ฉันกระวนกระวายใจและหงุดหงิดเหลือเกิน กว่า 2 ชั่วโมงแล้วที่แฟนของฉันผิดนัด แต่ฉันก็จะยังรอ (ก็คนมันรักนิ่) ใกล้ค่ำแล้ว ฉันอดทนรอต่อไปไม่ไหว ฉันกำลังจะกลับ แต่แล้วเขาก็วิ่งมาอย่างกระหืดกระหอบ หยุดยิ้มตรงหน้าฉัน "ขอโทษนะที่ผมมาช้า ไม่โกรธนะ?" ใช่! ฉันไม่โกรธเขาเลยสักนิด ฉันดีใจด้วยซ้ำที่เขายังอุตส่าห์มา แต่ฉันต้องทำอะไรสักอย่าง เพื่อให้เขาได้รู้ว่าเขาควรจะแคร์ฉันบ้าง และสิ่งที่ฉันจะทำก็คือ งอน ลูกไม้ตื้นๆของผู้หญิงเพื่อให้เขา ง้อ "โกรธแล้ว ไม่ต้องมายิ้มเลยนะ" "มีเหตุผลหน่อยสิ ติดธุระจริงๆ นี่ก็รีบมาแล้วนะ"