..ในสายลมแห่งความหนาวเย็นในวันนี้..ฉันรู้สึกอิ่มใจอย่างบอกไม่ถูก เมื่อฉันนึกถึงเธอ นึกถึงในวันเวลาเมื่อวันวานที่เราพูดถึง " ฝัน " ของเรา ด้วยความรู้สึกที่อิ่มเอมด้วยกันทั้งสองฝ่าย และมันก็ทำให้ช่วงชีวิตของ ฉันในเวลานั้นมีค่ามากมาย และมีพลังอย่างมหาศาล เมื่อหัวใจฉัน รับรู้ว่า ฉันมีคุณค่าสำหรับเธอมากมายขนาดนั้น และมันก็ทำให้หัวใจ ของฉัน รักเธอมากยิ่งขึ้น จนบางครั้งฉันแอบถามตัวเองในบางช่วงเวลา ว่า ถ้าฉันขาดเธอไปฉันจะอยู่ได้อย่างไร ไม่ได้เลยฉันอยู่ไม่ได้โดยที่ ไม่มีเธอ..ในโลกนี้ฉันไม่ฝันอะไรมากไปกว่า กับการที่ได้อยู่กันเธอ สองคนในบ้านหลังเล็กๆ ปกคลุมไปด้วยต้นไม้นานาพันธ์ มีระเบียง เล็กเล็ก เอาไว้เขียนรูปและเอาไว้อ่านหนังสือในช่วงเวลาที่เราสอง คนใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน มีโต๊ะไม้ตัวเก่า สำหรับเราสองคนไว้กินกาแฟ ในยามเช้าหรือในยามบ่าย ...เธอถามฉันว่าทำไมต้องมีโต๊ะกาแฟ...ด้วย ฉันตอบไปว่า มีไว้เพื่อเราจะได้คุยกัน ปรึกษากัน และเพื่อ... เวลาเราสองคนจะได้พบกันในตอนเช้าของทุกวัน สบตากัน ยิ้มให้กัน และบอกคำรักกันทุกวัน ฉันว่า มันโรแมนติคดีออก...เธอว่าอย่างนั้นมั้ย ..ฉันดีใจที่เธอชอบฝันของฉัน ไม่สิ ฝันของเราต่างหาก และเราก็พูด กันว่าเราจะรอวันนั้น วันที่ฝันของเราเป็นความจริง...... ..ฉันอาจจจะเป็นคนเห็นแก่ตัวอยู่บ้าง..ที่ฉันจะไม่ให้เธอมีครอบครัว เพราะฉันไม่อยากให้ใครแย่งเธอไปจากฉัน ฉันคงทนไม่ได้ แต่ในเวลานี้ ตัวฉันกลับเป็นฝ่ายที่มีพันธะเสียเอง มันไม่ยุติธรรม สำหรับเธอเลยใช่ไหม แต่เราก็รักกันจนได้ รักกันมากขนาดขาดซึ่ง กันและกันไม่ได้ ...เราเคยห่างกันไปช่วงระยะเวลาหนึ่ง ....ซึ่งมัน.. ทำให้ฉันเจ็บปวดทรมานมากกับการที่ต้องขาดจากเธอ ฉันคิดว่า เธอคงเป็นเช่นฉันเหมือนกัน ถ้าไม่อย่างนั้น เราคงจะไม่ได้กลับมา สร้างฝันของเราอีกใช่ไหม และมันก็เป็นบทเรียนที่สอนให้เราสองคน ว่า เราสองคนจะอยู่โดยไม่มีกันและกันไม่ได้ฉันเชื่ออย่างนั้นเธอว่ามั้ย ในช่วงเวลานี้ ฉันไม่หวังอะไรอีกแล้ว นอกจากเธอ ถึงแม้ว่า... มันจะสมหวังในช่วงเวลาที่เราจากโลกนี้ไปแล้วก็ตาม ฉันยินดี ที่จะหวัง...ฉันจะเชื่อเธอ กับคำพูดที่ว่า " ต้องมีสักวัน " นับตั้งแต่ วันที่ฉันเจอเธอวันแรก ความรักในหัวใจฉัน ไม่เคยเหือดแห้ง... ไปไหนเลย มีแต่จะเพิ่มทวีคูณขึ้นเรื่อยๆ จนถึงทุกวันนี้ ไม่เคยเลยจริงๆจงเชื่อคำของฉันนะคนดีของฉัน..ฉันรักเธอ... ทิพย์โนราห์ พันดาว
21 เมษายน 2552 22:16 น. - comment id 104717
บันทึกรักของน้องทิพย์โนรา เป็นความงดงาม ผ่านรานรักรอ พี่พุดเพิ่งดูหนังเรื่อง*seven pounds* นางเอกใกล้ตายต้องเปลี่ยนหัวใจ ตั้งคำถามกับพระเอกว่า หากเธอยังมีลมหายใจ จะมีช่วงชีวิตที่งดงามหลอมรวมกันเช่นเฉกไร โดยการสมมุติคำถาม..ว่า... ถ้าเราแต่งงานกัน.. ถ้าเรามีลูกด้วยกัน ถ้า... และ..ถ้า.. ............. มาตรแม้นจักกลายแปรเป็น ฝันคว้างเป็นฝันค้าง ก็ช่อบประโลมหัวใจดวงบอบบางให้ ชื่นสุนทรีย์ในชั่วยามค่ะ รักงานชิ้นนี้ที่บริสุทธิ์ใสในรักแท้นิรันดร์ค่ะ รักนะคะ และ รักนามปากกาสื่อสะท้อนใจสาวใต้ดีจัง