1ปีที่ผ่านมา...กับความรู้สึกที่ผ่านไป

aena

บันทึกของผม....วันนี้ 1 ปีที่แล้ว
.           .         .           . 
ถ้าคุณยังไม่หลับ ช่วยตื่นมาฟังเรื่องเล่าผมที
...............
ในห้องเล็กๆกับเสียงฮัมเพลง บอกรัก
ใครคนนึงกำลังซุกตัวหลบไอหนาวอยู่ใต้ผ้าห่มสีขาวอุ่นๆ
อากาศเย็นทำให้เนื้อที่ใต้ผ้าห่มดูแคบลงถนัดตา
เขาทำแบบนี้ร่วมหลายคืนแล้ว
โดยเฉพาะคืนนี้ที่มากเป็นพิเศษในห้วงความรู้สึก
น้ำตาเขาไหล ดีนะที่ไม่มีใครเห็น
เขาบ่นๆ และเริ่มต้นปาดน้ำตาหยดแล้วหยดเล่า
การที่มีน้ำตาอาบหน้า
คลายเด็กขี้แยไม่รู้จักโตคือสิ่งที่เขาไม่โปรดปรานเป็นที่สุด
..............................................
เหนื่อยไหม ? ทำเพื่ออะไร ?
"ผมตั้งคำถามเรื่อยๆในขณะที่เล่าเรื่องนี้"
...........................................
เขาบ่นเบาๆอีกครั้งหลังเสียงสะอื้นจางลง
ขอให้.......ทีเถอะ
..........................................
เช้านี้เสียงปลุกเขายังคงเป็นเสียงเดิม
ตื่นได้แล้วลูก !
แต่มันจะไม่เหมือนเดิม
เขาหายไป...เขาตื่นแล้ว
ตั้งแต่เมื่อคืนหรือเพิ่งเกิดขึ้นในเช้านี้
เหลือเพียงผ้าห่ม กับหมอนที่เห็นรอยยวบของการนอนได้ชัดเจน
เขาคงไปไหนซักแห่งหรืออาจเขาหายไปแล้วจริงๆ ?
นี้คงไม่ใช่เพราะคำขอครั้งสุดท้ายหรอกนะ ?
...................................
ทุกอย่างเดินหน้าต่อไปอย่างปกติ
โลกเหมือนไม่เคยมีเขาอยู่เป็นส่วนหนึ่ง
เขาหายไปโดยไม่มีใครตั้งคำถามหรือสงสัย
ก็แค่หายไป
......................................
คุณว่าถูกลืมยาวนานกว่าการจากไปไหม ?
.......................................
เรื่องจบลง พร้อมๆกับผมที่เริ่มหลับตา
ขอให้...........ทีเถอะ
.              .               .                 .
วันนั้นเมื่อหนึ่งปีที่ผ่านมากลับความรู้สึกในวันนี้ที่ผ่านไป
การกลับมาเริ่มต้นเชื่อมั่นในความรู้สึกอีกครั้ง
การเลือกที่จะเฝ้ามองใครซักคนในระยะสายตา
คือสิ่งที่ผมเริ่มทำช้าๆ
ทุกวัน
.            .            .              .
วันนั้น
คำถาม..เกิดอะไรขึ้นกับผม
ตั้ม ?				
comments powered by Disqus
  • รักษ์บุญ เสาวณีย์

    1 มีนาคม 2552 09:16 น. - comment id 104152

    สวัสดีครับคุณaena
    
    มันต้องผ่านกันทุกคน
    
    การได้อ่านงานที่เขียนแล้วผมต้องอ่านใจว่าเขาเขียนเพื่ออะไรก็ดีอย่าง
    
    บางครั้งการที่เราผ่านคืนนั้นมาแล้ว โลกมันจะค่อยๆสดใสเรื่อยๆ
    
    อย่างไรเสียเราต้องอยู่ แม้ว่ามีสิ่งที่ขาดหายไปจากชีวิตบ้าง
    
    หากเรารอ 
    
    จะรู้สึกว่า
    
    ดีแล้วที่มีการจากไป เพราะเรามักจะเจอสิ่งที่ดีกว่าเสมอ จริงๆ
    
    สุดท้ายสิ่งที่ดีที่สุด(สำหรับเรา) จะอยู่กับเรา และเราจะยิ้มจะหัวเราะกับสิ่งทดแทนเสมอ55555 ประมาณนี้แหละ
    
    ไม่มีอะไรมากนะครับคุณaena กว่าการหางานอ่าน  สวัสดีครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน