

ตอนเย็นๆ คนจะเยอะมาก

..........................................				

.....ส้มตำทะเล ราคาไม่แพงอย่างที่คิด

จานละ 80 บาท(เอง) คะ อิอิ 

......................................................				

......น่าอร่อยจัง เนอะ .......

......ส้มตำทะเลเจ้าเอย .

...........................................				

ต่อด้วย ยำปลาดุกฟู  

จานละ 100 บาท

..............................................				

........ แกงส้มปลากะพงผักรวม........

ชามละ  100 บาท เช่นกันค่ะ .......

.............................................				

...... แน่ะ ๆ ตีมือเผี๊ยะๆ เลย  

มีปอบหยิบด้วยวุ้ย คะ 

(  มือใครหว่า ? กิ๊วๆๆๆ  )

5555555				

เจ้าขาเอ้ยยยยย .. มีคนขโมยข้าวเปล่ายิหวาด้วย อิอิ ...

....................................................				

.....อิ่มล่ะซิ นั่งเป็นงูเหลือมเลย อิอิ ......

.................................................				

............

.................................				

..... ออกจากหาดแหลมโพธิ์ มุ่งไปหาดท่าชนะ

............................................................				

ภาพนี้ เป็นหาดที่ อ. ท่าชนะ

คิดว่า ไม่สวยเท่ากับ หาดแหลมโพธิ์คะ 

อาจจะเป็นช่วงน้ำลงหรือเปล่า ไม่แน่ใจค่ะ

...................................................				

........อีกมุม..........

...........................................				

ภาพอาจไม่คมชัด

อากาศขมุกขมัว

ฝนกำลังใกล้จะตกหนักด้วยค่ะ

...........................................				

......... อีกมุม...........

..........................................				

........ ร้านอาหาร สร้างติดริมทะเล เช่นเดียวกับหาดแหลมโพธิ์ .........

.........................................................				

...... ขากลับ ดูวิวสองข้างทาง 

ยังคงเป็นภูเขาให้เห็นค่ะ 

...........................................................				

ธรรมชาติ

      ภูเขา ป่าไม้ 

เขียวขจี

.......................................				

แวะ ซื้อของฝากจาก ไชยา ไข่เค็ม อ.ไชยา ค่ะ

คำขวัญของ จ. สุราษฏร์ธานี คือ ......

 "  เมืองร้อยเกาะ เงาะอร่อย 

หอยใหญ่ ไข่แดง  แหล่งธรรมะ " 

.................................................				

ถนน.......สายนี้ กลับบ้าน

..... กลับบ้านเรา ยักษ์ เอ๊ย รักรออยู่ อิอิ ......

.....................................................................				

...................................

...............................................................				

.................

................................................				

.........

........................................				

.................

.....................................................				

............

...........................................				

........

................................

.. ขอบคุณทุกๆท่านที่เข้ามาอ่าน ผ่านมาเยือน

 แม้ไม่เม้นท์ ก็ขอบคุณ ( ที่แอบอ่าน ) อิอิ ....