มันเป็นเรื่องน่ารัก ที่ไม่น่ารัก

มืดมิด..จนชิดเช้า

มันเป็นเรื่องที่ไม่น่ารัก เวลาที่เรารักคนที่รักไม่ได้ 
ใครเล่าจะไปรู้ ว่าไม่ได้มีใครอยากให้มันเป็น 

ลึกๆ เราก็อยากจะรัก คนที่รักได้ 
ลึกๆ เราก็อยากได้ คนที่เรารัก

แล้วในเมื่อคนที่เรารัก  เป็นคนที่ไม่ควรจะไปรัก
และเรา ก็อยากได้คนที่เราไม่ควรจะไปรัก
และเราก็พยายามตัดใจ ที่จะไม่อยากได้
และใจมันก็ยังไม่เลิกรัก

แล้วมันจะไม่เจ็บปวดได้อย่างไร 

คนบางคน เราก็ไม่ได้ตั้งใจจะรัก
แต่เพราะความรัก มันอยู่รอบตัว 
และเรามองมันไม่เห็น 
เราเลยไม่รู้ว่ามันจะมาเมื่อไหร่ 
พอรู้สึกได้ มันก็เข้ามาในใจแล้ว 
เกิดเป็นความรู้สึกพิเศษ ที่เรียกว่า ความรู้สึกรัก

ครั้นเราอยากจะหยุดรัก จะทำเช่นไร 
ในเมื่อความรัก มองไม่เห็น และจับต้องไม่ได้ 
แล้วเราจะไปผลักไสไล่ส่งมันอย่างไรไหว
มันจะไป มันก็ไป
มันจะมา มันก็มา 
และรู้ตัวอีกที เราก็หมดรักเขาไปแล้ว

เมื่อความรักเป็นสิ่งสวยงาม 
ทำไมความรัก ยังโหดร้ายนัก
เมื่อ ความรัก สร้างความสุข 
ทำไม ความรัก ถึงทุกข์นัก
เมื่อความรัก คือการให้
ทำไมความรัก มักอยากครอบครอง

หรือเพราะสมัยนี้ คนไม่เข้าใจอีกต่อไปแล้ว ว่าอะไรคือความรัก 

ความรัก ไม่อาจนิยาม เพราะความรัก มีความหมายไม่สุดสิ้น
ถ้าชีวิต ยังคงดำเนินต่อไป ความรักก็มีความหมายเพิ่มเติมขึ้นเรื่อยๆเท่านั้น

ความรักไม่หยุดนิ่ง และความรัก ไม่คิดหยุด
และด้วยความที่เรามองไม่เห็นความรัก
มันจึงแกล้งเรา ให้หลงรัก 
และก็ไม่เคยบอกเรา ว่าเราจะเลิกรักได้วันไหน

มันจะไป มันก็ไป
มันจะมา มันก็มา

ความรักเป็นจุดเริ่มต้น และจุดจบอาจไม่ใช่ความรัก 
ความสุข เป็นจุดเริ่มต้น แต่จุดจบอาจมีน้ำตา 

ความรักคืออะไร 
ไม่มีใครตอบคำถาม 
เพราะคำตอบ ไม่เคยโดนใจ 
ต่างคนก็ต่างนิยาม คำว่า ความรักไว้ ในใจของตน..

นั่นเป็นเหตุผล ว่าทำไม ความรักของเรา จึงไม่เท่ากัน 
และทำไม ความเจ็บปวด ของเราจึงต่างกัน 
และน้ำตาของอีกคน จึงไม่มีผลในใจของอีกคน
 
ไม่ใช่ว่าใจร้าย ไม่ใช่ว่าเลือดเย็น
แต่เพราะไม่เข้าใจ ว่าทำไมจึงเจ็บปวดได้ขนาดนั้น 
และไม่เข้าใจ ว่าทำไมความรักจึงสำคัญขนาดนั้น
และอาจเป็นได้ว่า สำหรับเขา ความรักอาจยังไม่เคยบังเกิดขึ้นในจิตใจ 
เขาจึงไม่เข้าใจ ว่าอะไรคือความรัก
แล้วความรักคืออะไร?