การจากลาของเรามีค่าให้เธอจดจำไหม ทุกทุกแววตา ทุกทุกย่างก้าว คำพูดทุกคำ เธอจดจำมันได้หรือเปล่า ตอบฉันหน่อย.. เพื่อที่ฉันจะได้รู้ ว่าฉันไม่ได้กำลังดุ่มเดินบนถนนแห่งความหลังอย่างเดียวดาย.. สายลมเดือนกุมภาพันธ์พัดผ่านไปแล้ว มันพัดพาเอาอะไรไปมากมาย สายลมที่แห้งและเหน็บหนาวนั้น มันพรากบางสิ่งบางอย่าง ที่ทำให้ชีวิตและดวงวิญญาณของฉัน ..แห้งแล้งและว่างเปล่า เราเดิน เพื่อทิ้งร่องรอยไว้ในความทรงจำ เราพูดคุย เพื่อเลียบาดแผลให้กับกันและกัน เราทำทุกอย่าง เดิมเดิม เหมือนเดิมที่มันเคยสวยงามมาเมื่อวันก่อน เพื่อที่เราจะได้คิดถึงและร้องไห้ให้เต็มหัวใจ บ่อยครั้ง ในวันว่าง ในสายลมร้อนพัด ฉันรู้สึกเหมือนกับว่าพลัดหลง ไปปรากฏตัวขึ้นในบางสถานที่ บางเวลา สถานที่เดิมเดิม ช่วงเวลาเดิมเดิม มีฉัน มีเธอ และฉันหลงติดอยู่ในนั้น หาทางกลับออกมาไม่ได้ ...................... ตอบฉันหน่อย.. ตอบฉันหน่อยเถิด ว่าเคยไหม ที่เธอจะพลัดหลงไปยังสถานที่เหล่านั้น ไปยังห้วงเวลาเหล่านั้น และได้พบกับฉัน ได้เดินเคียงข้างกันไป เหมือนเหมือนเดิม.. เหมือนเหมือนกัน.. ทุกทุกแววตา ทุกทุกย่างก้าว คำพูดทุกคำ ตอบฉันหน่อย ตอบฉันหน่อยเถิด ว่าการจากลาของเรา มีค่าให้เธอจดจำไหม..
3 มีนาคม 2552 11:26 น. - comment id 104185
ชอบมากครับ
3 มีนาคม 2552 13:22 น. - comment id 104189
เธอไม่เคยจากลาฉันไปไหน ประทับอยู่กลางห้องใจข้างในนั่น มีรอยยิ้มพิมพ์แก้มแต้มคืนวัน ให้งดงามอยู่เช่นนั้นไม่จืดจาง
3 มีนาคม 2552 18:14 น. - comment id 104192
ทุกๆการจากลามีค่าเสมอ
3 มีนาคม 2552 19:01 น. - comment id 104197
ถ้ามีเรื่องสั้นของคุณรวมเล่ม จองไว้ล่วงหน้าครับ
4 มีนาคม 2552 08:30 น. - comment id 104209
จะรีบไปไหนๆ ขอใช้'หมองนั่ง'มาธิก่อนน้า