ตาหวาน...แสนซน

แจ้นเอง

ตาหวานๆๆๆเสียงเอ  ร้องเรียกหาเจ้าตาหวานมาแต่ไกล  
ตาหวานเป็นลูกหมูตัวเมียหน้าตาน่ารัก  ตัวอ้วนพี  สีชมพู นายเอ  เรียกลูกหมูตัวนี้ว่า ตาหวานมันก็สมชื่อล่ะมันมีขนตาที่ยาวมากและงอนเช้งเชียว  ดวงตาใสแจ๋วเวลามองมาที่เอ ทีไร เหมือนมันบอก รักเจ้าของมันงั้นแหละบางครั้งที่ เอ มาเล้าหมูเพื่อให้อาหาร  แล้วเกิดไปทักทายพวกพี่ๆมันก่อน เจ้าตาหวานก็จะเกิดอาการงอนทันที  มันจะขยับไปนอนทำท่าไม่รู้ไม่ชี้อยู่ท้ายเล้า  และไม่ลุกมากินอาหาร  เอ ต้องง้อ อยู่บ่อยๆ
พอนายเอ  มาถึงก็จะเห็นตาหวานมายืนรออยู่ แล้ว  เอยื่นมือไปตบหูมันเบาๆทักทาย เจ้าตาหวานก็จะรีบงับมือ เอ ทันที 
จ๊วบๆๆเจ้าตาหวานจะทำอย่างนี้ทุกครั้งในการแสดงความคิดถึงเจ้านายของมัน ซึ่ง นาย เอก็ไม่เคยว่าอะไรมันเลย ออกจะพอใจเสียด้วยซ้ำ พอซักพักนายเอ ก็แอบเหล่ตามองพวกพี่ๆของตาหวาน  เจ้าใหญ่  รอง  กลาง และเล็กซึ่งพวกพี่ๆของตาหวานมักจะ อิจฉาตาหวานเสมอที่มักจะได้รับความสนิทสนมจากนาย เอมากกว่า  เอจึงร้องทักพวกมันบ้าง
เป็นไงใหญ่ รอง กลาง เล็ก ทำหน้าเหมือนได้กลิ่นตัวเองงั้นแหละ 5555 พูดแล้วก็หัวเราะชอบใจที่ทำให้พี่ๆของตาหวานมองค้อนปะหลับปะเหลือก
นายเอเจ้าของเล้าหมูปลายนา ซึ่งสร้างบนบ่อปลาท้ายแปลงนาแห่งนี้ เรียนจบจากวิทยาลัยเทคนิค ด้านช่างยนต์แต่มาเอาดีทางด้านงานเกษตรเพราะเหตุที่พ่อเสียชีวิตและไม่มีใครทำนา นายเอ จึงไม่ยอมไปทำงานกับอู่ซ่อมรถอีก ซึ่งพี่สาวฝากงานให้ นายเอมีฝีมือและเก่งไม่น้อยเลย มีลูกค้าเอารถมาให้ซ่อมไม่ขาดสาย  แต่นายเอ ยืนยันกับพี่สาวว่า ตนจะทำอาชีพเกษตรต่อจากพ่อเอง โดยให้เหตุผลว่า
ที่นาเราก็มีตั้งเยอะแยะ  ปลูกข้าว ปลูกผัก เลี้ยงหมู เลี้ยงปลาก็อยู่กันแบบสบายๆแล้วคำว่าสบายของ นาย เอ คือการที่ไม่ต้องเป็นลูกน้องใครและมีอิสระในการทำงาน
ปีนี้ข้าวขายได้ราคาดีและได้ผลผลิตเพิ่ม   (เกิดอุทกภัยหลายพื้นที่ทำให้ข้าวได้ผลผลิตน้อย  นาในที่ลุ่มเสียหาย) ส่วนปลากับหมูยังไม่ถึงเวลาจำหน่าย  ผักของนายเอ มีทั้งคะน้า  กะหล่ำปลี  กะหล่ำดอก  ผักสลัด  ผักกาด  กำลังงามเต็มสวน  ผักของนายเอ เป็นที่รู้จักของแม่ค้าในตลาดเพราะเป็นผักปลอดสารพิษ  ขายได้ราคาและลูกค้าติดใจ  นายเอ ผลิตปุ๋ยหมักใช้เอง ยาฆ่าแมลงก็ผลิตจากสมุนไพร ซึ่งนายเอ ไปเรียนมาจากโรงเรียนชาวนา ที่ม.ราชภัฎมาเปิดสอนในหมู่บ้าน
นายเอ เป็นคนขยันและมีอัธยาศัยดีมีใจเอื้ออารี  จึงมีลูกค้ามากหน้าหลายตามาหาซื้อผักถึงในสวน นอกจากจะขยันแล้วนายเอ ยังจัดว่าเป็นคนมีหน้าตาดีด้วย
นายเอเลี้ยงหมูไว้แค่คอกเดียว และคอกนี้ก็เป็นคอกแรกของนายเอ ตอนที่แม่หมูจะออกลูก  นายเอติดช่วยงานบุญที่วัด  แม่หมูออกลูกมา 9 ตัวแต่ตกน้ำตายไป 4 ตัว ทำให้นายเอเสียใจมากนายเอจึงรักลูกหมูที่เหลือและเอาใจใส่ ดูแลซ่อมแซมเล้าหมูอยู่เสมอ  นายเอตั้งชื่อให้กับลูกหมูทุกตัวโดยดูจากรูปร่าง ลักษณะ  และเรียกแม่หมูว่า แม่ด้วย
วันนี้นายเอ ตื่นแต่เช้าและง่วนอยู่ในแปลงผักตั้งแต่เช้า  เพราะปุ๋ยหมักที่หมักไว้ใช้ได้แล้วและมีแปลงผักที่ต้องหว่านปุ๋ยใหม่อีก 2 แปลง  จนเลยเวลาให้อาหารหมู
ณ เล้าหมูปลายนา แม่หมูโดยปกติมักจะหงุดหงิดเพราะลูกซุกซนและบางทีก็ทะเลาะกันบ่อยๆ วันนี้แม่หมูรอนาย เอ มาให้อาหาร  รอแล้วรอเล่าก็ไม่เห็นมาซักทีจึงเกิดโมโห แม่หมูใช้ปากดุนไม้ที่กั้นคอกออกแรงจนไม้หลุดและหล่นตูมลงไปในบ่อ  และยังใช้ปากกัด แทะไม้กั้นคอกอันที่ติดกันออกอีกแต่อันนี้แค่ตะปูถอนออกเท่านั้นเอง  ขณะเดียวกันลูกหมูก็พากันซุกซน  มีแต่เจ้าใหญ่ที่เวลาซนมักจะถูกแม่หมูทำโทษจึงยืนแอบๆใกล้แม่หมูและบังช่องโหว่พอดีส่วนเจ้ารองและเจ้ากลางก็เล่นกันอยู่มุมหนึ่งกัดหัวหูกันไปตามประสา  แต่เจ้าจอมซน เจ้าเล็กและตาหวาน  วิ่งไล่กัดกันไปทั่วทั้งเล้า แม่หมูก็ยืนฉี่ทำตา ปริบๆ ขณะที่เจ้าจอมซนสองตัววิ่งไล่กันอยู่ เจ้าเล็กก็เหยียบโดยฉี่ของแม่หมูถึงกับลื่นไถลไปตามพื้นเฉียดเจ้าใหญ่ไปนิดเดียว แต่ ตาหวานกลับลื่นไถลไปหาเจ้าใหญ่และดูท่าจะเบรกไม่อยู่ เจ้าใหญ่เห็นดังนั้นจึงเบี่ยงตัวหลบทันที เสียง  ตูม ดังขึ้นด้วยความตกใจเสียงหมูในเล้าเงียบกริบลงทันทียกเว้น เจ้าตาหวานที่หล่นลงไปลอยคออยู่ในบ่อร้องเสียงดังลั่น
อิ๊ดๆๆๆ 
แม่จ๋า  ช่วยด้วยๆๆๆมันร้องขอความช่วยเหลือและว่ายเข้าหาขอบบ่อตะกุยตะกายแต่ไม่สำเร็จเพราะขอบบ่อทั้งลื่นและชัน หมูในเล้าตอนนี้ช่วยกันส่งเสียงร้องแข่งกันแล้วเพราะความตกใจและสงสารเจ้าตาหวาน
เสียงหมูร้องนี่ป้าลอย   ซึ่งขี่จักรยานผ่านมาทางท้ายบ่อเพื่อจะไปซื้อผักบ้านนายเอ ได้ยินเสียงร้องของหมูผิดปกติจึงจอดจักรยานไปชะเง้อดูแล้วก็ต้องตกใจเมื่อเห็นลูกหมูกำลังตะกายขอบบ่ออยู่
เฮ้ย! ลูกหมูตกน้ำนี่หว่าแกละล้าละลังจะช่วยลูกหมูแต่ขอบบ่อสูงและชัน แกจึงรีบตัดสินใจปั่นรถจักรยานเพื่อไปบอก เอให้มาช่วยลูกหมูกลัวจะไม่ทันการ
เอ   เอ   เอ  เร็วๆลูกหมูตกน้ำป้านวลตะโกนบอกรัวเร็ว นายเอซึ่งง่วนอยู่กับการหว่านปุ๋ยฟังไม่ชัด จึงได้แต่ขานรับและรีบเดินมาหน้าบ้าน
ครับๆ พอเห็นหน้าคนตะโกนเรียกจึงยิ้มแล้วถามว่า
มีอะไรครับป้าลอย
หมูตกน้ำ ป้าจะช่วยแต่บ่อมันชัน รีบไปเถอะป้านวลเร่งนายเอ  ให้รีบไปช่วย ด้วยกลัวว่าลูกหมูจะตายเสียก่อน
ครับๆเอ รีบคว้ามอเตอร์ไซด์ที่จอดใต้ถุนบ้านบึ่งไปเล้าหมูทันที  และนึกเคืองตัวเองที่มัวยุ่งกับแปลงผักจนเลยเวลาให้อาหารหมู
พอไปถึง นายเอรีบถลกขากางเกงแล้วไถลลงไปหาเจ้าตาหวานทันที  เอคว้าเจ้าตาหวานได้ก็รีบตะกายขึ้นจากขอบบ่อ  เอเอาเจ้าตาหวานมาแนบอก  ด้วยความสงสาร เพราะสภาพเจ้าตาหวานตอนนี้ขาเริ่มแข็งแล้ว  ปากก็เป็นสีม่วงคงหนาวมากและอยู่ในน้ำนาน
ตาหวาน  ตาหวานเอเรียกไม่ขาดปาก พร้อมทั้งเอามือตบหูบ้าง ปาดน้ำจากตัวบ้าง แล้วรีบเดินมาที่เล้า เข้าไปดึงเสื้อเก่าๆจากต้นเสาที่เอาไว้เช็ดมือมาเช็ดตัวให้เจ้าตาหวาน ทั้งนวดตัวเพื่อให้ตาหวานอบอุ่นขึ้น 
ตาหวาน แกอย่าเป็นอะไรนะ ฉันขอโทษเสียง เอเริ่มจะเครือๆแล้วเพราะตาหวานยังไม่ยอมขยับตัว
ตาหวานๆๆ เอพยายามเรียก  
ขณะเดียวกัน ตาหวานก็กำลังฝันว่า  วันนี้นายเอมาหาและไม่สนใจมันเลย ตาหวานจึงงอนและไปแอบนอนหลับตาอยู่หลังเล้าหมู  แต่นายเอก็ไม่สนใจ จึงไม่ยอมกินอาหาร จนเย็นแล้วจึงได้ยินเสียงเรียกของนายเอ 
ตาหวานๆๆๆ
เสียงเรียกของนายเอ  จริงๆด้วยตาหวานเริ่มรู้สึกตัวและลืมตาขึ้น
ข้างนายเอ พอเห็นตาหวานลืมตาและขยับตัวได้ก็ดีใจจึงอุ้มเจ้าตาหวานกระโดดจนตัวลอย
5555ในที่สุดแกก็รอดตายแล้ว ฉันดีใจจริงๆนะ ตาหวานทั้งหัวเราะแลตะโกนไปพร้อมๆกัน
และในตอนนี้นี่เองที่นายเอ ได้ยินเสียงตะเบ็งเซ็งแซ่ของบรรดาหมูๆ
เฮ้ย!หยุดร้องได้แล้ว ตาหวานไม่เป็นอะไรแล้วเห็นมั้ย 5555ว่าแล้วก็ชูเจ้าตาหวานให้ดู  แม่หมูร้อง  อู๊ดๆๆเป็นการส่งสัณญาณขอลูกคืน  เอก็เข้าใจความหมายนั้นดี จึงส่งตาหวานให้แม่หมู  และหันไปตักอาหารในกระสอบมาใส่รางอาหารให้
แม่หมูเมื่อได้ตาหวานกลับมาแล้วจึงใช้ปากดุนหลังหูของตาหวานเหมือนเป็นการต้อนรับและขอโทษไปในตัว แม่หมูเองก็คิดว่าเหตุการณ์ในครั้งนี้แม่หมูก็มีส่วนผิดด้วยที่ไปแทะไปดุนจนเล้าหมูเป็นรูโบ๋ทำให้ตาหวานพลัดตกน้ำแม่หมูจึงลงไปนอนให้ตาหวานและลูกๆกินนม ทั้งๆที่ตัวเองก็หิว
ตาหวานเข้าไปดูดนมเต้าประจำซึ่งคราวนี้พี่ๆซึ่งเคยแกล้งก็ยอมให้กินแต่โดยดี และสงสารน้องด้วย ตาหวานส่งสายตาให้แม่ด้วยความรัก  ในห้วงแห่งความตายย่างกรายมาถึงเจ้าตาหวานก็ให้นึกถึงแม่อยากให้แม่มาช่วยใจแทบขาด  และนึกในใจ  ว่า
ตาหวานรักแม่นะ  รักนายเอ และรักพี่ๆด้วย ตาหวานภาวนาให้นายเอมาช่วยตาหวานให้ทันเวลาตาหวานดูดนมไปและคิดไปพลาง
เมื่อเห็นว่าทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว นายเอจึงพูดกับแม่หมูว่า
ฉันขอโทษนะ แม่นะที่วันนี้ทำงานเพลินจนลืมเวลา ทำเอาเกือบเสียเจ้าตาหวานที่ฉันรักไปด้วย  เย็นนี้ฉันจะมาให้เร็วกว่าทุกวันจะมาอยู่คุยด้วยนะ นายเอ พูดกับแม่หมูเหมือนกับแม่หมูเป็นคนและรู้สึกเช่นเดียวกับตนเอง  ซึ่งแม่หมูก็มองตอบด้วยความรู้สึก ขอบคุณด้วยเช่นกัน  แล้วนายเอก็รีบหันหลังกลับเมื่อนึกขึ้นได้ว่า ป้าลอยที่ไปส่งข่าวไม่รู้มีธุระอะไรหรือเปล่า จึงรีบควบมอเตอร์ไซด์กลับบ้านทันที
พอไปถึงก็เห็นป้าลอยคอยอยู่ก่อนแล้วและเอ่ยปากถามเมื่อเห็นเอ เข้ามาใกล้
เรียบร้อยแล้วใช่มั้ย ลูกหมูรอดหรือเปล่า
รอดตายแล้วครับ ผมต้องขอบคุณป้าจริงๆที่รีบมาบอก ไม่งั้นไอ้ตาหวานของผมต้องตายแน่ๆเอ ยกมือไหว้ขอบคุณป้าลอย
เฮ้ย  ไม่เป็นไรหรอก ถ้าป้าไม่รีบมาบอกสิ ป้าคงเสียใจ หมูมันก็หนึ่งชีวิตเหมือนกันนี่นาว่าแล้วป้าลอยจึงบอกเรื่องที่ตั้งใจมา
ว่าแต่ผักคะน้า เอมีหรือเปล่า ป้าอยากจะซื้อซักโลนึง จะเอาไปผัดราดหน้าเลี้ยงเพื่อนยัยนุ่นหน่อย นุ่นเค้าชวนเพื่อนมาทำรายงานส่งครู
มีครับป้า กำลังงามทีเดียวเดี๋ยวผมตัดให้นะครับ วันนี้ไม่คิดตังค์ครับ เอาไปให้เด็กมันกิน  บอกนุ่นให้ตั้งใจเรียน อีกหน่อยจะได้ไปสอบเป็นหมออย่างที่ตั้งใจไว้ นายเอรู้จักนุ่นเพราะในหมู่บ้านนี้นุ่นได้ชื่อว่าเรียนเก่งและมีนิสัยดี  เมื่อตัดคะน้าและใช้ใบตองห่อมัดให้เรียบร้อยแล้วจึงยื่นส่งให้ป้าลอย ป้าลอยเอ่ยขอบอกขอบใจแล้วจึงลากลับ
งั้นป้าไปก่อนนะ
ครับ ป้า
เมื่อป้าลอยไปแล้วเอจึงก้มดูตัวเองและบ่นพึมพรำ
หือ เหม็นขี้หมู ชิบ...ทำหน้าเหยเก และรีบไปอาบน้ำาล้างตัว
วันนี้เป็นอีกวันที่ นายเอรู้สึกว่าเป็นวันที่มีคุณค่า ที่สุดวันหนึ่งและยิ้มให้ตัวเอง