แล้วสมุดบันทึกหน้าเก่าก็ถูกเปิดขึ้นมาอีกครั้ง แต่คราวนี้เป็นบันทึกที่ถูกกลั่นออกมาจากความรู้สึก ปิติยินดี เมื่อความฝันถูกบันทึกลงบนกระดาษและถูกถ่ายทอดไปสู่สายตาคนอื่นและได้รับการตอบรับที่มีน้ำใจไมตรี กำลังใจมี่ได้จากบ้านกลอน จำได้ว่าวันหนึ่ง เราเข้าไปอ่านกลอนใน Bloggangและเว็ปปู่ลิง รู้สึกมีความสุขและตื่นเต้นกับการแลกเปลี่ยนจนกระทั่งมาพบบ้านหลังหนึ่ง แรกที่เจอเราได้แต่อ่านและแอบคอมเม้นท์เพราะรู้สึกมีส่วนร่วมในบทกลอนบางบทบางตอนโดยใช้ชื่อต่างๆ แล้ววันหนึ่งก็ถามตัวเองว่าลองดูมั้ยเผื่อว่าจะมีคนอ่านกลอน/เรื่องสั้นของเราบ้าง แรกทีเดียวเราเข้าไปตั้งกระทู้ก่อน เพราะอยากรู้ว่าในโลกของคนบ้านกลอน มีใครบ้างที่ชอบอะไร สิ่งไหนและยังไง ที่รู้ก็มีหลายท่านที่อยู่ในโลกของการมีส่วนร่วมคือความเป็นเจ้าของโลกใบนี้เช่นเดียวกันจึงมีกระแสของความรักษ์โลกและสิ่งแวดล้อมและท่ามกลาง การเมืองที่ต่างขั้วต่างความคิดก็มีความเป็นประชาธิปไตยในการแสดงออกและเป็นไปโดยธรรมชาติจึงรู้สึกยินดีที่เรามีผู้ดูแลระบบที่น่ารัก เป็นทั้งนักคิดและวิเคาะห์ ขอบคุณคุณอัลมิตราค่ะ โดยเฉพาะก้าวแรกของเรื่องสั้นที่ทำให้มีกำลังใจในการเขียนมากขึ้น คุณผู้หญิงช่างฝันที่มีทั้งเรื่องสั้น บทกลอน และคอมเม้นท์ที่ตื้นตันใจได้เสมอ คุณแทนคุณแทนไท คุณโคลอน คุณกชมนวรรณ ที่แวะมาทำความรู้จัก ครูพิม แม่ครูของเด็กๆที่คอยให้กำลังใจกับทุกคน ที่เข้ามาบ้านนี้ ในเรื่องสั้น น้องนัท นทธี เขียนเรื่องสั้นที่อ่านทีไรเราก็คิดว่าน่าจะเอาไปทำเป็นละครทุกที น้องนัทบรรยายความรู้สึกที่กลั่นออกมาจากใจได้ดีมากๆ ฉางน้อย ผู้น่ารักที่ทำให้ตัวหนังสือทุกตัวในเรื่องสั้นยิ้มได้ คำศัพท์ใหม่ๆผุดพรายมาเสมอและ ยัยวากับพี่เมี่ยงก็เป็นตัวละครที่พาทุกคนไปรู้จักกับการท่องเที่ยวที่มีแก่นสาร สาระและสนุกสนานเสมอ แก้วประภัสสร(น้องแบม) น้องสาวที่สูญเสียคุณพ่อเหมือนกัน ที่ให้น้ำใจคำปลอบโยนกับคนในบ้านกลอนสม่ำเสมอ น้องวุ่นที่แสนอ่อนหวานและบทกลอนที่ละมุนละไม คุณลุงแก้วประเสริฐต้องเรียกว่าคุณครูเพราะมีคนขอเป็นลูกศิษย์ในบ้านกลอนมากมาย คุณฝากฝันผู้มีรักเดียวและแบ่งปันความรู้ให้กับทุกผู้ คุณก่องกิกไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นพี่ชายเพราะความกุ๊กกิ๊ก ลุงแทนคอยปลอบโยนเสมอเวลายุ่งยากลำบากใจ คุณยาแก้ปวด คุณเฌอมาลย์ คุณอาราเล่ ที่เก่งด้านโคลง กลอนที่อ่านแล้วก็กลับไปอ่านอีก คุณกานต์(เพลียงพลิ้ว)นักกลอนที่ใช้ถ้อยคำสุภาพและไพเราะมีน้ำใจไมตรีมากมายให้ยามเหงา พี่พุดที่มากความสามารถรักพี่นะคะ พี่ดอกแก้วติดตามงานพี่มากมายและคำสอนที่แจ้นเองพร้อมน้อมรับมีบ้างที่อึดอัดแต่เมื่อมาอ่านบทกลอนของพี่ดอกแก้วแล้วรู้สึกดีขึ้น คุณไร้อันดับทั้งกลอนและคอมเม้นท์ที่แสดงออกถึงความจริงใจตลอดมา คุณหนุ่มน้อย(ที่หายหน้าไปเสียแล้ว)แต่ก็อดที่จะคิดถึงไม่ได้ คุณกันนาบทกลอนที่สื่อถึงความรักในธรรมชาติ วิถีชีวิตและตัวตนของตัวเอง คุณครูกระดาษทราย ผู้มุ่งมั่นและมั่นคง คุณรัมณีย์คุณครูผู้สุภาพและอ่อนโยน คุณนิลวรรณบทกลอนคุณเยี่ยมเสมอมา คุณแมวคราว คุณคนบนเกาะ คุณคอนพูทน ผู้มีความหลากหลายในจินตนาการ ทั้งการบ้านการเมืองและแม้กระทั่งอาหารการกิน คุณผู้หญิงไร้เงาคุณทำให้แจ้นเองมีกำลังใจเสมอและคอยเข้ามาเป็นเพื่อนเวลาเหงา ขอบคุณมากค่ะ คุณฝนทอง คุณอรุโณทัย คุณพิมญดา คุณไหมไทย คุณเฮาชาวดอย คุณช่ออักษราลี คุณกิ่งโศก คุณแสงเหนือ คุณเอื้องคำ คุณบุหงารำไป คุณพรไพร คุณอรุณสุข คุณร้อยแปดพันแก้ว คุณนายธนา ล้วนแต่เป็นนักกลอนที่น่ารักบทกลอนที่แจ้นเองแวะเวียนเข้าไปอ่านและถึงแม้บางครั้งไม่ได้คอมเม้นท์ก็ตาม คุณไหมแก้วสีฟ้าคราม เพื่อนที่ไม่เคยทิ้งกันและมีเวลามักจะแวะเวียนมาหาเสมอ คุณแมงกุ๊ดจี่ ชอบชื่อคุณมากค่ะ คุณวิทย์ ศิริ คุณแมวเหลือง คุณจิตรำพัน คุณกิตติเวทย์ คุณTiki คุณกวี ซีม่า คุณหมอวฤก คุณเพลย์บอย คุณยิปซี4 คุณนกยูง คุณชัยชนะ คุณโจ้เอง คุณพริ้มเพรา คุณก้าวที่กล้า คุณไพรน้ำผึ้ง คุณแมวแต้ม คุณน่าน นามเมือง คุณประทีปดาว คุณล้นใจ คุณดอกบัว คุณตรากลม คุณthepchandhra ล้วนแล้วแต่เป็นนักกลอนที่แจ้นเองชื่นชมผลงานของทุกท่าน แจ้นเองติดตามอ่านตลอดมา คุณคนกุลา คุณภาสุรีย์ คุณอินสวนท่าน บนข ล้วนเป็นผู้มีความรอบรู้และฉกาจด้านบทกวี คุณคนลานเทวา คุณกฤตศิลป์ ชินบุตร ที่มีหนังสือเป็นของตนเอง ชื่นชมมากๆค่ะ และอีกหลายท่านที่แจ้นเองไมได้เอ่ยนามแจ้นเองไม่ได้ทักทายในที่นี้ขออภัยด้วยนะคะ ท้ายบันทึกฉบับนี้แจ้นเองขอขอบคุณในน้ำใจไมตรีตลอดขวบปีที่ได้ให้โอกาส แจ้นเองได้พักอาศัยในบ้านกลอน ขอบคุณจากใจแจ้นเอง
27 มิถุนายน 2552 13:27 น. - comment id 105697
มาอ่านความรู้สึกดีดี ของคุณแจ้นครับ ขอให้มีความสุข ในบ้านกลอนตลอดไป นะครับ
27 มิถุนายน 2552 13:55 น. - comment id 105698
เพิ่งรู้จักคุณแจ้นมาปีเดียวเองเหรอคะ เหมือนว่ารู้จักกันมานานแล้วเลยนะคะ ขอบคุณสำหรับมิตรภาพไมตรีจิตที่มอบให้กานต์นะคะ
27 มิถุนายน 2552 14:11 น. - comment id 105699
ขอบคุณมิตรภาพอันอบอุ่น ขอบคุณกาลเวลาที่ล่วงผ่าน ขอบคุณบ้านกลอนที่ทำให้เรารู้จักกัน ความรู้สึกดี ๆ แบบนี้มีให้กันเสมอนะค่ะ
27 มิถุนายน 2552 14:36 น. - comment id 105700
...ยินดีและซื้งใจมากเช่นกันครับ คุณแจ้น ขอให้มีความสุขในบ้านหลังนี้ตลอดไปครับ *--*
27 มิถุนายน 2552 15:59 น. - comment id 105702
ดีใจที่ได้รู้จักแจ้นเองนะคะ
27 มิถุนายน 2552 16:16 น. - comment id 105703
.......สวัสดีค่ะพี่แจ้น ขอบคุณสำหรับมิตรภาพที่ผ่านมาสำหรับเราสองคน ขอบคุณสำหรับมิตรภาพในบ้านกลอนไทย ที่ทำให้เรารุ้จักเพื่อนๆกันมากหน้าหลายตา แม้ว่า อาจไม่เคยรุ้จัก ตัวตนที่แท้จริงกัน แต่เพราะว่า ความชอบ รักในบทกลอน รักในการเขียน ทำให้พวกเราได้มาเจอกัน ..... ฉางน้อยก็แค่เป็นคนสามัญชนคนธรรมดา ที่บ้าๆบอๆ ติงต๊อง เฟอะฟะ ซุ่มซ่ามอีกต่างหาก อิอิ ( แต่ก็น่าร๊ากกกก ) ขอบคุณพี่แจ้นที่มาทักทายฉางน้อยบ่อยๆ ขอบคุณพี่แจ้นด้วยนะคะสำหรับรอยยิ้มและมิตรภาพที่มีให้เพื่อนๆบ้านกลอนไทย เพราะเรามีกันและกันไงคะ เลยมีวันนี้ได้ ( ปล. วันนี้ขอมาแบบมีสาระนิดนุง อิอิ ) ทุกคนที่นี่ เป็นทั้ง เพื่อน พี่ น้อง กันคะ เป็นทุกอย่างที่พี่แจ้นอยากให้เป็น ยกเว้น...... ยกเว้น...... ตู้เอทีเอ็ม อิอิ ไร้สาระจนได้ยัยวา เอิ๊กกกกก
27 มิถุนายน 2552 17:21 น. - comment id 105707
เป็นคนชอบอ่านเรื่องส้นค่ะ แวะทักทายคุณแจ้นเอง ต้อนรับขวบปีที่สองค่ะ
27 มิถุนายน 2552 18:42 น. - comment id 105710
เห็นด้วยคับ แล้วกี่ยวอะไรกับตู้เอทีเอ็ม น้อง ฉางน้อยช่วยบอกหน่อยเถอะ
29 มิถุนายน 2552 13:04 น. - comment id 105726
ข้อความอวยพรในวันปีใหม่ ข้อความในวันแห่งความรัก ทุกข้อความที่พี่ส่งให้น้อง ยังคงอยู่ในมือถือค่ะ.. วันใดที่รู้สึกเหงา แบมจะอ่านข้อความนั้น แล้วยิ้มให้ตัวเอง แม้จะเป็นเพียงข้อความที่ไม่ยาวมากนัก แต่ทำให้รู้สึกว่า แบมไม่ได้ยืนอยู่บนโลกนี้คนเดียวค่ะ น้องก็ขอบคุณพี่แจ้นเช่นกันค่ะ เราสามารถสัมผัสความรู้สึกถึงกันได้ หากเราใช้หัวใจอ่านมัน รักพี่สาวคนดีเสมอค่ะ
29 มิถุนายน 2552 23:10 น. - comment id 105761
รู้สึกดีใจครับ..ที่ได้รู้จักคุณแจนที่นี่ครับ..1 ปีไม่นานแต่ความรู้สึกที่ชื่นชมคุณแจน..นั้นยาวนานครับ..ขอบคุณไมตรีในบ้านกลอนด้วยนะครับ
30 มิถุนายน 2552 08:58 น. - comment id 105765
ความรู้สึกบางอย่างมันก็เต็มตื้นเกินบรรยายเนาะ.. เหมือนน้ำใจคุณ ขอบคุณมิตรภาพ.. ขอบคุณ.. คุณ..