"โพชฌงค์" ธรรมโอสถ" ๑. จงมีสติ คือ ระลึกนึกขึ้นได้ถึงกิจและสิ่งทั้งหลายที่จำเป็นมีประโยชน์ต่อการรักษาตัว ๒. จงมีธัมมะวิจยะ คือ การวิเคราะห์และคัดสรรกิจ สิ่งต่างๆ ที่สติระลึกได้จาอสิ่งที่คิด เอาลักษณะอาการป่วย อาหาร อิริยาบถที่สนับสนุนให้หายป่วยเร็วขึ้น ๓. จงมีวิริยะ คือ เพียรพยายามกล้าหาญอดทนที่รักษาตนให่หายป่วยจากโรค ๔. จงมีปีติ คือ ยินดีอิ่มเอมเต็มใจ มีกำลังใจที่จะรักษาตน ๕. จงมีปัสสัทธิ คือ ความสงบกาย สงบใจ ให้กลมกลืนกับการรักษาโรค ไม่ทุรนทุรายเกินเหตุ ๖. จงมีสมาธิ คือตั้งใจแน่วแน่ รวมพลังกายและพลังใจเพื่อใช้ในการรักษาตัว ๗. จงมีอุเบกขา คือ ทำใจเฉยรอคอยได้ เพราะรู้ว่าความป่วยจักหายไป ตามจังหวะเวลา และความจริงใจในการปฏิบัติต่อการรักษาตน หากปฏิบัติได้ตาม ๗ ขั้นนี้ หลายๆรอบ โรคในกาย และใจของท่านย่อมหายได้ง่าย
ลุงเอง 27 ส.ค. 2552 09:03 น. - ID 10397 
965
0
0
27 สิงหาคม 2552 12:38 น. - comment id 107702
สาธุ ครับ
27 สิงหาคม 2552 18:15 น. - comment id 107721
ขอบคุณมากคุณครู "คนกุลา
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ