ถึงผู้ชายคนหนึ่ง...ซึ่ง(เคย)รักมาก

maruko_sos

ฉันมาอยู่ที่นี่นานแล้ว ฉันมีความสุขกับทุกสิ่งรอบตัว สังคม เพื่อน พี่ ทุกคนน่ารัก ฉันมั่นใจว่าฉันจะมีความสุขที่นี่ แต่มันจะดีกว่านี้ ชีวิตฉันจะดีกว่านี้มาก  หากว่าชีวิตจะยังมีเขาคนนั้น
	ความรักเป็นเรื่องสวยงามที่มักทำฉันเป็นบ้า ผู้ชายบางคนที่นี่พร้อมที่จะหยิบยื่นความรักให้ฉัน แต่ฉันปฏิเสธเขาด้วยเหตุผลที่พวกเขาไม่เคยรู้ว่าฉันยังรักคนรักเก่าอยู่
	เขาคนนั้นลืมทุกสิ่งทุกอย่างของเราไปแล้ว มีแต่ฉันคนเดียวเท่านั้นที่ยังไม่ลืม
	ถึงแม้สิ่งแวดล้อมที่นี่จะช่วยให้ฉันดีขึ้น แต่ทุกเช้าฉันก็ไม่ลืมที่จะมองหมอนข้างที่อยู่ข้างๆที่เรามักจะกั้นมันไว้ ไม่ลืมปลุกให้เขาตื่น ไม่ลืมเวลาช่วยเขาแต่งตัวก่อนไปทำงาน ไม่ลืมบังคับให้เขาหอมแก้ม ไม่ลืมทุกครั้งที่ได้จับมือ ฉันเคยบอกว่าเหมือนกับเป็นการส่งถ่ายพลังที่เรามีให้กันและกัน เราจะมอบพลังให้กัน ฉันบังคับให้เขาจับมือ ฉันส่งพลังให้เขาจดหมดตัว ฉันไม่ได้พลังอะไรกลับมาเลย แต่ฉันก็เต็มใจที่จะมอบพลังทั้งหมดให้กับเขาผู้ชายคนนั้น
	อยู่ที่นี่ ต้นไม้ต้นแรกที่ฉันเลี้ยงหวนให้นึกถึงเวลาเราทะเลาะกันเรื่องต้นไม้ เราจะผลัดกันรดน้ำต้นไม้ เราจะวิเคราะห์ว่าทำไมต้นไม้ของเรามันไม่ออกดอกสักที แล้วถ้ามันออกดอกแล้วใครเป็นคนที่มีฝีมือคนนั้น ตอนนี้ ต้นไม้ต้นนั้นคงจะเจริญเติบโตอย่างดีในความดูแลของเขา ฉันเคยบอกเขาว่าฉันอยากได้คืนเหลือเกิน ฉันกลัวเขาดูแลมันไม่ดี เหมือนกับที่เขาไม่ดูแลรักษาความรักของเรา
	ความรักเป็นสิ่งสวยงามแต่ความรู้สึกตอนนี้มันเจ็บ
	ฉันไม่มีโอกาสบอกให้เขารู้ว่าฉันรักเขามากแค่ไหน ฉันได้แต่บอกตัวเองว่าฉันต้องอยู่คนเดียวได้ เมื่อไม่มีเขา ไม่มีใคร ฉันจะมีความสุข ความสุขมันจะมาหาหากฉันพร้อม ตอนนี้ฉันกำลังทำให้ใจพร้อม อนาคตฉันจะพร้อมรับทุกความสุขเข้ามาในชีวิต หากเพียงความสุขนั้นมันจะไม่ทำร้ายความรู้สึกดีๆอีก 
	ความรักสอนให้ไม่ไว้ใจใครอีกต่อไป ฉันย้ำให้ตัวเองรีบเข้มแข็งขึ้นในเวลาอันรวดเร็ว
	ฉันต้องอยู่ได้ ฉันต้องลืมเขาและอยู่ได้ด้วยตัวเอง