ในค่ำคืนที่เข็มนาฬิกาเดินช้ากว่าปกติ และในความเงียบที่ทุกสิ่งดูเหมือนว่าจะหลับใหล ความทรงจำของฉันบอกเล่าเรื่องของเราช้าช้า มีเธอ มีฉัน และคืนวันที่สวยงาม บาดแผลระหว่างเราไม่มีอยู่จริง มันเป็นเพียงแค่ความสั่นสะเทือนของความเปลี่ยนแปลง เราเจ็บปวดก็เนื่องเพราะเรารัก มิใช่เพราะเราเกลียด เราปิดตาเดินทางไปกับความไม่รู้ เปิดรับสิ่งที่ผ่านเข้ามา และจดจำเรื่องที่ผ่านเราไป ทางของเราแยกจากกันนานมาแล้ว แต่ทุกครั้งที่สายลมแห่งความเปลี่ยนแปลงผ่านพัด ฉันยังคงคิดถึงเธออยู่บ่อยบ่อย ฉันมองหาเธอในทางแยกทุกทางแยก มองหาในความเปลี่ยนแปลงทุกความเปลี่ยนแปลง และทุกครั้งที่ฉันมองหาแล้วไม่เห็น ฉันหลับตา ยิ้มให้เธอที่อยู่ในความทรงจำ ไออุ่นของเธอยังคงอยู่ในมือฉันแม้ว่าเราไม่เคยจะจับมือกัน คำพูดของเธอฉันยังคงจดจำแม้ว่ามันจะมิใช่คำสัญญา ความรู้สึกของเรายังคงวิบไหว ดั่งดาวของดวงแดดบนผิวน้ำ แม้เราจะไม่เคยเรียกมันว่าความรัก แต่เราอาจเรียกมันด้วยชื่ออื่นได้อย่างนั้นหรือ ? ในค่ำคืนที่เข็มนาฬิกาเดินช้ากว่าปกติ และในความเงียบที่ทุกสิ่งดูเหมือนว่าจะหลับใหล ความทรงจำของฉันเริ่มต้นหมุนทวนเรื่องราวของเราอย่างช้าช้า ฉันขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่าง ที่นำพาให้เรามาพบ และให้ฉันได้มีเธออยู่ในความทรงจำ
หมอกจาง 25 มี.ค. 2552 20:36 น. - ID 10078 
1387
3
0
26 มีนาคม 2552 10:50 น. - comment id 104447
ชอบอ่านเรื่องสั้นคุณมากพอๆกับ ลิ้มชิมอาหารที่ถูกจริตในรูปรส เรื่องนี้ก็เยี่ยม
26 มีนาคม 2552 14:40 น. - comment id 104448
ในคืนที่นาฬิกาหมุนช้าเชื่อง จันทร์เรื่อเรืองทอประกายปลายแดนฝัน ในทรงจำจึงเรื่องเราเคล้าแสงจันทร์ มีเธอ,ฉัน ท่ามคืนวันที่สวยงาม รอยบาดแผลระหว่างเราไม่มีจริง ทุกทุกสิ่งสะเทือนใจเพราะไหวหวาม ที่เจ็บปวดก็เพราะรักเกินนิยาม ไม่ใช่ความเกลียดชังแต่อย่างใด เราปิดตาเดินทางไปด้วยไม่รู้ ในลมลู่พลิ้วพัดผ่านเพียงวูบไหว สิ่งต่าง ๆ ผ่านเข้ามาแล้วผ่านไป โปรดรู้ไว้คิดถึงเธอเสมอเลย ฉันเฝ้ามองหาเธอ ณ ท่ามทาง แต่เคว้งคว้างในใจไม่อาจเอ่ย ทุกทางแยกที่เฝ้ามอง แต่ไม่เคย- ได้พบเธอที่ไหนเลย คนเคยคุ้น หลับตาลงยิ้มให้เธอในทรงจำ ทุกถ้อยคำ ในเคลื่อนไหวและไออุ่น ความรู้สึกยังวิบไหวละไมละมุน นาฬิกาก็คล้ายหมุนช้าช้าไป ทุกเรื่องราวระหว่างเราเหมือนย้อนกลับ ในความเงียบทุกสิ่งสรรพคล้ายหลับใหล แต่ "ความรัก" หรือให้เรียกว่าอะไร ยังหมุนทวนในห้วงใจไม่เลือนลาง นาฬิกาดูหมุนช้ากว่าเคยหมุน ฉันขอบคุณในทุกสิ่งในทุกอย่าง ที่นำเรามาพบกันท่ามฝันจาง ให้ฉันได้มีเธอข้างความทรงจำ จับคำของพี่มาร้อย ไม่รู้ว่าจะเหมาะมั้ย แต่ก็พยายามเท่าที่จะทำได้ไม่ว่ากันนะพี่ ชื่นชมงานพี่จริง ๆ
27 มีนาคม 2552 05:38 น. - comment id 104451
ขอบคุณครับคุณแทนฯ ยินดีที่ได้ทักทายกันบ่อยๆ..................................... nig เขียนกลอนเพราะนะนี่เรา
27 มีนาคม 2552 16:41 น. - comment id 104455
ดีจัง ที่นี่ได้อ่านสองร้อย
27 มีนาคม 2552 21:28 น. - comment id 104460
สวัสดีค่ะ เห็นด้วยกับพี่สาวคนดี ก้าวที่..กล้า ได้อ่านสองร้อย... "ร้อยแก้ว" "ร้อยกรอง" ดีจัง เข้ามาแล้วเหมือนได้กำไร
27 มีนาคม 2552 21:39 น. - comment id 104461
สวัสดีครับ ก้าวที่...กล้า กับ แมงกุ๊ดจี่นี่ถ้าผมไม่เห็นเฉลยจากคุณแมงกุ๊ดจี่นี่ ผมยังงงกะ "สองร้อย" นี่อีกนานเลยนะนี่ แหะๆ
27 มีนาคม 2552 23:12 น. - comment id 104462
สวยงามทั้งร้อยแก้วและร้อยกรองเลยค่ะ
28 มีนาคม 2552 08:53 น. - comment id 104463
บอกแล้วว่าให้เฉลยๆ ใครจไปรู้เนาะ สองร้อย คริ คริ ต่อไปสองร้อยนี้จะอยู่ในความทรงจำไปอีกนานแสนนาน คริ คริ
28 มีนาคม 2552 10:45 น. - comment id 104468
เอ๋า อีกแล้ว กทก. ชอบทำให้หมอกจางงงอยู่เรื่อยๆ แหะๆ ขอบคุณน้องสาวคนดี ขอบคุณน้องเฌอ ขอโทษนะคะ หมอกจาง
30 มีนาคม 2552 08:07 น. - comment id 104480
แปลกดีนะ โคลอน พบว่าตัวเองพยายามถอยห่างจากทุกสถานที่ ที่เป็นแหล่งรวมความทรงจำ หากแต่มีสถานที่หนึ่งที่ไม่อาจเลี่ยงได้สบายดีมั๊ยคะ ตอนนี้ หมอกจางแล้ว.... ฤดูร้อนกำลังคืบคลานมา.... อยากรู้จัง...ว่าคุณจะซ่อนตัวยังไง ก่อนที่จะกลับมาใหม่ในฤดูหนาวที่แสนยาวนานอีกครั้ง
30 มีนาคม 2552 09:43 น. - comment id 104481
คุณน้ำแข็งเปล่า......................................... โคลอน หน้าร้อนแล้ว แต่สองสามวันก่อน ตื่นมาตอนหกโมงเช้า มองออกไปหลังบ้านผม หมอกยังหนาอยู่เลยครับ หน้าร้อนบางวันก็มีหมอกได้นะ..
3 เมษายน 2552 00:46 น. - comment id 104499
เป็นเรื่องที่อยู่ในความทรงจำ เเต่บางครั้งก็ยากจะถอดออกมาเป็นบทความ ตรงใจมากเลยคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ