รักแท้..แพ้ใกล้ชิดจริงๆหรือ

เที่ยนหยด

ความรัก...ไม่ได้เพียงแค่ต้องการการดูแลใกล้ชิด
การเอาใจใส่ การสัมผัส และการได้เห็นหน้ากันตลอดเวลา....แต่
ความรัก...มันเป็นความผูกพัน ไม่ว่าต่างฝ่ายจะต้องแยกย้ายไปอยู่ไหน
ในหัวใจก็ยังระลึกถึงกันเสมอ ยังรู้สึกเป็นห่วงเป็นใยกัน มันจะมีเส้นใย
ที่ยังโยงถึงกันได้  และเป็นเส้นใยที่ยาวมากพอจนสามารถโยงได้แม้จะ
อยู่กันคนละโลก....
แต่หากความรักของใครต้องจบลง เพียงเพราะใครคนใดคนหนึ่งอยู่ห่าง
อีกคน และมีคนอีกคนเข้ามาใกล้ชิดคนๆนั้น แสดงว่าคนๆนั้นไม่ได้มี
ความรักที่แท้จริง  เพียงแค่เขามีความต้องการการเอาใจใส่ ดูแลอย่าง
ใกล้ชิดเท่านั้นเอง  เพราะหากเขาซึบซับได้อย่างรวดเร็ว จนลืมคนอีกคน
ที่อยู่อีกฟากหนึ่งได้ ความรักของเขาก็คงเป็นเพียงน้ำแข็งที่ดื่มแล้วชื่นใจ
แต่เมื่อวางทิ้งไว้ก็กลายเป็นน้ำเปล่า....
มีคนเคยวิเคราะห์กันว่า ผู้ชายมักเป็นฝ่ายจากไปก่อนเสมอเมื่ออยู่ห่าง
จากคนรัก เพราะผู้ชายมักต้องการการเอาใจใส่ดูแลอย่างใกล้ชิด และมีความ
อดทนน้อย เมื่อความรักล้นอก แต่ไม่ได้รับการตอบสนองอย่างรวดเร็ว ก็จะ
ต้องหาทางเอาถ่ายเทไปยังผู้อื่น และเมื่อมีใครเข้ามาในเวลานั้น โดยเฉพาะ
คนที่มีอะไรหลายๆอย่างถูกใจ เขาก็สามารถถ่ายเทมันให้กับเธอผู้นั้นได้
คุณเชื่ออย่างหนึ่งไหมว่า เมื่อเวลาผ่านไป แม้เขาจะไปเจอคู่แท้ แต่คุณจะเป็น
คนที่อยู่ในความทรงจำที่ดีของเขาไปอีกนาน แต่หากความใกล้ชิดที่เกิดขึ้นกับ
เขาเป็นเรื่องของอารมณ์เหงาชั่วระยะหนึ่ง วันหนึ่งเขาจะพบเองว่า ผู้หญิงคนนั้น
ไม่สามารถทำให้เขารู้สึกรักได้เหมือนคุณ แล้วเขาจะกลับมาหาคุณ สิ่งที่เขาได้
เรียนรู้จะทำให้เขาเข้าใจรักแท้ และกลับมาอย่างมั่นคง ณ ตอนนั้นก็อยู่ที่คุณ
ว่าจะยินดีต้อนรับเด็กหนีเที่ยวให้เข้าบ้านได้ไหมถ้าคุณยังรักเขาอยู่ และคุณ
พิสูจน์ได้แล้วอย่างหนึ่งว่า ต้องปล่อยให้เขาหนีออกจากบ้านไปก่อนแล้วเขาก็
จะรู้ว่านอกบ้านกับในบ้านที่ไหนอบอุ่นมากกว่ากัน....
และไม่ว่าจะอย่างไร ความรักเป็นสิ่งสวยงามเสมอ...