ความรักสำหรับฉัน ในเวลานี้คงไม่มีอะไร นอกเสียจากอยากเห็นคนที่ฉันรักมีความสุข อะไรก็ตามที่เขาทำแล้วมีความสุข ฉันจะร่วมยินดี ไปด้วย การได้เห็นรอยยิ้มของคนที่รัก มันทำให้ใจเป็นสุข ถึงแม้ว่าความรู้สึกเหงาจะเกิด เพราะไม่ได้เดินเคียงข้างกันบ่อยๆ อาจจะนานๆ ครั้งได้พบกัน หรือ ได้คุยกันสักนิด ก็ช่วยเติมเต็ม ความรู้สึกคิดถึงให้เบิกบานได้ ความรู้สึกรักของฉันหน่ะหรอ ตอนนี้อย่าถามเลยว่ามากแค่ไหน หรือลดลงไปบ้างหรือป่าว มันไม่มีระดับไหนวัดได้ เพราะว่า ความรักของฉันมันแสนธรรมดา รักคือรัก ไม่มากไม่น้อยไปกว่านี้ ไม่สามารถสร้างความตื้นเต้นให้คนรักได้ มันไม่สามารถหวานได้มากไปกว่านี้อีกแล้ว มันรักไปหมดแล้วเท่าที่ใจที่มี อย่าถามเลยว่าเสียใจมั้ย ที่ไม่มีคนรักเคียงกาย ความรู้สึกเสียใจนี้ มันไม่เที่ยบเท่าความกดดัน ที่คนที่เรารักต้องพบเจอ แค่ตอนนี้เธอมีความสุข มีหนทางที่เดินไปแล้วสบายใจ ฉันก็พอใจแล้ว เหงาแค่ไหน แค่หัวใจมันว่างเปล่า ใครเลยรู้สึกว่าหัวใจมันว่างเปล่า ก็คงจะรับรู้มันเป็นแบบไหน ใครเคยรู้สึกว่าใจมันว่างเปล่ามั้ย มันเหงาแค่ไหน คงรู้ ........................... ความรักของฉันสวยงามเสมอ ตั้งแต่ได้พบเจอเธอในวันนั้น ถึงวันนี้อาจไม่เป็นอย่างที่เคยฝัน ไม่เคยหวาดหวั่น ในรัก ฉันรักเธอ
20 เมษายน 2552 21:29 น. - comment id 104699
พี่พุดยังจดจำน้องได้เสมอ ดีใจที่น้องกลับมา พร้อมกับความรักที่พัฒนาอย่างงดงาม โลกเรานี้ใช่เราจะมีลมหายใจ ไปนานสักเท่าใด หากจะรักใคร..สุขที่ใจเริ่มต้นด้วย การเป็นผู้ให้ มีความเมตตาปรารถนาดี ก็งดงามเสียนักแล้ว รักน้องและรักน้อง
20 เมษายน 2552 21:51 น. - comment id 104703
พี่พุด ขอบคุณค่ะที่ยังจำกันได้ วันนี้ความรู้สึกที่จะรักได้พัฒนาขึ้นแล้ว จริงๆ ค่ะ แต่ความเหงาที่คอยมาเยี่ยม คงก็เหมือนเดิม
21 เมษายน 2552 00:09 น. - comment id 104711
....แหะ..แหะ.. โดนพี่พุด จูงมือมาคะ .....
22 เมษายน 2552 10:27 น. - comment id 104722
ขอบใจนะฉางน้อย ที่มาอยู่เป็นเพื่อน